Φώτης Σεργουλόπουλος και Τζένη Μελιτά: Μας μίλησαν για όλα λίγο πριν την πρεμιέρα της εκπομπής τους στην ΕΡΤ

«Μα ποιος σκέφτηκε αυτό τον τίτλο για την εκπομπή;» ρωτάω την Τζένη, που μόλις έχει βγει από το μεσημεριανό meeting με τον Φώτη και την ομάδα τους. Έγινε κάπως έτσι, μου εξηγεί: «Με παίρνει τηλέφωνο ο Φώτης και μου λέει τον τίτλο. "Τι; Τι είπες; Δεν σε ακούω καθαρά". Κλείνει το τηλέφωνο και στο επόμενο λεπτό μού στέλνει το βίντεο από το ΥouTube με την ατάκα της Γεωργίας Βασιλειάδου από τους “Γαμπρούς της ευτυχίας”. Αυτό ήταν. Πορωθήκαμε αμέσως κι οι δύο». Είναι μεσημέρι και καθόμαστε με την Τζένη Μελιτά και τον Φώτη Σεργουλόπουλο στο γραφείο τους, λίγο πριν από τη μεγάλη πρεμιέρα της εκπομπής τους την ερχόμενη Δευτέρα. Ήδη από τα δύο τρέιλερ της εκπομπής που έχουν κυκλοφορήσει αντιλαμβάνεται κανείς το χιούμορ και την καλή διάθεση των δύο πρωταγωνιστών να παρουσιάσουν έξυπνη τηλεόραση. Δεν είναι η πρώτη τους συνάντηση. Το ωραίο δίδυμο είχε ξανασυναντηθεί τηλεοπτικά πριν επτά χρόνια και τώρα δοκιμάζουν ξανά ένα καθημερινό πρόγραμμα Δευτέρα έως Παρασκευή 13:00 με 15:00 στην ΕΡΤ.

Διασκεδαστικά βίντεο, ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, ειδήσεις και συζητήσεις αποτελούν την πρώτη ύλη που σκοπό έχει να ψυχαγωγήσει, αλλά και να παρουσιάσει όσα μας ενδιαφέρουν. «Μια εκπομπή στην οποία δεν λες την άποψή σου και τη γνώμη σου, αλλά προσπαθείς να μάθεις και να ακούσεις τον άλλον. Αυτό θέλω να δώσω εγώ στους τηλεθεατές, να τους ευχαριστήσουμε πραγματικά και να πουν, “τι λες βρε παιδί μου; Δεν το είχα σκεφτεί αυτό”. Στη σημερινή εποχή της τηλεόρασης αυτό που θέλω είναι να δώσω χρόνο στους ανθρώπους να ακούσουν ιστορίες, να γελάσουν, να σκεφτούν να δουν κομμάτια της καθημερινής τους ζωής», εξηγεί ο Φώτης.

«Είναι σημαντικό να βλέπεις ένα κανάλι που είναι η ιστορία της τηλεόρασης να μπορεί να σου δώσει τα εργαλεία του, αρκεί να θέλεις να τα χρησιμοποιήσεις. Συγκινηθήκαμε όταν είδαμε την ορχήστρα της ΕΡΤ να παίζει το τραγούδι των τίτλων. Προσπαθούμε να φέρουμε στην εκπομπή ειδικούς που θα εξελίσσουν ένα θέμα και δημοσιογράφους για να πουν αυτό που γνωρίζουν, όχι απλώς ένα πάνελ. Όσοι τώρα αναρωτιούνται για το παράξενο όνομα της εκπομπής, εμείς απλώς τους λέμε και γιατί δεν είχατε την ίδια αντίδραση για το "Next top model" ή το "Your face sounds familiar"»; μου λένε και οι δύο γελώντας. Η συζήτηση προχωράει, τους ρωτώ να μας πουν τι βρήκε ο ένας στον άλλο για να γίνει αυτή η τηλεοπτική συγκατοίκηση.

