H Athens Voice γίνεται γραμματόσημο

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΑΪΔΙΝΗΣ

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 100 (2.11.2005)

ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΡΟΣ

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 3 8 (7.7.2004)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο;
Το εξώφυλλο αυτό έγινε μέσα στην τρελή χαρά των ημερών, του «ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΤΟ ΓΑ…….ΜΕΝΟ», η οποία ομολογώ πως με έβρισκε λίγο αδιάφορο και φοβισμένο. Πάντως ήταν το τεύχος εκείνης της Τιμημένης εβδομάδας. Δεν συμμετείχα στο ντελίριο των συμπατριωτών που νικούσαν παντού, από Γιουροβίζιον και Ποδόσφαιρο, μέχρι τάβλι, ξυλίκι και …γάμους στο 4Season. Σαν γνήσιος νησιώτης φοβικός έψαχνα να βρω από πού θα φύγουμε όταν μπατάρει το καΐκι και σαν φύση καχύποπτος κοίταζα από πού θα μας τη χώσουν.

Για τη μαλακία του 2004 έτρεμα εξ αρχής τον λογαριασμό. Υποψιαζόμουν πως σαν έθνος θα την πατήσουμε (εμείς γνήσιοι αγρότες του κάμπου μπροστά στον λογαριασμό της λουλουδούς), πάντως δεν φανταζόμουν ποτέ, παρ’ όλες τις φοβίες, το μέγεθος (size)! Είχαμε, βλέπεις, τα ζώα, και πρωθυπουργό τεχνοκράτη που ήξερε από μεγέθη…!!!

Το Τιμημένο, λοιπόν, για μένα ήταν ένα μεγάλο άδειο Τίποτα, ένα μεγάλο ΚΕΝΟ!!! Πολύ στενοχωριέμαι που ήταν αλήθεια.

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;
Γέλασα ικανοποιημένος. Ομολογώ πως υπήρξα θύμα της άποψης φιλενάδων μου, που όταν βρισκόντουσαν στο τσακίρ κοζερί με τις υπόλοιπες, έφταναν στις φιλοσοφίες: «Κορίτσια, οι γκόμενοι είναι σαν τα γραμματόσημα, για να κολλήσουν πρέπει να τους φτύσεις». Εγώ που ήμουν εκεί απολαμβάνοντας ιδιαίτερης ασυλίας εκ μέρους τους, που μου επέτρεπε να ακούω αυτά και άλλα ανομολόγητα, πάθαινα κρύα εφίδρωση από τον κυνισμό και έφτυνα τον κόρφο μου, μη πέσω ποτέ στην ανάγκη τους. Από τότε λοιπόν που τα γραμματόσημα έγιναν αυτοκόλλητα, άρχισα να αισθάνομαι πως απομακρύνονται από τα θηλυκά μυαλά παρόμοιες εικόνες και άρα ιδέες και όταν το έργο μου έγινε γραμματόσημο είπα: Ευτυχώς, γλίτωσα το φτύσιμο!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΗΤΑ

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 385 (28.03.2012)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο;
Ήταν το καλοκαίρι του 2009 και σχεδίαζα ένα μουσικό άλμπουμ. Ταυτόχρονα με τη μουσική, όπως κάνω πάντα πολλές φορές, ζωγραφίζω... κι ένα από τα σχέδια ήταν αυτό που έστειλα αργότερα στην Athens Voice. Ήταν ένα συγχυσμένο πολιτικά καλοκαίρι λόγω της οικονομικής κρίσης που μούδιασε το σώμα της Ελλάδας. Έγραφα το άλμπουμ «Χρυσαλίδα» και θυμάμαι πως μέσα από τη ζωγραφιά με το κορίτσι που κρατάει το φωτεινό κύκλο ήθελα να αποτυπώσω κάτι ουδέτερο για τον λόγο πως όλα γύρω μου είχαν σενάρια και μια αλήθεια διαμοιρασμένη σε χιλιάδες κομμάτια. Ήταν σαν να είχε σπάσει ένας τεράστιος καθρέφτης στον ουρανό, κανείς δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τίποτε. Όταν αργότερα η A.V. μου ζήτησε να κάνω ένα εξώφυλλο έστειλα αυτή τη ζωγραφιά με το κορίτσι και πάνω έγραψα τους στίχους από το τραγούδι «Το τζιτζίκι», ένα τραγούδι που μιλάει για την ανεργία και τη θλίψη που είχε εκείνο το καλοκαίρι.

