Παρά τις καταδίκες, ο Mr. Alter επιστρέφει στον «τόπο του εγκλήματος»

Ο θαυμαστός κόσμος των ερτζιανών δεν έχει μόνο ευρηματικούς παραγωγούς, εξαιρετικές μουσικές και δυναμική ενημέρωση. Κρύβει και πολλά επιχειρηματικά σούρτα-φέρτα, με πολλές συχνότητες να αλλάζουν ιδιοκτησία. Άλλοτε φανερά και άλλοτε λιγότερο φανερά.

Την τελευταία εξαετία 19 ραδιόφωνα άλλαξαν ιδιοκτήτη (κάποια απ’ αυτά δύο φορές), είτε εν μέρει είτε κατά 100%, 15 άλλαξαν όνομα (το ρεκόρ το κατέχουν ο 88.6 με 4 αλλαγές), ενώ 10 σταθμοί έκλεισαν και ξανάνοιξαν (από αυτούς οι 5 λειτουργούν σήμερα με το ίδιο όνομα) με άλλη «σύνθεση».

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι στο ραδιοφωνικό… παρασκήνιο δραστηριοποιείται εκ νέου ο άλλοτε πανίσχυρος Mr. Alter, Κώστας Γιαννίκος. Ορισμένοι αναρωτιούνται αν βρίσκεται ενεργός «πίσω» από το συγκρότημα Μπιλίρη (Διαπασών Α.Ε.) με τους σταθμούς Pepper 96.6 FM και τον Μέντα 88 FM. Μάλιστα, από το γεγονός ότι το γραφείο του είναι πάντα ανοιχτό στις εγκαταστάσεις των σταθμών, επιτείνονται τα ερωτήματα αν ο ίδιος ή ο γιος του καθοδηγούν το συγκρότημα, το οποίο εμφανίζεται να διαχειρίζεται ο κ. Μπιλίρης. Με αιωρούμενα τα ερωτήματα αυτά, είναι πράγματι ενδιαφέρον το κατά πόσον ένας επιχειρηματίας που έριξε έξω έναν μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό, τίναξε στον αέρα τη μισή διαφημιστική αγορά, βαρύνεται με σημαντικές καταδίκες και έχει φυλακισθεί δύο φορές, μπορεί σήμερα να συνεχίζει να εμπλέκεται με τα media. Έστω και παρασκηνιακά, έστω και ατύπως…

Το ερώτημα σίγουρα είναι μέρος του debate για το ποιοι μπορούν να ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης και τα media γενικότερα. Φυσικά και στην εποχή του αμοραλισμού που βιώνει η Ελλάδα, οι ιδιοκτήτες των media, ως επιχειρηματίες, μπορούν να «βαρύνονται» με υποθέσεις που έχουν να κάνουν με τη δικαιοσύνη. Άλλωστε, από καιρού εις καιρόν, ουκ ολίγοι επιχειρηματίες μπορεί να αντιμετωπίσουν μια τέτοια «περιπέτεια». Ο Κώστας Γιαννίκος είναι, όμως, μια «περίπτωση» από μόνος του…

Ο Κώστας Γιαννίκος, ήταν γέννημα-θρέμμα της «χρυσής εποχής» της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Την περίοδο που όλα ήταν εύκολα, αρκεί να ήσουν «καπάτσος» και τα λάθη συγχωρούνταν, αρκεί να είχες τις γνωριμίες. Ο Γιαννίκος τα είχε όλα αυτά, και κάτι παραπάνω. Ήταν εξαιρετικός πωλητής (αυτό που λαϊκότερα λέμε ότι πουλούσε παγάκια σε Εσκιμώους), διέθετε το χάρισμα της επικοινωνίας, αλλά και εξαιρετική μόρφωση. Συστατικά που λάτρευαν οι ιδιοκτήτες των media στη δεκαετία του ’80.

Κάπως έτσι, ο Κώστας Γιαννίκος, που ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία από ένα δισκάδικο στην περιοχή των Εξαρχείων, μπήκε στον μαγικό κόσμο των μέσων ενημέρωσης που άρχιζαν τότε να «ανθίζουν». Και η πορεία του ήταν πραγματικά «βαλλιστική».

Ως άνθρωπος που έβλεπε μπροστά επέλεξε την τηλεόραση, ως μέσο προτίμησης. Η παρέμβαση μεγάλη, τα χρήματα πολλά και τα περιθώρια ακόμη περισσότερα για καλούς πωλητές. Η πρώτη του σημαντική θέση ήταν στο MEGA, όπου ανέλαβε διευθυντής προγράμματος. Μεταγράφηκε στον ΣΚΑΙ ως γενικός διευθυντής και στη συνέχεια στο STAR με την ίδια θέση. Και στις τρεις περιπτώσεις δεν έφυγε υπό τις καλύτερες συνθήκες. Και στις τρεις περιπτώσεις όμως οι ιδιοκτήτες θεωρούσαν ότι είχαν κάνει τη μεταγραφή-λαχείο…

Ο Γιαννίκος, έχοντας θητεύσει σε θέσεις κλειδιά στα μεγαλύτερα ελληνικά κανάλια, είχε μάθει με κάθε λεπτομέρεια τις ιδιαίτερες δυσκολίες της λειτουργίας τους. Και σε όλους τους τομείς: τη διαμόρφωση του προγράμματος τη διαφήμιση ή και την ειδησεογραφία.

