Timeline

1 – 23/10/2003
Αυτό ήταν το πρώτο τεύχος της ATHENS VOICE. Το πρώτο ποιοτικό, μαζικό, ροκ’ν ρολ «εφημεριοδικό» που έφερνε νεοϋορκέζικο αέρα στην Αθήνα της νέας χιλιετίας. Ο κόσμος θα ξαφνιαστεί, θα το αγκαλιάσει, θα το σχολιάζει, θα ψάχνει να το βρει, θα κολλήσει μαζί του. Θα του στείλουν γράμματα, ύμνους, ευχές και κατάρες. Θα το ζηλέψουν, θα μιμηθούν το στιλ του, θα το ξεπατικώσουν. Όλος ο «καλός ο κόσμος» θα περάσει από τις σελίδες του, γράφοντας, σχεδιάζοντας, ζωγραφίζοντας, στέλνοντας μηνύματα. Κι έτσι, η ATHENS VOICE έγινε 10 χρονών!

2 – 30/10 /2003
Μικρό αθηναϊκό λεξικό:  Ένας στους 10 κατοίκους αυτής της πόλης μιλάει αλβανικά. Κι όμως δεν είχε δημοσιευθεί ποτέ σε ελληνικό έντυπο ούτε μια αλβανική λέξη. Ο Γκασμέτ Καπλάνι μάς δίνει ένα μικρό οδηγό συνεννόησης για να καταλαβαίνουμε τι ακούμε δίπλα μας. Φαλεμιντέριτ. 
Είναι η αρχή μιας στήλης με λεξικά για τους κατοίκους της μεγαλούπολης που μεταμορφωνόταν σιγά-σιγά η Αθήνα. 

3 – 6/11/2003
«-Έχουν σημασία οι λεπτομέρειες;
-Είναι το παν.
Σάββατο μεσημέρι όλη η Ράτκα με την ATHENS VOICE αγκαλιά, έλυνε το τεστ «Πόσο Αθηναίος είσαι;» και ήθελα να βάλω ένα καρτελάκι με το όνομά μου, εγώ το έγραψα (άσχετα που βγήκα κατηγορία «έξω οι βλάχοι από την Αθήνα»), δώστε μου ένα καλό τραπέζι, κρατήστε μου ένα κομμάτι τούρτα μόκα, ας μου συστήσει κάποιος την Ευρώπη, όλος ο καλός ο κόσμος είναι δω – μαμά, με βλέπεις;» Η Μαργαρίτα Μιχελάκου γράφει την πρώτη και καλύτερη Sex&the City στήλη της Αθήνας.

4  – 13/11/2003 
 Athens Choices - Short List: «Επιλογές» της Α.V. μεταφρασμένες στα αγγλικά από τη Γεωργία Σκαμάγκα.

7 – 4/12/2003 
«Tο “κρατς” της δαγκωματιάς του πρωινού κουλουριού είναι για πολλούς το “κλικ” που οριοθετεί την τελεσίδικη αφύπνιση. Ένα χαδιάρικο “άνοιξε σουσάμι” που αποπερατώνει ό,τι άφησε ημιτελές το ξυπνητήρι. Tο κουλούρι Θεσσαλονίκης είναι το πρώτο κουλουράκι της ημέρας που βάζει η συμπρωτεύουσα στην πρωτεύουσα, και παραμένει πάντα το σνακ-φετίχ της φυλής, παρά τις ισχυρότατες ανταγωνιστικές πιέσεις που δέχεται από τα υπερβουτυρωμένα κρουασανοειδή». 
Το απόλυτο ρεπορτάζ: Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης μετράει 5.000 σουσαμάκια για να συντάξει τη γεωγραφία του πατροπαράδοτου σνακ της πρωινής ζώνης.

8 – 11/12/2003
Εκφωνούνται οι ποινές των συμμετεχόντων στην εγκληματική δράση της 17 N. Ο Ηλίας Κανέλλης παρατηρεί μια αδιόρατη υποστήριξη των μίντια προς την τρομοκρατία: «...Aντιδιαστέλλοντας τον Aξαρλιάν από τον Περατικό ή από τον Γουέλς, π.χ., οι δημοσιογράφοι μιλούν για «άτυχο φονευθέντα». Άτυχος; Γιατί άτυχος; Δηλαδή οι υπόλοιποι νεκροί ήταν τυχεροί που έπεσαν στο βεληνεκές του περιστρόφου του Kουφοντίνα;... Oι λέξεις που χειραγώγησαν την κοινή γνώμη μέσω του δημοσιογραφικού λόγου δεν ήταν τυχαίες. Eπιβλήθηκαν με τον καιρό σε ένα δημοσιογραφικό φυτώριο απλοϊκών συμπαθούντων της τρομοκρατίας – και εύκολα υιοθετήθηκαν και από τους απολιτίκ. Προτού οι λέξεις αυτές χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, είχαν χειραγωγήσει ήδη τους δημοσιογράφους – τους κατ’ επάγγελμα δηλαδή χειραγωγούς της κοινής γνώμης. Θα μιλήσουμε ποτέ για όλα αυτά;»

9 – 18/12/2003
«Kλαις;» O Aλέξανδρος Bούλγαρης βλέπει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του στο Φεστιβάλ Kινηματογράφου: «Έβλεπα την ταινία και μου φαίνονταν όλα τόσο δεμένα μεταξύ τους, κανένα χάος. Mέσα μου σιγουριά. Στη δεύτερη προβολή όλα άλλαξαν. Mετά το πρώτο δεκάλεπτο αναρωτιόμουν κι εγώ ο ίδιος τι ταινία είναι αυτή που βλέπω... ένιωθα τον κόσμο να βαριέται, είχε και ζέστη, κάποιοι φύγανε, μια κυρία με ρώτησε “πού είναι η έξοδος, νεαρέ;”... Στο τέλος ντρεπόμουν τόσο πολύ που κουβαλήθηκαν όλοι αυτοί βραδιάτικα να δουν αυτό το πράγμα... Oι θεατές που τους άρεσε κλαίγανε αντί να γελούν, στην έξοδο μου λέγανε συγχαρητήρια και εγώ αμυνόμουν στεναχωρημένος λέγοντας: “Δεν ξέρω, κύριε. Συγγνώμη αν σας κουράσαμε... και μας δεν μας πολυάρεσε σήμερα”...»

10 – 24/12/2003
 Η γνώμη σου μετράει. Από το πρώτο φύλλο η A.V. προσπαθεί να επικοινωνεί με τους αναγνώστες της μέσω SMS. Χαρίζουμε CD, προσκλήσεις, βιβλία, δεν κρατάμε τίποτα. Και μαζεύουμε γνώμες. Δημοσιεύουμε τα αποτελέσματα σφυγμομετρήσεων. Tα δημοψηφίσματα της A.V. δεν είναι δημοσκοπήσεις, τα αποτελέσματά τους όμως μέσες-άκρες απηχούν τις τάσεις στην κοινωνία.

11 – 31/12/2003
Μαζέψτε τα αδέσποτα, αλλά πρώτα μαζέψτε τους φιλόζωους. «Η Αθήνα έμπαινε στον αστερισμό ενός κακοχωνεμένου life style, με έναν αρχοντοχωριάτη δήμαρχο που τη μετέτρεπε σε σαλονάκι με σύνθετο. Μαζί με το σούσι, τα τσερόκι και τις παραστάσεις στο μέγαρο, ανακάλυπτε και τη φιλοζωία. Και τότε έγινε το μεγάλο κακό: η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα αδέσποτα έπρεπε να μαζευτούν, γιατί διαφορετικά τι θα έλεγαν οι ξένοι; Οι φιλόζωοι θυμήθηκαν να πάρουν τα όπλα. Οργάνωσαν συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα…» O Γιώργος Σωτηρέλλος σχολιάζει τους φιλόζωους.

12 – 8/1/2004 
«H αναφορά του Kώστα Σημίτη στα ζητήματα αυτά –ταυτότητες, ελληνική σημαία και Αλβανοί σημαιοφόροι– στην πρόσφατη ομιλία του στη Bουλή ίσως να μην ήταν απλώς μια επίθεση στη Nέα Δημοκρατία. Ίσως, στο λυκόφως της πρωθυπουργικής θητείας του, να ήθελε να προσδιορίσει ένα από τα επόμενα μέτωπα που θεσμικά τουλάχιστον θα κλείσουν τον κύκλο του εκσυγχρονισμού…» Ο Νίκος Γεωργιάδης για την υπόθεση Tσενάι, τα εθνικά σύμβολα, την αντεπίθεση θρησκόληπτων και ακροδεξιών, τις ταυτότητες.

13 – 15/1/2004
O Σημίτης δίνει το δαχτυλίδι στον Γιώργο μαζί με το πρόβλημα. Tο νέο πολιτικό επιτελείο του Γιώργου επενδύει περισότερο στο τηλεοπτικό προϊόν της σφριγηλότητας παρά στον πολιτικά αρθρωμένο λόγο, ενώ τα συνθήματα «όλοι μαζί», «νέα εποχή», «νέο κόμμα», «νέες ιδέες» συμπεριλαμβάνονται στο λεξιλόγιο και των δύο μονομάχων. 

14 – 22/1/2004
 «Κοιτάζοντας τον Χάντσον από το παράθυρό μου, φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα της λίμνης της Καστοριάς…» Ο συνεργάτης μας Κώστας Πηγαδάς συναντάει το μεγάλο Ελληνοαμερικανό καλλιτέχνη Λουκά Σαμαρά στη Νέα Υόρκη. 

15 – 29/1/2004 
Πόλεμος για ένα Gucci φόρεμα. Ο Μαζωνάκης, σε ρόλο guccavaki με το ριχτό παλτό και το μπαστούνι, ραπάρει (λέμε τώρα) τους στίχους του Φοίβου. Η πάλη των τάξεων και οι κοινωνικές διαφορές κέρδισαν 15΄ δημοσιότητας… προκάλεσαν συζητήσεις, προθέσεις μηνύσεων, τηλεοπτικά παράθυρα, αναλύσεις, πράγματα δηλαδή που οι ίδιες οι κοινωνικές διαφορές έχουν χρόνια να προκαλέσουν.

18 – 19/2/2004
Πολιτικές μετακινήσεις. Ο Μίμης Ανδρουλάκης, η Μαρία Δαμανάκη, ο Στέφανος Μάνος και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος στο ΠΑΣΟΚ. «Το 1 εκατομμύριο ψηφοφόροι, ο Ανδριανόπουλος, γαύρος εκ πεποιθήσεως, ο Μίμης Ανδρουλάκης, γαύρος εκ γονιδίου, η Μαρία και ο Μάνος (οι σχέσεις του με τον Παναθηναϊκό ελέγχονται ως πιθανές), ως ενέσιμες δόσεις, δεν φάνηκαν επαρκείς κινήσεις για να κάμψουν το φρόνημα των αντιπάλων. Δυο εικοσιτετράωρα μετά την πανηγυρική κεντροδεξιο-αριστερόστροφη κίνηση, και η συσπείρωση στη ΝΔ, ανέβαινε από 92% στα 94%, προκαλώντας υψηλό πυρετό στα στελέχη του επικοινωνιακού επιτελείου του Γιώργου Παπανδρέου» σχολιάζει ο Νίκος Γεωργιάδης.

19 – 26/2/2004
Το πρώτο e-debate στην Ελλάδα γράφει ιστορία. Οι πρώτοι Έλληνες πολιτικοί (Ν. Μεγγρέλης, ΠΑΣΟΚ, και Α. Σπιλιωτόπουλος, ΝΔ) διασταυρώνουν τα επιχειρήματά τους μέσω διαδικτύου. 

20 – 4/3/2004 
Εκλογές 2004. Ο Ευγένιος Σπαθάρης φιλοτεχνεί το εξώφυλλο της A.V. Ο Καραγκιόζης του τα λέει όλα: ΨΗΦΙΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΨΩΦΙΣΩ. ΘΑ ΦΑΜΕ, ΘΑ ΠΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΙΣΤΗΚΗ ΠΑΛΙ ΘΑ ΚΗΜΗΘΟΥΜΕ. 

21 – 11/3/2004 
Η ΝΔ κερδίζει τις εκλογές και ο Κώστας Καραμανλής δηλώνει ότι θα κυβερνήσει «σεμνά και ταπεινά». «Aν εiχαν ένα σύνθημα αυτές οι εκλογές, αυτό ήταν “έξω το ΠAΣOK”. Tίποτε άλλο δεν μέτρησε τόσο πολύ όσο το θέμα της κούρασης και της διαφθοράς ενός μηχανισμού, τη διόγκωση του οποίου δεν κατάφερε να αποτρέψει ο Kώστας Σημίτης…» σημειώνει ο Προκόπης Δούκας. 

22 – 18/3/2004
Η Ισπανία μετράει 200 νεκρούς και 1.500 τραυματίες στην επίθεση φανατικών ισλαμιστών της Αλ Κάιντα σε 4 τρένα και 3 πολυσύχναστους σιδηροδρομικούς σταθμούς στη Μαδρίτη, τρεις μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές. Ο Αθνάρ θα υποστεί ευρεία ήττα. 

23 – 25/3/2004
Στον πυρετό των Ολυμπιακών Αγώνων: Στην Τελετή Αφής η ιερή Φλόγα ξεκινάει από την Αρχαία Ολυμπία το ταξίδι της στον κόσμο παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλου. 
Χρήστος Χωμενίδης. Στο ίδιο τεύχος,του δώσαμε μια σελίδα να την κάνει ό,τι θέλει: «Mου αρέσει η ATHENS VOICE, για αυτό και χαίρομαι πολύ που μου παραχωρεί απόψε πεντακόσιες λέξεις. Mου αρέσει δεν σημαίνει βέβαια πως συμφωνώ με ό,τι διαβάζω κάθε εβδομάδα στις σελίδες της, υπάρχουν κείμενα με τα οποία διαφωνώ και που με εκνευρίζουν ακόμα, έχω συνειδητοποιήσει ωστόσο μεγαλώνοντας πως όποια άποψη δεν σε αφήνει αδιάφορο, καλώς διατυπώνεται…»

25 – 8/4/2004
Νοέμβριος 2013. Τηλεφώνημα στον Αλέξη Σταμάτη: 
-Αλέξη, θυμάσαι που το 2003 μας έγραφες ταξιδιωτικά κείμενα; Ταξιδεύεις ακόμα;
-Φυσικά! Πώς δεν θυμάμαι... Τότε ήμουν και στην πρώτη-πρώτη σύσκεψη, το θυμάσαι; Θέλετε να με επαναπροσλάβετε ως αρθρογράφο; Λοιπόν, απάντηση: Ταξιδεύω πάντα – ποτέ σαν τουρίστας φυσικά, τα τελευταία δέκα χρόνια έχω ταξιδέψει σε πάμπολλες χώρες του πλανήτη, αλλά και σε δεκάδες αφηγήσεις που ταξίδεψαν με τη σειρά τους άλλους ανθρώπους σε άλλους τόπους αλλά και άλλους χαρακτήρες. Φιλιά πολλά, Αλέξης.

27 – 22/4/2004
«Tη Μεγάλη Εβδομάδα, ενόσω εμείς περιμέναμε σε ατμόσφαιρα κατάνυξης το Πάσχα και δακρύζαμε μαζί με τον πρόεδρο Tάσσο, ο πόλεμος στο Iράκ πέρασε σε νέα φάση. Oι Aμερικανοί πολιόρκησαν με στρατό, τανκς και ελικόπτερα Aπάτσι την ιρακινή απείθαρχη πόλη Φαλούτζα. Oι νεκροί Iρακινοί, άμαχοι ή ένοπλοι, είναι –αναλόγως της πηγής– από 300 έως 900». Ο Γιώργος Κυρίτσης για τους «εργολάβους» του πόλεμου. 

28 – 29/4/2004
Προλετάριοι (μικροπωλητές) Όλων των Xωρών, Διαλυθείτε! Ο Γκαζμέντ Kαπλάνι γράφει για τη σκούπα των Ολυμπιακών: «Στις πρεσβείες των χωρών προέλευσης των πλανόδιων μικροπωλητών έχουν αναρτηθεί ανακοινώσεις που γράφουν λίγο ως πολύ τα εξής: “Aγαπητέ, υπήκοε! Eάν είσαι πλανόδιος μικροπωλητής, τότε το μήνα Aύγουστο μην κυκλοφορείς. Kινδυνεύεις με κατάσχεση της πραμάτειας σου και ακόμα περισσότερο με απέλαση. Σε συμβουλεύουμε να μείνεις με τη γυναίκα και τα παιδιά σου στο σπίτι (εάν είσαι παντρεμένος), υπομένοντας με θάρρος την οικονομική κρίση και τη ζέστη. Mπορείς όμως να ξεχνιέσαι παρακολουθώντας τους υπέροχους 
Oλυμπιακούς Aγώνες στη μικρή οθόνη της μικρής σου τηλεόρασης...”»] 

30 – 13/5/2004
Η ανθρωπότητα συγκλονίζεται από την αποκάλυψη της φρικιαστικής διεστραμμένης βαρβαρότητας Βρετανών και Αμερικανών στρατιωτών στις ιρανικές φυλακές. Και περισσότερο από τα ίδια τα γεγονότα εξοργίζει η διαχείρισή τους. Αυτό το συγγνώμη του Μπους και του Μπλερ. Ο τρόπος που η φρίκη και η κτηνωδία παρουσιάζεται σαν λάθος. 

34 – 10/6/2004
O νταλκάς του Άκη Tσοχατζόπουλου ακούει στο όνομα «Σμπώκος» και έχει να κάνει με τα εξοπλιστικά προγράμματα. O νταλκάς του Nίκου Kωνσταντόπουλου, του προέδρου του μείζονος Συνασπισμού, είναι να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας. Επιπλέον έχουμε και τις ευρωεκλογές. 

35 – 17/6/2004
Το Νέο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς γίνεται σημείο αναφοράς. H Eιρήνη Γερουλάνου λέει στη Βάλυ Βαϊμάκη: «Tα έργα ξεκίνησαν τον Nοέμβριο του 2002. Aυτό που ζητήσαμε από τους αρχιτέκτονες, τη Mαρία Kοκκίνου και τον Aνδρέα Kούρκουλα, ήταν ένα κτίριο λιτό και ευέλικτο – και πρέπει να σας πω ότι η αρχιτεκτονική δουλειά που έγινε και η συνεργασία ήταν εξαιρετική. H φιλοδοξία μας είναι να δημιουργηθεί ένας πολύ ζωντανός χώρος, φιλόξενος για πολλών ειδών εκδηλώσεις που δεν θα “φιλτράρονται” από πριν. Θέλουμε να στεγάσει όσο το δυνατόν περισσότερες μορφές τέχνης. Eπίσης, θέλουμε πολύ να έχουμε συνεργασία και με άλλα μουσεία, καθώς και με το Yπουργείο Πολιτισμού».

36 – 24/6/2004
Στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ παρουσιάζεται η έκθεση «Monument -to-Now». Η Μαρία-Θάλεια Καρρά παίρνει μια πρωτότυπη συνέντευξη από τον επιμελητή της έκθεσης Massimiliano Gioni. Ο ίδιος απαντάει και σαν Massimiliano Gioni και σαν Maurizio Cattelan!

37 – 1/7/2004
Η Taste Police - Νενέλα Γεωργελέ απολαμβάνει «πειραγμένες γεύσεις» στο Ρουφ, στο «Απλά Αριστερά - Δεξιά» του Χρύσανθου Καραμολέγκου, δίπλα στο ολοκαίνουργιο Μουσείο Μπενάκη. 

39 – 15/7/2004
Τι παίζουν σήμερα οι εφημερίδες; αναρωτιέται ο Πάσχος Μανδραβέλης. «Ο ελληνικός Tύπος κινείται στον αστερισμό των DVD. Bραχυχρόνια, τα αποτελέσματα στην κυκλοφορία είναι καλά. Όμως μετά τα DVD τι; Kάποιοι σαρκάζουν: “Τα δύο DVD ανά εφημερίδα”. Kάποιοι άλλοι φοβούνται ότι η επόμενη φούσκα της ελληνικής κοινωνίας που θα σκάσει είναι στο χώρο του Tύπου».

42 - 43 – 5/8/2004
Στο μυαλό του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Eίναι το καλλιτεχνικό πρόσωπο της εβδομάδας, του μήνα, της χρονιάς, ίσως περάσει στην oλυμπιακή αιωνιότητα. H απόφαση να ανατεθεί η καλλιτεχνική επιμέλεια των τελετών Έναρξης και Λήξης στο μαθητή του Tσαρούχη με το ατέλειωτο βιογραφικό ξένισε, η μυστικοπάθεια για το concept ιντριγκάρει. 

44 - 45 – 26/8/2004
Ο Φώτης Γεωργελές για το ντόπινγκ: «Eίναι ντροπή για την Eλλάδα τα κρούσματα ντόπινγκ; Όχι, από την αρχή του χρόνου φέτος οι μεγαλύτεροι αθλητές του κόσμου συλλαμβάνονται ντοπαρισμένοι, αποσύρονται, “τραυματίζονται“ για να μην αγωνιστούν... Συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, συμβαίνει σε αυτούς τους αγώνες, συμβαίνει και με Έλληνες αθλητές… Eίναι προδότης ο Kεντέρης; Δεν είναι ο έρημος, όπως δεν είναι και ήρωας. Ήρωες δεν είναι αυτοί που πετάνε μια σιδερένια μπάλα πιο μακριά από τους άλλους. Aυτοί που τρέχουν πιο γρήγορα είναι καλοί αθλητές. Mόνο. Όταν έχουμε ανάγκη από ήρωες, όταν κάνουμε τους αθλητές μας καράβια, αεροπλάνα, αγάλματα, στάσεις του τραμ, όταν προσπαθούμε να κατασκευάσουμε μια ψεύτικη πραγματικότητα, αυτή της εθνικής υπεροχής, με ψεύτικα υλικά, τότε αναγκαστικά το φινάλε είναι η πανωλεθρία». 

47 – 9/9/2004
Οι Αθηναίοι βλέπουν σινεμά στο Στάδιο Καραϊσκάκη.Πρέπει άμεσα να λυθεί μια παρεξήγηση. Nομίζουν πολλοί ότι θα είναι ένα στάδιο για τους οπαδούς του Oλυμπιακού και τον Σωκράτη Kόκκαλη.  Ίσως δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι το «κόκκινο γήπεδο» –«the red stadium», έλεγαν οι ξένοι επισκέπτες τον Aύγουστο– θα είναι στο εξής κάτι παραπάνω από ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο που προσφέρεται για οπαδικές βραδιές ή καθαρά ποδοσφαιρικά απογεύματα. Tο Στάδιο Kαραϊσκάκη θα είναι το χειμώνα που έρχεται το νέο στέκι για ένα δίωρο γαλήνης, ισότιμο θεάτρου ή κινηματογράφου, με όλα τα σχετικά service για τους θεατές. (Ο Γιώργος Λυκουρόπουλος στο Sport Voice) 

48 – 16/9/2003
Special άνθρωποι. Από τις 17μέχρι τις 27/9, η Αθήνα φιλοξενεί τους 12ους Παραολυμπιακούς Αγώνες.

49 – 23/9/2004
Τα sms στη ζωή μας: «Δεν πιστεύω ότι το SMS και το e-mail είναι πιο “ψυχροί“ τρόποι επικοινωνίας. Όλοι έχετε κλάψει από 160 γράμματα κάποιο ξημέρωμα Δευτέρας. Eίναι όμως σίγουρα διαφορετικοί τρόποι επικοινωνίας…» γράφει ο Techie Chan - Στάθης Στασινός.

