TV & Media

«Με έπιασε απελπισία»: Η εξομολόγηση της Ξένιας Καλογεροπούλου για το πρόβλημα όρασης (βίντεο)

«Μιλάω σε ένα άδειο μαξιλάρι», είπε η ηθοποιός για την απώλεια του συντρόφου της

Newsroom
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ξένια Καλογεροπούλου: Η ηθοποιός για το πρόβλημα όρασης, τα παιδικά της χρόνια και την υποκριτική

Η Ξένια Καλογεροπούλου παραχώρησε μία ενδιαφέρουσα τηλεοπτική συνέντευξη με αφορμή τον ρόλο της στην παράσταση «The Humans» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα προβλήματα όρασης που αντιμετωπίζει

«Αλίμονο μου αν το έβαζα κάτω, θα ήταν πολύ μελαγχολικό. Βέβαια όταν άρχισα να μη βλέπω καλά παραλίγο να με πάρει από κάτω, με έπιασε μία απελπισία. Έλεγα "δεν θέλω να ζήσω, θέλω να πεθάνω", και τώρα θέλω πάρα πολύ να ζω, μου αρέσει πολύ να ζω και να δουλεύω. Πρέπει να χαίρομαι που βλέπω αυτά που βλέπω. Μου έλεγαν "θα συνηθίσεις" κι έλεγα πως δεν συνηθίζεται το να μη βλέπεις. Απλά παίρνεις απόφαση ότι υπάρχουν ωραία πραγματα που μπορείς ακόμα να τα ζεις. Τώρα είμαι 87 ετών και είμαι πάρα πολύ τυχερή», είπε στην εκπομπή «Πάμε Δανάη», η Ξένια Καλογεροπούλου. 

Ξένια Καλογεροπούλου - «Θα ήθελα να γινόταν ένα θαύμα»

Η Ξένια Καλογεροπούλου εκτός από την υποκριτική, ασχολείται και με τη συγγραφή. Μάλιστα, το νέο της βιβλίο αναμένεται να κυκλοφορήσει σε λίγες εβδομάδες και φέρει τον τίτλο: «Πριν τα ξεχάσω, μίσος αιώνας θέατρο για παιδιά». Την ίδια ώρα, το καινούργιο της παραμύθι «Τα δώρα του βασιλιά της θάλασσας» θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του 2024.

Όπως αποκάλυψε στην ίδια εκπομπή, φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή ο σύντροφος της ζωής της, Κωστής Σκαλιόρας. Όπως είπε η ίδια, συνεχίζει να μην επισκέπτεται τον τάφο του. «Τα μνημόσυνα και οι κηδείες δεν μου πάνε, δεν τα καταλαβαίνω. Είμαι συνεχεία δίπλα στον Κωστή, μπορεί να μιλάω σε ένα άδειο μαξιλάρι. Δεν ξεχνάω ποτέ το τι ήταν ο Κωστής για μένα, είναι εκεί σε κάθε γωνία του σπιτιού στο οποίο ζήσαμε μαζί. Είναι σημαντικό για μένα ότι ζω ακόμη εκεί, στο σπίτι μας. Θα ήθελα να γινόταν ένα θαύμα και να δω τον Κωστή έστω για μίση ωρίτσα να τα πούμε, αλλά αυτό δε γίνεται. Βλέπω τον Κωστή πολύ στον ύπνο μου, όπου μου συμβαίνουν διάφορα και συμμετέχει κι εκείνος. Οι απώλειες δημιουργούν μοναξιά, μου λείπουν οι άνθρωποι, αλλά μεγαλώνοντας αποκτώ νέους φίλους, με τους μεγάλους δεν κολλάω», είπε.

Η Ξένια Καλογεροπούλου μίλησε για τα παιδικά της χρόνια και τα πρώτα της βήματα στην υποκριτική © EUROKINISSI/ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Ξένια Καλογεροπούλου - Η πορεία στην υποκριτική

Η Ξένια Καλογεροπούλου μίλησε για την πρώτη της δουλειά στο θέατρο. «Η πρώτη δουλειά ήταν με τον Μιμή Φωτόπουλο. Μπορεί να ήταν συμπαθητικός ηθοποιός, αλλά η δουλειά του και το περιβάλλον του δεν μου πήγαιναν καθόλου. Από τον Γιάννη Φέρτη έχω μία γλυκιά ανάμνηση και όταν χωρίσαμε είχαμε πάλι καλή σχέση. Ήταν οδυνηρό, αλλά είχαμε καλά αισθήματα ο ένας για τον άλλο. Ο Κωστής συμπαθούσε τον Γιάννη Φέρτη, αφού τον έβλεπε καμία φορά στην τηλεόραση και μου έλεγε "έλα, έλα είναι ο Γιάννης στην τηλεόραση". Μου πέρασε από το μυαλό η υιοθεσία ενός παιδιού. Και με τον Γιάννη το συζητούσαμε, αλλά στο μεταξύ χωρίσαμε, το είχε δεχτεί και ο Κωστής για χάρη μου. Βλέπαμε παιδάκια για υιοθεσία, από τη μία με δυσκόλευε αυτή η διαδικασία, από την άλλη ένιωθα ότι μπορεί οποιοδήποτε από εκείνα τα παιδάκια να το ήθελα. Σκέφτηκα ότι δεν θα ήταν καθόλου σωστό για τον Κωστή, που είχε δυο υπέροχα παιδιά, να του φέρω κι εγώ ένα ακόμη. Μπορεί να ήταν πολύ δύσκολο για εκείνον».

Ξένια Καλογεροπούλου - Τα παιδικά της χρόνια

Οι γονείς της ηθοποιού χώρισαν όταν εκείνη ήταν 12 ετών. Κυρίως έζησε με τη μητέρα της, ενώ αποκάλυψε πως ο πατέρας της της έδειξε αδυναμία και εκτίμηση όταν μεγάλωσε. «Με θυμάμαι μικρή, σκαρφαλωμένη στον μπαμπά μου, να χαϊδεύω το αξύριστο πρόσωπό του. Μία καταπληκτική στιγμή που δεν μοιράστηκα ποτέ μαζί του», είπε η Ξένια Καλογεροπούλου και πρόσθεσε: «Είναι πολύ δύσκολο όταν χωρίζουν οι γονείς. Δεν ξέρω αν συγχώρεσα ποτέ τον μπαμπά μου. Του έχω ένα παράπονο, αλλά έκανε και ωραία πράγματα για μένα. Δεν μιλήσαμε ποτέ για τα προσωπικά μας με τον πατέρα μου, αυτό μου έλειψε. Θα ήθελα πολύ να είχαμε μιλήσει. Του άρεσε πολύ του πατέρα μου που ήταν μπαμπάς της Καλογεροπούλου. Ποτέ δεν μου είπε εάν έπαιζα καλά, απλώς του άρεσε όλη η ιστορία που ήμουν ηθοποιός. Ο πατέρας μου με θαύμαζε, αλλά δεν με γνώρισε ποτέ πολύ, δεν ήξερε τι είμαι ακριβώς…».