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;
Ανήκω στη γενιά των ανθρώπων που περίμενε στα ταχυδρομεία για να στείλει ένα γράμμα σε φίλους στο εξωτερικό ή ένα γράμμα, μια απάντηση. Το γράμμα ήταν κάτι πολύ σημαντικό για κάθε άνθρωπο, πολλοί μαζεύαμε γραμματόσημα και κάναμε συλλογές. Το ταχυδρομείο ήταν μέρος της καθημερινότητάς μας, περιμέναμε γράμμα από τα αδέλφια μας, από τους γονείς μας που ήταν μακριά, το γράμμα έφερνε χαρά και θλίψη, έμενε για μέρες πάνω σε ένα τραπέζι ή το φυλάγαμε στα συρτάρια μας και το ξαναδιαβάζαμε για να αφουγκραστούμε έναν άνθρωπο δικό μας. Θυμάμαι να στέλνω γράμματα στη μάνα μου από το ταχυδρομείο στη Μελβούρνη ή αργότερα να στέλνω γράμματα από ταχυδρομεία της Ευρώπης, καρτ ποστάλ για να λέω στους δικούς μου πως είμαι καλά και πως θα γυρίσω την τάδε ημερομηνία... Θυμάμαι το ταχυδρομείο στην Πλ. Κοτζιά γιατί εκεί κοντά ήταν η στάση λεωφορείου για το Περιστέρι αλλά και το ταχυδρομείο στην Πλατεία Συντάγματος που ακόμα υπάρχει, τα δέματα που παίρναμε στα χέρια μας με τόση χαρά. Πριν το Google υπήρχε μια ζωή όπου ο χρόνος ήταν διαφορετικός, μαθαίναμε να κάνουμε υπομονή, να περιμένουμε για κάτι, περιμέναμε ένα βινύλιο για να ακούσουμε ένα τραγούδι, σήμερα όλα έχουν αλλάξει, όλα είναι στο χέρι μας με ένα κλικ. Χιλιάδες γραμματόσημα, πρόσωπα, τοπία, καλλιτέχνες πολιτικοί, ποιητές κοσμούσαν τα μικρά αυτά χαρτιά και πάνω τους έμενε ο χρόνος, η ιστορία των ανθρώπων, τα όνειρα, οι ελπίδες, μια ατέλειωτη προσμονή για κάτι… ποτέ δεν περίμενα πως κάτι δικό μου θα τυπωθεί από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, έχω μεγάλη χαρά, νιώθω σαν να βρίσκομαι σ’ ένα Λούνα Παρκ και να γυρίζω γύρω-γύρω στον μεγάλο τροχό.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΗΣ

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 54 (27.10.2004)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο;
Βλέπω τα πάντα στον ύπνο μου. Η ιστορία με κυνηγάει ξύπνιο ή κοιμισμένο. 

Χθες είδα ότι ήλθε ο Περικλής να του ράψω τον μανδύα του, καλέ ποιος είμαι ’γω, ο Καρλ Λάγκερφελντ; Γιατί δεν λες στον φίλο σου τον Φειδία να στον ράψει; Δεν θυμάμαι να μου ζήτησες να σου κάνω καμιά μετώπη. Αν την είχα κάνει εγώ δεν θα την ξεκόλλαγε ο Έλγιν. Φαντάζεσαι αναμαλλιασμένες γριές να πηδιούνται με Πέρσες; Ποιος όμως είχε φαντασία για τέτοια…

Φιλιά στην Ασπασία και πρόσεχέ τη λίγο, έχει πάρει όλο τον Κεραμεικό. Και σεις με ρωτάτε για τη Μαντώ και τη Λασκαρίνα;

Σας φιλώ, Αντώνης

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;
Ο Α. Τάσσος, ο μεγάλος αυτός χαράκτης, ήτανε δάσκαλός μου, είχα αυτή τη μεγάλη τύχη, έμαθα από αυτόν τα πάντα για τη ζωγραφική και τους ανθρώπους.

Είχε κάνει τα ωραιότερα γραμματόσημα που υπάρχουν. 

Αισθάνθηκα μεγάλη περηφάνια που κάποιο έργο μου έγινε γραμματόσημο. 

Ευχαριστώ την Athens Voice, είναι αφάνταστο δώρο για μένα.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΡΡΗΣ

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 690 (14.02.2019)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο;
Το εξώφυλλο δείχνει έναν τοίχο! Τον τοίχο του ραδιοφώνου της Athens Voice. Ήταν πολύ άδειος και ελάχιστα σέξι. Αμέσως σκέφτηκα ότι μπορούν να καλυφθούν τα κενά με την Debbie Harry, έτσι όπως την αναπαριστά ο Serge Clerc στα κόμικς του Metal Hurlant που την έχουν πρωταγωνίστρια. Δίπλα της έβαλα μία στιλάτη μπάντα που για χρόνια καιγόταν από την επιθυμία να τη συνοδεύσει. Μετά άστραψαν τα φλας και η ζωγραφιά του τοίχου επέστρεψε στο χαρτί. 