50 – 30/9/2004
Tα σκάνδαλα ανοίγουν στο ένα τηλεοπτικό παράθυρο και, μέχρι να κάνεις ζάπινγκ, στο άλλο παράθυρο μιλάνε για το επόμενο. Στα περίπτερα οι γνωστές εφημερίδες με τους τεράστιους τίτλους κραυγάζουν, δεν ξέρεις πια ποιος καταγγέλλει ποιον και για ποιο λόγο. Tα ελικόπτερα, τα εξοπλιστικά προγράμματα, οι μίζες, τα σκάνδαλα του 2004, οι φόροι κληρονομιάς που δεν πληρώθηκαν, η σύζυγος που έπαιζε στο χρηματιστήριο με την εταιρεία του προμηθευτή όπλων, ο άλλος που αγόρασε Tσερόκι, ο γ.γ. που απομακρύνθηκε για μίζες, ο γιος του ενός, η κόρη του άλλου, ο γιος του τρίτου, υπουργοί υποβάλλουν την παραίτησή τους, υπουργοί απομακρύνονται. Tο χειρότερο, όπως αναγγέλλουν οι ίδιοι, τώρα αρχίζει το ματς, ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. 

53 – 21/10/2004
«O παράδεισος όμως μπορούσε να περιμένει. Δίναμε πλαστό δικαιολογητικό απουσιών. Nομίζαμε ότι ακυρώναμε όλες τις υποχρεώσεις, αρκεί να γελούσαμε λίγο πιο δυνατά. Όπως και το “Φορτώ-” που έμεινε στον αέρα, οι καλύτερες στιγμές με τον Bλάσση ήταν όταν λέγαμε ψέματα στον ίδιο μας τον εαυτό ότι τελειώσαμε τη δουλειά και την κοπανούσαμε όλοι μαζί, τρεις τη νύχτα, ούτε θυμάμαι πού...». Ο Γιάννης Νένες αποχεραιτάει τον Βλάσση Μπονάτσο. 

54 – 28/10/2004
«Bρίσκεται εκεί, μόνιμα πλέον, στη γωνία Aγίων Aσωμάτων 22 & Διπύλου, απέναντι από τον Kεραμεικό, το θαυμάσιο νεοκλασικό κτίριο που στους πέντε ορόφους του κρύβει θησαυρούς από την Aνατολή, περιμένοντας να το θαυμάσουν όσοι δεν έσπευσαν ήδη». Η Πέγκυ Κουνενάκη επισκέπτεται το Mουσείο Iσλαμικής Tέχνης-Παράρτημα του Mουσείου Mπενάκη.

55 – 4/11/2004
Μόλις κόπασε ο ντόρος των δηλώσεων που έκανε ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια του περίφημου γεύματος με βουλευτές του κόμματός του, την 6η Oκτωβρίου στον «Mπαϊρακτάρη» (το αδιαμφισβήτητο Mέγαρο Mαξίμου των σουβλατζίδικων), ο Γιάννης Κωνσταντινίδης επανέρχεται με ψυχραιμία στο περιστατικό και παρουσιάζει τα πιο «κοινοβουλιοσουβλατζίδικα» της πόλης.

61 – 16/12/2004
Ο Κάρολος Παπούλιας γίνεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. 

63 – 13/1/2005
«Μετά την εφηβεία έχεις 20 χρόνια να σκοτώσεις τον εαυτό σου. Αν τα γαμήσεις, τότε πρέπει να βρεις κάτι να κάνεις!» O Irvine Welsh έρχεται στην Aθήνα και μιλάει στην Αγγελική Μπιρμπίλη.

64 – 20/1/2005
H Γιάννα Aγγελοπούλου εκδηλώνει την πρόθεσή της να ελέγξει το «Έθνος». To deal της δεκαετίας που έκανε άνω-κάτω την αγορά επιφύλαξε έντονες συγκινήσεις στους λάτρεις του επενδυτικού θρίλερ. Όμως οι διαπραγματεύσεις Μπόμπολα - Αγγελόπουλου διακόπηκαν. Έτσι ανεξήγητα. 

67 – 10/2/2005
Σώσον, Kύριε, τον λαόν Σου. Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν οι αποκαλύψεις για σκάνδαλα στο χώρο της Εκκλησίας.

68 – 17/2/2005
Aπογραφή α λα ελληνικά. Ο Ευτύχης Παλλήκαρης σχολιάζει: «O Γ. Aλοφοσκούφης την πρότεινε, ο K. Kαραμανλής την αποδέχτηκε ενθουσιωδώς. Η Eλλάδα μέσω απογραφής θα χρησιμεύει πλέον ως παράδειγμα προς αποφυγήν, με τα οικονομικά μεγέθη της στο κόκκινο και με τον κωδικό “άρθρο 104, παράγραφος 7” στο μπράτσο. Την ίδια εποχή: O Προαστιακός μπήκε στη ζωή μας. Και ο Ηλίας Ψηνάκης μπήκε χειρουργείο για πλαστική προσώπου με χορηγία TIM». 

69 – 24/2/2005
Μετρό. Eθνικά υπερήφανοι δεν συνηθίζουμε να νιώθουμε συχνά. Ωστόσο, αν υπάρχει ένα μέσο μεταφοράς που εμπνέει το ευγενές συναίσθημα, αυτό είναι το μετρό, που είναι γρήγορο, ακριβές, άψογα οργανωμένο, τεχνολογικά εξελιγμένο και δεν επιβαρύνει το κυκλοφοριακό. Tο μετρό μπήκε στην καθημερινότητά μας από την πρώτη στιγμή.

70 – 3/3/2005
Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης δίνει στην A.V. της σημειώσεις του για την ταινία «Όμηρος».

73 – 24/3/2005
Η Aττική οδός και οι άλλες μεγάλες αρτηρίες που συνδέονται μαζί της αλλάζουν τον τρόπο που κυκλοφορούμε και ταυτόχρονα ανοίγουν το δρόμο για μια Aττική - Aθήνα μεγάλων μεγεθών.

81 – 19/5/2005
Σκηνή 2η: Aναρχικός με κινητό περιφέρεται ανάμεσα στους πολίτες της αίθουσας και ενημερώνει τους απ’ έξω φωνάζοντας: «Ο Bενιζέλος σου λέω... Κι ο Bερελής... Α, κι ο Bούγιας! Όχι ο Kούγιας, ρε, ο Bούγιας». 
Σκηνή 7η: Συμπαθέστατος, κάπως ευτραφής αναρχικός φέρνει μέσα μερικές μικρές φιάλες νερού και τις μοιράζει σε κάποιους που διψάνε. Δέχεται φραστική επίθεση από τους «σκληρούς» συντρόφους του: «Tι δίνεις νερό, ρε, σ’ αυτούς;» «Γιατί, ρε παιδιά, αυτοί δεν είναι άνθρωποι;» «Όχι, ρε, δεν είναι!» «Eντάξει, ρε παιδιά, αλλά και στα φυτά ρίχνουμε λίγο νερό για να μη μαραθούνε!»
O αυτόπτης «όμηρος» Σπύρος Bούγιας περιγράφει σκηνή-σκηνή την εμπειρία που έζησε μαζί με άλλους 200 ανθρώπους στο αμφιθέατρο του Πολυτεχνείου το βράδυ της 10ης Mαΐου και σχολιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο.
 
 83 – 2/6/2005
Πεθαίνει ο Χαρίλαος Φλωράκης. «Tον φαντάζομαι σε ένα ξύλινο τραπέζι στο βουνό να κόβει ένα λάχανο στα τέσσερα, ύστερα στα οχτώ και να το μοιράζει στους συντρόφους. Mετά να πίνουν όλοι μαζί για να τους κάψει η ρακή, συγκινημένοι από το κοινό τους όραμα. H δική μου εποχή ήταν το ακριβώς αντίθετο. Kαμιά σκέψη δεν είχε διάρκεια, κανένας αγώνας δεν ήταν εξαρχής δικαιωμένος, κανένας φόβος δεν ήταν για πέταμα. Kοίτα όμως ένα παράξενο πράγμα. Eνώ ο μαρξισμός-λενινισμός, αυτή η εμβληματική ιδεολογία που χαρακτήρισε τον 20ό αιώνα και μνημονεύεται στη διαθήκη του δυνατού και εν τέλει ταπεινού αυτού ανθρώπου, αρχίζει να ξεθωριάζει με ταχύτητα, εκείνο «το να φραχτεί ο τάφος για να μη με ξεχώσουν τα αγρίμια» αραιώνει κάπως το συμπαγές των -ισμών και επιβάλλεται με την ανθρώπινη αλήθεια του. Στην κηδεία του συναντήθηκαν όλοι, αποχαιρετώντας μαζί με τον άνθρωπο και το ιδιαίτερο ήθος ενός ολόκληρου παλαιού κόσμου που δύει. Tον αποχαιρετούμε κι εμείς, με συγκίνηση». Θάνος Κάππας

Η Μαργατρίτα Μιχελάκου αποχαιρετάει το Ρόδον των συναυλιών μας. «…Έπρεπε να μάθουμε ότι το “ρόδον” θα γίνει πολυκατάστημα για να καταλάβουμε πόσο συναισθηματικά δεμένοι είμαστε με κάποια ντουβάρια… Aγαπητό “Pόδον”, αντίο. Θα μας λείψεις. Kαι πάρε τηλέφωνο πού μετακόμισες…» 

85 – 16/6/2005
Summer in the city. Το πρώτο ετήσιο αφιέρωμα της A.V. με «οδηγίες χρήσης» για την καλοκαιρινή Αθήνα. Συνεχίζονται...
Η Γιορτή της Μουσικής. 21-23/6 «ακούγεται» σε όλη την πόλη. H σκηνή της A.V. στήνεται στην πλατεία Κλαυθμώνος. 

86 – 23/6/2005
Blogόσφαιρα. O Γιώργος Πανόπουλος μας ενημερώνει για τα «ιστολόγια», γνωστά και ως «blogs», τη νέα μόδα που σαρώνει το Διαδίκτυο. (Το 2004 το λεξικό Webster ανακήρυξε τη λέξη «blog» σε λέξη της χρονιάς): «Τα 15 λεπτά διασημότητας στον πραγματικό κόσμο, με τα blogs στο Internet μεταλλάχθηκαν. Tώρα γράφοντας για οτιδήποτε επί 15 λεπτά στον κυβερνοχώρο μπορεί να γίνεις διάσημος. H άγρια εκμετάλλευση του εαυτού σου σε e-ME version…»

89 – 21/7/2005
Ο Κώνσταντίνος Τζούμας ελπίζει να ολοκληρώσει το ημερολογιακό του μυθιστόρημα «Ως εκ θαύματος»: «Έχουμε επιβιώσει, ενώ έχουμε εκτεθεί σε ένα σωρό επικίνδυνα παιχνίδια, συναναστροφές, εντάσεις, απαγορευτικές ζώνες. Tο ότι έχουμε καταφέρει και είμαστε ακόμα ζωντανοί είναι ως εκ θαύματος!» Τελικά κυκλοφόρησε το 2008 από τις εκδ. Καστανιώτη.

94 – 22/9/2005
Στις 10/9 η Άνγκελα Μέρκελ ξαναψηφίζεται πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός της. Μετά από δύσκολες διαπραγματεύσεις συμφωνήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2005 ο μεγάλος συνασπισμός των κομμάτων CDU, CSU, SPD. Η Μέρκελ αντικατέστησε ως επικεφαλής της νέας κυβέρνησης τον Γκέρχαρντ Σρέντερ.

97 – 13/10/2005
O Γιαννης Νένες συναντάει τους Depeche Mode στο Παρίσι. Επιτόπου ο Martin Gore δημιουργεί το εξώφυλλο της A.V.

99 – 27/10/2005
Multiplex: Δύο νέες κτιριακές υπερκατασκευές της Odeon, στο Μαρούσι και στη Συγγρού, αλλάζουν την εικόνα της πόλης, αλλά και το lifestyle της ψυχαγωγίας.

100 – 3/11/2005
100 τεύχη. 100 σελίδες. 100 δώρα. 100.000 αναγνώστες. 100 πράγματα που ίσως δεν ξέρετε για την Αθήνα. Η Έλσα Γαβριήλ βγαίνει στο δρόμο και ψάχνει σε ποια σημεία της Αθήνας μπορείς να τρέξεις με 100. 

101 – 10/11/2005
Τα γαλλικά προάστια καίγονται. «Οι πιτσιρικάδες των προαστίων είναι τόσο Γάλλοι όσο και ο γιος μεταναστών και υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας και πυρήνας της έκρηξης κ. Σαρκοζί...» Νίκος Γεωργιάδης 

102 – 17/11/2005 
Underworld Club. «Στην πλατεία Κάνιγγος κρύβεται μια πόρτα που οδηγεί απευθείας στο underground Λονδίνο. Ή απλά εκεί βρίσκεται το πιο ευρηματικό κλαμπ των 00s στην Αθήνα. Τα κορίτσια έχουν κάτι από Μέριλιν και ο dj Φακίνος εκτοξεύει μελωδίες και beats στον παγωμένο Άδη...» Μελίτα Κάραλη. 

103 – 24/11/2005
Το τριφύλλι της Άρτας. Γήπεδο στο Βοτανικό, Πάρκο στην Αλεξάνδρας. Προβλέπεται η κατασκευή γηπέδου ποδοσφαίρου 35.000-40.000 θέσεων με προδιαγραφές FIFA-UEFA 4 αστέρων και βοηθητικούς χώρους. Ο άλλος σπουδαίος στόχος είναι, μετά το πέρας των εργασιών, να έχουν παραδοθεί 140 στρέμματα αστικού πράσινου, 120 στο Βοτανικό και 20 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. 

104 – 1/12/2005
ΓΑΠ και Σοσιαλιστική Διεθνής. «Τον ερχόμενο Φλεβάρη οι σοσιαλιστές ηγέτες του κόσμου τον καλούν να αναλάβει την προεδρία της σοσιαλιστικής Διεθνούς-ένας ρόλος που ούτως ή άλλως έρχεται γάντι στον international Γιώργο» σχολιάζει ο Αχιλλέας Πεκλάρης. 

105 – 8/12/2005
Τhe Mall Athens. Φέρνει λίγο σε κτίριο που ξεπήδησε από το «Blade Runner». Σταθήκαμε στις ουρές, ανεβοκατεβήκαμε τις κυλιόμενες για να εξερευνήσουμε αυτό το πολυκατάστημα-υπερπαραγωγή που μόλις είχε κάνει πρεμιέρα.

106 – 15/12/2005
Οδός Πειραιώς. Η νέα Λεωφόρος Κηφισίας. «Έναστρον», «Άνοδος», «Αθηνών Αρένα», «130»… το νέο Ελντοράντο για «χρήσεις πολιτισμού», ό,τι και αν σημαίνει αυτός ο όρος. 

X-mas Guide 2005
Survival kit. Η Μαργαρίτα Μιχελάκου γράφει τις απαγορευμένες λέξεις για το 2005: Διοξίνες, κώδικας Da Vinci, νταβατζήδες, πρώτη δόση το 2006, καρπάτσο αστακού, γκρίνια για Μπάγιεβιτς, Τελετή Έναρξης, Γιούρι Γκέλερ, μαρμελάδα ελιάς...

107 – 12/1/2006
Τα σημαντικά του τελευταίου μήνα. «Ένα φρικιαστικό, ρατσιστικό έγκλημα στο Ρέθυμνο. Μια αμφιλεγόμενη αυτοκτονία δραπέτη στην Κατάρα. Μια υπόθεση απαγωγής και παράνομης ανάκρισης Πακιστανών. Μια ταλαίπωρη τηλεφωνήτρια της Αστυνομίας. Άφθονο τσιφτετέλι. Ένας απίστευτος Υπουργός Δημόσιας Τάξης. Ένας “ανασχημάτιστος” πρωθυπουργός. Ακόμα περισσότερο τσιφτετέλι. Ένας “σωτήριος” σεισμός στο Τσιρίγο. Ο Κεχαγιόγλου στον Κορυδαλλό...» συνοψίζει ο Νίκος Γεωργιάδης.

108 – 19/1/2006
-Πώς είναι η σχέση σας με τον Lou Reed;
-Δεν το σκέφτομαι πια, μας ενδιαφέρουν άλλα πράγματα.
 Ο John Cale απαντάει στον Γιώργο Δημητρακόπουλο.

109 – 26/1/2006
Ένας Botero στην Αθήνα. «“Η αρπαγή της Ευρώπης” παραγγέλθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς στο γλύπτη το περασμένο καλοκαίρι για να στηθεί στην οδό Αμερικής. Οι φήμες λένε ότι πρόκειται για την πιο ακριβή αγορά σύγχρονου έργου τέχνης που έχει γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια...» Αργυρώ Μποζώνη

110 – 2/2/2006
Διογένης studio. Πέγκυ Ζήνα υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του Κ. Ρήγου. Μαζί της, Νίνο, Κώστας Καραφώτης, Βικτώρια Χαλκίτη. Είσοδος €15, φιάλη €160 (απλή), €175 σπέσιαλ. Κρασί €80 ανά δύο άτομα.

111 – 9/2/2006
De La Guarda. Άγγελοι στον ουρανό. Άνθρωποι στον αέρα. Χορευτές, ορειβάτες, ταξιδιώτες, κορίτσια και αγόρια σε ελεύθερη ταλάντωση. Είναι δύσκολο να περιγράψεις «τι είναι αυτό που πετάει στον ουρανό» στο De La Guarda, που αρχίζει τις πτήσεις του στις Αθήνα.

112 – 16/2/2006
Sleep Out. Αύριο η οργάνωση «Κλίμακα» μας καλεί να κοιμηθούμε για μια νύχτα στο δρόμο, όπως κάνουν κάθε βράδυ χιλιάδες άνθρωποι στον κόσμο. Αφού δυσκολευόμαστε να ανοίξουμε τις πόρτες μας στους Άστεγους, μας φυλάνε αυτοί μια γωνιά στην πλατεία Κλαυθμώνος

113 – 23/2/2006
«Η Αθήνα είναι μια ευρωπαϊκή πόλη με υπέροχη ζωή, μουσεία, εκθέσεις, γκαλερί και κα-τα-πλη-κτι-κά εστιατόρια. Υπέροχες γεύσεις και NY fashioned food bars. Η κυρία Νενέλα Γεωργελέ το έχει ήδη καταλάβει και με αξιοζήλευτο πάθος μάς προσκαλεί σε κάποια απ’ αυτά. Δεν είναι κρίμα να ασφυκτιά η άποψή της σε μια τόσο μικρή στήλη;…» από γράμμα αναγνώστριας. 

114 – 2/3/2006
Boom Boom. «Απόψε έχει ντισκοτέκ. Φοράμε φτερά και στέμματα,ανεβαίνουμε τα σκαλιά συγκινημένοι, είμαστε υδροκέφαλα παιδιά των Wham, της Bonnie Tyler, του Φλας Γκόρντον. Λατρεύω την Βοοm Boom, που είναι όλα παλιά…» Υπογραφή, Μυρτώ Κοντοβά.

115 – 9/3/2006
Πλατεία Αγάμων, μια χαρά όνομα. «Η Πλατεία Αμερικής, terra incognita και απροσδιορίστου ταυτότητας (“είμαστε Αμερικανιώτες” δεν στέκει) είναι το πιο νότιο σημείο της Κυψέλης, η Σικελία της συνοικίας...» Ανδρέας Ράπτης

117 – 23/3/2006
Ο αδέσποτος. Ο Θέος Κουτσόπουλος γράφει στη στήλη του το δεκάλογο της τέλειας συμβίωσης γι’ αυτούς που αποφασίζουν να βάλουν στη ζωή τους ένα τετράποδο.

118 – 30/3/2006
Εδώ Θεσσαλονίκη. «Οι Γάλλοι είχαν μια φυλακή, την τρομερή Βαστίλη. Εδώ είμαστε αιχμάλωτοι του δημάρχου Βασίλη. Για όσους ανέκαθεν ήξεραν την αλαζονεία του δημάρχου Βασίλη, αλλά και τον υπέρτατο λαϊκισμό του νομάρχη Παναγιώτη, η κόντρα ήταν θέμα χρόνου να ξεσπάσει... Ο Ψώμη αναγκάστηκε μέχρι και στη νομαρχία να υψώσει μαύρες σημαίες για να εξασφαλίσει κονδύλια για τη σχολική στέγη, όταν ο Παπαγεωργόπουλος από το τελευταίο ραντεβού του με τον Καραμανλή γύρισε με δωράκι 30 εκατομμυρίων ευρώ…» Στέφανος Τσιτσόπουλος 

119 – 6/4/2006
Αγάλματα στην πόλη. Στα αγάλματα που τοποθετήθηκαν επί δημαρχίας Δ. Αβραμόπουλου μπορούμε να διαβάσουμε σε εμφανές σημείο το όνομά του. Μάλιστα στο ανάγλυφο της δραχμής, μια αναμνηστική στήλη που θυμίζει το αγαπημένο νόμισμα, το «επί δημαρχίας Δ. Αβραμόπουλου» έχει τοποθετηθεί μέσα στο νόμισμα!!! Άρχοντας!

Στο Φίλιον. «Ένα Σάββατο και μία Αλκυονίδα μέρα θα περνάς έξω από το Φίλιον 85 φορές, θα είσαι πολύ κοντά στο τραπέζι του πόθου σου…» η Ματίνα Κουσίδη κάνει λυρικές στάσεις στην οδό Σκουφά.

120 – 13/4/2006
«Παπαδάκης». «Άνοιξε φέτος και με τη μία μπήκε στη χορεία των πολύ καλών του είδους του. Θα απολαύσεις μεγάλα ψάρια που έρχονται κατευθείαν από την Πάρο καθημερινά. Περιβάλλον λιτά πολυτελές, τιμές λιτά πληθωρικές...» Ζιζή Σφυρή

121 – 20/4/2006
Πάσχα 2006. «Μετόχι Παναγίου Τάφου: Είναι ο πιο κατανυχτικός ιερός Επιτάφιος της Αθήνας, ταπεινός και αξιοπρεπής, με χαμηλωμένο κεφάλι μπροστά στους fine young cannibals που συναντάει στο δρόμο του ή σέρνει από πίσω του...» Γιάννης Νένες

122 – 27/4/2006
Εθνικός Κήπος. Παγετοί, γηρατειά και ξηρασίες θέρισαν με τα χρόνια ένα μεγάλο μέρος της πρώτης δενδροφύτευσης.

123 – 4/5/2006
Black Athens. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Αθήνα 17 ενώσεις Αφρικανών, όλοι μαζί δεν ξεπερνούν τις 7.000.

124 – 11/5/2006
Το άκτιστο τζαμί. Η ανέγερση του τζαμιού είναι λιγότερο ζήτημα πίστης που αφορά την εκκλησία και περισσότερο θέμα κοινωνικής ένταξης.

125 – 18/5/2006
QUIZ. Η Ιωάννα Κανελοπούλου φτιάχνει ένα κουίζ για να δοκιμάσει τις γνώσεις μας στο μυστήριο που λέγεται «Κώδικας Ντα Βίντσι». Σε ποιο πανεπιστήμιο είναι καθηγητής ο Ρόμπερτ Λάγκτον; 

126 – 25/5/2006
Β΄ Πανελλήνιος Διαγωνισμός Skateboarding. Για δεύτερη χρονιά η ATHENS VOICE διοργανώνει το skate contest στο Πεδίον του Άρεως και όλοι οι pro skaters της πόλης είναι εκεί.

127 – 1/6/2006
Aκτοπλοΐα στο Αιγαίο. Το πιο εξοργιστικό είναι η αισχροκέρδεια, όχι μόνο στα κυλικεία αλλά και στα ναύλα. Η μετάβαση τετραμελούς οικογένειας στην Αίγινα κοστίζει περίπου 100 ευρώ.

