Μίνι σκάνδαλο στο κόκκινο χαλί πριν λίγες μέρες, που όμως αποκαλύφθηκε μόλις σήμερα, με δημοσιεύματα που ήθελαν κυρίες μιας κάποιας ηλικίας να εκδιώχνονται από τα σκαλιά και να μην τους επιτρέπεται η είσοδος, επειδή δεν φορούσαν τακούνια. Κι όχι, δεν φορούσαν σαγιονάρες ή αθλητικά αλλά κλασικά ισόπατα υποδήματα. Μόνο που δυστυχώς οι κανόνες του κόκκινου χαλιού απαιτούν ψηλοτάκουνα και τώρα το φεστιβάλ έχει να αντιμετωπίσει ένα απροσδόκητο τακούνι-gate.
Μάλιστα ο σκηνοθέτης του «Amy», Ασίφ Καπάντια, μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου τουίταρε πως και η γυναίκα του αντιμετώπισε προβλήματα θέλοντας να μπει στην αίθουσα δίχως τακούνια, τα οποία όμως τελικά ξεπεράστηκαν. Προφανώς γιατί ο σύζυγός της ήταν ο σκηνοθέτης της ταινίας που προβαλλόταν. Αντίθετα οι κυρίες που ήθελαν να δουν το «Carol» του Τοντ Χέινς, μία ταινία με ένα δυνατό φεμινιστικό μήνυμα, άκουσαν από τους άνδρες ασφαλείας του Palais πως θα έπρεπε να αγοράσουν κατάλληλα παπούτσια και να επιστρέψουν, αν ήθελαν, να δουν την ταινία. Όμορφα!
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, πάντως, πήγε προετοιμασμένη στην πρεμιέρα του «Louder than Bombs», εφόσον ξέρει τα κατατόπια. Η ηθοποιός είναι άλλωστε αυτή με τις περισσότερες ταινίες στην ιστορία του φεστιβάλ. Φέτος μόνο, αν μετράμε σωστά, έχει τρεις. Αλλά και χωρίς ταινία, το class της είναι απαραίτητο.
Μιλώντας για class, η εμφάνιση της Νάταλι Πόρτμαν στο photocall για το σκηνοθετικό της ντεμπούτο συζητήθηκε όσο λίγες. Ο λόγος; Το διάφανο φόρεμά της που άφηνε το εσώρουχό της σε κοινή θέα, κάτι που προξένησε ποικίλες αντιδράσεις, από ενθουσιασμό έως σχεδόν αποτροπιασμό. Υπερβολές, θα λέγαμε.
Σε κάτι πιο σοβαρό, «ο Νόμος της Αγοράς» του Στεφάν Μπριζέ είναι μία ταινία για την οικονομική κρίση μέσα από την ιστορία ενός άντρα που μετά από μήνες ανεργίας βρίσκει δουλειά στην ασφάλεια ενός σουπερμάρκετ. Είναι ένα ανατριχιαστικά επίκαιρο πορτρέτο των ημερών μας και του πώς η οικονομική ανασφάλεια σπρώχνει τον έναν εναντίον του άλλου.
Από την άλλη το «Marguerite & Julien» της Βαλερί Ντονζελι, η ιστορία δυο αδελφών που στα 1603 αποκεφαλίστηκαν για την αιμομεικτική σχέση τους προσπαθεί να κάνει μία παθιασμένη ιστορία αγάπης αλλά παραμένει μία ταινία με περισσότερα τεχνάσματα παρά ουσία. Η θέση του στο διαγωνιστικό προφανώς άνοιξε γιατί οι Κάννες χρειάζονταν μία ακόμη γυναίκα σκηνοθέτη. Αρκεί να φορά τακούνια στο κόκκινο χαλί.
Μακριά από γκρίνιες και οποιοδήποτε παράπονο, το «Inside Out», το νέο animation της Pixar για τον «εσωτερικό μας κόσμο» και τα συναισθήματά μας, ξεσήκωσε την κατάμεστη αίθουσα του φεστιβάλ αποδεικνύοντας ότι μερικές φορές το μόνο που χρειάζεσαι για να ξεχάσεις τα πάντα και να χαρείς τη ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία καλή ταινία.
4°
