Έρρικα Πρεζεράκου: Τι δήλωσε σε συνέντευξή της για τον σοβαρό τραυματισμό στο χέρι - Πώς περιέγραψε τις στιγμές μετά το ατύχημα στο σκάφος.
Για το ατύχημα που είχε το καλοκαίρι με συνέπεια να ακρωτηριαστεί μέρος του χεριού της από την προπέλα σκάφους μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! η Έρρικα Πρεζεράκου και περιέγραψε πως είναι σήμερα η καθημερινότητα της και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει.
«Μετά, στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, πέρασα ένα μεγάλο διάστημα σιωπής, με κλειστά κινητά και λιγοστές επαφές, που μου έκανε πολύ καλό. Ηρέμησα, συγκεντρώθηκα, έγραψα. Στις 7 Αυγούστου, λοιπόν, έγραφα για τον τραυματισμό μου στο επί κοντώ και για το πώς στη ζωή μας μερικές φορές εκδηλώνεται κάτι που έχει μια πιο βαθιά ερμηνεία. Είχα μόλις φτάσει στην Κύθνο για διακοπές – ήταν το πρώτο πρωινό στο νησί. Ωραίος, ζεστός Αύγουστος, μπόλικος κόσμος στην παραλία της Αγίας Ειρήνης. Έγραψα λίγο, έκανα μια βουτιά. Αργά το μεσημέρι με προσκάλεσαν μαζί με την παρέα μου να πάμε για φαγητό σε μια κοντινή παραλία. Μπήκαμε στο φουσκωτό –τέσσερα άτομα ήμασταν–, καθίσαμε και ξεκινήσαμε. Δεν είχαμε βγει καλά καλά από το λιμανάκι, όταν ο οδηγός του σκάφους έκανε έναν επικίνδυνο ελιγμό 180 μοιρών. Ξαφνικά από το κάθισμά μου εκσφενδονίστηκα μέσα στη θάλασσα… Βρέθηκα ξαφνικά κουτρουβαλώντας μέσα στο νερό και άκουσα έναν περίεργο θόρυβο – το «γκαπ» της προπέλας που έκοβε το χέρι μου. Μόνο που εγώ δεν το ήξερα τότε. Το κατάλαβα βγαίνοντας στην επιφάνεια και βλέποντας τη δεξιά παλάμη μου κομμάτια – κομμένη στη μέση, μύες, σάρκες, όλα μια ματωμένη μάζα, το μικρό μου δαχτυλάκι να κρέμεται», περιέγραψε σε συνέντευξή της η Έρρικα Πρεζεράκου και συνέχισε μιλώντας για τα λεπτά που ακολούθησαν μέχρι να μεταφερθεί στο ΚΑΤ.
«Ακόμα κι εγώ σοκαρίστηκα από το πόση δύναμη, πόση ψυχραιμία έδειξα. Άρχισα αμέσως να κολυμπάω προς το σκάφος με το άλλο χέρι μου, για να σωθώ. Φτάνω, με τραβούν επάνω, γυρνάμε αμέσως πίσω στο λιμάνι, με τρέχουν στο ιατρικό κέντρο. Ο αγροτικός γιατρός με το που είδε το τραύμα, χλώμιασε. Έχω μια διαύγεια απίστευτη, λειτουργώ σχεδόν σαν γιατρός στην εντατική. Τους ζητάω να μου βάλουν ορό, να βάλουν πάγο στο μικρό μου δάχτυλο μήπως και κατάφερνα να το σώσω, να τραβήξουν φωτογραφίες και να τις στείλουν στους γιατρούς του ΚΑΤ. Είχα μπει σε κατάσταση επιβίωσης. Η ζωή μου κρίθηκε μέσα σε ένα νανοδευτερόλεπτο. Αν όπως ανέβαινα στην επιφάνεια του νερού και βρέθηκα ακριβώς κάτω από τις προπέλες στη θέση του χεριού μου βρίσκονταν τα μαλλιά ή το κεφάλι μου, δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ να μιλάμε», λέει η αθλήτρια.