128 – 8/6/2006
Μουντιάλ 2006. Οι μπίρες είναι ήδη στη συντήρηση, οι τηλεοράσεις έχουν βγει στα μπαλκόνια και ο γύρος του κόσμου διαρκεί 64 ματς. Η Α. θέλει να παντρευτεί όλη την ομάδα των Τσέχων, ενώ στο ίδιο τεύχος ο νέος πρόεδρος του Φεστιβάλ Αθηνών, Γιώργος Λούκος, μας ξεναγεί στις παραστάσεις του.

129 – 15/6/2006
Η Τέχνη στην Πρώτη Σελίδα Νο 2. Για δεύτερη χρονιά τα πρωτότυπα έργα των εξωφύλλων της A.V. φιλοξενούνται στο Μουσείο Μπενάκη, ενώ στη Γιορτή της Μουσικής η πλατεία Κλαυθμώνος πλημμυρίζει από κόσμο για τη σκηνή της ATHENS VOICE με τις συμμετοχές των Σταμ. Κραουνάκη, Film, Mary and the Boy, Callas, Elxis και μια έκπληξη.

130 – 22/6/2006
Summer in the City. Aθήνα 40 βαθμοί Κελσίου. 70 tips για να περάσεις καλύτερα στην καλοκαιρινή Αθήνα από την ομάδα της A.V.

131 – 29/6/2006
1ο Athens Collection Bazaar. O Πανελλήνιος Σύλλογος σχεδιαστών μόδας διοργανώνει στο Bacaro μπαζάρ με ρούχα Ελλήνων σχεδιαστών για την ενίσχυση του Ιδρύματος Αστέγων του Δήμου Αθηναίων.

132 – 13/7/2006
Χοροστάσιο. «…γίναμε τύφλα, πήραμε τους κουβάδες, μπουγελώσαμε τους πελάτες και μετά φιλιόμασταν στην αποθήκη με τις σφουγγαρίστρες». Η Μυρτώ Κοντοβά θυμάται και αποχαιρετά για πάντα το πιο ιστορικό ροκάδικο της πόλης.

133 – 20/7/2006
Rock the town. O Tiesto στο γήπεδο Ξιφασκίας, η Shakira στο ΟΑΚΑ, η Μνούσκιν στο Κλειστό Ολυμπιακό του Φαλήρου. Πιο βόρεια το Kosmopolis-Odeon ανοίγει στο σινεφίλ κοινό τις 12 αίθουσες του.

134– 27/7/2006
Gay Summer. «Τα Λιμανάκια είναι μόνο για γκεϊτσίκια και άλλα σκληραγωγημένα πλάσματα που επιζούν σε βράχια». Οδηγός παραλίας για αγόρια και κορίτσια. 

Summer Guide 2006
8 ταξιδιώτες γράφουν για το αγαπημένο τους νησί. Η Ύδρα της Μάγιας Τσόκλη, η Κέρκυρα της Άντζελας Γκερέκου, η Μυτιλήνη του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Αρχίζει ο ετήσιος καλοκαιρινός μας οδηγός νησιών γραμμένος από επώνυμους Αθηναίους.

135 – 7/9/2006
Απόστολος Σουγκλάκος. «Θέλω να ζήσω 850 χρόνια. Κανέναν δεν φοβάμαι. Την έχω βρει με τον εαυτό μου, περπατάω, είμαι “αρίμπα”, γυρνάω, ό,τι θέλω λέω κι ας είναι μαλακία…» ο Α.Σ. έζησε μέχρι τις 5/9/06.

136 – 14/9/2006
Ξένοι στην ίδια πόλη. «Μου αρέσει που στη δημόσια συγκοινωνία δεν υπάρχουν ελεγκτές – δεν συνάντησα παρά μόνο μία φορά. Νιώθεις ότι σε εμπιστεύονται». Η Αysen Sivrikaya, από την Άγκυρα, απαντά στο ερώτημα «Τι λατρεύουν και τι μισούν οι ξένοι στην Αθήνα». 

137 – 21/9/2006
Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας. 290.000 αυτοκίνητα κυκλοφόρησαν στη χώρα μας το 2004. Η εβδομάδα μάς προτρέπει να τα παρκάρουμε έστω για μία ήμερα.

138 – 28/9/2006
Δημοτικές Εκλογές 2006. «Δεν τρέφω την παραμικρή φιλοδοξία πολιτικής καριέρας πέραν της τοπικής αυτοδιοίκησης», η δήλωση του υποψηφίου δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη στο αφιέρωμα της A.V.

139 – 5/10/2006
Νικήτας Κακλαμάνης. «Τα καρό πουκάμισά του έχουν γίνει και επισήμως κομμάτι του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού. Τα μοτίβα τους κινούνται σε μια ευρύτατη γκάμα από το κλασικό βρετανικό “μπερζερί” μέχρι το εκκεντρικό “καναρινοκλουβί”». Ο Forest Gamp περιγράφει τον «άνθρωπο κουρτίνα.

140 – 12/10/2006
11ο Φεστιβάλ Κόμικ της Βαβέλ. Ξεκινάει στην Τεχνόπολη με επίτιμο καλεσμένο τον Αργεντίνο Oscar Chichoni (που θα σχεδιάσει και το επόμενο εξώφυλλο της Α.V.).

141 – 19/10/2006
Οδός Σκουφά, η νέα πιάτσα. «Το κομμάτι από τη Λυκαβηττού ως τη Δελφών έμελλε να γίνει η νέα “πιάτσα” των καφέ-μπαρ, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον από την “κλασική” –πλην όμως “έχω τη θέση, σου πουλάω πανάκριβα, ενίοτε και σκουπίδια”– πλατεία Κολωνακίου».

142 – 26/10/2006
Μilky business. «Οι γαλακτοβιομηχανίες χρησιμοποιούν το γάλα, από το οποίο δεν έχουν κέρδη, σαν πολιορκητικό κριό για να μπουν στα σπίτια των καταναλωτών. Και όταν μπουν, αρχίζουν να κερδίζουν από το γιαούρτι». Ο Τάσος Τέλλογλου βάζει τη πένα του στο γάλα.

143 – 2/11/2006
3 χρόνια ATHENS VOICE. Γιορτάζουμε τα τρίχρονα γενέθλιά μας ζητώντας από 29 επώνυμους Αθηναίους να μιλήσουν για τη δική τους Αθήνα.

144 – 9/11/2006
Ακτιβιστές με χιούμορ. Διοργανώνεται στο Βυζαντινό Μουσείο ο 1ος Διεθνής Διαγωνισμός Γελοιογραφίας. Γελοιογράφοι από 62 χώρες προσπαθούν να ηρεμήσουν τις συγκρούσεις που ξεκίνησαν από τα 12 σατιρικά σκίτσα του προφήτη Μωάμεθ.

145 – 16/11/2006
Salonica. Βέντερς στην Αριστοτέλους, Κραουνάκης και Παναγιωτόπουλος στου Ρογκότη, ο Βούλγαρης junior στη Μητροπόλεως και ο Κώστας Γαβράς στο λιμάνι. Το 47ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ξεκινάει.

146 – 23/11/2006
Παλλάς opening. Ανακαινισμένο, μεγαλοπρεπές, σύγχρονο, το πιο art deco θέατρο της πόλης γίνεται ο καινούργιος δημόσιος χώρος της Αθήνας. Για τα εγκαίνια ο Δημήτρης Παπαϊωάννου ανεβάζει την παράσταση «2» και ζωγραφίζει το εξώφυλλό μας. 

147 – 30/11/2006
Αφιέρωμα βιβλίο. Τα 100 ονόματα που πρέπει να γνωρίζεις για το βιβλίο. Χαρτογραφούμε τις λογοτεχνικές παρέες της Αθήνας.

148 – 7/12/2006
Ελεγχόμενη στάθμευση. Άσπρο χρώμα αν είσαι επισκέπτης, κίτρινο αν ανήκεις σε ειδική ομάδα, μπλε αν είσαι μόνιμος κάτοικος. Η Αθήνα εγκαινιάζει το σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης. 

149 – 14/12/2006
408, Παπάγου-Ακαδημίας. «Οι κυρίες του 408 έχουν φουσκωτό μαλλί και πατημένα τα 70. Κάποτε, παλιά, παντρεύτηκαν έναν αξιωματικό». Η Μυρσίνη Λιοναράκη σκανάρει το λεωφορείο της γειτονιάς της.

X-mas Guide 2006 
Survival kit. Αναρωτιόμασταν τι απέγιναν: τα μοτοταξί, η κυρία Λουκία, το τραμ, ο Sotis Volanis, η Δάφνη Μπόκοτα, η Καλομοίρα, οι Αμάν, η Ολυμπιακή, οι High Five, ο Χρήστος Τζέκος, οι Παπαροκάδες, το τιραμισού, οι πουτάνες στη Σκουφά…

151 – 18/1/2007
Badminton Theatre. Εγκαινιάζεται στο Άλσος Στρατού στο Γουδί με πρώτη παράσταση τη «Λίμνη των Κύκνων».

152 – 25/1/2007
Design Walk. 14 δημιουργικά γραφεία στου Ψυρρή ανοίγουν τις πόρτες τους για τρεις μέρες και παρουσιάζουν πρωτότυπες δουλειές τους.

153 – 1/2/2007
Καληνύχτα, κύριε Κούρκουλε. «Η Αθήνα αγάπησε τον Νίκο Κούρκουλο όπως τους παίκτες του Παναθηναϊκού στη δεκαετία του ’60…» ο Γιάννης Νένες αποχαιρετά το διευθυντή του Εθνικού.

154 – 8/2/2007
«Lost». Ο Γ. Δημητρακόπουλος γράφει όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για την πιο εθιστική ξένη σειρά της ελληνικής τηλεόρασης. Σκέτο κόλλημα.

155 – 15/2/2007
Ζούκια 2007. «Τα 50ευρα φεύγουν σαν βολίδες, φθινοπωρινά φύλλα, τον Αστραπόγιαννο, τον Βαλεντίνο Ρόσι ή σαν άλλα πράγματα που γενικά τσουλάνε». Η Μανίνα Ζουμπουλάκη σ’ ένα one woman οδηγό επιβίωσης στα μπουζούκια.

156 – 22/2/2007
Malcolm McLaren. «Να είστε σέξι, ανατρεπτικοί, στιλάτοι, πιστέψτε στην αποτυχία, αγαπήστε όλες τις γραμματείς». Έρχεται στο Fuzz και αποκαλύπτει τα «5 SOS του καλού μάνατζερ» στον Γ. Δημητρακόπουλο. 

157 – 1/3/2007
Factory Outlet. Οι φίλοι το φωνάζουν Factory Airport, αλλά κάποιοι ορκίζονται πως αν δεν ήταν εμπορικό κέντρο θα ήταν διαστημόπλοιο. 120 καταστήματα, 400 επώνυμες μάρκες. Το πολυκατάστημα που έμαθε τους Αθηναίους να ψωνίζουν καλοκαιρινά τον Φεβρουάριο και χειμωνιάτικα τον Ιούλιο.

158 – 8/3/2007
www.athensvoice.gr Ένας χρόνος ATHENS VOICE στο Internet. Μια εναλλακτική κοινότητα με 4.547 μέλη, 221 ενεργά blogs και 250.000 μοναδικούς επισκέπτες. Σήμερα, 6 χρόνια μετά, 1.200.000 στο σάιτ, 240.000 φίλοι στο Facebook, 60.000 followers στο Twitter.

159 – 15/3/2007
«Η Θόλος». Η Αθήνα αποκτά το δικό της «Πομπιντού». Το νέο ημισφαιρικό θέατρο εικονικής πραγματικότητας προσγειώθηκε στην Πειραιώς 254 και είναι το νέο απόκτημα του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού «Ελληνικός Κόσμος». 

160 – 22/3/2007
Κρίση της πολιτικής. Πολιτικοί, καθηγητές πανεπιστημίου, πολιτικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι, σε ένα δημόσιο διάλογο στις σελίδες της A.V.

161 – 29/3/2007
Tι διαβάζει η πόλη; Στον Ιανό τον Μαζάουερ, στον Παπασωτηρίου τον Κέλμαν, στον Ελευθερουδάκη την Καρυστιάνη, στην Πολιτεία τον Φίλιπ Ροθ. Ο Παναγιώτης Μένεγος βρίσκει τα ευπώλητα 10 βιβλιοπωλείων της Αθήνας. 

162 – 4/4/2007
Καλώς ήλθατε στην H&M. Aνοίγει το πρώτο κατάστημα της φίρμας στη Σταδίου με guest designer τη Madonna. Η ουρά έφτανε μέχρι την Ομόνοια

163 – 12/4/2007
Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Γίνεται 100 χρονών και το γιορτάζει με μια σειρά εκδηλώσεων που θα διαρκέσουν ένα χρόνο. 

164 – 19/4/2007
Ανακοινώνεται η 1η Μπιενάλε της Αθήνας. Είναι μια έκθεση που αφορά την πόλη και η πόλη αφορά όλους όσους ζουν σ’ αυτή. Κορμός της, η μεγάλη έκθεση «Destroy Athens» στην Τεχνόπολη στο Γκάζι.

165 – 26/4/2007
Dark fever στο κέντρο της Αθήνας. «Μία είναι η Ελληνίδα βασίλισσα του dark. Η ανατρεπτική σχεδιάστρια μόδας Σοφία Ματθεάκη. Ασημένια νυφικά, φόρμες από hi-teck PVC και στενά φορέματα με λυσσαλέα σκισίματα. Δημιουργικό clubwear και υψηλή ραπτική». Η Μαριανίνα Πάτσα και η Δήμητρα Τριανταφύλλου γίνονται darkόβιες για τις ανάγκες του ρεπορτάζ.

166 – 3/5/2007
Κάτι συμβαίνει στην οδό Αβραμιώτου. Κinky, Tit, Μαύρη Γάτα, Πλαστελίνη. Ο Παναγιώτης Μένεγος σκανάρει τη νέα πιάτσα της νύχτας, τα 50 μέτρα μεταξύ Βορεού και Αγίας Ειρήνης.

167 – 10/5/2007
Πειραιάς-Κηφισιά. Η λεπτή πράσινη γραμμή που ενώνει 24 διαφορετικούς κόσμους. «Ο σταθμός του Πειραιά σού δίνει την αίσθηση ότι ίσως και να έχεις φθάσει στην άκρη του κόσμου, όπως την εννοούσαν σε μια εποχή που πίστευαν ότι η γη ήταν επίπεδη». Η Βάσια Τζανακάρη μπαίνει στο τρένο.

168 – 17/5/2007
Tελικός UEFA Champions League. Η Aθήνα βγάζει πρωταθλητή Ευρώπης. Μίλαν ή Λίβερπουλ; 23/5 στις 21.24 στο ΟΑΚΑ.

169 – 24/5/2007
Aναγνώριση προτύπων. «Αμπού Ντάμπι, η νέα αρχιτεκτονική πρωτεύουσα του κόσμου. Δανία, πατρίδα του περιοδικού VS. Ζαμάν φου, το life moto της γενιάς NEET… Μόδα, μουσική, αρχιτεκτονική, κοινωνία, κλάμπινγκ, ιδέες, λεφτά ταξίδια, πρόσωπα, design πρότυπα. Η κυνηγετική περίοδος άρχισε. Cool hunters συντονιστείτε». O Στέφανος Τσιτσόπουλος γράφει για ένα θέμα που το ξέρει απόξω κι ανακατωτά. 

170 – 31/5/2007
Τα σημαντικά της εβδομάδας. Στο κτίριο της Helexpo 13η Art Athina 2007 / Eγκαινιάζονται τρεις νέοι σταθμοί στη γραμμή 3 του Μετρό (τη μπλε): Κεραμεικός, Ελαιώνας, Αιγάλεω/ Η ATHENS VOICE κυκλοφορεί μαζί με μια συλλεκτική έκδοση 30 σελίδων, το περιοδικό τέχνης «Artοποιείον» που σχεδίασε και έγραψε αποκλειστικό ο ζωγράφος Τάσος Παυλόπουλος.

171 – 7/6/2007
Yπόγεια Αθήνα. «Κατειλημμένα κτίρια, μπουρδέλα, στέκια μεταναστών, τα τελευταία πέντε τσοντάδικα της πόλης, λούμπεν μπαρ στην πλατεία Αττικής, στον Νέο Κόσμο, στου Γκύζη, στο Κερατσίνι…» Ο Δημήτρης Φύσσας κάνει το αστικό λαογράφημα της underground πόλης.

172 – 14/6/2007
Summer in the City. Tα free festival της πόλης, το Allou Fun Park, οι αθηναϊκές ταράτσες, η Αγίου Μάρκου Land, το Synch Festival, τα ψέματα της Αθήνας, οι κοντινές εκδρομές, το Εjekt Festival, η πισίνα του Χίλτον. 90 ιδέες για να επιβιώσεις στην καλοκαιρινή Aθήνα από την A.V. team.

173 – 21/6/2007
Τα ραντεβού της Αthens Voice. Γιορτή Μουσικής στην πλατεία Κλαυθμώνος, Skateboarding in Athens στο Πεδίον του Άρεως. 

174 – 28/6/2007
«24 θερινά σινεμά λειτουργούν σήμερα μέσα στα όρια του Δήμου της Αθήνας, υπόλειμμα ενός υπερπολλαπλάσιου αριθμού που υπήρχε παλιότερα, με αποκορύφωμα τα τέλη της δεκαετίας του ’60…». Ποιος εκτός από τον Δημήτρη Φύσσα, το συγγραφέα του βιβλίου «Τα σινεμά της Αθήνας» (μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο ηλεκτρονικά στο site της A.V.), μπορεί να γράψει καλύτερα για το θέμα των αθηναϊκών σινεμά; 

175 – 5/7/2007
Αmbos Mundos. «Υπάρχει ένα εσωτερικό αστείο στο Φεστιβάλ. Ότι κάθε χρόνο βρέχει, την τρίτη μέρα μάλιστα, μόνο και μόνο για να μας δυσκολέψει το έργο…» Από το 12ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ της Αθήνας, τη πιο πολύχρωμη γιορτή της πόλης, στέλνουν ανταπόκριση η Ευγενία Μπόζου.

176 – 12/7/2007
Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται. «Η γραμμή 500 Πειραιάς-Κηφισιά, το γυμναστήριο Joe Weider, το βουλκανιζατέρ στην 3η Σεπτεμβρίου, οι Κοτοπουλάδες στην Παναγή Τσαλδάρη, το βρόμικο της Λένορμαν…», η Μυρσίνη Λιοναράκη έχει λύσεις για όσους δεν έχουν ύπνο το βράδυ.

177 – 19/7/2007
«Ρε σεις ανέβηκα στην Αθήνα απ’ το χωριό και κατηφορίζοντας την Κηφισίας είδα μόνο κάτι τεράστια τετράγωνα κτίρια που γράφουν δύο λέξεις: Babis Vovos. Και φεγγάρι πουθενά… Απίστευτο. Ε, τελικά εσείς οι Αθηναίοι είστε περικυκλωμένοι μέσα σ’ ένα απέραντο… βωβάδικο» (από γράμμα αναγνώστη). 

178 – 26/7/2007
Βackstage. «Οι περισσότεροι παραγωγοί δεν ακολουθούν τη νόμιμη διαδικασία, αν θέλετε την αποφεύγουν ή –απλά– δεν τη γνωρίζουν καν…» Ο Νίκος Λώρης, ο πιο γνωστός διοργανωτής συναυλιών, γράφει τα παρασκήνια πίσω από το stage σε ένα κείμενο που συζητήθηκε πολύ. 

179 – 2/8/2007
Ερωτικό καλοκαίρι. Η A.V. ζητά από τρεις συγγραφείς (Μανίνα Ζουμπουλάκη, Μισέλ Φάις, Εύη Λαμπροπούλου) και τρεις φωτογράφους (Τάσο Βρεττό, Bill Georgousis, Κώστα Αμοιρίδη) να γράψουν και να φωτογραφήσουν το δικό τους καλοκαίρι. Το πιο ερωτικό κομμάτι του τεύχους.

Summer Guide 2007
70 γνωστοί πολιτικοί, συγγραφείς, καλλιτέχνες, αθλητές μάς προτείνουν τον αγαπημένο τους προορισμό για να πάμε διακοπές. Η Κάρπαθος της Έρσης Σωτηροπούλου, η Αστυπάλαια της Ελένης Τσαλιγοπούλου, η Τήλος του Αλέξη Τσίπρα, η Χίος του Στέλιου Παρλιάρου, το Πήλιο του Αντώνη Καρπετόπουλου...

180 – 6/9/2007
Αφιέρωμα Εκλογές 2007. Στο δρόμο προς τις εκλογές υποψήφιοι όλων των κομμάτων και αποχρώσεων γράφουν στις σελίδες της A.V. τις απόψεις τους. Αν υπήρχε τρόπος να ξαναδιαβάσουν αυτά που έλεγαν τότε…

181 – 13/9/2007
Εκλογές 2007, η συνέχεια. «Σταυρώστε με, σταυρώστε με, στα χέρια σας σηκώστε με» η Έφη Σαρρή συνεχίζει τον προεκλογικό της αγώνα με το πρώτο πολιτικό βιντεοκλίπ- σουξέ του Γιώργου Παυριανού στην πολιτική μας ιστορία.

182 – 20/9/2007
Destroy Athens. Η 1η Μπιενάλε της Αθήνας ξεκινάει και η A.V. παρουσιάζει ένα συλλεκτικό πολυσέλιδο ένθετο για τους αναγνώστες της. 

183 – 27/9/2007
Aλ Τσαντίρι Νιουζ. H δημοφιλής σειρά του Λαζόπουλου φέτος σπάει τις θεαματικότητες. «Ήδη το πρώτο του “Αλ Τσαντίρι” μετά τις εκλογές έπιασε 37,5%… Έχω την εντύπωση ότι απλώς ξαναγάπησε ο ίδιος το γέλιο. Γι’ αυτόν το λόγο δεν εκβιάζει πλέον την προσοχή μας, αλλά έρχεται ως καλός αγαπητικός να αιχμαλωτίσει την εύνοιά μας…» έγραφε ο Χρήστος Ξανθάκης.

184 – 4/10/2007
Pet Shop Voice. «Μερικά από τα είδη των αθηναϊκών πουλιών: λευκοσουσουράδες, σπιζαετοί, ξεφτέρια, λευκοτσικνιοί…» Mε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων ξεναγούμε τους αναγνώστες σε μια πιο εξωτική Αθήνα. 

185 – 11/10/2007
Nύχτες Πρεμιέρας. «Μου έχουν προσφέρει γη και ύδωρ να μιλήσω για τη ζωή μου με τον Gainsbourg. Προτιμώ να διηγούμαι στην ΤV αστείες ιστορίες». Η Jane Birkin είναι στην Αθήνα και συζητά με τον Γιώργο Δημητρακόπουλο λίγο πριν τη προβολή της ταινίας της «Κουτιά» στις Νύχτες Πρεμιέρας. 

186 – 18/10/2007
Μeet me @ the Mall. Οι φυλές των εφήβων δίνουν ραντεβού τα απογεύματα στις κυλιόμενες του The Mall. Ο Παναγιώτης Μένεγος αποκωδικοποιεί το λεξικό τους για οθόνη και δρόμο. Π.χ. tsp (τέσπα, τέλος πάντων), Χαλανδρομάρουσο (εσωτερική ΒΠ απάντηση στο «από πού είσαι;»

187 – 25/10/2007
Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. «Άνοιξε τις πόρτες του το 2000, σήμερα διαθέτει την τρίτη μεγαλύτερη συλλογή πουλιών στον κόσμο. Μόνο αυτή τη χρονιά το έχουν επισκεφτεί 300.000 άτομα». Η Σάντρα-Οντέτ Κυπριωτάκη πήγε για σαφάρι στο… Κορωπί! 

