Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει χάσει την ενότητά της σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των σχέσεών μας με τους Ευρωπαίους εταίρους και τη διαπραγμάτευση μαζί τους.
Aντιφατικά μηνύματα
Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας χρησιμοποιεί μία διπλή πολιτική γλώσσα γιατί δεν έχει αποφασίσει ακόμη σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί. Η διγλωσσία του δημιουργεί προβλήματα συνεννόησης ακόμη και με παράγοντες που δείχνουν κατανόηση στις ελληνικές θέσεις, όπως είναι ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Γιούνκερ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Σουλτς.
Υπάρχουν πάρα πολλοί στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι στέκονται εμπόδιο σε οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης του πρωθυπουργού με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές. Δεν ξέρουν ακριβώς τι θέλουν, ξέρουν όμως τι δεν θέλουν. Λένε όχι στη συνεννόηση και στην αναγκαία προσαρμογή επικαλούμενοι τις οικονομικές συνέπειες χωρίς βέβαια να εξηγούν πoιο είναι το κόστος της δικής τους πρότασης.
Την κατάσταση περιπλέκει η επικοινωνιακή και πολιτική αυτονόμηση του υπουργού Οικονομικών κ. Βαρουφάκη. Οι δηλώσεις που κάνει το τελευταίο διάστημα ο κ. Βαρουφάκης ενισχύουν την εντύπωση ότι ακολουθεί μία καθαρά προσωπική στρατηγική και δεν δεσμεύεται από τις επιλογές του κ. Τσίπρα.
Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί τελικά η κυβέρνηση. Την ίδια απορία έχουν οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης και των λεγόμενων θεσμών, γεγονός που κάνει εξαιρετικά δύσκολη τη συνεννόηση και την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος.
Οικονομική επιδείνωση
Η έλλειψη στοιχειώδους πολιτικής ενότητας στο εσωτερικό της κυβέρνησης μετατρέπεται, με το πέρασμα του χρόνου, σε παράγοντα οικονομικής αποσταθεροποίησης. Οι επενδυτές, Έλληνες και ξένοι, αποφεύγουν να αναλάβουν μεγαλύτερο ελληνικό ρίσκο, οι καταθέτες αποσύρουν τα χρήματά τους από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις περιορίζουν το κόστος λειτουργίας και μειώνουν τον αριθμό των εργαζόμενων σε αυτές, προετοιμαζόμενες για το χειρότερο.
Εάν η κυβερνητική ηγεσία παραμείνει δέσμια της αριστερής πτέρυγας και των προσωπικών στρατηγικών και δεν πάρει δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις θα βρεθούμε αντιμέτωποι με την άμεση επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Ακόμη και οι θεσμικοί γεφυροποιοί, όπως ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Γιούνκερ, δηλώνουν ότι αδυνατούν να συμβάλουν στη λύση του προβλήματος εφόσον η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έχει βάλει τις βάσεις της γέφυρας, από την πλευρά της Ελλάδας.
Πολιτικές ισορροπίες
Η κυβέρνηση Τσίπρα βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση μιας εύθραυστης πολιτικής ισορροπίας και έτσι βρίσκεται σε αδυναμία να αναπτύξει δημιουργικές πρωτοβουλίες. Ο χρόνος πιέζει την Ελλάδα και οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων της ευρωζώνης δεσμεύονται και αυτοί από τις δικές τους πολιτικές ισορροπίες.
Ροκανίζουν το χρόνο χωρίς να επιδιώκουν την άμεση και δραστική λύση του ελληνικού προβλήματος. Παίζουν, με τη δική τους πολιτική λογική, με τις προθεσμίες και συντηρούν την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να διατηρηθεί η ομαλότητα, σε σχέση με το ελληνικό πρόβλημα, χωρίς να αναλάβουν πρόσθετες οικονομικές υποχρεώσεις. Τις τελευταίες ημέρες ενισχύονται τα σενάρια για παράταση της παράτασης του ισχύοντος προγράμματος και διατήρηση της ελληνικής εκκρεμότητας με μοναδικό στόχο να μην υπάρξει πρόσθετη επιβάρυνση των ισχυρών της ευρωζώνης και να μην εκτεθούν σε πολιτικούς κινδύνους για το ζήτημα της Ελλάδας.
Η σύγχυση που επικρατεί στις γραμμές της κυβέρνησης Τσίπρα δικαιολογεί τους Ευρωπαίους εταίρους που επιλέγουν την παράταση της εκκρεμότητας η οποία οδηγεί στην οικονομική στασιμότητα και την επιδείνωση της κοινωνικής κρίσης. Επειδή το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αφορά κυρίως εμάς η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να ξεπεράσει τις εσωτερικές αντιθέσεις της και να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων παρουσιάζοντας ρεαλιστικές και αξιόπιστες προτάσεις. Η κυβερνητική σύγχυση και η δημιουργική ασάφεια δεν αποτελούν πλέον μέρος της λύσης, αλλά του προβλήματος.
11°