«H Τζένη», αρχίζει ο Φώτης, «έχει μια φρεσκάδα, μια αθωότητα, χωρίς να είναι αθώα η ίδια. Φαίνεται στον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα καλοπροαίρετα, έχει κρατήσει τον αυθορμητισμό που οι άνθρωποι της τηλεόρασης χάνουν με τα χρόνια. Εγώ από την Τζένη ανανεώνομαι αυτή την περίοδο, αισθάνομαι σαν να κάνω ένα flashback στη δική μου τηλεοπτική νεότητα που δεν με ένοιαζε τίποτα. Όταν βλέπω σήμερα κάτι σε επανάληψη που είχε ειπωθεί παλιά, λέω, πώς το ξεστόμισα, δεν με ένοιαζε αν θα με κρίνουν, αν θα αρέσω. Με την Τζένη δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε αλλά να ενώσουμε και εγώ βρίσκομαι σε μια φάση της ζωής μου που δεν έρχομαι να κάνω καριέρα, δεν έχω να αποδείξω τίποτα. Ήρθα να δουλέψω όμορφα και αυτό είναι που με ενδιαφέρει σε αυτή την ηλικία, να κάνω καλά τη δουλειά μου. Έχω ματώσει κι εγώ για να φτάσω εδώ, δεν μιλάω εκ του ασφαλούς. Αλλά σέβομαι γενικά την ιστορία, ό,τι συνέβη στο παρελθόν, και εύχομαι να μην έχω αδικήσει κάποιον - κι αν έχω αδικήσει  μαθαίνω από αυτό και πάω παρακάτω».

«Κοιτάζω τον Φώτη», συνεχίζει η Τζένη, «και περιμένω να ακούσω τι θα πει για να μάθω, έχει την απάντηση πριν καν του κάνω την ερώτηση και τότε λέω στον εαυτό μου “να μια σημείωση που πρέπει να κρατήσεις”. Μαθαίνω από την εμπειρία του καθημερινά. Είναι και ένα όνειρό μου που γίνεται πραγματικότητα, ήθελα να κάνω μια εκπομπή με έναν άνθρωπο που να νιώθω πολύ άνετα να είμαι ο εαυτός μου, να μην κρίνομαι, να μην έχω ανταγωνισμό».

Γνωρίστε καλύτερα αυτά τα δύο πρόσωπα που θα μας φτιάξουν τα μεσημέρια μας την επόμενη σεζόν μέσα από ένα όχι και τόσο προφανές ερωτηματολόγιο:

Γιατί πρωΐαν σε είδον αλλά τη μεσημβρίαν τελικά;

Όταν μας έγινε η πρόταση για εκπομπή, είχαμε ένα πολύ συγκεκριμένο concept στο μυαλό μας. Αυτό το concept δεν ήταν κατ’ ανάγκη για πρωινή ζώνη, όμως άρεσε, συμφωνήθηκε και το κανάλι κι εμείς είπαμε να προχωρήσουμε στη ζώνη 10-12. Οι ανάγκες του καναλιού θέλησαν να τοποθετήσουν αυτό το concept στις 13.00. Σε αυτή την περίοδο, η ΕΡΤ κάνει μια πολύ μεγάλη επιτυχία, ένα εξωστρεφές λανσάρισμα και αυτό ήδη έχει αποδειχθεί. Έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη και στη διοίκηση και στους ανθρώπους, που δουλεύουν για το πρόγραμμα, και δεν υπήρχε καμία αντίρρηση από εμάς. Ίσα- ίσα, το δεχτήκαμε με πολύ μεγάλη χαρά, στηρίζοντας τον προγραμματισμό του καναλιού. Το «πρωίαν σε είδον», όπως έχουμε ήδη πει, είναι ένας τίτλος τραγουδιού, που μας άρεσε και από αυτό εμπνευστήκαμε το δικό μας τίτλο. Άλλωστε, όπως ξέρετε, αναφέρεται σε παρελθοντικό χρόνο, στα όσα είδαμε το πρωί και τα παρουσιάζουμε το μεσημέρι.