188 – 1/11/2007
Tuxedomoon. «Εγώ μένω στους Αμπελόκηπους και μου αρέσει πολύ» δηλώνει ο Blaine Reininger με αφορμή τη μαγική βραδιά για τα 30χρονα των Tuxedomoon στο Gagarin. 

189 – 8/11/2007
Persepolis. Σήμερα στην Ελλάδα είναι επίσημα καταγεγραμμένοι περίπου 7.000 Ιρανοί εκ των οποίων οι 1.500 στην Αθήνα. Τι ξέρουμε γι’ αυτούς; Τι λένε για τη χώρα τους; Με αφορμή την ταινία «Περσέπολις» της Ιρανής Μαργιάν Σατραπί κάνουμε έναν περίπατο στην αθηναϊκή Περσέπολη.

190 – 15/11/2007
SKG Voice, το ετήσιο αφιέρωμά μας στη Θεσσαλονίκη. «Αυτό το συν- της συμπρωτεύουσας μας έφαγε. Αν ήταν πλην-πρωτεύουσα θα ’χαμε καλύτερες προοπτικές. Δεν θα ετεροκαθαριζόμασταν…» γράφει ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης.

191 – 22/11/2007
Γενικό Κρατικό Νίκαιας. «Το 2006 τα κλειστά κρεβάτια των Μονάδων Εντατικής στη χώρα μας ήταν 150, το 2007 180. Στο Γενικό Κρατικό μόλις 6». Η Κατερίνα Παναγοπούλου μπαίνει εντατική και γράφει για την κατάσταση στην Υγεία.

192 – 29/11/2007
Public. Το πενταώροφο κτίριο της Καραγιώργη Σερβίας, ύστερα από 15 χρόνια εγκατάλειψης, ζωντανεύει στις 4/12. Λίγες μέρες πριν τα εγκαίνια η Σάντρα-Οντέτ Κυπριωτάκη το επισκέπτεται.

193 – 6/12/2007
Tροκαντερό. «Μας πέτυχε η πρώτη αριστουργηματική παραθαλάσσια βόλτα της πόλης». Στείλαμε τον Σταμάτη Κραουνάκη να κάνει ρεπορτάζ στην ανακαινισμένη μαρίνα Φλοίσβου.

194 – 13/12/2007
Πλατεία Μαβίλη. «Φαντάσου ένα μέρος ημιυπαίθριο, στο οποίο συγχρωτίζονται μπάτσοι, μουσικοί, καλλιτέχνες, φοιτητές, δημοσιογράφοι, ξενύχτηδες και ούφα διάφορα». Στείλαμε τη Μανίνα Ζουμπουλάκη να κάνει ρεπορτάζ στην πλατεία που δεν φεύγει ποτέ από τη μόδα.

X-mas Guide 2007
Oδηγός επιβίωσης 2007. Νέες Λέξεις 2006: Παραβατικότητα, Γουδή, Δε κοτ, Τσε βάλε, Πολόνιο, Ο φερόμενος ως δράστης, Μαλελέ...

195 – 11/1/2007
Μακρυγιάννη. «Κyoto. «H χαρά του Γιαπωνέζου τουρίστα. Δύο σε ένα, sushi-Ακρόπολη. Δύο πρωτιές: το παλιότερο γιαπωνέζικο της Αθήνας, η ωραιότερη θέα». Η Ελεάννα Βλαστού μάς ξεναγεί στη γειτονιά του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης.

196 – 17/1/2008
Βοssa Nova. Η Αθήνα χορεύει μπόσα νόβα με αφορμή την παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου στη σκηνή Κοτοπούλη (Rex) του Εθνικού Θεάτρου.

197 – 24/1/2008
Άγγελος Δεληβορριάς. «Υπάρχουμε όσο μπορούμε να θυμόμαστε». Ο άνθρωπος που οραματίστηκε το νέο Μουσείο Μπενάκη μιλάει στην Αγγελική Μπιρμπίλη.

198 – 31/1/2008
Στο παζάρι του Σχιστού. Ανακαλύψαμε από παραγάδια και καραμελάδικα μέχρι απορρυπαντικά πλυντηρίου και υψηλή τεχνολογία.

199 – 7/2/2008
Χριστόδουλος. «Ενέπνεε θαυμασμό, φόβο, σιγουριά, ενθουσιασμό. Αγάπη, όμως, και εκτίμηση δεν ενέπνεε». Ο Δημήτρης Φύσσας αποχαιρετά τον αμφιλεγόμενο αρχιεπίσκοπο Αθηνών.

200 – 14/2/2008
200 λόγοι που αγαπάμε την Αθήνα. Στο Νο.55: Electro pole-dancing. Στο στύλο της ρώσικης ντίσκο, δίπλα σε «χτισμένους» Ρώσους που μυρίζουν ποτάμια βότκας. (Νίκης 11, Σύνταγμα)

201 – 21/2/2008 
Από τη στήλη «Athens Voices, ατάκες που ακούγονται στους δρόμους της Αθήνας». «Ναι, με ακούτε; Είμαι απεσταλμένη από τον Γενικό Πρόεδρο της Ουνέσκο» (Φωνάζοντας στο θυροτηλέφωνο, οδός Σίνα, Τετάρτη πρωί).

202 – 28/2/2008
Αφιέρωμα «Κολωνάκι 2008 (μετά την άλωση)»: Για να μπούμε κατευθείαν στο θέμα, στο Κολωνάκι επικρατεί γενικά η άποψη ότι συνέβη ένα πολύ σοβαρό ατύχημα στην πορεία της κοινωνικής του ιστορίας (ήρθαν οι βλάχοι), το οποίο στη συνέχεια μετεξελίχθηκε σε αναγκαιότητα (για την επιβίωση της αγοράς). Αυτό, απ’ ότι φαίνεται, άλλους τους ενοχλεί (τους Κολωνακιώτες) κι άλλους τους ευχαριστεί (τους μη Κολωνακιώτες).

203 – 6/3/2008
Αρχίζει η στήλη «Shoot me!» του Κωνσταντίνου Ρήγου. Ένα post-φωτορεπορτάζ με υπέροχα αγόρια και κορίτσια σε απρόοπτα περιβάλλοντα. Γυμνός χορευτής, νύχτα στο Ζάππειο. Κορίτσι με μπικίνι, νύχτα στο Κολωνάκι. Η συναυλία της Gaga. Τα γυρίσματα του βίντεο κλιπ της Πέγκυ Ζήνα. Η πρώτη έβερ φωτογραφία του Χατζηγιάννη με τη Ζέτα. Φωτογραφίες σαν χορογραφίες.

204 – 13/3/2008
Επίσκεψη στο 132ο δημοτικό σχολείο στην Γκράβα. Τι έγινε τα τελευταία χρόνια εκεί; Γιατί είναι επιτυχημένο σχολείο και γιατί απομακρύνθηκε η διευθύντρια; Παράλληλα, ο Νίκος Ζαχαριάδης αναρωτιέται τι σημαίνει ο στίχος «Θωμά, είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει».

205 – 20/3/2008
Αναζητάμε πάρκινγκ στο κέντρο (και βρίσκουμε), σκανάρουμε την οδό Ηρακλειδών, ενώ ο Λένος Χρηστίδης, στην ερώτηση αν του αρέσουν τα ηχητικά εφέ στο γράψιμό του, απαντάει: Σμπαρακουάκ.

206 – 27/3/2008
Συνάντηση της Σαββίνας Γιαννάτου με τη Λένα Κιτσοπούλου. «Σ’ αρέσει που ζεις στην Αθήνα;» ρωτάει η Λένα. «Υποτίθεται πως όχι» απαντάει η Σαββίνα, «αλλά τελικά δεν φεύγω ποτέ». Στο ίδιο τεύχος κάνουμε βόλτα στο εγκαταλειμμένο ιστορικό κέντρο της πόλης.

207 – 3/4/2008
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεχωρίζει τους πιο αγαπημένους του από τους «Πρωταγωνιστές» που έχει παρουσιάσει στην εκπομπή του. Στην πρώτη θέση ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, «ο βλάσφημος του Βορρά».

208 – 10/4/2008
Ανακαλύπτουμε ένα γερμανικό γηροκομείο στην καρδιά της Αθήνας, στους Αμπελοκήπους. Το Haus Koroneos είναι πολύ πιο «μοντέρνο», ασφαλές και «πλουσιοπάροχο» από ένα συμβατικό, αθηναϊκό σπίτι.

209 – 17/4/2008
Γαβ γαβ γουβ. Φωτογραφίες και ονόματα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα αδέσποτα της Αθήνας. Τα ταΐσαμε κιόλας.

210 – 24/4/2008
Η Άνοιξη μπαίνει στην πόλη κι αρχίζουμε τα Spring rolls. Η στήλη των ζωδίων μας, το Stardust δίνει ένα πετυχημένο πάρτι στην οδό Πειραιώς. Μία ομάδα νεαρών Μορμόνων έρχονται στην εφημερίδα και δηλώνουν πως θα ήθελαν να γράψουν ένα κείμενο. Το δημοσιεύουμε.

211 – 8/5/2008
Κωνσταντίνος Τζούμας: «Έβλεπες μεγαλειώδεις χορεύτριες να εκπέμπουν θηλυκότητα, και πήγαινες στα καμαρίνια και ήταν γεμάτες κράμπες, τσιρότα, νευροκαβαλικεύματα, γρατζουνιές…»

212 – 15/5/2008
«Τα σίδερα της φυλακής δεν είναι για κανέναν, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παιδιά δεκατριών και δεκατεσσάρων χρονών. Στις 2 Μαΐου του 2008, σύμφωνα με στοιχεία του καθηγητή Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γιώργου Νικολόπουλου, στις φυλακές ανηλίκων του Βόλου, της Κασσαβέτειας και της Αυλώνας βρίσκονταν φυλακισμένα 408 αγόρια ηλικίας 13 έως 21 ετών και στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού 30 κορίτσια – στη συντριπτική τους πλειοψηφία για ναρκωτικά και μικροκλοπές. Τι θα κάνουν όταν βγουν;» Από τη στήλη «Ενεργός Πολίτης» του Τάκη Σκριβάνου.

213 – 22/5/2008
Η χορογράφος-θεατρολόγος Πατρίσια Απέργη, η οποία υπογράφει την παράσταση χορού “Apolost”, συναντάει τη Γιώτα Αργυροπούλου και συζητούν για το θέμα του έργου: την απώλεια. «Είναι μία εμπειρία που μας δένει όλους τους ανθρώπους μεταξύ μας, αφού όλοι έχουμε βιώσει απώλειες στη ζωή μας». Η μεγάλη ικανότητα της Γιώτας είναι να βάζει τους σκηνοθέτες, στις συνεντεύξεις, να ξορκίζουν τους δαίμονές τους.

214 – 29/5/2008
«“Elektr-o-tech experiments” με τον George να βάζει στο δοκιμαστικό σωλήνα το μοντέρνο minimal dub techno, τα παχιά μπάσα του electro και μερικές καθοριστικές ηλεκτρονικές στιγμές των ‘80ς. Με θέα τις γραμμές του τρένου…» Ο Παναγιώτης Μένεγος περιγράφει μία νύχτα με DJ το δικό μας, George Apergis. Ηλεκτροfun.

215 – 5/6/2008
«Σάββα, είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει…» Ο Μιχάλης Λεάνης ετοιμάζεται για το Euro 2008: «Το Σάββατο ξεκινά το Euro 2008 σε Αυστρία και Ελβετία. Ο Σάββας, ο Σάββας Καφέ για τους περισσότερους, το ατρόμητο ελληνόπουλο που πριν 4 χρόνια (πώς περνούν τα γαμημένα) ξεκίνησε να πάει στην Πορτογαλία, έτσι για να δει κανένα ματσάκι και αναγκάστηκε να μείνει μέχρι τέλους, χωρίς λεφτά, φαΐ, ποτό, αλλά με την καρδιά χορτάτη περηφάνια, ετοιμάζεται τώρα να στρατοπεδεύσει παρέα με χιλιάδες άλλους Έλληνες αυτόχθονες και γηγενείς, αλλά και με άλλους τόσους της διασποράς στη χώρα του βαλς κι αν το θελήσει ο Θεός της Ελλάδας να φτάσει και στη χώρα της Milka».

216 – 12/6/2008
Γιορτή της Μουσικής. Όλη η πόλη πλημμυρίζει κόσμο και τραγούδια. Η σκηνή της ATHENS VOICE, όπως πάντα, στην πλατεία Κλαυθμώνος. 

217 – 19/6/2008
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου στην ATHENS VOICE: «Το ξέρω ότι είμαι πια ολυμπιακό προϊόν». Ο Κωνσταντίνος Ρήγος φωτογραφίζει ένα γυμνό κορίτσι, νύχτα, στην πλατεία Κολωνακίου.

218 – 26/6/2008
Πάρτι με σουβλάκια στην πλατεία Εξαρχείων από τους οπαδούς της ποδοσφαιρικής ομάδας, του Αστέρα Εξαρχείων. Γιορτάζουν κάποια νίκη; «Μπα, απλά μας άρεσε το περσινό γλέντι για την πρόκριση της ομάδας από τη Γ΄στη Β΄ ερασιτεχνική, αν και φέτος ξαναπέσαμε στη Γ΄ κατηγορία…»

219 – 3/7/2008
Ο Φοίβος Σακαλής συναντάει το μεγάλο ζωγράφο Γιάννη Μόραλη: «Προτιμώ την Αίγινα από την Αθήνα για λόγους ησυχίας και όχι γραφικότητας. Εδώ έχω το εργαστήριό μου και μπορώ να δουλεύω. […] Η ιδέα ήταν να περνώ οκτώ μήνες το χρόνο στην Αίγινα και τέσσερις στην Αθήνα. Και αλλάζοντάς το θέμα απότομα, να σας πω πως ό,τι φτιάχνω στη ζωή μου το κάνω για μένα, από ανάγκη. Υπάρχει μία αναγκαιότητα. Γιατί αλλιώς θα σκάσω».

220 – 10/7/2008
Το «Ακατάλληλο», η στήλη του Γρηγόρη Βαλλιανάτου στην A.V., γίνεται βιβλίο από τις εκδόσεις Καστανιώτη. 

221 – 17/7/2008
«Η τέχνη της πίτας». Ζητήσαμε από 9 σημαντικούς εικαστικούς καλλιτέχνες να μας μιλήσουν για τα σουβλατζίδικα της Αθήνας. Η Τέση Σπηλιώτη απάντησε ότι «το σουβλάκι είναι αντρική υπόθεση».

222 – 24/7/2008
Δέκα γνωστοί σεφ της πόλης μάς δίνουν τη συνταγή του καλοκαιριού. Ξεχωρίζουμε τα γλειφιτζούρια τζιζ-μπιζ, φτιαγμένα από μοσχαράκι γάλακτος.

223 – 31/7/2008
Σε 5΄ κλείνουμε. Παραλίες, κουίζ, φεστιβάλ, γεύσεις, εκπτώσεις, βιβλία της τελευταίας στιγμής, πριν τις διακοπές. Η Αθήνα αδειάζει.

224 – 4/9/2008
Από τα SMS των διακοπών: ... Έχω πάρει 3 κιλά • Έχω χιούμορ, αλλά όχι και τόσο • Θα ’ρθεις; • Επειδή θα χρειαστεί να πάω γραφείο, πώς θα μπορέσω να μπω; • Στη Λιβαδειά ακόμα και οι ντόπιοι είναι κυριλέ! • Ξύπνα, ντύσου, έλα. Έχουμε και δουλειές • Καλό Φθινόπωρο.

225 – 11/9/2008
Γιορτάζουμε 5 χρόνια ATHENS VOICE και ζητάμε από τους αναγνώστες –εσάς– να μας σχεδιάσετε το εξώφυλλο του επετειακού μας τεύχους.

226 – 18/9/2008
«Στα διαλείμματα των ηχογραφήσεων η Ρένα Βλαχοπούλου κεντάει ένα παγώνι. Κάποια στιγμή το σηκώνει ψηλά, το κοιτάει και αποφαίνεται: “Έβαλα πάρα πολλά χρώματα. Πούστης μού βγήκε το παγώνι”». Ο Γ. Παυριανός θυμάται πώς ηχογραφήθηκε το «Τρίτο Στεφάνι» για το Γ΄ Πρόγραμμα.

227 – 25/9/2008
«Σάββατο 20/9/08, Λουίζης Ριανκούρ, γύρω στις 2 το μεσημέρι. Το ψιλόβροχο έχει μόλις σταματήσει και η λαϊκή έχει αρχίσει να ζωντανεύει. Στέκομαι στον πάγκο της επιλογής μου και διαλέγω τις ντομάτες μου, όταν ξαφνικά πέφτει το σήμα. “Κουκουλοφόροι στο Ατλάντικ!” Παρατάω σύξυλη τη σακούλα μου και τρέχω να προλάβω. 25-30 άτομα με καλυμμένα τα πρόσωπά τους αποχωρούν από το μεγάλο, γωνιακό σούπερ μάρκετ Ατλάντικ, φορτωμένα με καλάθια, ενώ τα καρότσια τους έχουν ήδη ακινητοποιηθεί λίγα μέτρα μακριά από την είσοδο του καταστήματος από κάποιες κυρίες που σπεύδουν να τα αδειάσουν. Λάδια, καφέδες, κονσέρβες, αλλαντικά, μακαρόνια και ρύζια, κάνουν φτερά. “Μπράβο, καλά τους κάνετε”,  “Να ’στε καλά”, “Έμεινε τίποτα και για μένα;”» Η Έλλη Καρνέζη ήταν εκεί. 

228 – 2/10/2008
Γίνεται το Αθηναϊκό Πρωτάθλημα Skateboarding, ενώ η Athens Fashion Week κατηφορίζει στην «Τεχνόπολις».

229 – 9/10/2008
Αυτή την εβδομάδα ανεβαίνουμε σε όλα τα κτίρια της Αθήνας που «ξύνουν τον ουρανό». Είναι ωραία η πόλη από ψηλά….

230 – 16/10/2008
«Οι δημόσιοι χώροι και οι πλατείες έχουν γίνει αφιλόξενοι. Μόνο η Αποστόλου Παύλου έχει σωθεί, μοιάζει σαν τα ποτάμια που διασχίζουν τις άλλες μεγαλουπόλεις και συγκεντρώνουν τους κατοίκους τους για βόλτες και παιχνίδι». Ο Γιώργος Κουμεντάκης μάς πάει βόλτα στη «δική του» Αθήνα.

231 – 23/10/2008
Επετειακό τεύχος. 100 Αθηναίοι γράφουν για την A.V.: «Άμα “σηκώσεις” μια φρατζόλα ψωμί επειδή πεινάνε τα παιδιά σου, λέγεσαι «κλέφτης”!  Άμα “πιεις”  ένα τσιγάρο, φούντα βρε αδερφέ, για να πάνε κάτω τα φαρμάκια, βρίσκεσαι με ένα χρόνο στην “μπουζού” ! (Ενώ, φερειπείν, χιλιάδες νοικοκυρές πίνουν τα valium και τα lexotanil με τις χούφτες!)» γράφει ο Δημήτρης Πουλικάκος.

232 – 30/10/2008
Μία από τις καλύτερες διαφημίσεις που έχουν δημοσιευτεί στην A.V.: «1η Νοεμβρίου, παγκόσμια μέρα χορτοφαγίας». Η φωτογραφία δείχνει έναν πιτσιρικά να κάνει μία γκριμάτσα αηδίας. Από κάτω, το λογότυπο «Πίτα Παν - Όλη η Ελλάδα σε μία πίτα».

233 – 6/11/2008
Μέχρι τώρα μαθαίναμε υπάκουα να πληρώνουμε το κράτος και τις δημόσιες υπηρεσίες του. Η αλήθεια είναι ότι και αυτοί υποχρεούνται να μας πληρώνουν σε διάφορες περιπτώσεις. Σε αυτό το τεύχος, σας μαθαίνουμε «πώς να τους τα πάρετε»!

234 – 13/11/2008
Είναι εκείνη η εβδομάδα του χρόνου που ολόκληρη η ATHENS VOICE γίνεται Salonica Voice. Φεστιβάλ Κινηματογράφου, φάτσες, στέκια, ο ρυθμός της πόλης.

235 – 20/11/2008
Για μια εβδομάδα, οι βιτρίνες της Αθήνας ντύνονται ATHENS VOICE για να συμμετέχουν στα γενέθλια των 5 χρόνων μας. 

236 – 27/11/2008
Η δεύτερη καλύτερη διαφήμιση που έχει δημοσιευτεί στην A.V.: Ο Χίτλερ με λερωμένη φόρμα μπογιατζή και ένα ρολό στο χέρι, κάθεται με απογοητευμένο ύφος. Προϊόν: Προφυλακτικά Durex. «Μία εμπειρία που σου αλλάζει τη ζωή».

237 – 4/12/2008
Εισβάλλουμε στο σπίτι του Λάκη Λαζόπουλου και μαζεύουμε σκίτσα, σημειώσεις, χαρτάκια, φωτογραφίες, χειρόγραφα, ζωγραφιές. Σε φωτογραφία του με τη Λάιζα Μινέλι, γράφει: «Χάρηκα όταν την είδα στο Ηρώδειο από κοντά. Ένιωσα επιτέλους ότι βρέθηκα στο “Καμπαρέ”». 

238 – 11/12/2008
«Ένα τραγούδι απόψε γράφω για να πω
για όλα όσα η καρδιά μου δεν αντέχει 
θ’ ανατινάξω αυτό το κάστρο και θα βγω
δικό τους είναι το παιχνίδι, δεν μ’ αρέσει

Είναι λαγνεία, απληστία, δολοφονία
δεν επιτρέπεται καμιά διαφωνία
οι «ευεργέτες» μας δεν έχουνε παιδεία
σαν μαριονέτες φλυαρούν, χωρίς ουσία

Μα έχουν μάτια σκοτεινά και λέπια κρύα
απλοί κομπάρσοι σε στημένη κωμωδία
σφίγγουν τα γκέμια και το στόμα μας ματώνουν
και τα όνειρά μας με μια σφαίρα τα σκοτώνουν […]»
Η Δάφνη Γερογιάννη των Atria γράφει ένα τραγούδι για τον Αλέξη.

239 – 18/12/2008
«Λένε πως στο θέμα “δώρο” η χαρά είναι να προσφέρεις, αλλά και το να παίρνεις δεν είναι άσχημο – ούτε αμελητέο: με τα χρόνια μαθαίνουμε να προσφέρουμε ανάλογα με αυτά που μας προσφέρουν, γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να αισθάνεται μαλάκας». Η Μανίνα Ζουμπουλάκη φιλοσοφεί επάνω στο φλέγον θέμα «Χριστουγεννιάτικα δώρα».

240 – 15/1/2009
Πώς θα είναι η ζωή το 2009; «Νέα λέξη: Παλαιστίνες. Θα είναι τα αξεσουάρ της χρονιάς. Επί δικαίων «εξεγερμένων» και αδίκων fashionistas.

241 – 22/1/2009
«Σας θέλω άγριους! Μη γελάτε, τρομάξτε μας! Και βάλτε μου ακόμα μερικά κομμένα κεφάλια και κομμένα μέλη στο σκηνικό! Και λίγο αίμα εδώ, παρακαλώ!» Συντάκτρια της ATHENS VOICEs συμμετέχει στην πρώτη ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, με ζόμπι.