Με το ταλέντο του, αλλά και τις ισχυρές γνωριμίες που είχε διαμορφώσει μπήκε στις εκδόσεις με την εταιρεία «Μοντέρνοι Καιροί» (Modern Times), εκδίδοντας βιβλία, τηλεοπτικά (Tivo και Avanti) και παιδικά περιοδικά, ενώ έγινε και εκδότης της εφημερίδας «Ο Κόσμος του Επενδυτή», συνεχίζοντας τον «Επενδυτή» ενός άλλου διάττοντος αστέρος της εποχής, του Μιχάλη Ανδρουλιδάκη. Διόλου τυχαία, όλες οι εκδόσεις των Modern Times διαφημίζονταν από τα κανάλια τα οποία «κουμάνταρε».

Σταδιακά έχτισε έναν μιντιακό και οικονομικό κολοσσό που περιλάμβανε δισκογραφικές εταιρείες (ξεκινώντας με τη Legend και μετέπειτα εξαγοράζοντας τη Lyra), ραδιοφωνικούς σταθμούς (John Greek, Captain Jack και Oasis) και θέατρα, μέσω της «Ελληνική Θεαμάτων» ιδιοκτήτριας τότε του Παλλάς και Μικρού Παλλάς, και των Κιβωτός, Εμπορικόν, Πειραιώς 131, Αποθήκη, Δημήτρης Χορν και Πόρτα. Όλα αυτά λειτουργούσαν δικτυακά μεταξύ τους, υποστηρίζοντας το ένα τις πωλήσεις του άλλου. Άλλωστε, όπως είπαμε, ο Κώστας Γιαννίκος ήταν εξαιρετικός πωλητής, που μπορούσε να συνδυάσει στις δισκογραφικές του τα βαριά ονόματα του ελληνικού τραγουδιού (Θεοδωράκης, Σαββόπουλος, Μητσιάς, Βιτάλη κ.λπ.) που είχαν περάσει στη Legend, με τους ανερχόμενος σταρ που έβγαιναν από τις εκπομπές της Ανίτας Πάνια στο Alter.

Ναι, στο μεταξύ ο Γιαννίκος είχε μεταγραφεί στο Alter κατόπιν πρόσκλησης του Γιώργου Κουρή. Ανέλαβε διευθύνων σύμβουλος ενώ απέκτησε και το 25% των μετοχών, κυβερνώντας το κανάλι εν λευκώ για πολλά χρόνια, όπως άλλωστε δήλωσε αργότερα η οικογένεια Κουρή.

Όμως, οι συνθήκες στην αγορά άρχισαν να αλλάζουν μετά το 2009. Η ραγδαία πτώση της διαφήμισης άρχισε να κλυδωνίζει το Alter (μαζί με τα δεκάδες άλλα προβλήματα) και ο Γιαννίκος που είχε προπωλήσει τον διαφημιστικό χρόνο (όπως είχε κάνει και στο Star) δημιούργησε ένα τεράστιο ναυάγιο στην αγορά, όταν το κανάλι άρχισε να βυθίζεται συμπαρασύροντας μαζί του και τις διαφημιστικές.

Μαζί με το ναυάγιο και τους εκατοντάδες απλήρωτους εργαζόμενους σε όλες τις συγγενικές επιχειρήσεις ήρθε και η πρώτη σύλληψη το 2011, για χρέη ΦΠΑ ύψους 1,2 εκ. ευρώ της εκδοτικής Modern Times...

Ήταν μόνο η αρχή. Το 2014 αποκαλύφθηκε και η υπόλοιπη εικόνα του μιντιακού θαύματος. Τότε, και μετά από μακρά εισαγγελική έρευνα, του ασκήθηκε δίωξη για εικονικές συναλλαγές ύψους άνω των 8 εκατ. ευρώ, μεταξύ του Alter και offshore εταιρειών που ελέγχονταν από τους μετόχους του καναλιού (Γιαννίκος - Αθανασούλης), ενώ, μέρος των χρημάτων κατέληξε σε λογαριασμούς μελών του διοικητικού συμβουλίου. Το 2018, η υπόθεση «τελεσιδίκησε». Ο Κώστας Γιαννίκος αναδείχθηκε ως ο κύριος υπεύθυνος για τη λεηλασία του Alter στην υπόθεση των 8,5 εκατομμυρίων και το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων τού επέβαλε ποινή 15 ετών φυλάκισης. Στις παράπλευρες πτυχές της ίδιας υπόθεσης τεκμηριώθηκε ότι σημαντικά ποσά έφευγαν από το Alter για να ενισχύσουν την Modern Times, ενώ την ίδια στιγμή είχε στηθεί ένα δίκτυο υπεράκτιων εταιρειών, μέσα από τις οποίες περνούσαν τα λεφτά του Alter για να καταλήξουν στους λογαριασμούς της οικογένειας Γιαννίκου στην Ελβετία.

Το ερώτημα είναι απλό: Είναι ηθικά σωστό ο Κώστας Γιαννίκος, ακόμη κι αν είναι νομικά επιτρεπτό, να εμπλέκεται στη διαχείριση μέσων ενημέρωσης και τη διαμόρφωση, κατά οποιοδήποτε τρόπο, της κοινής γνώμης; Μια συζήτηση όντως ενδιαφέρουσα, καθώς σήμερα διαμορφώνεται το νέο περιβάλλον των ερτζιανών..