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;
Το μυαλό μου αμέσως πήγε στις παρέες των παιδικών μου χρόνων και σκέφτηκα πόσο αλλιώτικα μεγαλώναμε. Τις συζητήσεις μας απασχολούσε η συλλογή γραμματοσήμων, πιάναμε με το τσιμπιδάκι τις άκρες τους για να μην τα χαλάσουμε, ήταν μια εντελώς προσωπική επαφή με τη γεωγραφία ενός μικροσκοπικού κόσμου που είχε δοντάκια. Είμαι σίγουρος ότι ο παιδικός μου φιλοτελισμός δεν έφτανε στο σημείο να φανταστεί ότι κάποτε ένα γραμματόσημο θα είχε κάτι δικό μου. Αν και η γειτονιά είχε παράδοση σε τέτοιες τιμές, θυμάμαι συγκεκριμένα ότι η Βαγγελίτσα είχε ποζάρει ντυμένη Αμαλία για τα σπιρτόκουτα του ελληνικού μονοπωλίου.

SOTOS ANAGNOS

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 432 (16.04.2013)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο;
Εικονογραφούσα ένα άρθρο στην Athens Voice σχετικά με τις έξι μουσικές φυλές της Αθήνας, μάλλον άρεσε κι έτσι κάπως ένα κομμάτι αυτής της εικονογράφησης κροπαρίστηκε, απομονώθηκε, κι  έγινε εξώφυλλο! Δατς ολ φολκς...

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;
Στην εποχή των email (δεν θυμάμαι πόσο καιρό έχω να δω και να πιάσω στα χέρια μου γραμματόσημα)! Κάποια φεγγάρια, στα πολύ νιάτα μου, ήμουν κι εγώ φιλοτελιστής. Τα γραμματόσημα μού φαντάζουν πια λίγο vintage, εγώ όμως που είμαι ρετρό τύπος δεν κρύβω ότι μου καλοφάνηκε.

«Άααντε, πάλι σου ’φεξε, κουφάλα Άκη...» (φίλoς φιλοτελιστής) σκέφτηκα μειδιάζοντας και πάτησα send στο gmail μου…

AΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΨΥΧΟΥΛΗΣ

Σχεδιάσε το εξώφυλλο του τεύχους 53 (20.10.2004)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο;
Εκείνο τον καιρό η πρώτη μου κόρη ήταν 2 χρονών. Είχαμε αρχίσει πια τη λεκτική επικοινωνία κι αυτή η επικοινωνία άλλαζε τον τρόπο που σκεφτόμουν για τον εαυτό μου, όσο και το πώς αντιλαμβανόμουν την πόλη που θα μεγάλωνε. Το πρόσωπό της άλλαζε τα πάντα και κυριαρχούσε. 

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;
Αμέσως σκέφτηκα πως στο εξής θα στέλνω γράμματα με το δικό μου γραμματόσημο για να μελαγχολήσω ευθύς αμέσως συνειδητοποιώντας πως έχω πάνω από 30 χρόνια να στείλω ένα κανονικό γράμμα, να σαλιώσω ένα γραμματόσημο που σου αφήνει αυτή την υπόγλυκη επίγευση της κόλλας. Τη θυμήθηκα τη γεύση.

Συνειρμικά χάθηκα σε συλλογισμούς περί γλειψίματος και πόσο παράξενη ήταν αυτή η ενέργεια, να γλείφεις την πίσω όψη μιας εικόνας. Κάτι από τις εκκρίσεις μας ταξίδευε πάντα με τα ταχυδρομεία και έφτανε στα αγαπημένα μας πρόσωπα παλιά. Μέχρι να εφευρεθούν εκείνα τα υγρά σφουγγαράκια που τα σιχαινόμουν γιατί μου είχε καρφωθεί πως ήταν μουσκεμένα με ξένο σάλιο.

KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΚΑΝΙΑΣ

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 9 (17.12.2003)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο;
Είναι εμπνευσμένο από τις γιαπωνέζικες ξυλογραφίες του 19ου αιώνα.

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;
Τεράστια τιμή το σχέδιό μου για την A.V. να γίνει γραμματόσημο. Τι χαρά! Θα πάει παντού στον κόσμο.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΟΥΔΗΣ

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 52 (13.10.2004)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο;
Δεν εμπνεύστηκα! Ήταν παραγγελιά του Φώτη (Γεωργελέ) να κάνω έναν ντελιβερά, κι αυτό έκανα!

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;
Μεγάλη χαρά και τιμή. Ομολογώ πως πάντα ονειρευόμουν να γίνει κάποια δουλειά μου γραμματόσημο ή ακόμη να σχεδιάσω γραμματόσημα. Να, λοιπόν!

ΦΩΤΗΣ ΠΕΧΛΙΒΑΝΙΔΗΣ

Σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 1 (23.10.2003)

Η έμπνευσή σου για το εξώφυλλο; 
Όλοι διψάνε για σαφείς εικόνες, όπως αυτή. Κάτι που αδυνατούμε να κάνουμε στις ανθρώπινες σχέσεις.

Ένα έργο σου γίνεται γραμματόσημο από τα ΕΛΤΑ. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα; 
Η επικοινωνία είναι σε κρίση. Μην περιμένεις γράμμα από κάποιον που δεν σε σκέφτηκε ποτέ.