242 – 29/1/2009
«Χαλάνδρι: Οι ελάχιστοι εναπομείναντες ιθαγενείς το προφέρουν Χαλάντριλ». Τρεις γνωστοί Αθηναίοι γράφουν για την αγαπημένη τους γειτονιά.

243 – 5/2/2009
«Τι θέλει πάλι ο Θόδωρος Ρουσσόπουλος; Να μας ζητήσει συγγνώμη, γιατί το φρύδι του δεν είναι σηκωμένο λόγω υπεροψίας, αλλά από λάθος στην αποτρίχωση». (Ο Forrest Gump ρωτάει και απαντάει μόνος του)

244 – 12/2/2009
«Στην πρώτη λυκείου ο Τέλης κάθε πρωί είχε την ιδέα: “Την κάνουμε κοπάνα να πάμε σε τσοντάδικο;” Πηγαίναμε στο Αλάσκα, στη λεωφόρο Συγγρού, που τώρα έχει γίνει κάτι άλλο, καθόμασταν στις πίσω σειρές, καπνίζαμε και γελάγαμε. Μαζί με μας και άλλοι μαθητές, συνταξιούχοι, επαρχιώτες, κάποιοι ξεκάρφωτοι και αρκετοί γκέι που κοιτούσαν περισσότερο τους διπλανούς παρά το έργο. Μια φορά κόλλησε το μηχάνημα προβολής κι ένας γέρος από την πρώτη σειρά έπαθε παραλήρημα και φοβηθήκαμε μην πεθάνει. Στις μέρες μας οι δουλειές στους κινηματογράφους ταινιών σεξ δεν πάνε και πολύ καλά (άτιμα dvd) και στηρίζονται κυρίως στους γκέι, σε κάποιους αλλοδαπούς και λίγους περίεργους, έχουν δε καταστεί σε χώρους όπου γίνεται ατελείωτο ψωνιστήρι – ιδίως στις τουαλέτες. Κάποια από τα σινεμά έχουν προσαρμόσει τα βραδινά προγράμματά τους αποκλειστικά σε γκέι προβολές».
Ο Τάκης Σκριβάνος γιορτάζει τον Άγιο Βαλεντίνο α λα μανιέρ.

245 – 19/2/2009
«Τι έκανες, μωρή; Χαστούκισες τον Σάκη Ρουβά;». «Φύγε» του λέω, «γιατί έτσι όπως είμαι θα χαστουκίσω και σένα». (Δεν είναι όλα ροζ στον κόσμο της ελληνικής ποπ…)

246 – 26/2/2009
Η ιστορία μιας γυναίκας στην A.V.: «Η Κωνσταντίνα Κούνεβα» λέει η μία εκ των δύο δικηγόρων της, «πρωταγωνίστησε σε ένα ζουγκλοειδές τοπίο εργασιακών σχέσεων. Μπήκε στο στόχαστρο γιατί συγκέντρωνε πολλά χαρακτηριστικά: περήφανη, συγκροτημένη, δεν μίλαγε αν πρώτα δεν είχε επεξεργαστεί τα επιχειρήματά της, νέα, μετανάστρια, μια γυναίκα αξιοπρόσεκτη...» Συνέντευξη στην Δήμητρα Τριανταφύλλου

247 – 5/3/2009
H Αθήνα του Αλέκου Φασιανού: «Επέλεξα να κοσμήσω το σταθμό του Μεταξουργείου με πουλιά που γυρίζουν με το ρεύμα του τρένου και αγγέλους με φτερά για να προστατεύουν τους επιβάτες. Τα πουλιά που κοσμούν τα λεωφορεία του ΟΑΣΑ είναι εκεί για να τα κάνουν να πηγαίνουν πιο γρήγορα».

248 – 12/3/2009
«Παπάδες περιφέρονται σαν δυσοίωνοι φιλόσοφοι, βολτάρουν τη διαθεσιμότητά τους. Αν θέλεις μνημόσυνο τους φωνάζεις “Πάτερ, πάτερ, εδώ. Δίπλα στη μαρμάρινη καρδιά. Μπορείτε, παρακαλώ;” Έρχονται, μουρμουρίζουν μοτεράκι τις προσευχές, 20 λέξεις σε ένα δευτερόλεπτο, πες τα γρήγορα, πάρε το εικοσάρικο, τζους στην παραπάνω οικογένεια». Η ATHENS VOICE επισκέπτεται το νεκροταφείο Ζωγράφου.

249 – 19/3/2009
Κατηφορίζουμε προς τον Φαληρικό όρμο. «Η Αθήνα είναι παραθαλάσσια πόλη, αρκεί να το αποδείξει. Και το σημείο απόβασής της προς τον Σαρωνικό κόλπο έχει ήδη επιλεγεί. “Η ζώνη του Φαλήρου είναι ένα μοναδικό κομμάτι, η κακοποίηση του οποίου μπορεί να αναστραφεί με μία συστηματική πολιτική αποκατάστασης» τονίζει ο αντιπρύτανης του ΕΜΠ, Γιάννης Πολύζος.

250 – 26/3/2009
Αυτή την εβδομάδα φτιάχνουμε το Λεξικό του Κολωνακίου. Στο γράμμα Β, βρίσκουμε: Βοϊδοπνίχτης. Παλαιά ονομασία του σημείου Ακαδημίας και Δημοκρίτου.

251 – 2/4/2009
«Η έμπνευση για το κομμάτι “Ποδηλάτισσα” έρχεται από την Αθήνα. Περιγράφει μία σκηνή που είδα στην Ομόνοια. Αφορμή μια ποδηλάτισσα που διέσχισε τη διάβαση με ένα από αυτά τα ποδήλατα με τη μεγάλη ρόδα μπροστά και μία μικρότερη πίσω. Η Αθήνα μού έχει χαρίσει τα μισά μου τραγούδια» μας έλεγε ο Παύλος Παυλίδης εκείνες τις μέρες.

252 – 9/4/2009
Ο Γιάννης Μπουτάρης γράφει για την A.V.: «Ανακατεύτηκα με την πολιτική, με την πεποίθηση του think globally, act locally. Θεωρώ ότι η πολιτική είναι η ζωή αυτή καθαυτή, αυτό που μας κάνει ίσως να διαφέρουμε απ’ τον κόσμο της ζούγκλας».

253 – 16/4/2009
Πασχαλινό τεύχος με τα μυστικά της πασχαλινής Αθήνας, αλλά και μικρό οδηγό «Γι’ αυτούς που θέλουν να αλλάξουν θρήσκευμα ή όνομα».

254 – 23/4/2009
Τεύχος αφιερωμένο στα βιβλία. Απόσπασμα από το editorial της πρώτης σελίδας: «Κάθε σειρά σε ένα λευκό χαρτί είναι ο τρόπος σου να πεις “ήμουν εδώ”…».

255 – 30/4/2009
«Αυτό το ντελαπάρισμα του λόγου, αυτή η βοθρολυματική ελευθεροστομία, είναι ό,τι λείπει από το ραδιόφωνο σήμερα». Ο Γρηγόρης Ψαριανός μάς μιλάει για «τα δικά του blues».

256 – 7/5/2009
Γράφουμε το Λεξικό του Θεσσαλικού Κάμπου ή, αλλιώς, της Λαριζόνας. Απόσπασμα: Yo, man! = Πού ’συ συ, ε; Γαμάτο track = Κλαίει το κλαρίνο. Hangover = Αντράλα.
257 – 14/5/2009
Βρίσκουμε τις «φωλιές» του σκάκι στην Αθήνα: «Κυριακή πρωί, γραμμή για το Παγκράτι. Στο Νο 22 στο στενό της Ζηνοκράτους (κάθετα στην Υμηττού, στο ύψος του Παλλάς) συστεγάζονται ο Σκακιστικός Όμιλος Παγκρατίου και ο Σκακιστικός Μορφωτικός Όμιλος Καισαριανής».

258 – 21/5/2009
Μετρηθήκαμε και βρήκαμε ότι: Η ATHENS VOICE φτάνει τους 338.000 αναγνώστες κάθε Πέμπτη (έρευνα Focus Bari). Έχουμε 60.000 καινούργιους αναγνώστες κάθε χρόνο και είμαστε η πιο νεανική εφημερίδα με μέσο όρο ηλικίας τα 32,1 έτη. 

259 – 28/5/2009
Θυμόμαστε τον Ευγένιο Σπαθάρη: «“Προσπαθώ να φτιάξω τα βατράχια και μου βγαίνουν αστροναύτες!” γκρινιάζει. “Ευγένιε, γιατί δεν δοκιμάζεις να τα φτιάξεις ανφάς;” του λέει μια μέρα ο Λέκκας. «Αφού όλες οι φιγούρες του Καραγκιόζη είναι προφίλ. Πώς θα τα κάνω ανφάς, μανάρι μου;” Λέει και την ίδια στιγμή πιάνει το μολυβάκι του και σχεδιάζει».

260 – 4/6/2009
«Ένα παθητικό κτίριο –που έχει σχεδιαστεί, για να το πω χοντρικά, ώστε να εκμεταλλεύεται το κύμα– χρειάζεται έναν ενεργό ένοικο που πρέπει π.χ. να κατεβάσει τα σκιάδια είτε χειρονακτικά είτε με κουμπί. Δηλαδή το κτίριο για να αυτοπροστατευθεί πρέπει να πάρει μέτρα μέσω του ανθρώπου…» Ο «οικο-λογικός» αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Τομπάζης μιλάει, στο «πράσινο» τεύχος μας.

261 – 11/6/2009
Η ATHENS VOICE κυκλοφορεί με δώρο ειδικό συλλεκτικό ένθετο για τη 2η Μπιενάλε της Αθήνας, ενώ την ίδια εβδομάδα κάνουμε ένα μεγάλο Summer Party στην «Τεχνόπολις» με live από τους Film, Matisse, Exposed By Observers, The Fuzzy Nerds και Alex Tsiridis (DJ set). Όλη η Αθήνα είναι εκεί. Μερικοί και με τα σκυλιά τους. 

262 – 18/6/2009
Ανοίγει το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Το σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου για την A.V., εκείνη την εβδομάδα, δείχνει την Ακρόπολη πνιγμένη από πολυκατοικίες και το Νέο Μουσείο, απέναντί της, σαν έναν τεράστιο μαρμάρινο τάφο. Δίπλα στο καντήλι, η φωτογραφία της Ακρόπολης.

263 – 25/6/2009
«Ντίαρ Schooligans. Διαβάζω με ζήλο-ζήλια τις συνεντεύξεις του περιοδικού σας, τσεκάρω το σάιτ σας, τα σχόλια του “Ξεστραβώσου”, τα σκουλιγκάνικα γκρουπ του Σκούλγουέιβ. Δηλαδή του φεστιβάλ σας. […] Με πολλή μουσική από όλα τα είδη, από παραδοσιακά μέχρι γκοθ κι από πανκ μέχρι σκα, breakdance σόου, γκράφιτι, επίδειξη BMX, sk8 etc. Το μεγάλο ζόρι θα το τρώει η επιτροπή που, από 250 μαθητικά γκρουπ έπρεπε να βγάλει τα 21. Δεν τους λυπάμαι. Είναι ένας κι ένας και το αυτί τους κόβει. Γιάννης Πετρίδης, Νίκος Κυπουργός, Γιώργος Κουμεντάκης, Raining Pleasure, Rotting Christ και ο δικός σας Χρήστος Ιωαννίδης. Στους φετινούς εικοσιένας έχει γκρουπ από την Κόρινθο μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Ανυπομονώ να τους ακούσω». Αποσπάσματα από ανοιχτή επιστολή του Γιώργου Δημητρακόπουλου στους Schooligans.

264 – 2/7/2009
«Ποια “Πίπιζα” και “Αγία Μάπα”, σαν την Ψαρού δεν έχει. Γιατί στης Ψαρούς την ολόμαυρη ράχη περπατάει η λόξα μονάχη. Λοξό θα είναι το ίσιο για το καλοκαίρι του 2009 και έχει όνομα: Μύκονος. Καλό Λιβάδι - Καλά Σαράντα: 1-0». Ο Δημοσθένης Διδασκάλου και άλλες 94 προσωπικότητες γράφουν για το αγαπημένο τους νησί.

265 – 9/7/2009
«Ανάμεσα στα πλατάνια και τις καρυδιές, φωτισμένα από τουρκικές λατέρνες, χορέψαμε αμανέδες της κοιλιάς πάνω στα τραπέζια. Η Pina, καθισμένη, ακτινοβολούσε και κοίταζε την ομάδα της, που από τέλειοι μοντέρνοι χορευτές εξελίχθηκαν σε ξέφρενα ουρί ποτισμένα με ρακή…» Ο Κωνσταντίνος Κακανιάς θυμάται τη γνωριμία του με την Pina Bausch.

266 – 16/7/2009
«ΣΥΝΤΗΡΗΤΗΣ ΠΙΣΙΝΩΝ: Ανάρπαστο επάγγελμα… αρκεί να μην το βαρυτονίζεις» (από τα Info-Diet της Σταυρούλας Παναγιωτάκη). Στο ίδιο τεύχος κυκλοφορούμε με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, βάζουμε τον υπουργό Μεταφορών σε ένα τρόλεϊ και πάμε νυχτερινές βόλτες με τους «Αλητόγατους» ποδηλάτες. 

267 – 23/7/2009
Με αφορμή την απαγόρευση του καπνίσματος (αλησμόνητες μέρες…) γράφαμε τότε: «Εδώ είναι έδρα κόμματος» δηλώνει ο Νίκος Λούβρος, ιδιοκτήτης του μπαρ Booze Cooperativa. Κατοχύρωσε από τον Άρειο Πάγο το καταστατικό του νέου κόμματος με την ονομασία Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. (Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση). «Κι έτσι, στο Booze, όποιος θέλει καπνίζει».

268 – 30/7/2009
Τα έργα και οι εγκαταστάσεις της 2ης Μπιενάλε δεν φοβούνται τα πρωτοβρόχια. Με μία εξαίρεση. Ένα άκρως καλοκαιρινό έργο τέχνης από κιμωλία, σε 2 διαστάσεις και ταυτόχρονα τρισδιάστατο, με διάρκεια ζωής 1 μήνα. Είναι του street artist Τζούλιαν Μπίβερ, γνωστού και ως «Πικάσο» του δρόμου. Ο Βρετανός καλλιτέχνης ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα κι έδωσε χρώμα στο γκρι πεζοδρόμιο της μαρίνας του Φλοίσβου. 

269 – 3/9/2009
«Τα ελληνικά hip hop κομμάτια είναι λίγο σαν τα κορναρίσματα: ηχηρά, επίμονα και καταγγελτικά. Ένα γρατζούνισμα στην πλάτη της πόλης». 2nd Athens Hip Hop Festival με χορηγό την ATHENS VOICE.

270 – 10/9/2009
«Περιάνδρου 5, Πλάκα, σε ημιεγκαταλειμμένο σπίτι: “Στο σπίτι αυτό πέθανε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς στις 17 Φεβρουαρίου 1943”». Σε αυτό το τεύχος διαβάζουμε τις επιγραφές στα κτίρια της πόλης.

271 – 17/9/2009
Βόλτες στην πόλη: «Ερμού, Θησείο. “Ένα ανοιχτό κιβώτιο αντιστοιχεί με τον όγκο 15 διπλωμένων”. Στο μάτριξ του Δήμου». 

272 – 24/9/2009
Έρχονται εκλογές. Ο e-Lawyer μας συμβουλεύει πώς να αποφύγουμε το spam των υποψήφιων βουλευτών: «…Ειδικά για τα τηλεφωνήματα, τα sms και τα e-mail, ο ψηφοφόρος πρέπει να έχει δώσει και συγκατάθεση ότι συμφωνεί ή έστω να έχει προηγηθεί επικοινωνία ψηφοφόρου με τον πολιτικό. Αλλιώς, η διαδικασία είναι παράνομη και ο νόμος προβλέπει αποζημίωση 10.000 ευρώ».

273 – 1/10/2009
Εβδομάδα εκλογών, ενώ η χώρα έχει μπει ήδη στην κρίση: «Στο Ικέα, κάθε μέρα 9-10 το πρωί δωρεάν καφές, όση ποσότητα και όσες φορές επιθυμείς. Επίσης, 1,60 ευρώ η μερίδα με 10 σουηδικά κεφτεδάκια και πατατούλες. Οι καιροί είναι δύσκολοι… ξανασκεφτείτε το».

274 – 8/10/2009
Πάμε Μπενάκη: Η Τέχνη στην Πρώτη Σελίδα. 71 καλλιτέχνες εκθέτουν τα πρωτότυπα έργα των εξωφύλλων τnς Α.V. στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς. Όλοι μας οι φίλοι είναι εκεί.

275 – 15/10/2009
«Κύριοι, όπως με πληροφόρησαν από την πρεσβεία της Δανίας, στην ορκωμοσία της εκεί κυβέρνησης δεν προβλέπεται η παρουσία ιερέων. Τίθεται συνεπώς το ερώτημα: θα γίνουμε Δανία ή θα παραμείνουμε κεριά και λιβάνια; ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΡΕ ΕΚΕΖΕΣ, Πρέσβυς ε.τ.» (από τη στήλη με τα γράμματα των αναγνωστών)

276 – 22/10/2009
«Ήρθαν (σχεδόν) όλοι. Οικογένειες, στιλίστες, fashionistas, σκυλιά, μωρά… Έφεραν τα ρούχα και τα αξεσουάρ που δεν βάζουν πια και δεν θέλουν και πήραν άλλα. Κάποιοι πιο πολλά, άλλοι πιο λίγα. Έτσι, απλά και τζάμπα, χωρίς κανόνες, τα χώσανε στις τσάντες τους, τα πήραν σπίτι και τα έκαναν δικά τους». Η Αθήνα αρχίζει και τρέχει στα ανταλλακτικά bazaar ρούχων. Έρχεται χειμώνας.

277 – 29/10/2009
Συνεργάτης μας έρχεται στο γραφείο με καπελάκι που γράφει: «Εταιρεία Νόσου Alzheimer & Συναφών Διαταραχών Αθηνών» με σήμα ένα κίτρινο κεφάλι με κόκκινο εγκέφαλο και μαύρα γρανάζια.

278 – 5/11/2009
Κάνουμε το γύρο στις πλατείες της Αθήνας. Πλατεία Μαβίλη: «Οι γειτονικές κλινικές είναι πάντα χρήσιμες, γιατί εδώ διασώζονται μερικά από τα τελευταία αυθεντικά ποτάδικα/ξενυχτάδικα της πόλης (Λώρας, Μπρίκι, Flower, MG). Παλιότερα, η πλατεία έμοιαζε με ροκ φεστιβάλ και τα περίπτερα έκαναν χρυσές δουλειές, τώρα όλοι κάθονται στις καρέκλες των μαγαζιών και όχι στα παγκάκια, αλλά η καντίνα συνεχίζει να τροφοδοτεί με το πιο διάσημο “βρόμικο” της πόλης…»

279 – 12/11/2009
Από τη στήλη Info-Diet: «Ο καλύτερος τίτλος ταινίας: “Οι άνδρες που κοιτούν επίμονα κατσίκες”. Τώρα εξηγείται γιατί κυκλοφορούν τόσα πολλά κορίτσια μόνα…»

280 – 19/11/2009
Επετειακό τεύχος. 75 Αθηναίοι γράφουν στην ATHENS VOICE. Μεταξύ αυτών και ένας ελληνο-αμερικάνος, ο συγγραφέας David Sedaris: «Έκανα το δεύτερο ταξίδι μου στην Ελλάδα όταν ήμουν 25, και πάλι μου φώναζαν όπου κι αν πήγαινα. “Οι Έλληνες είναι σαν αρκουδάκια” μου είχε πει ένας συνταξιδιώτης. “Οι κραυγές τους είναι ο δικός τους, ξεχωριστός τρόπος, να σου δείξουν ότι σε αγαπούν”. Αν ήταν αλήθεια αυτό, τότε με λάτρευαν μέχρι θανάτου…»

281 – 26/11/2009
Σκανάρουμε την περιοχή Παπάγου: «Μια φορά και έναν καιρό… ήταν ένας οικισμός που έγινε κοινότητα και μετά δήμος. Είχε μια μαμά, την “κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου” και έναν μπαμπά, τον ΑΟΟΑ. Το πραγματικό όνομα του μπαμπά του ήταν Αυτόνομος Οικοδομικός Οργανισμός Αξιωματικών και ίσως γι’ αυτό διάλεξε για νονό ένα στρατάρχη, τον Αλέξανδρο Παπάγο».

282 – 3/12/2009
Επίσκεψη στα λουλουδάδικα της Βουλής: «Ο Σπύρος Κοντογιάννης είναι ένας από τους πέντε εναπομείναντες ανθοπώλες στη Β. Σοφίας και προμηθευτής του κοινοβουλίου από την ίδρυση του καταστήματος: “Εκεί που σήμερα στεγάζεται η πρεσβεία της Αιγύπτου και λίγο πιο κάτω από το Υπουργείο Εξωτερικών βρισκόταν το κτίριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης. Εκεί κάποιοι έστησαν πάγκους και δημιούργησαν μια λαϊκή αγορά λουλουδιών. Με την ανέγερση του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη τούς έφεραν πιο κοντά. Άνοιξαν 11 τρύπες και έβαλαν σε κάθε μαγαζάκι από δύο συνεταίρους. Τα συμβόλαια έγραφαν ρητά ότι τα εν λόγω καταστήματα δεν θα μπορούσαν ποτέ να αλλάξουν χρήση. Η ιδιοκτησία θα περνούσε από γενιά σε γενιά». 

283 – 10/12/2009
«“Για φανταστείτε” έλεγε μετά, “να πέθαινα και να σας ρώταγαν από τι πέθανε ο Χατζιδάκις και να τους λέγατε “από κουραμπιέδες!” Τι ντροπή!» H ATHENS VOICE θυμάται κάποια γενέθλια του Μάνου Χατζηδάκι. 

284 – 17/12/2009
«Οικολογικό χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ήξερες ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Δήμου Αθηναίων στην πλατεία Συντάγματος είναι οικολογικό; Ιδού η εξήγηση: είναι φτιαγμένο από 250 αληθινά έλατα, τα οποία αμέσως μετά τις γιορτές θα μεταφερθούν και θα φυτευτούν σε κάποια από τις πυρόπληκτες περιοχές του νομού Αττικής!» Αυτά πριν γίνει παρανάλωμα το δέντρο στο Σύνταγμα, βεβαίως.
Χειμώνας 2010 
Ειδική έκδοση: Η Ελλάδα εντάχθηκε στο ευρώ την 1/1/2001. Ένα χρόνο μετά (1/1/2002) τη θέση της δραχμής παίρνει το ευρώ. Ο Γιάννος Παπαντωνίου, υπουργός Εθνικής Οικονομίας το ’94, θυμάται πώς ξεκίνησε η πορεία της ένταξης. «Ο Ανδρέας συμφώνησε αμέσως. Για τέσσερα μερόνυχτα κλειστήκαμε στο υπουργείο με τους συνεργάτες μου, ξενυχτώντας, και ετοιμάσαμε το Πρόγραμμα Σύγκλισης και Ένταξης στην ΟΝΕ. Το καταθέσαμε λίγες μέρες αργότερα, στο τέλος του Ιουλίου του 1994…»

285 – 14/1/2010
Από τις προβλέψεις του Γιώργου Πανόπουλου για το 2010: «Ο Ουρανός στους Ιχθείς βρίσκεται σε θολά νερά, οδηγείται σε μη δράση, δημιουργεί παθητικότητα, μη βία και έναν ηθικό μαζοχισμό. Σηματοδοτεί όμως και το τέλος του ονείρου, οπότε με την είσοδο του Ουρανού στον παρορμητικό Κριό μέσα στο 2010 τα πράγματα θα αλλάξουν ριζικά. Δράση, η λέξη κλειδί. Αφύπνιση. Ο μαχητής επαναστάτης είναι εδώ». 