«Ήταν πάρα πολύ επικίνδυνο αυτό που μου συνέβη. Θα μπορούσα να είχα σκοτωθεί. Βρέθηκα κάτω από δύο προπέλες. Εστίασα στην ευγνωμοσύνη ότι είμαι ζωντανή. Νομίζω πως ψυχολογικά με βοήθησε πολύ το ότι είχα κάνει «δουλειά» με τον εαυτό μου όλα τα προηγούμενα χρόνια, οπότε, σε γενικές γραμμές, ήμουν καλά, με εξαίρεση κάποιους εφιάλτες που είχα. Έβλεπα στον ύπνο μου πως η προπέλα μού έκοβε το κεφάλι και πεταγόμουν επάνω», εξομολογήθηκε στο «ΟΚ» για τους εφιάλτες που βίωσε μετά το ατύχημα που είχε.
Όσο για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το χέρι της, η Έρρικα Πρεζεράκου σημείωσε ότι «ακόμη δεν είναι λειτουργικό», ενώ υποβάλλεται σε φυσικοθεραπείες. «Σε άλλα δάχτυλα έχω αίσθηση αφής, σε άλλα όχι, ο αντίχειρας και ο δείκτης κλείνουν δύσκολα, δεν έχουν δύναμη και δεν μπορώ να είμαι λειτουργική στην καθημερινότητά μου. Για παράδειγμα, δεν μπορώ να πιάσω ένα πιρούνι, να δακτυλογραφήσω, να κρατήσω το μολύβι. Κάνω προσπάθειες να μάθω να γράφω με το αριστερό. Το καλό είναι πως αν γινόταν τώρα κάστινγκ για άλλο ένα sequel των Πειρατών της Καραϊβικής, σίγουρα θα με έπαιρναν – τον γάντζο τον έχω έτοιμο! (Γελάει)»
Η Έρρικα Πρεζεράκου αποφάσισε να προχωρήσει σε μήνυση κατά του οδηγού του σκάφους, κάνοντας λόγο για επιπολαιότητα του οδηγού και δήλωσε πίστη στην ελληνική Δικαιοσύνη. «Μετά το ατύχημα προχώρησα στην κατάθεση μήνυσης κατά του οδηγού του σκάφους. Στη ζωή μου μέχρι σήμερα υπήρξαν κι άλλες σοβαρές περιπτώσεις στις οποίες θα μπορούσα να έχω κινηθεί νομικά εναντίον ανθρώπων που με είχαν βλάψει και δεν το έκανα. Έλεγα πάντα “Δεν πειράζει, ας τελειώνει εδώ. Δεν είμαι εγώ Θεός για να κρίνω”. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η επιπολαιότητα του οδηγού, που θα μπορούσε να κοστίσει τη ζωή μου, όπως και η στάση του μετά, με οδήγησαν να σκεφτώ ότι οφείλω στην κοινωνία να βοηθήσω να συνειδητοποιήσει το μάθημα, για να μην κινδυνεύσουν ξανά άνθρωποι. Εμπιστεύομαι απόλυτα την ελληνική Δικαιοσύνη και την κρίση της».
Όπως έγινε γνωστό, λίγο μετά το ατύχημα με το σκάφος, η Έρρικα Πρεζεράκου χώρισε από τον αγαπημένο της. Όπως σημειώνει, ωστόσο, εκείνος βρισκόταν καθ' όλη τη διάρκεια της περιπέτειας που βίωσε στο πλευρό της. «Με τον Τίτο (σ.σ. Καταλαγαριανάκη) ήμασταν ήδη σε φάση επαναπροσδιορισμού της σχέσης μας – ουσιαστικά ο δεσμός μας είχε λήξει μήνες πριν συμβεί το ατύχημα. Στάθηκε, ωστόσο, δίπλα μου σαν βράχος σε όλη τη διάρκεια της περιπέτειάς μου – στο νοσοκομείο κοιμόταν δίπλα μου, σε πατώματα, πολυθρόνες, καναπέδες, με στήριξε πολύ. Συνεχίζει να με στηρίζει και παραμένουμε φίλοι και συνεργάτες. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος ο Τίτος. Τον αγαπώ πολύ».
20°
