Μεταπολίτευση: Μεροληπτικές καταθέσεις
Το βιβλίο του Δημήτρη Ψυχογιού είναι σαν να διαβάζουμε εφημερίδα εκείνης της εποχής
![39325-88593.jpg 39325-88593.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/contributor/39325-88593_0.jpg)
![94521-189974.jpg 94521-189974.jpg](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2015/04/19/94521-189974.jpg)
Δημοσιογράφος, πανεπιστημιακός, κοινωνικός ερευνητής - με όποια ιδιότητα κι αν προσέρχεται στο δημόσιο χώρο - ο Δημήτρης Ψυχογιός δεν παύει για μένα να αποτελεί ένα δεξιοτέχνη του γραπτού λόγου. Με κάλαμο αναλυτικό, εύστοχο, τραχύ και συνάμα λεπτό και ευέλικτο. Με απαράμιλλη σκωπτική διάθεση και αυτοσαρκασμό, ειρωνικός και πολλάκις κυνικός ο συγγραφέας μας, λόγω, υποθέτω, της διδακτικής πολυκύμαντης και μακρόχρονης δημόσιας δράσης του, δεν αφήνει λίθο στη θέση του. Εκεί, στο δημόσιο χώρο της ευθύνης, όπου συμπεριφορές και πράξεις κυβερνώντων και κυβερνωμένων δοκιμάζονται ανελέητα απέναντι στις ιδεοληψίες, τους μικρούς και τους μεγάλους «λόγους», τις ψευδαισθήσεις και τις φαντασιώσεις της στρατευμένης σε κάθε λογής «επαναστάσεις» νιότης. Για μερικούς ανώφελη άσκηση ακόμη κι ας τρέφουν ακόμη γκρίζες ή άσπρες αλογοουρές. Για άλλους επώδυνη ενηλικίωση και πολιτική ωρίμανση.
Το βιβλίο του Ψυχογιού με τίτλο «Στιγμές της μεταπολίτευσης» (1974-1984) από τις εκδόσεις «Επίκεντρο» (Δεκ.2014), «χάθηκε» μέσα στις άναρθρες εν πολλοίς κραυγές της προεκλογικής περιόδου, αλλά επανέρχεται σήμερα, ευτυχώς, στο φως για να μας δείξει ότι πολλά από τα προβλήματα με τα οποία καταπιάστηκε ο συγγραφέας τότε, στην πρώτη δεκαετία της Μεταπολίτευσης, εξακολουθούν να μας ταλανίζουν ακόμη, όπως, επί παραδείγματι, το θέμα της Παιδείας και της θλιβερής αντι-μεταρρύθμισης της σημερινής αλλοπρόσαλλης, κακόφωνης και επικίνδυνης κυβέρνησης των non papers του αριστεροδεξιού εθνολαϊκισμού ή το αιδήμων θέμα της δημόσιας ευταξίας.
Η συλλογή των άρθρων-δοκιμίων του βιβλίου, με ορισμένες προσθήκες για πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα, υπακούει στη λογική πολιτικών εξελίξεων της δεκαετίας που έχουν ιδιαίτερη σημασία για τον συγγραφέα. Δεν χρονολογούνται συγκεκριμένα ούτε αναφέρεται η πηγή τους, ήτοι τα έντυπα όπου έχουν δημοσιευτεί. Έχουν, όμως, τη δική τους εσωτερική χρονολογική δομή, που εύκολα διακρίνεται, τουλάχιστον από όσους έχουν κάποια γνώση των πολιτικών γεγονότων της περιόδου και της πολιτικής διαμάχης μεταξύ και εντός των τότε αριστερών και αριστερίστικων σχηματισμών και κινήσεων. Η αφήγηση, μολονότι διαφοροποιείται ως προς τη θεματική της, είναι ως προς την πολιτική της στην ουσία ενιαία. Διότι, αφηγείται την ίδια την πολιτική πορεία του συγγραφέα, τις δικές του εμπειρίες, τις δικές του κριτικές αποτιμήσεις προσώπων, καταστάσεων και θεσμών, όπως η θητεία του στον στρατό, που φαίνεται να του έμεινε «αξέχαστη». Δεν είναι ο μόνος.