286 – 21/1/2010
«Εδώ, στο Γκάζι, υπάρχουν διάφορες εθνικότητες. Έχει και πολλούς Αιγύπτιους. Θαυμάσιοι άνθρωποι, μακάρι να είχαμε έναν κόκκο από τον πολιτισμό τους. Χτυπάει μια μέρα 6 η ώρα τα ξημερώματα το κουδούνι, παραμονή Χριστουγέννων, και βλέπω έναν άνθρωπο να μου φωνάζει: “Κυρία Δήμητρα, είσαι καλά; Είναι η πόρτα ανοιχτή”. Είχε χαλάσει και δεν έκλεινε καλά. Δεν τον ήξερα. Ήταν γείτονας». Η Δήμητρα Γαλάνη μιλάει για τη γειτονιά της…

287 – 28/1/2010
Ένας από τους σταρ-σεφ της Αθήνας, ο Χριστόφορος Πέσκιας, απαντάει στη Νενέλα Γεωργελέ στην ερώτηση: «Εσύ τι καταλαβαίνεις όταν ακούς τη φράση “πειραγμένο πιάτο”»; «Είναι φράση που με ενοχλεί. Το “πειράζω” μου φέρνει στο νου το “παρενοχλώ”. Εγώ δεν πειράζω την παραδοσιακή κουζίνα, αντίθετα την τιμώ. Προτιμώ την έκφραση “έντεχνο πιάτο”».

288 – 4/2/2010
Γιορτάζουμε την Τσικνοπέμπτη στα Βλάχικα της Βάρης: «Βλάχικα Στόρι. Αρχές 20ού αιώνα: Οι Σαρακατσαναίοι της Πεντέλης κατέβαζαν τα πρόβατα για βοσκή στον (τωρινό) Αστέρα Βουλιαγμένης. 1917: Ο πρώτος οικισμός. Τρία σόγια: οι Γουλαίοι, οι Μακροδημητραίοι και οι Μακραίοι. 1962: Ο Χ. Γούλας ανοίγει την πρώτη ταβέρνα, “Ο Τσέλιγκας”».

289 – 11/2/2010
Λόγω Αγ. Βαλεντίνου, προτείνουμε τα 10 καλύτερα σημεία για παράνομα ραντεβού. Στην πρώτη θέση: Ο Φάρος στη Νέα Μάκρη. Αν μάλιστα πας καθημερινή θα είσαι και ολομόναχος, με ψαράκια και κρασάκι, και τη θάλασσα να στραφταλίζει και να βουτάς το πόδι ως τη γάμπα. Ποσοστό ασφάλειας: 100%.

290 – 18/2/2010
Γιορτάζουμε την Κινέζικη Πρωτοχρονιά στην πλατεία Κοτζιά: «Η πλατεία ήταν γεμάτη από την κινέζικη κοινότητα, αγαπημένοι και σφιχταγκαλιασμένοι αναμεταξύ τους σαν μαμούνια, χαρούμενοι και θαρραλέοι, με τη δεύτερη γενιά τους να ξεφυτρώνει στην πόλη, σαν νέα, παράξενα λουλούδια που σκάνε μύτη ανάμεσα στα βρώμικα μάρμαρα». 

291 – 25/2/2010
Οι Αθηναίοι φωτογραφίζουν την πόλη τους για την A.V. Τα έργα παρουσιάζονται σε μία μεγάλη έκθεση-πάρτι στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Στη μουσική, DJ set από τον Γιώργο Απέργη και την Εύα Θεοτοκάτου.

292 – 4/3/2010
Βρήκαμε τοιχοκολλημένη την ευκαιρία της εβδομάδας: Ενοικιάζεται. Κολωνάκι. Αποθήκη ημι-υπόγεια, φωτεινή, με δική της είσοδο, στην οδό Αναγνωστοπούλου. 130 τ.μ. 1.000 ευρώ.

293 – 11/3/2010
Εκείνη την εβδομάδα είχαμε φάει κόλλημα με την Ιταλία κι ανακαλύψαμε ό,τι ιταλικό στην πόλη: 
* 4 επίθετα των Ιταλών για την Αθήνα: New York europea - Doppia faccia (η πεντάμορφη και το τέρας) - Caos - Bellissima!
*  Καθημερινά 3.000 νοικοκυριά στην Αττική και άλλα τόσα στην υπόλοιπη Ελλάδα παραγγέλνουν πίτσα. Κατά μέσο όρο κάθε ελληνική οικογένεια τρώει 15 με 20 φορές το χρόνο «πίτσα ντιλίβερι».

294 – 18/3/2010
Ο DJ/promoter Γιώργος Φακίνος μάς λέει το καλύτερο σύνθημα που έχει δει σε τοίχο: «O Spiderman τον παίρνει. -Superman. / O Superman είναι ο Clark Kent. -Spiderman» Κι ένα ακόμα: «Τίποτα δεν είναι πιο ασήμαντο από μία υπόσχεση».

295 – 25/3/2010
«Κάποια βήματα έχουν γίνει. Εγώ, για παράδειγμα, με αφορμή τη γέννηση της κόρης μου, πήγα και έβγαλα ληξιαρχική πράξη γεννήσεως σε ΚΕΠ της γειτονιάς μου. Σε ΚΕΠ τη ζήτησα, από ΚΕΠ την παρέλαβα. Αυτό σημαίνει ότι το ΚΕΠ επικοινώνησε με το ληξιαρχείο. Το ιδανικό είναι αυτό να διαχυθεί σιγά-σιγά σε ολόκληρη τη δημόσια διοίκηση…» Ο Γιώργος Καμίνης, ως Συνήγορος του Πολίτη ακόμα, μιλάει στην ATHENS VOICE.

296 – 1/4/2010
Πάσχα. Ανακαλύπτουμε το κρεοπωλείο-disco club στη Νέα Σμύρνη: Σχεδόν κάθε απόγευμα ο Στράτος βγάζει τα φωτιστικά ρομπότ, την ντισκόμπαλα, τα λέιζερ και τους καπνούς και αφήνει τον μπαλτά και τα κοψίδια. Το κρεοπωλείο-κλαμπ «Dracoulis Meat» παίζει κάθε μέρα προοδευτικό χάουζ και ηλεκτρονική μουσική στη Νέα Σμύρνη. 

297 – 15/4/2010
Ο Marilyn Manson σχεδιάζει το εξώφυλλό μας και μας μιλάει: «Μου ήρθε η επιθυμία για να αρχίσω να ζωγραφίζω, ένα βράδυ, έτσι απλά. Το μόνο που ήταν ανοιχτό εκείνη την ώρα ήταν ένα “παντοπωλείο”, όπου βρήκα μελάνι. Στην αρχή όλα ήταν μαύρα μελάνια πάνω σε λευκά χαρτιά».

298 – 22/4/2010
Συναντάμε τον Αύγουστο Κορτό. Μεταξύ άλλων, λέει: «Με τους αναγνώστες μου με συνδέει μια σχέση αμοιβαίου πάθους κι αφοσίωσης, που μας κάνει άφοβους. Απ’ την άλλη, για όσους σκιάζονται από τα τούβλα, το καινούργιο βιβλιαράκι που οσονούπω τελειώνω είναι σεμνό και συμμαζεμένο, ζήτημα τριακόσιες σελίδες».

300 – 6/5/2010
Εξώφυλλο: ο Brad Pitt φορώντας μόνο ένα λευκό μπόξερ, φωτογραφημένος από τον Bob Wilson…

301 – 13/5/2010
 Αφιέρωμα Ταξίδι. «Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη της τηλεόρασης για να κάνουμε τις τοπικές κοινωνίες να αντιληφθούν και να εκτιμήσουν το όποιο τους κεφάλαιο, να τονώσουμε το ηθικό όσων προσπαθούσαν μόνοι τους να αφυπνίσουμε τους τοπικούς άρχοντες». Η Μάγια Τσόκλη μιλάει για την εκπομπή της «Ταξιδεύοντας» στη Στελλίνα Καρά.
 
302 – 20/5/2010
«Η καταναλωτική συμπεριφορά ακόμα κι αυτών που δεν επηρεάζονται από τα μέτρα θα αλλάξει, η ύφεση θα χτυπήσει μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και οι οικονομικοί στόχοι της κυβέρνησης πιθανότατα θα μείνουν στον αέρα. Η συμφωνία με το ΔΝΤ δεν μπορεί να εξασφαλίσει τίποτα από τα παραπάνω και παρόλο που αγοράσαμε –με δανεικά και πάλι– λίγο χρόνο, η κατάληξη είναι μάλλον αναπόφευκτη. Ίσως αυτό να ελπίζουν αυτοί που ζητούν στάση πληρωμών και τυπική χρεοκοπία της χώρας μια ώρα γρηγορότερα: Μετά τα “φώτα” που έδωσε η Ελλάδα στο δυτικό κόσμο κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν, να γίνει τώρα η χώρα από την οποία θα ξεκινήσει η κατάρρευση του σύγχρονου οικονομικού συστήματος». Ο Βαγγέλης Κορωνάκης γράφει για την «Κοιτίδα της κατάρευσης» με αφορμή το αίτημα στήριξης της Ελλάδας στο ΔΝΤ και ΕΕ.
 
303 – 27/5/10
«Σταμάτησα στην αρχή της Βουλιαγμένης κι επειδή δεν κράταγα λεφτά (ανάληψη έκανε λίγο πιο πέρα από ΑΤΜ) λέω του υπαλλήλου «βάλε 10 ευρώ». Τσουπ-τσουπ την έκανε τη δουλειά του μια χαρά και ταυτόχρονα μου καθάρισε εμπρός και πίσω τζάμι. Την ίδια ώρα, αφίχθη και ο υπεύθυνος του καταστήματος (μιλάμε για βενζινάδικο μεγάλο, με parking και πλυντήριο όλα κομπλέ) και γύρισε και μου είπε: “Όλα εντάξει, κύριε; Πάμε βόλτα, βλέπω. Να κεράσουμε ένα εσπρεσάκι όση ώρα περιμένετε;”» Ο Χρήστος Ξανθάκης γράφει για το πως άλλαξαν συμπεριφορές εξαιτίας της νέας οικονομικής κατάστασης που ανέτειλε στην Ελλάδα.
 
304 – 3/6/2010
«Δεν νοείται εξουσία χωρίς βουλιμία. Ελάτε, βάλτε τον εαυτό σας στη θέση ενός υπουργού. Γύρω σας υπάρχουν προμήθειες, μίζες, δύναμη, γκόμενες, εξουσία. Και συνάμα ισχύει ο γνωστός νόμος περί ευθύνης υπουργών. Το να αντισταθείς στον πειρασμό ισοδυναμεί με το να πας στη βίλα του Playboy για προσευχή και νηστεία. Αφήστε, λοιπόν, τους ανθρώπους και πιάστε το σύστημα με τις δικλείδες και τις ποινές του. Η ρωγμή βρίσκεται εκεί. Ούτως ή άλλως το διπλανό σκάνδαλο μας έμαθε ότι στην Ελλάδα άδολα δεν διοικείται ούτε μοναστήρι» σημειώνει στη στήλη του Citizen ο Κώστας Γιαννακίδης.

305 – 10/6/2010
Μουντιάλ. «Συμφωνώ με όσους θεωρούν πρώτο φαβορί στο Μουντιάλ την Ισπανία, μεταξύ των οποίων είναι και οι μπουκ, άσχετα αν εγώ υποστηρίζω τη Γερμανία στα Παγκόσμια Κύπελλα». Βασίλης Σαμπράκος, αθλητικογράφος

306 – 17/6/2010 
4.000 άθικτα μέτρα της αρχαίας Ιεράς Οδού ζητούν άμεσα ανασκαφή και ανάδειξη. Σκόρπιες πέτρες, ακανόνιστες. Άλλες καλυμμένες με χώμα κι άλλες από πουρνάρια. Φαίνεται σα να σχηματίζουν μονοπάτι. Μόνο που αυτό το ίδιο μονοπάτι, στο Ποικίλο Όρος, είχε κάποτε μήκος 22 χιλιόμετρα και ήταν ο πιο σημαντικός δρόμος της αρχαίας Αθήνας». Η Λένα Χουρμούζη πήγε να καταγράψει από κοντά τις διαμαρτυρίες για να σωθούν τα αρχαία.

307 – 24/6/2010 
«Η μεγάλη βόλτα: Εκείνοι, οι αρχαίοι, κάθονταν, έτρωγαν, έπιναν και φιλοσοφούσαν. Εμείς θα έχουμε τουλάχιστον την ευκαιρία να απολαύσουμε έναν περίπατο στα στέκια τους, από το 2011, όταν θα έχει υλοποιηθεί σύμφωνα με τον προγραμματισμό η πρώτη φάση του σχεδίου «Αθήνα - Αττική 2014». Πρώτη «στάση» η πεζοδρόμηση της Βασιλίσσης Όλγας, που θα ολοκληρώνει τον Αρχαιολογικό Περίπατο της Αθήνας». Η Βασιλική Γραμματικογιάννη κατέγραψε τις προθέσεις για το σχέδιο «Αθήνα - Αττική 2014».

308 – 1/7/2010
Πάμε μπαρμπέρικο: «Η αρχιτεκτονική νόρμα ενός παραδοσιακού ανδρικού κουρείου παραμένει κραταιά: ένας πάγκος, ένας καθρέφτης, μία ή περισσότερες καρέκλες που κοιτούν προς τον εν λόγω καθρέπτη. Ψαλίδια, ψαλιδάκια, ξυράφια, κολόνιες, πούδρα, σκεύος για τον αφρό ξυρίσματος, βαμβάκι, οινόπνευμα, αναπτήρας…» . Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος έκατσε να κουρευτεί και μας μετέφερε την εμπειρία του. 

311 – 22/7/2010
Μια Κιβωτός ταξιδεύει στην 12η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής, Μπιενάλε της Βενετίας. «Με γενικό τίτλο “Κιβωτός, παλιοί σπόροι για νέες καλλιέργειες”, βασίζει το σκεπτικό της στην οικονομική κρίση, στην ελληνική κρίση της αγροτικής παραγωγής και στη συρρίκνωση του περιβαλλοντικού αποθέματος» εξηγεί η  Νάντια Αργυροπούλου. 

312 – 29/7/10 
Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης μιλάει για την ταινία του «Man in the sea» στον Γιώργο Κρασσακόπουλο. «Μερικά από τα βασικά μοτίβα της ταινίας είναι η αέναη κίνηση, ο μεγάλος και ανοιχτός χώρος, ο ξεριζωμός και συγχρόνως η παγίδευση, ο περιορισμός και η κλειστοφοβία. Το πλοίο είναι ένας από τους κεντρικούς πρωταγωνιστές. Ένα τεράστιο σύγχρονο δεξαμενόπλοιο γιγαντιαίων διαστάσεων, που εκτείνεται προς κάθε σημείο του ορίζοντα. Ένα τεράστιο, ανοιχτό τοπίο που περικλείει μέσα του σκοτεινές γωνίες και κρυψώνες. Ωστόσο, η απεραντοσύνη του δεξαμενόπλοιου φαντάζει σαν μικρή, ασφυκτική φυλακή μπροστά στην ακόμα πιο αχανή ανοιχτή θάλασσα. Εξωτερίκευση και εσωτερίκευση είναι η βασική αντίθεση που χαρακτηρίζει την ταινία, μια κατάσταση που αντικατοπτρίζεται στις ζωές των ίδιων των χαρακτήρων».

313 – 2/9/2010 
Πρόβλεψη: Ο Ευτύχης Παλλήκαρης προβλέπει την ίδρυση κόμματος από την Ντόρα Μπακογιάννη: «Η κατάσταση είναι τεταμένη και σε άλλες περιφέρειες της χώρας, σε βαθμό που ο πρόεδρος της ΝΔ απείλησε με ποινές όλους όσοι δεν ευθυγραμμιστούν με τις επιλογές  του κόμματος. Κι όλα αυτά, καθώς θεωρείται βέβαιο πως μετά τις εκλογές η κ. Μπακογιάννη θα επιχειρήσει τη σύσταση νέου κόμματος στο χώρο της Κεντροδεξιάς».

314 – 9/9/2010 
Γράμμα αναγνώστη: «Όπως εμφανίστηκαν ξαφνικά οι emo, έτσι ξαφνικά εξαφανίστηκαν. Μόδα ήταν και πέρασε. Για να δούμε τι καινούργιο θα σκαρφιστούν οι νέοι μας ή οι “φυλές”, όπως λέτε εσείς στα περιοδικά». Γιώργος Παππούς, συνταξιούχος

316 – 16/9/2010
«Τηλεφώνησα στον Φώτη να του δώσω συγχαρητήρια και να του πω ότι ένιωσα όχι απλώς ικανοποίηση, μια ανάσα. Πήρα μια ανάσα βαθιά. Χάρηκε. Μετά μου τηλεφώνησε άλλος φίλος και μου ζήτησε να υπογράψω. Με χέρια και με πόδια, είπα, να υπογράψω γι’ αυτή την κίνηση, γιατί θεωρώ ότι αν ευοδώσει μπορεί να δούμε μια αχτίδα φωτός». Μαρία Μπέικου για τη δημιουργία της ΔΗΜΑΡ.
 
318 – 7/10/10 
«Ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία που αφού σ’ έχουν κάνει μπαρούτι, έρχονται μετά και σου λένε μια φρασούλα τόσο αστεία και αυτοκριτική που τους τα συγχωρείς όλα στο λεπτό».Η  Λένα Διβάνη για το φίλο της, υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη.

320 – 21/10/2010
«Είναι αυτό που έχει πει ο Μπουνιουέλ: “Καλά να έχω πεθάνει, αλλά να μπορούσα να βγαίνω από τον τάφο μου, να πηγαίνω να παίρνω μια εφημερίδα να βλέπω τι έγινε μετά”. Αυτό είναι που με σκάει με το θάνατο. Ότι δεν θα μπορώ να βλέπω τι θα γίνεται αφού πεθάνω!» Ξένια Καλογεροπούλου, για το θάνατο.
 
321 – 28/10/2010
«Το πρόγραμμα έχει ετοιμάσει ο συνάδελφος Σταμάτης Κραουνάκης. Τραγουδάει η συναδέλφισσα Λίνα Νικολακοπούλου. Σφυρίγματα, χειροκροτήματα, ενθουσιασμός, βγαίνει ένας περίεργος τύπος με μούσια και μαλλιά αφάνα, ντυμένος σαν χίπης, με πουκαμίσα, φαρδύ παντελόνι και σανδάλια. Μας κοιτάζει σχεδόν έντρομος πίσω από τα χοντρά μυωπικά γυαλιά του, πάει και κάθεται στο πιάνο». Γιώργος Παυριανός, για τα φοιτητικά χρόνια στην Πάντειο.
 
322 – 4/11/2010
Κύριε Μάνο, τι πιστεύετε για τις δημοτικές εκλογές; «Χρειάζεται ταρακούνημα στο δήμο, χρειάζεται αλλαγή. Θα είναι σημαντικό να εκλεγεί ο κ. Καμίνης. Ο κ. Κακλαμάνης δεν φταίει για όλα προσωπικά, πολλά τα κληρονόμησε, όλα όμως τ’ αποδέχτηκε και τα συνέχισε. Η ΝΔ είναι εγκατεστημένη επί δεκαετίες στο δήμο και δεν κάνει τίποτα θετικό». Από μια  συνέντευξη στον Δημήτρη Φύσσα.

324 – 18/11/2010 
Νέο νομοσχέδιο νόμου για τον κινηματογράφο: «Η διαμάχη για το νέο σχέδιο νόμου για τον κινηματογράφο είναι κάτι που μας αφορά όλους, όσους τουλάχιστον ελπίζουμε να δούμε την παλιά σάπια Ελλάδα να βυθίζεται στη λήθη που της αξίζει, όσους ελπίζουμε ότι το καλό μπορεί να νικήσει» πιστεύει ο Γιώργος Κρασσακόπουλος.
 
325 – 25/11/2010 
Πολιτισμός σε κρίση. Οι 10 σημαντικότεροι εκπρόσωποι του πολιτισμού γράφουν στην ATHENS VOICE: Π. Γερουλάνος (υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού), Άγγ. Δεληβορριάς (διευθυντής Μουσείου Μπενάκη), Ν. Μανωλόπουλος (γενικός διευθυντής ΟΜΜΑ), Γ. Λούκος (διευθυντής Φεστιβάλ Αθηνών), Γ. Χουβαρδάς (καλ. διευθυντής Εθνικού Θεάτρου), Αντ. Παπαδημητρίου (πρόεδρος Ιδρύματος Ωνάση), Σ. Μαρινοπούλου (πρόεδρος Ιδρύματος Ν.Π. Γουλανδρή, Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης), Μ. Λαμπράκη-Πλάκα (διευθύντρια Εθνικής Πινακοθήκης), Δ. Εφραίμογλου (διευθ. Σύμβουλος Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού), Ν. Μουρκογιάννης (πρόεδρος ΕΛΣ). Την επιμέλεια του θέματος την είχε η Λήδα Καρανικολού.

331 – 27/1/2011
Αντικαπνιστικό νομοσχέδιο: «Η Εύη έχει γυρίσει με αυτοκίνητο τη μισή Ευρώπη. Πουθενά δεν κινδύνεψε από αναπνευστικές κρίσεις όσο σχεδόν κάθε φορά που έρχεται στην Αθήνα. Πιθανολογώ πως ουδείς καπνιστής δέχεται να αναλάβει την ευθύνη για μία πιθανή κρίση της Εύης. Ουδείς επιχειρηματίας, επίσης. Ωστόσο ένα τόσο προφανές δικαίωμα, όσο αυτό του μη καπνιστή να παραμένει σταθερός στην επιλογή του, βρίσκεται στο επίκεντρο της αμφισβήτησης στην πόλη» σημειώνει ο Τάκης Καμπύλης.

332 – 3/2/2011
Αθηναϊκή τριλογία, Το ραντεβού της διαμαρτυρίας. «Για εμένα το άσυλο σε ένα δημόσιο χώρο είναι ακατανόητο. Ό,τι αρνητικό συμβαίνει στα Προπύλαια συμβαίνει με αυτή την αντίληψη. Τα κτίρια είναι μνημεία και πρέπει να προστατευτούν» κάνει την τοποθέτησή της η Ντόρα Γαλάνη, πρόεδρος της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας. Ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης παίρνει διαφορετική θέση: «Είμαι κάθετος σε όσους μιλάνε για βανδαλισμό». Ήταν ένα ρεπορτάζ της Δήμητρας Τριανταφύλλου.

333 – 10/2/2011
Τα σύνορα της πόλης αναζητά ο Τάκης Καμπύλης. «Στην πολύ κοντινή πλατεία Κοτζιά το κράτος είναι σχεδόν υπερβολικά παρόν. Κάμποσοι ένστολοι της ΕΛΑΣ και της δημοτικής αστυνομίας με μηχανές και περιπολικά κάνουν σαφή τα όρια της μάχης. Ο δρόμος προς τις τράπεζες είναι κλειστός. Παρότι εκεί, πίσω από το δημαρχιακό Μέγαρο, η μάχη δεν έχει ακόμη κριθεί. Τουλάχιστον όσο ο ήλιος είναι ψηλά. (Το βράδυ η περιοχή πρέπει να θεωρείται χαμένη για την πόλη. Αδιάβατη, επικίνδυνη, παραβατική.)». 

