1. Έχω χάσει την μπάλα. Ακούω ότι «τα δάνεια κόβονται στη μέση», ότι «παγώνει η αγορά», ότι οι «επιχειρήσεις κατεβάζουν ρολά» λόγω του «ντόμινο των διεθνών χρηματαγορών». Πώς συνδέονται όλα αυτά;
Εννοούν ότι οι διεθνείς χρηματαγορές ντύνονται ντόμινο. Φοράνε δηλαδή μάσκα για να μην αναγνωρίζονται και ασπρόμαυρη στολή που συμβολίζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν οι οικονομικοί αναλυτές τα πράγματα (δηλαδή, είτε μαύρα είτε άσπρα). Μετά μπαίνουν στη σειρά και χορεύουν. Αυτό όμως το μαθαίνουν οι επιχειρήσεις που θέλουν να πάνε και αυτές στο χορό, οπότε βάζουν στην πόρτα ένα ταμπελάκι που γράφει «επιστρέφω σε λίγο» και «κατεβάζουν ρολά» για να μην μπει κανένας κλέφτης όση ώρα θα λείπουν. Μέσα στη βιασύνη τους δεν προσέχουν αν εκείνη τη στιγμή περνάει το κατώφλι κάποιο δάνειο, με αποτέλεσμα να γίνονται πολλά ατυχήματα και τα δάνεια να πλακώνονται από τα βαριά ρολά και να «κόβονται στη μέση». Αυτό δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στη διατροφική αλυσίδα γιατί, ως γνωστόν, η τιμή του πετρελαίου τρώει κυρίως δάνεια και άγριο μέλι, οπότε όταν δεν έχει δάνεια να κυνηγήσει, δεν τρέφεται καλά, παθαίνει αβιταμίνωση και πέφτει από την αδυναμία γιατί δεν την κρατάνε τα πόδια της. Βλέποντας αυτό το δράμα, οι ευαίσθητες διεθνείς χρηματαγορές (ντυμένες πάντα «ντόμινο») σταματούν το χορό και τρέχουν να τη βοηθήσουν, γιατί χωρίς πετρέλαιο δεν ανάβει το καλοριφέρ και κινδυνεύουν να «παγώσουν». Όμως, επειδή φοράνε μάσκα, δεν βλέπουν πολύ καλά πού πατάνε και η πρώτη χρηματαγορά σκοντάφτει πάνω στην ήδη πεσμένη τιμή του πετρελαίου και πέφτει. Αλλά επειδή, όπως ξέρουμε, τα ντόμινο κυκλοφορούν πάντα το ένα πίσω από το άλλο όπως οι πεζοναύτες, όταν πέφτει το πρώτο, τα άλλα ακολουθούν γιατί νομίζουν ότι πρόκειται για κάποια χορευτική φιγούρα. Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι όλα αυτά τα ατυχήματα παρουσιάζονται πάντα κάποια (μαύρη) Δευτέρα. Άρα δικαιώνονται όσοι μιλούσαν για τη «Δευτέρα» Παρουσία, αφού, όπως αποδεικνύεται, ενοούσαν πως η τελική Κρίση (του συστήματος) θα έρθει τη συγκεκριμένη μέρα.
2. Δεν καταλαβαίνω. Δηλαδή αν ο Θόδωρος Ρουσόπουλος δεν ήταν γιος ταχυδρόμου, αλλά π.χ. γιος ναυτικού, θα ήταν παράλογο να έχει τόσα σπίτια, ενώ τώρα είναι λογικό;
Φυσικά, γιατί οι ταχυδρόμοι, καθώς μοιράζουν τα γράμματα, βλέπουν κάθε μέρα διάφορα σπίτια που τους αρέσουν και μετά τα περιγράφουν στα παιδιά τους δημιουργώντας τους απωθημένα, τα οποία όταν μεγαλώνουν θέλουν να ικανοποιήσουν. Αν ήταν γιος ναυτικού, θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μόνο αν έκανε συλλογή από πλοία και λιμάνια, γιατί αυτά θα ήταν τα απωθημένα που θα είχε από τον πατέρα του.
3. Sorry που επιμένω, αλλά υπάρχει περίπτωση όταν ο Θόδωρος Ρουσόπουλος έλεγε ότι είναι «Γιος του Ταχυδρόμου» να μιλούσε μεταφορικά και να εννοούσε απλώς ότι έχει μεγαλώσει διαβάζοντας το ομώνυμο περιοδικό;
Όχι, γιατί πάντα φρόντιζε να δίνει την «εικόνα» του αυστηρού, ενώ ταυτόχρονα έβαζε τον πρωθυπουργό να κάνει πράγματα που θα διέσωζαν και τη δική του «εικόνα» στις δημοσκοπήσεις. Επίσης, όταν όλοι τον έφτυναν, εκείνος «φανταζόταν» ότι βρέχει. Συνεπώς, αν όντως ήθελε να αναφέρει ένα περιοδικό που τον επηρέασε στη μετέπειτα πορεία του, αυτό θα έπρεπε λογικά να είναι είτε οι «Εικόνες» είτε το «Φαντάζιο».
4. Αγωνιώ μήπως, παρά τις δημοσκοπήσεις, οι Αμερικανοί εκλέξουν τελικά τον Μακέιν, επειδή είναι άσπρος.
Μα αν προσέξεις καλύτερα, θα δεις ότι στην πραγματικότητα ο Ομπάμα είναι ο λευκός και ο Μακέιν ο μαύρος. Δηλαδή ο Ομπάμα είναι μορφωμένος, έχει την ιδανική οικογένεια και μιλάει κανονικά, ενώ ο Μακέιν κάνει παρέα με αγράμματες φωνακλούδες σαν την Πέιλιν, το λεξιλόγιό του είναι γεμάτο λέξεις από την αργκό και αναφέρεται συνέχεια στο παρελθόν του για να κερδίσει τη συμπάθεια, όπως ακριβώς κάνουν και οι μαύροι με τη δουλεία.
18°
