Η ομερτά των αντρών στο Χόλιγουντ - Γιατί σιωπούσαν ενώ ο Γουάινσταϊν βίαζε και παρενοχλούσε

Η διάσημη πρωταγωνίστρια της σειράς «Girls», αφού μέμφεται τον εαυτό της για το γεγονός ότι και η ίδια είχε ακούσει για τη συμπεριφορά του μεγαλοπαραγωγού αλλά δεν μίλησε, ζητάει από τους άνδρες του Χόλιγουντ να σταματήσουν να σιωπούν και να «μιλήσουν δυνατά». 

Να στηλιτεύσουν όχι μόνο τη συγκεκριμένη περίπτωση του Χάρβεϊ Γουάινσταϊν (που έχει λάβει πολλά από τα σημαντικότερα βραβεία του κινηματογράφου ενώ ήταν παραγωγός ταινιών όπως το «Pulp Fiction, οι «Συμμορίες της Νέας Υόρκης», και ο «Ερωτευμένος Σαίξπηρ»), αλλά συνολικά τον σεξουαλικό ρατσισμό που υφίστανται οι γυναίκες στη Μέκκα του κινηματογράφου.

Η Ντάναμ με αφορμή το σεξουαλικό σκάνδαλο του πανίσχυρου παραγωγού που παρενοχλούσε και βίαζε νεαρές, επίδοξες συνήθως, ηθοποιούς αποφάσισε να παρέμβει με άρθρο της στους New York Times.

Στο κείμενό της αναφέρει ότι βίωσε και εκείνη τον σεξουαλικό ρατσισμό των ανδρών του Χόλιγουντ. Η πρωταγωνίστρια των «Girls» θυμάται την άφιξή της στην Καλιφόρνια όταν ήταν 23 ετών (σήμερα είναι 31), τις συσκέψεις σχεδόν αποκλειστικά με άνδρες, τη βεβαιότητά τους ότι εκείνη ήταν πρόθυμη να κάνει «προσωπικές» ταινίες, τις προτάσεις να γράψει μία κωμωδία για το πώς ο μηνιαίος κύκλος των γυναικών τις φέρνει σε «κατάσταση τρέλας για μία εβδομάδα», την επιμονή τους ότι θα ήταν καλό να «έχω συμπρωταγωνίστρια μία πραγματικά καυτή κοπέλα».

Κάνει λόγο για γεύματα εργασίας που κατέληγαν σε εξομολογήσεις για τον «διαλυμένο γάμο» του υπεύθυνου παραγωγής και στη συνέχεια σε έντονο φλερτ, και την υπενθύμιση ότι θα πρέπει να «είμαι έτοιμη για όλα στο κρεβάτι, όπως άλλωστε προϋποθέτει η εργασία μου».

Η Λένα Ντάναμ δεν υπέκυψε στο φαλλοκρατικό καθεστώς του Χόλιγουντ και Τελικά κατάφερε να δημιουργήσει μία καταπληκτική σειρά με τη βοήθεια ενός άνδρα «γεμάτου σεβασμό» όπως τον χαρακτηρίζει, του Τζαντ Aπατάου, χωρίς να υποκύψει σε εκβιασμούς και ανήθικες προτάσεις..

Ως προς το σκάνδαλο Γουάινσταϊν, λέει ότι δεν την εξέπληξε, ενώ αυτό που πραγματικά την ενόχλησε είναι η Συγκάλυψη . Η «ομερτά» των ισχυρών του Χόλιγουντ και των αντρών συνεργατών του παραγωγού που δεν τόλμησαν ποτέ να μιλήσουν και να καταγγείλουν τον παραγωγό..

Στην συνέχεια του κειμένου της εξειγεί πως  όλα αυτά έχουν ξαναγίνει, αλλά το Χόλιγουντ κλείνει τα μάτια, δικαιώνοντας κάποιες φορές τους ενόχους. «Ο Γούντι Άλεν, για παράδειγμα, τον οποίο κατήγγειλε η κόρη του για σεξουαλική κακοποίηση, καταφέρνει ακόμα να πείθει τις γνωστότερες νεαρές ηθοποιούς να εργαστούν μαζί του. Ο Ρομάν Πολάνκσι, του οποίου τα θύματα εξακολουθούν να βγαίνουν και να μιλούν το ένα μετά το άλλο, θεωρείται ένας οραματιστής για τον οποίο αξίζει κανείς να αγωνιστεί. Ο ίδιος ο Γουάινσταϊν κάλεσε τους αστέρες του Χόλιγουντ να υπογράψουν ένα κείμενο ζητώντας να παραγραφούν οι κατηγορίες κατά του Πολάνσκι και να του επιτραπεί ξανά η είσοδος στις ΗΠΑ.»

