Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη αφαίρεσε τη λέξη «χοντρή» από το τραγούδι «Άδωνις»

Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη αφαίρεσε τη λέξη «χοντρή» από το τραγούδι «Άδωνις» κατά τη διάρκεια πρόσφατης συναυλίας της, θέλοντας έτσι να στείλει ένα μήνυμα κατά του body shaming. Ο δημιουργός του τραγουδιού, Σταμάτης Κραουνάκης, έδωσε στην ερμηνεύτρια τη δική του απάντηση, μιλώντας στις τηλεοπτικές κάμερες που τον ρώτησαν σχετικά με την «παρέμβαση» στο συγκεκριμένο κομμάτι. 

«Σιχαίνομαι τη λέξη body shaming. Θα απαντήσω για να μη λυσσάξετε. Κάθε ερμηνευτής στη ζωντανή απόδοση των τραγουδιών έχει το δικαίωμα να πειράξει οτιδήποτε. Εγώ κάθε φορά που λέω το τραγούδι στη λέξη "χοντρή" τη δείχνω τη χοντρή και όλες οι χοντρούλες από κάτω ενθουσιάζονται», απάντησε αρχικά στην κ. Πρωτοψάλτη ο Σταμάτης Κραουνάκης και πρόσθεσε αποκαλύπτοντας ότι οι δύο καλλιτέχνες δεν έχουν πλέον καμία επικοινωνία: 

«Αυτό είναι μία προσωπική της άποψη, θεωρεί ότι κάτι φταίει και δεν κάνει να λέμε τους ανθρώπους χοντρούς και τα λοιπά… αλλά το τραγούδι είναι 40 ετών και είναι αθώο. Ας κάνει ό,τι θέλει, δεν με νοιάζει. Δεν επικοινωνώ με την κυρία Πρωτοψάλτη μετά το φορτηγό του Δήμου Αθηναίων, ούτε κι εκείνη μαζί μου».

Κραουνάκης για το τραγούδι «Άδωνις»: «Αναφέρεται σε υπαρκτό πρόσωπο»

Στις ίδιες δηλώσεις του, ο Σταμάτης Κραουνάκης αποκάλυψε πως το συγκεκριμένο κομμάτι γράφτηκε για ένα υπαρκτό πρόσωπο, όμως, δεν αποκάλυψε για ποιο πρόκειται. «Αυτό το τραγούδι αναφέρεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο υπαρκτό, αντρικό πρόσωπο, που δεν υπάρχει περίπτωση να σας το αποκαλύψω. Είναι πασίγνωστο πρόσωπο και ήταν η αιτία για να γράψω το τραγούδι τότε».

Τι λένε οι στίχοι του τραγουδιού «Άδωνις»

Συγκεκριμένα, οι στίχοι του τραγουδιού «Άδωνις» ή «Πάμε στον Άδωνι για καφέ», λένε: 

Όπου κι αν πας θα ‘σαι πάντα εδώ
θα ‘χεις κλειδί και θ’ ανοίγεις την πόρτα
όμως φοβάμαι μωρό μου μη φύγω εγώ
έλα να πάμε οι δυο μας μια βόλτα.

Πάμε στον Άδωνι για καφέ
που πηγαίνουν τεκνά και φρικιά
και αράζουνε και αθλητές
και που πηγαίνει και μία χοντρή νευρικιά
Κυριακή να της φύγει το στρες.

Κι όλα μοιάζουν ένα τίποτα
και κυκλοφορούν ανύποπτα
κι είσαι η λαχτάρα μου
ο καφές και τα τσιγάρα μου.

Ό,τι κι αν ζήσουμε το ‘χουμε δει
σαν μία σκηνή από άλλη ταινία
Κι όλος ο κόσμος μωρό μου μπορεί και το ζει
έλα κερνάω καφέ στην πλατεία.