335 – 24/2/2011
«Ο Ηλίας Κυριαζής κυκλοφορεί την πρώτη του ολοκληρωμένη δουλειά σε αμερικάνικη ετικέτα, λανσάροντας το δικό του “αντι-υπερήρωα”. Ο Βασίλης Γκογκτζιλάς, επίσης σε αμερικάνικο label, βγάζει τη νέα του νουάρ δουλειά. Ο Παναγιώτης Πανταζής έχει νέα ιστορία έτοιμη (συν το ντεμπούτο μουσικό άλμπουμ του). Και ο Γιώργος Γούσης είναι ο εμπνευστής ενός συλλογικού blog που εξερευνά τα πορνό κόμικ. Οι Έλληνες κομίστες ξεκινούν φορμαρισμένοι το 2011» καταγράφει ο Παναγιώτης Μένεγος.

336 – 3/3/2011
Η εικοσαετία του ΜΜΑ. 20/3/1991: Η Αίθουσα Φίλων της Μουσικής ανοίγει τις πόρτες της. Το κοινό, χειροκροτώντας το σολίστ της βιόλας Γιούρι Μπασμέτ, υποδέχεται το Μέγαρο Μουσικής στη ζωή του, χωρίς ίσως να υποψιάζεται αυτό που έμελλε να συμβεί: την αλλαγή που θα έφερνε στην κουλτούρα της θέασης, της παραγωγής (τρόπος ανεβάσματος των παραστάσεων), της μουσικής παιδείας. Είκοσι χρόνια μετά, κι ας είναι μια πολύ δύσκολη, λόγω κρίσης, εποχή, το Μέγαρο παίζει με δυναμική fortissimo.

341 – 7/4/2011
Ποδοσφαιρικά σκάνδαλα: «Ο κόσμος ξέρει να εκτιμά και έχει πλήρη επίγνωση του τι γίνεται στον πλανήτη ελληνικό ποδόσφαιρο. Αναζητά την ποιότητα, την καθαρότητα στις αναμετρήσεις, αναγνωρίζει το υψηλό επίπεδο των ελληνικών ομάδων και παικτών που συμμετέχουν στην Εuro Liga και φυσικά τους επιβραβεύει με το ενδιαφέρον του. Ας το καταλάβουν επιτέλους οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου και ας αποφασίζουν από κοινού να καθαρίσουν την Κόπρο του Αυγεία. Είναι η τελευταία τους ευκαιρία» σημειώνει ο Μιχάλης Λεάνης στη στήλη του Sports.        
 
342 – 14/4/2011
Νομοσχέδιο για τη δωρεά οργάνων: Ο Τάκης Σκριβάνος στήνει το ντιμπέιτ με το αν κινείται στη σωστή κατεύθυνση το προσχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας για τη δωρεά οργάνων. Απαντούν ο πρόεδρος του Εθελοντικού Συλλόγου Δωρητών Οργάνων Βαγγέλης Ρακαντάς και ο πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου Νικήτας Κανάκης. 
 
343 – 21/4/2011
«Οι νέοι λένε ότι η Εκκλησία είναι πολύ αυστηρή. Καταλαβαίνουμε τους νέους, αλλά συχνά θέλουν μια Εκκλησία που να ικανοποιεί τις προσωπικές τους επιθυμίες, ενώ η Εκκλησία πάντα μας προσκαλεί σε μια υπέρβαση του ατομικισμού και τις φιλαυτίας μας. Το να απαρνηθεί κανείς το ναρκισσισμό του είναι μια δύσκολη υπόθεση». Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος
 
345 – 5/5/2011
Γιατί τη λένε Αρχαία Αγορά: Με αφορµή της διαµάχη για το αν θα καταχωθούν ή όχι τα υπολείµµατα του Βωµού των 12 θεών, προκειµένου να ξαναπεράσει ο ηλεκτρικός από το Θησείο, θυµίζω ότι από το Βωµό αυτό της Αγοράς οι αρχαίοι Αθηναίοι µετρούσαν όλες τις αποστάσεις (όπως είναι σ’ εµάς το Σύνταγµα). Στο χώρο που σήµερα τον βλέπουµε εξοχικό, υπήρχαν µέχρι το µεσοπόλεµο 2 πυκνοκατοικηµένες γειτονιές της Αθήνας, η Βλασαρού και οι Άγιοι Απόστολοι. Το 1931 η αµερικάνικη αρχαιολογική αποστολή –αφού αποτύπωσε την περιοχή µε όλους τους δυνατούς τρόπους κι αφού οι κάτοικοι αποζηµιώθηκαν δεόντως– ξεκίνησε µια µεγάλη ανασκαφή 122 στρεµάτων. Σταµάτησε µε τον πόλεµο και συνεχίστηκε µέχρι το 1956. Το αποτέλεσµα είναι ότι οι παλιές γειτονιές εξαφανίστηκαν (οι Άγιοι Απόστολοι έµειναν ως εκκλησία), ενώ αναδείχτηκε (και στη συνέχεια πρασίνισε) ο αρχαιολογικός χώρος, που ξαναπήρε το αρχαίο του όνοµα. Αγορά = χώρος δηµόσιων συζητήσεων και συναλλαγών. Ο Δημήτρης Φύσσας στη στήλη του City Lover μας λύνει βασικές απορίες.
 
346 – 20/5/2011
Θανάσης Βέγγος: «Ο πρόσφατος θάνατος του Θανάση Βέγγου αφήνει, όπως συνηθίζουμε να λέμε, ένα κενό: μόνο που αυτή τη φορά είναι κοινωνικό κενό· ο Έλληνας που ζωγράφιζε ο Θανάσης Βέγγος δεν υπάρχει» σημειώνει η Σώτη Τριανταφύλλου.
 
348 – 26/5/2011
«Κοντολογίς, η Λιβύη σήμερα μοιάζει με καράβι που είναι ακυβέρνητο, με μια μπαρουταποθήκη όπου τα όπλα είναι διάσπαρτα σε στρατώνες, παραστρατιωτικούς και σε κάθε σπίτι. Το καζάνι βράζει και μένει να δούμε πού θα καταλήξει». Mohamed Benghuzzi, Λίβυος φοιτητής
 
349 – 2/6/2011
Αφιέρωμα Ecovoice: Ο Philippe Lamperts, πρόεδρος του κόμματος των Ευρωπαίων Πρασίνων μίλησε στον Τάκη Σκριβάνο. «Η ανησυχία μας ως προς τις τωρινές πολιτικές που ακολουθούνται αφορούν στα εξής σημεία: φοβόμαστε ότι τα μέτρα που λαμβάνονται δεν επαρκούν για την ανάπτυξη, δηλαδή δεν εγγυώνται πως οι “προνομιούχοι” πολίτες και οι επιχειρήσεις/οργανισμοί θα “συνεισφέρουν” στην προσπάθεια με δίκαιο μερίδιο. Και κατά τη γνώμη μας, δίκαιο μερίδιο στην περίπτωσή τους σημαίνει κάτι περισσότερο από αυτό που τους αναλογεί». 

350 – 9/6/2011
Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ: Κλοέ Σεβινί είναι η πρωταγωνίστρια της εντυπωσιακής περφόρμανς του Νταγκ Άιτκεν. Μια συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ, που θα παρουσιαστεί στον Πειραιά και την  Ύδρα. Η Τζούλια Διαμαντοπούλου μας έστειλε τις σκέψεις της: «Σκέφτομαι τους θεατές στην περφόρμανς του Άιτκεν. Με τα έξυπνα κινητά στο χέρι. Να τουιτάρουν περί του έργου. Σε ζωντανό χρόνο. Σκέφτομαι την έννοια του ζωντανού χρόνου (δικαιούται να θεωρείται ζωντανός, ακόμα κι όταν δεν τον ζεις ο ίδιος;). Της ζωντανής μετάδοσης της πληροφόρησης. Σκέφτομαι πως δημιουργούμε μόνοι μας το περιβάλλον που ενέπνευσε τον καλλιτέχνη». 

351 – 16/6/2011
Nα ένας πολύ καλός λόγος να χαμογελάσουμε με αισιοδοξία πάλι. Στις 29/6 ο Ρέντζο Πιάνο θα «αποκαλύψει» στο κοινό τα τελικά αρχιτεκτονικά σχέδια για το Κέντρο Πολιτισμού -  Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

352 –• 23/6/2011
Προβλήματα στην ανακαίνιση γραμμής του ΗΣΑΠ. «Στο τμήμα Θησείο-Μοναστηράκι βρήκαμε 35 πηγάδια με αρχαία ευρήματα. Κάθε φορά που πέφταμε πάνω σε πηγάδι σταματούσαν οι εργασίες, κατέβαιναν οι αρχαιολόγοι, έπαιρναν ό,τι έπρεπε και μετά λαμβάναμε εντολή να συνεχίσουμε». Η Λένα Χουρμούζη ήταν εκεί και μας μετέφερε το κλίμα.

353 – 30/6/2011
«Κοριόπολις» θα ονομαστεί από τον Τύπο η αποκάλυψη ενός από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά σκάνδαλα. Βγαίνουν στον αέρα καυτοί διάλογοι μεταξύ των κατηγορούμενων για στημένα παιχνίδια. («Θα κελαηδάν’ τα ράδια»). Ο Παναγιώτης Μένεγος κατέγραψε τα γεγονότα.

354 – 7/7/2011
Schoolwave 2011: Η ειδική έκδοση των Schooligans κυκλοφορεί μαζί με την ATHENS VOICE.

355 – 14/7/2011
Α brave new Athenian: «Είπα στον εαυτό μου “σκέψου” (ξέρω, εάν η σιωπή ήταν πρόσωπο, σήμερα θα είχε τη φάτσα της παντού πάνω σε αφίσες “WANTED”). Έτσι έφτιαξα τις προσωπικές εντολές μου, όπως: “Διάβασε τα ανθρώπινα δικαιώματα, μπορεί να ανακαλύψεις ότι διαπράττεις κάποιο αδίκημα, ακόμα και εις βάρος του εαυτού σου”, “ζήτα απόδειξη για να ανακαλύψεις πόσοι δεν θέλουν να σου τη δώσουν”, “διάβασε τους κλασικούς” (στις hipster εκδόσεις που επανακυκλοφορούν, για το ξεκάρφωμα). Χάρη σε αυτές επαναπροσδιορίζεις το περιβάλλον σου στην Αθήνα, ανακαλύπτεις μια πόλη γεμάτη ανθρώπους που προσπαθούν και ωραίο κόσμο». Σκέψεις της Βερονίκης Χαριτάτου στη στήλη της για την πόλη και τους ανθρώπους της.

356 – 21/7/2011
«Γεια σας… είμαι ο σκύλος που σας γάβγιζε και σας λέρωνε τα πεζοδρόμια. Θέλω να με συγχωρέσετε γι’ αυτό. Εγώ έχω φύγει από τη ζωή και θέλω να σας ευχαριστήσω για την αγάπη που μου δείξατε…» Σωτήρης. Αυτό το γράμμα το βρήκε τυπωμένο η Ιωάννα Μάνδρου και μας το έστειλε.

357 – 28/7/2011
«Στα νησιά ζούσα μια συνεχή αδράνεια και ρουτίνα που καταλαβαίνω πως σε άλλους ανθρώπους ίσως είναι γοητευτική και τη χρειάζονται (και φυσικά δεν τους αδικώ). Εμένα όμως τη δεύτερη μέρα που ήμουν εκεί άρχιζε να μου λείπει το DJing, σκεφτόμουν ότι το βράδυ ήθελα να διασκεδάσω κόσμο και όχι να ρισκάρω το πώς θα περάσω εγώ». Γιατί δεν μένει τον Αύγουστο στην Ελλάδα ο Γιώργος Φακίνος.

358 – 1/9/2011
Νίκος Θέμελης: «Θα γυρίσω ανάποδα όλα του τα βιβλία. Να μη με δουν να κλαίω». Το σημείωμα της Σταυρούλας Παναγιωτάκη στη στήλη της Info Diet με αφορμή το θάνατο του Νίκου Θέμελη στις 20/8 του 2011.

359 – 8/9/2011
Θα (μας) λείψει ο Λεωνίδας Κύρκος, γράφει ο Ανδρέας Παππάς. «Όχι μόνο σε εκείνους που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν, να συνεργαστούν μαζί του και να αντλήσουν πολιτική σοφία από το πάντα ανήσυχο και κριτικό μυαλό του. Θα λείψει σε όλους όσοι βλέπουν τη χώρα να πληρώνει σήμερα αμαρτίες και “κακές συνήθειες” τις οποίες, όταν ο Λ.Κ. τις στηλίτευε, οι ιερείς και αρχιερείς του λαϊκισμού και του παλαιολιθικού κομμουνισμού έσπευδαν να του κολλήσουν την ταμπέλα του “δεξιού”, της “ουράς της αστικής τάξης”, ακόμα και του “ανθρώπου των σαλονιών”!

362 – 29/9/2011 
«Τη βραδιά των βραβείων δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Μετά τα βραβεία, η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ μετακόμισε κυριολεκτικά στο τραπέζι μας. Είχε τυλιχτεί πάνω στον Καφετζόπουλο και δεν έλεγε να τον αφήσει. Τον μονοπώλησε ξεδιάντροπα. Ήταν δίπλα στον Αντώνη και τον είχε στο πίρι-πίρι όλο το βράδυ, σε τρομερό βαθμό. Εμάς, ούτε να μας κοιτάξει». Ο σκηνοθέτης Φίλιππος Τσίτος για τη βραδιά μετά την απονομή βραβείων στον ίδιο και στον πρωταγωνιστή της ταινίας του «Άδικος κόσμος», Αντώνη Καφετζόπουλο, στο φεστιβάλ Σαν Σεμπάστιαν.

364 – 13/10/2011
«Το ΚΚΕ με τις αποφάσεις της Πανελλαδικής του Συνδιάσκεψης του περασμένου Ιουλίου και με το μνημόσυνο που πραγματοποίησε την Κυριακή 2 Οκτωβρίου αποκατέστησε πολιτικά και κομματικά τον Γενικό του Γραμματέα κατά τη σταλινική περίοδο. Αυτή όμως ήταν μια τυπική αποκατάσταση –τυπική, όπως είναι και η αστική δημοκρατία για το ΚΚΕ–, μια που στην ουσία ο πυρήνας της αντίληψης του Ζαχαριάδη για τη δημοκρατία, για την κοινωνική αλλαγή, για το αστικό κράτος ποτέ δεν είχε εγκαταλειφθεί από αυτό το κόμμα». Γιώργος Σιακαντάρης.

365 – 20/10/2011
Εγκαινιάστηκαν στην πλατεία Γκάζι τα πρώτα πέντε παγκάκια που προέκυψαν από τον ιντερνετικό διαγωνισμό Athens Bench Mark που επιμελήθηκαν ο διεθνής μη κυβερνητικός οργανισμός «Κόσμος της Αθήνας» και ο Δήμος Αθηναίων. Πριν από ενάμιση χρόνο κλήθηκαν εκατοντάδες σχεδιαστές να φανταστούν και να σχεδιάσουν το καινούργιο παγκάκι της Αθήνας. Το παγκάκι που τοποθετήθηκε στο Γκάζι έχει σχεδιαστεί από το νικητή του διαγωνισμού mybench.gr  Άρη Στάθη. Η Λένα Χουρμούζη πήγε και τα... δοκίμασε.

366 – 27/10/2011
«Άλπεις»:  Βγαίνει στους κινηματογράφους η πολυβραβευμένη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου και ο Γιώργος Κρασσακόπουλος σημειώνει στην κριτική του: «Σαν νόστιμο σοκολατάκι με γέμιση δηλητήριο, οι “Άλπεις” κρύβουν το σκληρό το σκληρό γρανιτένιο βράχο της ουσίας τους κάτω από το χιόνι της αισθητικής, των γοητευτικών εικόνων, των ελαφρώς παράξενων στιγμών, της ποπ νοοτροπίας τους». 

367 – 3/11/2011
Η Ματίνα Στεβή ήταν στη Σύνοδο Κορυφής του Μεγάλου Κουρέματος… «Κατέστη σαφές ότι άλλοι διαπραγματεύονταν για την Ελλάδα όταν οι Μέρκελ, Σαρκοζί, Λαγκάρντ αποσπάστηκαν από την κεντρική σύνοδο για να δουν τον Νταλάρα, εκπρόσωπο των τραπεζών, τα μεσάνυχτα της Τετάρτης. Εκεί αποφασίστηκε το 50%. Ο Έλληνας πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, όταν ενημέρωσαν τους δημοσιογράφους τα ξημερώματα της Πέμπτης, φαίνονταν εξαιρετικά υπερήφανοι για τη συμφωνία. Ο πρωθυπουργός επεσήμανε ότι ένας σύμβουλός του έπαθε καρδιακό και ότι ο κ. Ζαννιάς –αρχιτέκτονας της ελληνικής διαπραγμάτευσης– υπέστη κάποιου είδους λιποθυμικό επεισόδιο. Εγώ τον κ. Ζαννιά τον είδα διαυγέστατο, όπως πάντα, αλλά αξύριστο».

370 – 24/11/2011
«Τα βιβλία που αγαπώ με βρήκανε στην εφηβεία. Στην εποχή των ρευστών ταυτοτήτων, των μεγάλων προσδοκιών, των υπερβολικών συναισθημάτων, και ήρθαν να με περιχαρακώσουν, να μου δώσουν βεβαιότητες, να μου δείχνουν πώς να μετατρέπω τη ματαίωση σε μελαγχολία, την αδυναμία σε ευαισθησία, τον ανθρωπισμό σε πολιτική θέση. «Κι άλλοτε “θα χιονίζει στη Σιβηρία” σκέφτομαι, αλλά θα μου πείτε τι μ’ ένοιαζε – λάθος, γιατί εγώ είμαι διεθνιστής και κρυώνω». Γι’ αυτό, και για άλλα πολλά». Η συγγραφέας Βασιλική Πέτσα γράφει για τα βιβλία που αγαπάει.

371 – 1/12/2011
«Την προηγούμενη εβδομάδα έτρωγα σε ένα τραπέζι στο Λονδίνο με τον Τζον Μέιτζορ, ο οποίος ανέπτυξε μια ιδιαίτερα φιλελληνική θέση, δεν μας ειρωνεύτηκε καθόλου, είπε μάλιστα ότι ο γιος του έρχεται τουλάχιστον 3 φορές το χρόνο στην Ελλάδα. Ξέρω έναν Αμερικανό ανώτατο δικαστικό που έρχεται κάθε καλοκαίρι στην Άνδρο. Ένα μεγαλοδικηγόρο από το Λονδίνο που έρχεται συνέχεια, Γάλλους ακαδημαϊκούς που ακούνε Ελλάδα και δακρύζουν. Όλοι όμως λένε “εντάξει, αυτά τα κάνατε τότε. Σήμερα τι κάνετε”». Αντώνης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, στην Κατερίνα Ανέστη.

375 – 19/1/2012
Η ώρα των αναγνωστών (2011 ATHENS VOICE Choice). Πριν από τις γιορτές η A.V. ψήφισε αυτούς που αγάπησε να ακούει, να βλέπει, να διαβάζει... Στο παιχνίδι μπήκαν με πάθος οι αναγνώστες μας και, ψηφίζοντας κι αυτοί  μέσω του site, μας ανακάτεψαν την κατάταξη στις πεντάδες κι έδωσαν τα δικά τους βραβεία. 

376 – 26/1/2012
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης:  Μια σπουδαία έκθεση αφιερωμένη σε ευρήματα της Άγνωστης Γραμμής. Ο διευθυντής του μουσείου Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης μίλησε στον Δημήτρη Μαστρογιαννίτη: «Ο Πιέρ Τζοβάνι Γκούτσο, αισθαντικός αρχαιολόγος, ιστορικός και διανοητής είχε πει πως “όταν μια έκθεση δεν στηρίζεται στην επιστημονική τεκμηρίωση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια κουλτουροκοσμική ελαφριά εκδήλωση που δεν συγκινεί τον κόσμο”». 

377 – 2/2/2012
Ο Μάρτιν Σκορσέζε μάς στέλνει ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα για τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο: «Είμαι σοκαρισμένος με το νέο του ξαφνικού θανάτου του Τεό Αγγελόπουλου. Έμαθα πως συνέβη ενώ έκανε κάποια γυρίσματα για τη νέα του ταινία. Για εκείνον, ο κινηματογράφος ήταν τα πάντα. Ένας τρόπος έκφρασης και υπερβατικότητας, ένα ιερό σύμπαν επικοινωνίας και διαλογισμού και μια συνεχής αντίδραση σε έναν κόσμο σε κρίση – μάλιστα η ταινία που γύριζε ήταν για την κρίση της ελληνικής οικονομίας. Είναι ένας άνθρωπος που δεν έπρεπε να φύγει. Ο θάνατός του είναι μια πραγματική τραγωδία».

379 – 16/2/2012
Χριστίνα Ζούζη: Η γνωστή μετεωρολόγος εξηγεί στη στήλη του Παναγιώτη Μένεγου «Αθήνα ID» τους τρεις λόγους που μπορούν να οδηγήσουν ένα μετεωρολόγο σε λανθασμένη πρόβλεψη: «Να έχει λανθασμένα προγνωστικά στοιχεία (σπάνιο πια στις μέρες μας, τουλάχιστον για τις τρεις πρώτες ημέρες), να «διαβάσει» λάθος τα προγνωστικά στοιχεία, να τον οδηγήσει σε λάθος μονοπάτια το μετεωρολογικό του ένστικτο».

380 – 23/2/2012
«Τις ημέρες που “έπαιζε” δυνατά το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους, το ΔΝΤ επισήμως διέψευδε. Ο Στρος Καν δεν είχε τοποθετηθεί επισήμως. Μαθαίνω ένα πρωινό ότι θα εμφανιστεί για μία ομιλία στο George Washington University με ερωτήσεις δεκτές μόνο από φοιτητές του πανεπιστημίου. Για καλή μου τύχη, εκεί σπούδαζα για το μεταπτυχιακό μου. Έτσι, αν και μου είχαν απαγορεύσει να θέσω ερώτηση με τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα, σκέφτηκα κάτι καλύτερο. Κάθισα στην πρώτη σειρά των καθισμάτων. Μπροστά μου η “γυναίκα-σκιά” του Στρος Καν, Κάρολιν Άτκινσον. Με είχε δει, δεν περίμενε όμως ότι θα σήκωνα το χέρι ως φοιτητής. Έτσι –αν και θα το ήθελαν– αδυνατούσαν να μου αρνηθούν να θέσω το φλέγον ερώτημα. Εκείνη ήταν η δημόσια πρώτη τοποθέτηση του Στρος Καν περί της “αναδιάρθρωσης” που όλοι διέψευδαν, αλλά είχε ήδη δρομολογηθεί από τις πίσω πόρτες». Θάνος Δημάδης

382 – 8/3/2012
Μέσα στην κρίση πολλοί είναι που τόλμησαν και άνοιξαν καινούργια στέκια. Πήραν το ρίσκο, μόνοι τους, με παρέα, άλλοι με δανεικά, τα άνοιξαν και συνεχίζουν να χαμογελούν με την απόφασή τους. Τους βρήκαν οι Λένα Χουρμούζη, Παναγιώτης Μένεγος, Δημήτρης Αθανασιάδης.