Ο λόγος, ωστόσο, που καταλογίζει ευθύνες στους άνδρες, εξηγεί, ότι είναι γιατί σιωπούν ενώ είναι εκείνοι που έχουν τα λιγότερα να χάσουν αλλά και τη δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα.. «Μια έστω λέξη τους», γράφει η Ντάναμ, «δεν θα είναι απλώς ένα δώρο για τις γυναίκες που έπεσαν θύματα του πανίσχυρου παραγωγού, αλλά και ένα θετικό μήνυμα από τη βιομηχανία του κινηματογράφου προς όλες τις γυναίκες.

Χρειάζεται μία κίνηση που να δείχνει ότι αυτός ο χώρος δεν αποδέχεται και δεν συγχωρεί την κατάχρηση εξουσίας και τον μισογυνισμό που είναι οι κινητήριες δυνάμεις που κρύβονται πίσω από τέτοιες συμπεριφορές».

Και εδώ η Ντάναμ κάνει τη δική της αυτοκριτική, με μία δημόσια απολογία. Γράφει λοιπόν ότι το Φθινόπωρο του 2016 έλαβε μέρος σε μία εκδήλωση στήριξης της Χίλαρι Κλίντον την οποία είχε οργανώσει ο Γουάινσταϊν. «Είχα ακούσει τις φήμες. Ενιωσα ότι το να βγω στη σκηνή σε μία εκδήλωση υπό την αιγίδα του, θα ήταν προδοσία των προσωπικών μου αρχών. Αλλά από την άλλη πλευρά ήθελα απελπισμένα να στηρίξω την υποψήφια της καρδιάς μου (τη Χίλαρι Κλίντον). Εκανα τους υπολογισμούς μου και πήγα» παραδέχεται η Ντάναμ. «Ολοι κάνουμε υπολογισμούς και το να παραδεχτούμε ότι σφάλαμε δεν είμαι πράξη δειλίας» συμπληρώνει.

Γιατί κατά την ηθοποιό πρόκειται για μία αλλαγή θέσης η οποία τελικά θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο που εργάζονται οι γυναίκες και το πώς οι ίδιες αντιμετωπίζουν τη θέση τους στην αγορά εργασίας. «Ζητώ συγγνώμη για το ότι έσφιξα το χέρι κάποιου που γνώριζα ότι δεν ήταν φίλος των γυναικών» κλείνει την «απολογία» της.

Και μετά περνάει στην αντεπίθεση ρωτώντας τους άνδρες του Χόλιγουντ: «Εσείς γιατί ζητάτε συγγνώμη; Τι είναι αυτό που στο εξής θα σταματήσετε να αποδέχεστε;  Αισθάνεστε αμήχανοι που έχετε φωτογραφηθεί μαζί του χαμογελώντας, ή γιατί έδωσε χρήματα για την οργάνωσή σας ή γιατί κέρδισε για λογαριασμό σας μία υποψηφιότητα για Οσκαρ; Μήπως αισθάνεστε ότι το γεγονός είναι μεν θλιβερό, αλλά δεν είναι δικό σας πρόβλημα; Και όμως είναι».

Για την Ντάναμ είναι μέρος του προβλήματος οι ατζέντηδες που στέλνουν τις πελάτισσές τους να συναντήσουν έναν άνδρα που είναι γνωστός «θηρευτής», οι παραγωγοί που κάνουν ότι δεν είδαν, οι ηθοποιοί που άκουσαν ψιθύρους, αλλά έστρεψαν την πλάτη τους. Είναι πρόβλημα το ότι η βιομηχανία του θεάματος δεν έφερε στην επιφάνεια το ζήτημα από φόβο μήπως χάσει την εύνοια του Χάρβεϊ Γουάινσταϊν. Αλλά δεν είναι πρόβλημα των γυναικών που φοβούνται να πουν την ιστορία τους, ή εκείνων που κατέληξαν σε οικονομικό συμβιβασμό με τον θύτη τους.

Η σιωπή του Χόλιγουντ, ειδικά των ανδρών που εργάστηκαν δίπλα στον Γουάινσταϊν, το μόνο που επιτυγχάνει είναι να ενισχύει την εκείνη την κουλτούρα που αναγκάζει τις γυναίκες να μην μιλούν.

«Οταν επιλέγουμε εμείς τη σιωπή ενώ γνωρίζουμε, είναι σαν να φιμώνουμε τα θύματα, σαν να συγχωρούμε συμπεριφορές που σε ατομικό επίπεδο κανένας δεν θεωρεί αποδεκτές. Οταν μένουμε σιωπηλοί ακολουθούμε το ίδιο μονοπάτι που μας οδήγησε εδώ. Αλλάζουμε τα πράγματα κάνοντας φασαρία. Λέμε ιστορίες για να φέρουμε την αλλαγή. Δεν θέλουμε να λέμε ιστορίες σαν αυτή ξανά και ξανά. Μιλήστε πιο δυνατά» καλεί τους άνδρες, κλείνοντας το κείμενό της, η γνωστή ηθοποιός.