Τι κάνατε χθες βράδυ;

Τζ. Έβλεπα «Οrange is the new black», είμαι στην 4η σεζόν κι ας μου λένε ότι κάπου εκεί γίνεται κουραστικό. Το παθαίνετε κι εσείς αυτό που όταν τελειώνουν οι σειρές κλαίτε με μαύρο δάκρυ; Eγώ το ζω τώρα. Έλυσα και μερικά σταυρόλεξα.

Φ. Με πήρε τηλέφωνο η φίλη μου η Βαλέρια Κουρούπη, που ήμασταν πέρυσι στον «Πλάτανο» μαζί, μου λέει σε έχω επιθυμήσει. Ανάψαμε τις σόμπες στο Artisanal, τρώγαμε και περάσαμε πολύ όμορφα.

Τηλεόραση βλέπετε;

Φ. Βλέπω πολλά παιδικά και τηλεπαιχνίδια. Μου αρέσει πολύ το «The Chase» με τη Μαρία Μπεκατώρου. Ο γιος μου μού λέει κάθε φορά, «καλά, πάλι το Chase θα δεις;» και εγώ απαντάω «μαθαίνουμε, Γιώργο μου». Δεν καταλαβαίνει αυτά που μαθαίνουμε, βέβαια, γιατί είναι κάπως δύσκολες οι ερωτήσεις για την ηλικία του, αλλά εντάξει. Θα δω και ενημέρωση, βλέπω Εrtnews γιατί μπορώ να ενημερωθώ όποτε θέλω αφού ο χρόνος μου είναι περιορισμένος.

Τζ. Βλέπω Βίδου-Παπαχλιμίντζο δαγκωτό, τους λατρεύω, ανοιχτή πρόσκληση να έρθουν και στην εκπομπή μας όποτε θέλουν. Μέσα στην ημέρα δεν προλαβαίνω τίποτα άλλο. Με χαλαρώνει η ενημέρωση, παλιά κοιμόμουν με τις εκπομπές του Λεβέντη.

Ποια ήταν η τελευταία φορά που ξενυχτήσατε; Για ποιον λόγο;

Τζ. Προχθές, μέχρι τις τρεις. Μετά πέρασα από τα McDonald’s για να πάρω ένα cheese μόνο κέτσαπ και μια πατάτες και κοιμήθηκα.

Φ. Έχω να ξενυχτήσω πολλά χρόνια, έχω βάλει καμπανάκι να μένω ξύπνιος μέχρι τη 01:30. Όταν έχεις ένα παιδί δεν μπορείς να ξενυχτάς. Αν ξενυχτήσω την Παρασκευή, το Σάββατο το παιδί δεν μπορεί να περιμένει εμένα πότε θα ξυπνήσω για να πάει να δει τους φίλους του και να κάνει τις δραστηριότητές του. Το τελευταίο ξενύχτι ίσως να ήταν στις τελευταίες Απόκριες πριν την πανδημία που πήγαμε το πρωί στον Τάκη στα Πετράλωνα με μια ωραία παρέα να πάρουμε λαγάνες για την Καθαρά Δευτέρα και βγάλαμε μια αναμνηστική φωτογραφία. Στις τελευταίες Απόκριες που κάπως ξενύχτησα, πήγαμε πάλι να πάρουμε λαγάνες αλλά ο Τάκης δεν ήταν πια εκεί, είχε πεθάνει πέρυσι. Στεναχωρήθηκα πολύ, πήρα τις λαγάνες και έφυγα.

Ποιο είναι το όνομα του πιο αγαπημένου σας προσώπου;

Φ. Του παιδιού μου, Γιώργος. Ο ρόλος του πατέρα έχει ενδιαφέρον και δεν θέλει πρόβα.