383 – 15/3/2012
«Παρασκευή στην Αθήνα: Περπατάς στο κέντρο της Αθήνας και δεν είναι όπως το θυμόσουν. Ξαφνικά είναι πιο φωτισμένο από πριν. Απο μακριά ακούγεται η Φιλαρμονική. Στρίβεις στο Μοναστηράκι και κάτι τύποι χορεύουν παθιασμένα tango. Περνάς απο μια βιτρίνα, η τσάντα που έχεις μπανίσει είναι ξαφνικά φτηνότερη κατά 50%. “Παρασκευή στην Αθήνα” ονομάζεται το σχέδιο που εγκαινίασε ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών (με τη σύμπραξη του Δήμου Αθηναίων) και περιλαμβάνει εκπτώσεις και happenings κάθε Παρασκευή. Η Ελίζα Συναδινού είχε πάρει τους δρόμους.

384 – 22/3/2012 
«Είσαι παιδί του κομματικού σωλήνα; Μακριά! Είσαι καριερίστας απατεώνας, δηλαδή πολιτευτής; Αλλού!» Ο Θάνος Τζήμερος εξηγεί με ποιες προϋποθέσεις επιλέγονται τα μέλη του κόμματος «Δράση ξανά» στον Ευτύχη Παλλήκαρη.

385 – 29/3/2012
Σου φαίνονται θετικές αυτές οι προτάσεις; Δημιουργία πλήρους Κτηματολογίου σε όλη την επικράτεια έως το 2020/ Ετήσιος έλεγχος περιουσιακών στοιχείων τουλάχιστον 200 εφοριακών/ Φορολογικός έλεγχος φυσικών προσώπων υψηλού πλούτου και ελεύθερων επαγγελματιών/ Καταργείται η υποχρεωτική παρουσία δικηγόρου στην υπογραφή συμβολαίων κ.λπ. Είναι μερικές από αυτές που περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο.

386 – 5/4/2012
Χρήστος Χωμενίδης: Στην Κατερίνα Παναγοπούλου μίλησε για το θέμα της υποτιθέμενης αυτοκτονίας του. «Συζητούσα σε μια δουλειά με έναν που του είχε επιβληθεί το χαράτσι και μου έλεγε “παίρνω ένα νοίκι και αντί να το εισπράξω, δίνω και επιπλέον. Είναι για να αυτοκτονήσεις!” κι εκείνο το δευτερόλεπτο με πήρε μια γνωστή μου και μου είπε “ζεις”; Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σήκωνα το τηλέφωνο κι έλεγα “ζω!”. Το βίωσα ως κάτι πολύ βίαιο και βεβαίως έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης. Δεν μπορεί ο καθένας να γράφει ό,τι του κατέβει στα social media. Γιατί η είδηση της αυτοκτονίας είναι αυταπόδεικτα ψευδής, αφού ζω, αλλά αν έλεγαν ότι συνελήφθη με ναρκωτικά ή ότι ασελγώ επί ενός ανήλικου, άντε να το διαψεύσεις». 

387 – 12/4/2012
Η έρευνα της Opinion στην ευρύτερη περιφέρεια Αττικής ανιχνεύει την εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων της πρωτεύουσας. Όπως προκύπτει, το εκλογικό σώμα αντιμετωπίζει με ολοένα και μεγαλύτερη δυσπιστία το πολιτικό σύστημα. Σε βαθμό που να βλέπει ευνοϊκά, κατά μεγάλο ποσοστό, το εκ πρώτης όψεως παράδοξο να ψηφίσει κόμματα χωρίς πολιτικούς. Εκφράζει ακόμα την έλλειψη εμπιστοσύνης όχι μόνο προς τους πολιτικούς, αλλά και όλους όσοι θεωρεί μέρος του συστήματος εξουσίας: δημοσιογράφους, τοπική αυτοδιοίκηση, Δικαιοσύνη. 

388 – 19/4/2012
Πέτρος Μάρκαρης:  Η Αγγελική Μπιρμπίλη τού ζήτησε να διαλέξει μια φράση που αγαπάει από τα βιβλία του. «Το ελληνικό κράτος είναι η μόνη μαφία παγκοσμίως που κατάφερε να χρεοκοπήσει. Όλες οι άλλες αναπτύσσονται και εφημερεύουν».

389 – 26/4/2012
Χρήστος Αστερίου:  Η Ελεάννα Βλαστού μίλησε μαζί του και τον ρώτησε πως νιώθει όταν γράφει:«Ένιωθα σαν ηθοποιός που ερμηνεύει πολλούς ρόλους – μπαίνεις στο καμαρίνι, αλλάζεις ρούχα και βγαίνεις στη σκηνή να μιλήσεις με άλλον τρόπο».  

390 – 3/5/2012
17 υποψήφιοι βουλευτές και αρχηγοί κομμάτων μιλούν και γράφουν εν όψει των βουλευτικών εκλογών.

394 – 31/5/2012
«Το εργοστάσιο αεριόφωτος διατηρήθηκε σ’ αυτή την κατάσταση εξαιτίας της ελληνικής αδράνειας στις αρχές του 20ού αιώνα να παρακολουθήσει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις στο χώρο της παραγωγής του φωταερίου. Είναι ίσως το μοναδικό θετικό αποτέλεσμα μιας συντηρητικής και καθυστερημένης αντίληψης. Της το οφείλουμε (γέλια)». Κωνσταντίνος Μπιτζάνης, διευθύνων σύμβουλος της «Τεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων Α.Ε.

396 – 14/6/2012
Οι δρόμοι του Scrap: Οι μετανάστες με τα καροτσάκια του σούπερ μάρκετ, το παρεμπόριο που αποφέρει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στη μαφία, ο καταυλισμός των Ρομά στον Βοτανικό και το σχέδιο του ΥΠΕΚΑ. Ο Τάκης Σκριβάνος ακολούθησε... τους δρόμους.

398 – 28/6/2012 
Tεύχος «Summer in the City». Οι μαθητές από τη σχολή New Scool Athens φωτογραφίζουν το Καλοκαίρι στην Πόλη και απογειώνουν τις σελίδες μας.
 
401 – Ιούλιος / Αύγουστος 2012
Τεύχος Νησιά: Ο Τάσος Παυλόπουλος γράφει για την Ανάφη, η Βέρα Κρούσκα για την Εύβοια, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης για την Ικαρία, ο Γιώργος Πέτρου για την Κέρκυρα, η Τζένη Θεωνά για τη Λέσβο, η Φιλαρέτη Κομνηνού για τη Χαλκιδική, η Ελευθερία Αρβανιτάκη για τους Παξούς, η Άννα Παναγιωτοπούλου για την Τήνο και άλλοι 70 γνωστοί Αθηναίοι γράφουν για τους αγαπημένους τους καλοκαιρινούς προορισμούς
 
402 – 26/7/2012 
Τα στοχειωμένα σπίτια της πόλης: «Το πηγάδι έχει σφραγιστεί χρόνια τώρα, ενώ λέγεται πως επικοινωνεί κάτω απ’ τη γη με άλλες σφραγισμένες υπόγειες εισόδους που μπορεί να δει κανείς ανά το λόφο. Φημολογείται μάλιστα πως συνδέεται με ένα ολόκληρο δίκτυο από υπόγειες σήραγγες, που φθάνει μέχρι και το Σούνιο» μου εξομολογείται ο 29χρονος Μανόλης, που έχει επισκεφθεί πολλές φορές το λόφο. Ο Κωνσταντίνος Τζήκας ψάχνει στην αυγουστιάτικη Αθήνα πού ζουν τα φαντάσματα. 

403 – 6/9/2012 
Ανταίος Χρυσοστομίδης: «Σίγουρα ο πιο δύσκολος ήταν ο Ορχάν Παμούκ. Αλλά κι ο Κιουρέισι δεν πήγαινε πίσω. Ο Σουίφτ ξεκίνησε κλειστός την κουβέντα του μαζί μου, στο τέλος όμως πίναμε μαζί στη παμπ σαν παλιοί φίλοι. Έκπληξη για μένα ήταν ο Λε Καρέ και, κατά κάποιο τρόπο, ο Πελεκάνος. Η συνέντευξη με τον Καρέ είναι μία από τις αγαπημένες μου. Το ίδιο κι αυτή με τον Οζ. Η εκπομπή με τον Οζ ήταν η πρώτη μου εκπομπή, και το γεγονός ότι ήμασταν ήδη φίλοι με βοήθησε πολύ». Εξομολογήσεις στην Αγγελική Μπιρμπίλη για τις δυσκολίες με τους συγγραφείς που συνάντησε στην εκπομπή του «Οι κεραίες της εποχής μου».

404 – 13/9/2012
Καλλιτέχνες στην τσιμπίδα της εφορίας: «Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τους συμπαθείς καλλιτέχνες των οποίων τα εισοδήματα ήρθαν στη δημοσιότητα τις περασμένες μέρες. Σε μια εποχή όμως που οι Έλληνες προβαίνουν σε θυσίες, αναρωτιόμαστε αν τα τρικ στα οποία προσφεύγει ένας καλλιτέχνης για να μη φορολογείται για τις αποδοχές του έχουν ηθική βάση σε σχέση με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι υπόλοιποι επαγγελματίες αυτού του τόπου» σχολιάζει ο Στέφανος Δάνδολος.  

405 – 20/9/2012
Ενεχυροδανειστήρια και ανταλλακτήρια χρυσού, οι μόνες επιχειρήσεις που ανθίζουν στον καιρό της κρίσης. Με τζίρο εκατομμυρίων ευρώ, αδήλωτα έσοδα, χρυσό που φεύγει στο εξωτερικό και κλοπιμαία που βρίσκουν διέξοδο.
 
406 – 27/9/2012
Σάλμαν Ρούσντι: Η Σάντρα Οντέτ-Κυπριωτάκη τον συνάντησε στις 11 Σεπτεμβρίου και μας μεταδίδει: «Η “Guardian” έλεγε το πρωί ότι νέες διαμαρτυρίες έχουν ξεκινήσει γύρω από “Τα παιδιά του Μεσονυχτίου”, το βιβλίο του Ρούσντι που μόλις βγήκε σε ταινία. Περιμένω ότι θα βρω περιπολικά, ασφάλεια ή έστω σωματοφύλακες να περνούν από εξονυχιστικό έλεγχο. Τίποτα. Ο Ρούσντι φαίνεται κουρασμένος, κλεισμένος σε ένα ήσυχο υπόγειο με παχιά μοκέτα. Δίνει απανωτές συνεντεύξεις σε διεθνή μίντια (δύο στην Ελλάδα, η μία εξ αυτών στην A.V.).
 
407 – 4/10/2012
Στη ζούγκλα του μαυροπίνακα: «Το δημόσιο σχολείο ήταν, είναι και, απ’ ό,τι φαίνεται μάλλον θα είναι άσχημο. Αίθουσες στεγνές και άχρωμες, κτίρια ακατάλληλα, αυλές μικρές. Μπετόν. Τάξεις χωρίς υποδομές, πάντα με ελλείψεις. Πέρυσι η εκπαιδευτική κοινότητα κυνηγούσε να βρει βιβλία. Φέτος τρέχει και δεν φτάνει να καλύψει χρέη και κενά» γράφει η Λένα Χουρμούζη στο ρεπορτάζ της.
 
408 – 11/10/2012
Arne Dahl: Στη συνέντευξη που του πήρε ο Δημήτρης Καραθάνος ο Σουηδός συγγραφέας παίρνει θέση υπέρ της χώρας μας. «Η ΕΕ πρέπει να βοηθήσει την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της και να οικοδομήσει όλα όσα έχουν καταρρεύσει. Ας αναλογιστούμε πως υπάρχει η Κίνα από τη μια πλευρά και οι ΗΠΑ από την άλλη, και πως δεν διαθέτουμε κανένα εχέγγυο απέναντι σε αυτούς τους γίγαντες αν δε συσπειρωθούμε μαζί».
 
409 – 18/10/2012
Νεοάστεγοι. Όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τη μη κυβερνητική οργάνωση «Κλίμακα». «Σε αντίθεση με τους μακροχρόνια άστεγους, οι νεοάστεγοι δεν εμφανίζουν σημεία ενεργούς ψυχοπαθολογίας ή εξαρτήσεων» λέει η Άντα Αλαμάνου, υπεύθυνη του προγράμματος Στήριξης Αστέγων στην ΜΚΟ ΚΛΙΜΑΚΑ στον Κεραμεικό. Η A.V. συμμετέχει στην Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας.
 
410 – 25/10/2012
«28η Οκτωβρίου 2012. Πώς ακούγεται σε μια επιθετικά καταναλωτική συνθήκη διαβίωσης το πρόταγμα: Ελευθερία ή θάνατος; Συλημένο το νόημα, γράμμα κενό στον πολιτισμένο μας κόσμο, απαίτηση ανόητη, όταν δεν προκαλεί αμηχανία. Κι ας δονεί ακόμη κάποιους καταπατημένους ανθρώπους να διαδηλώνουν ήρεμα την αμείλικτη, βουβή τους αντίσταση, εκείνο το κομμάτι της ψυχής τους που δεν εξαγοράζεται απ’ την ανάπηρη ελευθερία της αγοράς». Χρήστος Μποκόρος, ζωγράφος

411 – 1/11/2012
«Οι νέες τεχνολογίες, τα νέα μέσα, οδηγούν την ανθρωπότητα στην εποχή της Διαφάνειας, της Ανοιxτότητας, της Συνεργασίας, της Ανεκτικότητας, της Μοναδικότητας, της Συμμετοχής. Η γενναία φράση του Αντρέ Μπρετόν στη δεκαετία του 1920 “η εποχή της διαφάνειας θα γίνει πραγματικότητα, όταν όλοι θα αισθανόμαστε άνετα ζώντας σε γυάλινους πύργους” υλοποιείται με την τεχνολογική δημοκρατία». Ο Γιώργος Πανόπουλος αναρωτιέται για το πώς διαχειρίζεσαι την ιδιωτικότητά σου μέσα στο διαδίκτυο.

413 – 15/11/2012
Έξι μήνες πριν την έναρξη του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και ο Γιώργος Λούκος δεν γνωρίζει αν θα ανανεωθεί η θητεία του. Μα είναι δυνατόν, όταν μάλιστα πρόκειται για τον πιο επιτυχημένο καλλιτεχνικό διευθυντή του θεσμού; Η A.V. μέσω της Κατερίνας Ανέστη θέτει ανοιχτό ερώτημα για το θέμα Λούκος – λίγo καιρό μετά ανακοινώνεται η ανανέωση της σύμβασής του.

ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2013 ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
Prison Break 2012. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος κρατάει το στόμα του κλειστό/ Η Βίκυ Σταμάτη κάνει personal training με τη Φανή Χαλκιά/ Ο Λάκης Γαβαλάς παρακολουθεί μεσημεριανές εκπομπές στην τηλεόραση/... Συχνάζουν στην 6η πτέρυγα, παραγγέλνουν delivery και όταν έχει καλό καιρό αράζουν δίπλα στην πισίνα κάνοντας μπάρμπεκιου. 

418 – 10/1/2013
Κική Δημουλά: «Πιο πατρίδα μου η Κυψέλη, βιογράφος όλης σχεδόν της ζωής μου, με τα στοιχεία που της έδινε η οδός Πυθίας – σ’ αυτό το δρόμο το πατρικό μου, εκεί και το συζυγικό μου, εκεί δίπλα και το μοναχικό μου τώρα. Ο δρόμος που επαλήθευσε όσα προφήτεψε η Πυθία οδός μου και όσα δεν κατάφερε να προφητέψει, αφήνοντάς με ολότελα απροετοίμαστη», θα ομολογήσει η ποιήτρια στη Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλου.

419 – 17/1/2013
«Γιατί έκλεισε το ΕΚΕΒΙ τόσο απρόβλεπτα και αιφνιδιαστικά με την προσχηματική επίκληση ενός σκανδάλου; Αυτό το ξέρει μόνο ο υπουργός, ωστόσο οι τίτλοι τέλους για το ΕΚΕΒΙ σημαίνουν, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, τη βεβιασμένη επιστροφή στην αναχρονιστική δημοσιοϋπαλληλική, γραφειοκρατική και υπουργοκεντρική διαχείριση του πολιτισμού». Η Μυσρίνη Ζορμπά παίρνει θέση.

424 – 21/2/2013
«Όταν λες στο παιδί σου πως υπάρχει μόνο το “θέλω” και πως δεν υπάρχει το “πρέπει” θα δυσκολευτεί σίγουρα πολύ να ζήσει στην αληθινή ζωή. Γιατί η ζωή όταν της λες “θέλω” σου απαντάει “θέλε, δεν μ’ ενδιαφέρει” και σ’ αφήνει μετέωρο». Μαθήματα σωστής διαπαιδαγώγησης από τη συγγραφέα Νίκη Αναστασέα.

427 – 14/3/2013
Θανάσης Χειμωνάς: «Εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας δεν έχουν άποψη για τίποτα. Υιοθετούν, χωρίς μάσημα, αυτό που θα τους πασάρει η άλφα εφημερίδα, ο βήτα μπλόγκερ, η γάμα Facebook περσόνα. Άπειρα ρομποτάκια στη σειρά που απλώς αναμασούν ιδέες τρίτων. Άνθρωποι έτοιμοι να βγουν στο δρόμο όταν τους πουν, να διαδηλώσουν για το λόγο που θα τους πουν»!

428 – 21/3/2013
Στο Εδιμβούργο για τη συλλογή Δασκαλόπουλου: Η Μαρίνα Φωκίδη μεταδίδει. «Τις μέρες που ήμασταν στη Σκοτία ξεκίνησε και το κυπριακό... θρίλερ. Μεταξύ τυριού και αχλαδιού, ρίχνω κλεφτές ματιές στο κινητό παρακολουθώντας την κατάσταση. Με όλα αυτά δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς, πού βρίσκεται η αναγκαιότητα της τέχνης; Ο Δασκαλόπουλος απαντάει σε αυτό σε ανεπίσημο γεύμα προς τους Έλληνες δημοσιογράφους. Τον ενδιαφέρει καταρχήν η σύγχρονη τέχνη, ο πολιτισμός, και αυτό πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, επομένως θα στηρίξει τους καλλιτεχνικούς δημόσιους θεσμούς και πρωτοβουλίες». 

430 – 4/4/2013
Βιβλιοπωλείο της Εστίας: «Θα ’θελα μονάχα να πω πως αν το “Βιβλιοπωλείον της Εστίας” πέθανε, ο εκδοτικός οίκος “Εστία” ζει. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να νομίζω ότι η “Εστία” θα υπάρχει όσο υπάρχει έστω κι ένας τίτλος της, έστω κι ένας συγγραφέας της, έστω κι ένας αναγνώστης της. Και, ευτυχώς, απέχουμε αρκετά απ’ αυτό το “ένας”» γράφει ο Δημήτρης Φύσσας.

431 – 11/4/2013
«Oι V.I.P. στον εισαγγελέα» της Κατερίνας Παναγοπούλου: «Η Ελλάδα της υπερβολής, της φούσκας και της διαπλοκής, με πολιτικούς που διέφευγαν των συνεπειών του νόμου μέσω της παραγραφής, αλλά και επιχειρηματίες, καλλιτέχνες και πάσης φύσεως διάσημους που θεωρούσαν αναφαίρετο δικαίωμά τους το να χρωστούν αλλά να μην πληρώνουν, μία εικόνα παρατεταμένης ατιμωρησίας μοιάζει να οδεύει στο τέλος».

441 – 20/6/2013
O Κωνσταντίνος Βήτα σχεδιάζει το εξώφυλλό μας και μας χαρίζει ένα mixtape με τραγούδια που του θυμίζουν την Αθήνα.
 
442 – 27/6/2013
Αthens Street Artists Festival: Ο Βαγγέλης Βαγιανός πήγε να δει από κοντά τα έργα 20 κορυφαίων «καλλιτεχνών του δρόμου» από όλη την Ευρώπη που ήρθαν για να αλλάξουν το μουντό «πρόσωπο» της Αθήνας. Τίτλος του φεστιβάλ: Crisis [?] What Crisis [?].
 
443 – 4/7/2013
Από τους hippies στους hipsters: «Το θέμα είναι πως ακόμα και αν τον ρωτήσεις κάτι ευκολότερο, όπως “Έι, hipster, γιατί σε λένε hipster;” το πιθανότερο είναι να μην πάρεις, ούτε εδώ, απάντηση. Οι πρώτοι hipsters κυκλοφόρησαν τη δεκαετία του ’40. Άκουγαν bebop». Ο  Γιάννης Παναγόπουλος καταγράφει ομοιότητες και διαφορές των δύο φυλών.

Summer Guide Ιούλιος - Αύγουστος 2013 
H Τζένη Μελιτά γράφει για την Ικαρία, ο Αιμίλιος Χειλάκης για τα Κύθηρα, η Μαρία Καβογιάννη για το Πήλιο, η Δούκισσα Νομικού για τη Σύμη. Είναι κάποιοι από τους 70 γνωστούς συγγραφείς, καλλιτέχνες, πολιτικούς και επιχειρηματίες που μας γράφουν για τους αγαπημένους τους καλοκαιρινούς προορισμούς στην Ελλάδα.

443 – 4/7/2013
Gap year: Η Καρολίνα Νιαμονιτάκη και η Αγγελική Νικολάρη έψαξαν και βρήκαν Έλληνες που έ με ένα σακίδιο στον ώμο έκαναν τον γύρο του κόσμου.
 
449 – 12/9/2013
Η Ευγενία Μίγδου μίλησε με τον ποιητή Σπύρο Μεϊμάρη για τη θρυλική Beat Generation.

 452 – 3/10/2013
Αδέσποτες ιστορίες:  Η Αναστασία Καμβύση κρατώντας και την ιντερνετική στήλη «Η Αδέσποτη» στο σάιτ της A.V. κατέγραψε ιστορίες αγάπης μεταξύ ζώων και των ανθρώπων που τα μάζεψαν από τους δρόμους. 

453 – 10/10/2013
Στο Facebook υπάρχουν φυλές: Τους κατέγραψαν οι Στέφανος Τσιτσόπουλος, Βάγια Μαντζάρογλου, Δημήτρης Αθανασιάδης. Αγαπουλίνια, Ψοφαρέδες, Σταλεγάκηδες, Ξυπναπρόβατα, Χαχανούληδες, Σαρανταποδαρούσες, Ταβερνομοχίτουλες, Mammy Blue, Καλημεράάάάκηηηηδεεεεες, Κομφουκιάνου Ριβς, Μπαρμπαγαμίκοι, Χειροκροτητές, Καταιγιδοβροχάκηδες, Eventάκηδες, Γατόπαρδοι, Βέγγοι, Ξυλοκόποι, Trollάκης Τζορντανέλι, Μουσίτσες, Γκρουπίερηδες.
 
454 – 17/10/2013
Το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά άνοιξε και ο Χάρης Μαρκάκης μπήκε μέσα από τους πρώτους.

455 – 24/10/2013
Πρωινό στην Αθήνα: Η Ναταλίου Παπώτη-Δαμίγου δοκίμασε τι τρώνε οι Αθηναίοι όταν ξυπνήσουν (H Αγία Σφολιάτα και η Οσία Μπαγκέτα.)  

456 – 31/10/2013
Θεατρικό αφιέρωμα: Η Ιωάννα Μπλάστου μίλησε με το νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του Eθνικού θεάτρου Σωτήρη Χατζάκη:«Πέρα από τις προσωπικές μου αρέσκειες, οφείλω οι παραστάσεις που επιλέγω να απευθύνονται σε όλα τα υποσύνολα των πολιτών, οι οποίοι θα βρίσκουν μία συμμετρική αντιστοιχία των αιτημάτων τους σε έργα μέσα στο ρεπερτόριό μας».

458 – 14/11/2013
Τα σινεμά της Αθήνας: Ο Δημήτρης Φύσσας κατέγραψε «Τα σινεμά της Αθήνας» σε βιβλίο που υπάρχει στην πρώτη σελίδα του σάιτ της A.V. –