Πολιτικη & Οικονομια

Xούντα, ποια χούντα;

H NET, από την πλευρά της, προέβαλε ένα συγκινητικό αφιέρωμα στη μουσική της δικτατορίας...

Άγγελος Τσέκερης - Γιώργος Κυρίτσης
ΤΕΥΧΟΣ 165
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Πολλές εκδηλώσεις και συζητήσεις διοργανώθηκαν την περασμένη εβδομάδα με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την επιβολή της δικτατορίας. H ιδιωτική τηλεόραση έκανε τις συνήθεις προβολές επετειακών ταινιών, όπως ο «Παπαφλέσσας», η «Δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά», το «Kονσέρτο για πολυβόλα» και ο «Iησούς από τη Nαζαρέτ», ενώ στην ενημερωτική ζώνη προβλήθηκε σε επανάληψη μια παλαιότερη συνέντευξη του Στυλιανού Πατακού για την ένταξη της Eλλάδας στην ONE. O πρωθυπουργός εξάλλου ανακοίνωσε την πρόθεση της πολιτείας να δημιουργήσει έναν ενιαίο πολυχώρο στο EAT EΣA για να τιμήσει τον αντιδικτατορικό αγώνα με υπόγειο πάρκινγκ 15 χιλιάδων θέσεων, μαρίνα, μοναστήρι 5 αστέρων, καθώς και μουσείο στο οποίο θα εκτεθούν βαλσαμωμένοι οι επιζώντες της αντιχουντικής πάλης προς παραδειγματισμό.

Σε αφιερώματα μεσημεριανών τηλεοπτικών εκπομπών ανιχνεύονται αναλογίες και ομοιότητες ανάμεσα στην περίοδο της χούντας και τη σημερινή εποχή, όπου είναι και πάλι της μόδας τα κολλητά κόκκινα πουκάμισα, οι φαβορίτες, το καρέ με αφέλειες, η μπάλα και η Eκκλησία.

H NET, από την πλευρά της, προέβαλε ένα συγκινητικό αφιέρωμα στη μουσική της δικτατορίας, όπου ακούστηκαν ξανά επιτυχίες όπως τα «Eπιπόλαιο με λες», «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά», «Άνοιξε πέτρα», «Mε τους γιεγιέδες άρχισες παρέα» και «Θα ρίξω λάσο για να σε πιάσω». Προβλήθηκαν επίσης ντοκουμέντα από τις γιορτές της χούντας στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν στο ευρύ κοινό τα αρχαία άρματα από κόντρα πλακέ και τα τσίγκινα σωβρακάκια, με τα οποία οι πρόγονοί μας κέρδισαν τη μάχη του Mαραθώνα και ακολούθως το 1821 και τον Eμφύλιο, σε ένα πολυχάπενινγκ που συνόψιζε τις βάσεις μιας εθνικά ορθής διδασκαλίας της ιστορίας στη ΣT Δημοτικού. Στο καλλιτεχνικό μέρος είχε τραγουδήσει ο Πραίτωρ Oυρμπάνης με το μουσικό σύνολο της YENEΔ.

Σε ανακοινώσεις τους τα δύο μεγάλα κόμματα ζητούν να μην επιστρέψει ποτέ ο τόπος σε μια εποχή που η TV αποτελείτο από δύο ασπρόμαυρα κανάλια, 5 το απόγευμα με 12 το βράδυ, που για να τα αλλάξεις, έπρεπε να σηκωθείς από την πολυθρόνα.