Tζ. Της μαμάς μου, Tίνα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας στέκι;

Φ. Tα δύο μαγαζιά που έχω φτιάξει, ένα εστιατόριο και ένα μπαρ, που τα έφτιαξα σαν να είναι το σπίτι μου ειλικρινά. Απέναντι από το Καλλιμάρμαρο είναι βέβαια και ο Φωκιανός, ιστορικό γυμναστήριo. Η καντίνα του Φωκιανού στο δασάκι μέσα στις παρυφές του Ζαππείου είναι μια όαση, έχει κάτι κούτσουρα, κάθεσαι πίνεις καφέ, τέλεια άπερολ, κοκτέιλ το μεσημέρι, δεν θες να φύγεις. Έχει και ωραία παιδική χαρά για τα παιδιά. Αν κάποιος μου πει να βρεθούμε σε ένα μέρος το μεσημέρι θα του πω σίγουρα εκεί.

Τζ. Ένα καφέ στο Χαλάνδρι, στην πλατεία Χίου. Το spot το έχουν νέα παιδιά που φτιάχνουν φανταστικό καφέ και το έχω συνδέσει κάπως στο μυαλό μου, μιας και ήταν το μόνο μέρος που μπορούσα να πάω βόλτα στη καραντίνα.

Τι θα διαλέγατε να δείξετε σε έναν ξένο από την σύγχρονη Αθήνα;

Τα παιδιά εδώ αλληλοσυμπληρώνονται. «Σίγουρα θα τους δείχναμε την urban life πλευρά της Αθήνας. Θα τους λέγαμε να μείνουν στην Κυψέληή στο Κουκάκι. Κάποια μαγαζιά για φαγητό που να έχουν μια φρεσκάδα αλλά και την Τέχνη. Ένα βράδυ με φεγγάρι στο Ηρώδειο, ένα πρωί στην Πινακοθήκη, μια βόλτα αρκεί και θα μαγευτούν από την Ακρόπολη ενώ τα καφέ και τα εστιατόρια των μουσείων είναι must. Θα τους δείχναμε και την Πανεπιστημίου. Να δούνε γενικά τις αρχαιότητες μας εκεί που ανεβαίνεις στο σκαλάκι και τσουπ θα βρεθείς αυτόματα σε ένα ωραίο ταβερνάκι στην Πλάκα. Φυσικά θα τους πηγαίναμε στον Αττικό μια ταράτσα-εστιατόριο με ωραία ελληνική κουζίνα και θέα».

Ποια ήταν η τελευταία συναυλία που πήγατε;

Τζ. Σε ένα κοντσέρτο στην Κέρκυρα στο Αχίλλειο που έπαιζε μια κοπέλα τσέλο, δεν ήταν ακριβώς συναυλία αλλά κάτι απόκοσμο.

Φ. Pet Shop Boys, στην Πλατεία Νερού, με τους Thievery Corporation.

Ποιον άνθρωπο συναντάτε περισσότερο από τρεις φορές την εβδομάδα εκτός δουλειάς;

Φ. Κανέναν.

Τζ. Εκτός από τον Σπύρο, τη σπιτονοικοκυρά μου τη Βίβιαν, είναι ωραία τύπισσα, και τη δασκάλα μου της γιόγκα.

Τι είναι ο γάμος;

Φ. Ο γάμος είναι μια συμφωνία, και είναι πολύ συγκινητικό να συμφωνείς, όπως το να λες σε έναν φίλο σου σ’ αγαπώ και θα είμαι πάντα κοντά σου. Έτσι και με τον σύντροφο σου είναι τόσο όμορφο να θέλεις να δηλώσεις εγγράφως ότι θες να είσαι μαζί του για πάντα ασχέτως αν χωρίσεις, γιατί αυτό συμβαίνει. Μου αρέσει να βλέπω μεγάλους ανθρώπους να είναι μαζί.

