O Μπράντλεϊ Σέκερ είναι ένας 27χρονος βρετανός φωτογράφος που ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη και έχει συνεργαστεί με μερικά από τα μεγαλύτερα έντυπα στον πλανήτη. Τα τελευταία χρόνια καλύπτει από κοντά τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και έχει στρέψει τον φακό του σε μερικούς από τους πιο ευάλωτους πρόσφυγες της περιοχής: εκείνους που διώκονται εξαιτίας της σεξουαλικότητας και της ταυτότητας φύλου τους. Προσπαθώντας να δώσει πρόσωπο και όνομα στις αναρίθμητες αιτήσεις ασύλου, ταξίδεψε πρώτα στη Δαμασκό όπου συνέρρεαν ιρακινοί πρόσφυγες το 2010. Τραγική ειρωνεία: πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να γίνουν πρόσφυγες για δεύτερη φορά ή να επιστρέψουν στο Ιράκ όταν ξέσπασε εμφύλιος και στη Συρία. Δύο χρόνια αργότερα πηγαίνει στις κουρδικές περιοχές της ΝΑ Τουρκίας όπου φωτογραφίζει ομοφυλόφιλους και τρανς πρόσφυγες από το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία. Τη συλλογή του ονόμασε «Kütmaan» από την αραβική λέξη που σημαίνει «κρυμμένος».
Επάνω αλλά και στην κεντρική φώτο ο Μπισάμ, ηθοποιός και φωτογράφος από το Ιράκ που παρέμεινε ως πρόσφυγας στη Συρία για τέσσερα χρόνια και άλλα δύο χρόνια στο Βιθύνιο (Μπολού) της Τουρκίας περιμένοντας να γίνει δεκτή η αίτηση ασύλου που είχε υποβάλλει. Σήμερα ζει στις ΗΠΑ.
Ο Αλί Ρεζά και ο Πεντράμ, ένα ζευγάρι από το Ιράν. Σήμερα ζουν στην κεντρική Τουρκία περιμένοντας να τους δοθεί άσυλο στον Καναδά.
Ο Ντάνι (κάτω από μια αφίσα του Pride της Κωνσταντινούπολης) και ο Φαράντ, επίσης ζευγάρι, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το βόρειο Ιράν για την Τουρκία όταν οι οικογένειές τους έμαθαν για τη σχέση τους.
Ο Ουμούτ και η Μπατού είναι μέλη της κουρδικής οργάνωσης Χεμπούν που δραστηριοποιείται υπέρ των γυναικών και των ΛΟΑΔ στο Ντιγιαρμπακίρ της Τουρκίας.
Ο Μαχμούτ, ιρακινός πρόσφυγας μπροστά στην πόρτα του στη Δαμασκό της Συρίας. Ο ίδιος λέει ότι το κορίτσι στην αφίσα κλαίει για να μην χρειαστεί να κλάψει ο ίδιος. Στη Βαγδάτη δούλευε ως αστυνομικός και ισχυρίζεται ότι βοήθησε γύρω στους 100 άντρες που είχαν συλληφθεί εξαιτίας της ομοφυλοφιλίας τους. Ο εμφύλιος που ξέσπασε στη Συρία τον ανάγκασε να επιστρέψει στο Ιράκ...
Ο Αμπού Αχμέντ υπηρετούσε στο πολεμικό ναυτικό του Ιράκ και ισχυρίζεται πως τυφλώθηκε από το ένα μάτι μετά από ομοφοβική επίθεση συναδέλφων του. Αποτάχθηκε από το ναυτικό και έφυγε για τη Συρία.
O Kόσρο, ο Αράς και ο Ναβίντ από το Ιράν ξεκουράζεται στην Ισπάρτα της Τουρκίας. Χάρη στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες που έκανε δεκτή την αίτησή τους για άσυλο λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, οι δύο πρώτοι συνεχίζουν τη ζωή τους στη Βόρεια Αμερική.
Ο Νασέρ, φωτογράφος από τη Βαγδάτη δείχνει τις ουλές στον λαιμό και τα πόδια μετά από μία ομοφοβική επίθεση όπου οι δράστες τον χτύπησαν με σφυρί στα γεννητικά όργανα και έσφιξαν ένα καλώδιο γύρω από τον λαιμό του. Στην επίθεση σκοτώθηκε ο φίλος του ενώ ο ίδιος εγκαταλείφθηκε ημιθανής σε έναν σκουπιδότοπο.
Ο Αρκάν, ένας τρανς άντρας που εγκατέλειψε το Ιράν καθώς όπως λέει ο ίδιος, «ήταν αδύνατο να ζήσει εκεί», μιλάει με την κοπέλα του μέσω Skype. Μετά από χρόνια αναμονής στην Τουρκία, μπόρεσε να ξαναβρεθεί μαζί της στο Τέξας.
Η Μερζάν, μια τρανς γυναίκα που εγκατέλειψε για τους ίδιους λόγους το Ιράν. Όσο βρισκόταν στην Τουρκία αναμένοντας την επεξεργασία της αίτησής της, υπέκυψε σε ασθένεια που την ταλαιπωρούσε χρόνια...
Ο Αράς από την Τεχεράνη βρέθηκε στην Τουρκία ως πρόσφυγας αφού εξέτισε ποινή φυλάκισης στο Ιράν εξαιτίας της διαφορετικότητάς του.
Ιρανοί πρόσφυγες διασκεδάζουν στην Ισπάρτα της Τουρκίας.
O Σουρένα και ο Ναβίντ, ιρανοί πρόσφυγες και οι δύο, σε ένα πάρκο στην Τουρκία. Ο Σουρένα βρίσκεται ήδη στο Τορόντο του Καναδά ενώ ο Ναβίντ περιμένει ακόμα...
Η Αζάτ, 26χρονη τρανς που εκδίδεται στους δρόμους του Ντιγιαρμπακίρ, φωτογραφίζεται στα τείχη της πόλης.
Ο ιρανός Μοϊτάμπα αγκαλιάζει το μαξιλάρι του εξηγώντας πόσο μόνος αισθάνεται στην Τουρκία. Η αίτησή του έγινε δεκτή και σήμερα ζει στον Καναδά.
Πιστοποιητικό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο όνομα του Αχμέτ, ενός ιρακινού γκέι πρόσφυγα.
* Μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του φωτογράφου εδώ
10°