Πρόκειται για βαθύτατα βιωματικό βιβλίο αλλά συνάμα βιβλίο που ανοίγει πολλά παράθυρα για αναγνώσεις της πολιτικής και ιδεολογικής ατμόσφαιρας μέσα στην οποία εμφανίστηκαν και κατόπιν συστηματικά καλλιεργήθηκαν ορισμένες από τις πιο κρίσιμες και καταστροφικές παθογένειες της Μεταπολίτευσης. Δεν αφορούν μόνο τη πολιτική και κοινωνική ιδεολογία αλλά και τους θεσμούς. Πρόκειται για «αποσπασματικές, ανολοκλήρωτες και μεροληπτικές καταθέσεις ζωής», όπως σεμνά διατείνεται ο συγγραφέας.
Σε αυτό το προσωπικό ταξίδι θα ήταν άτοπο και άνευ ουδεμιάς σημασίας να εμφιλοχωρήσει κάποια αυτοκριτική εν είδει post scriptum. Δεν έχει τέτοια πρόθεση ο συγγραφέας. Κανένα κείμενο τέτοιας μορφής και περιεχομένου δεν μπορεί να ξεφύγει από το ιστορικο-χρονικό του πλαίσιο πόσο μάλλον από το πλαίσιο της συγκεκριμένης προσωπικής πολιτικής στράτευσης και δράσης. Γι αυτό δεν θα είχε κανένα νόημα κάποια κριτική στάση του γράφοντος που θα είχε ως γνώμονα μια διαφορετική αντιπαράθεση και ερμηνεία των γεγονότων και εξελίξεων της εποχής εκείνης.
Αξίζει να συνταξιδεύσουμε μαζί του, αν μη τι άλλο διότι, όπως κι ίδιος γράφει, είναι σα να διαβάζουμε εφημερίδα εκείνης της εποχής, ένα ιστορικό «μυθιστόρημα». Το πώς επηρέασαν όλα αυτά το συλλογικό υποσυνείδητο των μετέπειτα χρόνων της Μεταπολίτευσης και μέσα από ποιες δαιδαλώδεις διαδρομές είναι μια άλλη «ιστορία», εξίσου συναρπαστική.
*Το βιβλίο του Δημήτρη Ψυχογιού θα παρουσιαστεί στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, τη Δευτέρα 20 Απριλίου στις 7μμ μαζί με το βιβλίο της Αγγέλας Καστρινάκη «Και βέβαια αλλάζει!».
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Καθημερινό φαινόμενο οι κυβερνοεπιθέσεις - 13.000 την εβδομάδα»
Συνολικά θα εξυπηρετεί ετησίως τις ανάγκες 270.000 ατόμων
Σταδιακά όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα καταρτιστούν σε θέματα ΑΙ
H ανάρτηση της Προέδρου της Δημοκρατίας για τις χθεσινές εκδηλώσεις, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας
Όσα είπε ο υπουργός Υγείας για το ΕΣΥ και το Κυπριακό
Γιατί δεν ισχύει για τις επιχειρήσεις
Πότε εκπνέει η προθεσμία
Δείτε τις αναρτήσεις του στο Χ
Το αξιοπρεπές τέλος στην καριέρα του και το μετέωρο βήμα των Δημοκρατικών προς τον Νοέμβριο
Τι προβλέπει η νομοθετική ρύθμιση
Ο Τούρκος Πρόεδρος είχε ζητήσει από τον πρωθυπουργό να βάλει τον Δένδια «στη θέση του»
Ο εβδομαδιαίος απολογισμός του πρωθυπουργού στο Facebook
Οι απαντήσεις στα κρίσιμα αυτά διακυβεύματα δεν μπορεί να είναι επικοινωνιακές και συνθηματικές
Το σύμβολο δημιουργήθηκε από τον συγγραφέα Νίκο Δήμου στις 14 Αυγούστου 1974
Η ομιλία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας
«Το γεγονός ότι συνομιλούμε δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε ή υποχωρούμε»
Σε εξέλιξη βρίσκεται η επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Λευκωσία
Πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός στη Λευκωσία για τη μαύρη επέτειο του «Αττίλα»
«Μια ομοσπονδιακή λύση δεν είναι δυνατή στην Κύπρο», δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος
«Είστε ζωντανό σύμβολο αυτής της τραγωδίας», δήλωσε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.