Tζ. Τον γάμο τον έχω πάρει από φόβο, ενώ μου έχει γίνει επίσημη πρόταση. Δεν αισθάνομαι άνετα να προχωρήσω σε αυτό το βήμα, το δουλεύω όμως γιατί οι δικοί μου χώρισαν και δεν είμαι απολύτως συμφιλιωμένη, έχω μια δυσπιστία. Το έχω μοιραστεί με τον σύντροφό μου το πώς νιώθω και υπάρχει κατανόηση. Θα έρθει ως επιστέγασμα ενός παιδιού θεωρώ, σε δεύτερη φάση.

Τι γνώμη έχετε για τα παιδιά;

Τζ. Τα αγαπώ πολύ, την ανιψιά μου την Ίριδα, που είναι μικρή, τη λατρεύω. Το σκεφτόμαστε με τον Σπύρο να κάνουμε ένα παιδί, γουστάρω να παίζω με τα παιδιά και το πρώτο επάγγελμα που ήθελα να κάνω ήταν να γίνω νηπιαγωγός. Δεν τα κατάφερα, βέβαια. Απλώς με φοβίζει η κατάσταση, τα ωράρια, πώς θα μεγαλώσει, αλλά θα ήθελα ένα παιδί και σύντομα μάλιστα.

Φ. Το παιδί μού άλλαξε τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα, όχι την ίδια τη ζωή– πέρα από το ότι δεν ξενυχτάω. Τα προσαρμόζω όλα σύμφωνα με αυτό, είναι όπως κι ο έρωτας. Όταν ερωτευτείς μοιάζει λίγο με το να είσαι γονιός, με την έννοια ότι αισθάνεσαι ότι ο άλλος σου λείπει, θέλεις να τον διεκδικείς, δεν μπορείς χωρίς αυτόν, σκέφτεσαι πού είναι. Όλα αυτά τα κάνω για το παιδί μου, έτσι η ζωή σου αλλάζει όπως όταν έρχεται ένας μεγάλος έρωτας που τα ανατρέπει όλα. Κάποια στιγμή, θα σε απατήσει, φαντάζομαι, όταν μεγαλώσει, για παράδειγμα, αλλά θα τα δούμε όλα τότε.

Σεξ ή τηλεόραση;

Φ. Ανάλογα σε τι ηλικία είσαι. Πολλές φορές έχω πει ότι το σεξ είναι υπερεκτιμημένο από την άλλη είναι ένας τρόπος να γνωρίσεις τον άλλον, έχω χαρεί και με τα δυο. Με την τηλεόραση γνώρισα πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους και είμαι χαρούμενους αλλά και με το σεξ γνώρισα ανθρώπους που δεν θα είχα καταλάβει τι ήταν. Έχω γνωρίσει χαρακτήρες μέσα από το σεξ, βεβαίως. Οπότε ανάλογα με την ώρα μου.

Τζ. Τι πρέπει να πω τώρα ρε Φώτη πρέπει να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση εεε;(γελάει) Φαγητό, φαγητό.

Ποια είναι η μεγαλύτερη ανακρίβεια που έχουν γράψει για εσάς;

Φ. Δεν θέλω να αναφέρω τις ανακρίβειες γιατί δεν μου αρέσει να τις επαναλαμβάνω. Τις αντιμετωπίζω απλώς ως ανακρίβειες και αδιαφορώ για αυτές, μαζί με τους αστικούς μύθους είναι κάτι το οποίο κάνουν οι ταλαίπωροι άνθρωποι για να δημιουργήσουν λίγο ενδιαφέρον στην πληκτική ζωή τους. Μπορεί να με ενοχλήσουν, όμως, όταν θίγουν κάποια πράγματα τα οποία πρεσβεύω.

Τζ. Είχε ειπωθεί πότε παντρεύομαι, ημερομηνία, οι κουμπάροι, τα πάντα. Eίναι πολύ δύσκολο για ένα θέμα για το οποίο δυσκολεύομαι η ίδια να απαντάω στους δικούς μου ανθρώπους.

Το πιο αγαπημένο αντικείμενο που υπάρχει στο σπίτι σας;

Φ. Το όσκαρ μου (γέλια), οι πίνακές μου, τα έργα τέχνης που έχω. Ένα έργο του Δημήτρη Αντωνίτση, ένα τύπωμα πάνω σε μουσαμά επεξεργασμένο μιας σειράς έργων τέχνης που είχε κάνει στην Ύδρα, και το στέμμα της βασίλισσας Αμαλίας.

Τζ. Μια ψάθινη κουνιστή καρέκλα της προγιαγιάς μου, που ήταν σε άθλια κατάσταση. Μια καρέκλα 150 χρόνων και βάλε που η μαμά μου την έφτιαξε για να την έχω. Όλες οι γυναίκες της οικογένειας πέρασαν από αυτήν.

Ποια ερώτηση θα κάνατε στον Θεό;

Φ: Το θέμα είναι τί είναι Θεός. Δεν έχω ερωτήσεις να κάνω στο Θεό έχω αναρωτήσεις που κάνω στον εαυτό μου όπως το σύμπαν γι αυτό αναρωτιέμαι.

Τζ: Ευχές και όχι ερωτήσεις μάλλον θα έκανα.

Τι σας αποδιοργανώνει;

Τζ. Το άγχος.

Φ. Η αλλαγή προγράμματος.

Συστήστε μας τον καλύτερο σας φίλο.

Φ. Ο Στέλιος από το 1997, που δουλεύει στον Ευαγγελισμό.

Τζ. Η Γρηγορία, που την ξέρω από τη Νομική, και η Ρένια.

Με τι πράγμα γελάτε;

Φ. Με τα αστεία.

Τζ. Με τους φίλους μου.

Ποιος σας είδε να κλαίτε τελευταία φορά;

Φ. Κανείς, είσαι τρελή; Δεν δείχνει αδυναμία να κλαις μπροστά στους άλλους, αλλά δεν χρειάζεται κιόλας. Εκτός αν θέλω να παρακαλέσω κάποιον, οπότε θα βάλω τα κλάματα για να με λυπηθεί. (γέλια)

Τζ. Η ψυχολόγος μου, κάνουμε και μια δουλειά εκεί πέρα.

Τι σας λένε όταν σας αναγνωρίζουν στον δρόμο;

Φ. Χαιρετάνε εγκάρδια, αν χρειαστεί να πλησιάσουν και ξεκινάμε να συζητάμε μου λένε ότι αισθάνονται πολύ οικεία σαν να είμαστε φίλοι. Και το επικό «Φωτάρα ζήσε».

Tζ. Μια κυρία στο δρόμο με είχε σταματήσει λέγοντας μου εσάς από κάπου σας ξέρω. Απαντάω και εγώ κάπως διστακτικά εεε από την τηλεόραση και μου αποκρίνεται «Καλέ στο φούρνο ψωνίζαμε μαζί το πρωί». Ήμουν στην Αστυπάλαια τότε, τι άλλο να πω;(γελάει)

Φώτη, θα έκανες ξανά τον Klik fm;

Ποτέ! Kάποια πράγματα γίνονται συγκεκριμένη στιγμή για ορισμένους λόγους στην ηλικία που πρέπει. Όταν πας να ξανακάνεις κάτι ίδιο είναι μεγαλύτερη η αποτυχία, πέφτεις σε παγίδες και λάθη. Άσ’ το έτσι όπως ήταν αυτό που ξέραμε, δεν είναι ούτε οι συγκυρίες ίδιες ούτε ο κόσμος, ούτε κι εμείς. Πας μόνο για καινούρια πράγματα, κοιτάς το μέλλον, τίποτα άλλο, αυτό είναι που έχει νόημα.

Λίγο πριν τους αποχαιρετήσω, ακούω την Τζένη να φωνάζει πίσω μου: «Να βρουν όλοι και όλες έναν Φώτη στη ζωή τους!». 

«Πρωίαν σε είδον,τη μεσημβρίαν», πρεμιέρα Δευτέρα 10 Οκτωβρίου στην ΕΡΤ και καθημερινά από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 13:00 - 15:00.