Πολιτικη & Οικονομια

Nοσηρό «περιβάλλον»

Προκόπης Δούκας
ΤΕΥΧΟΣ 199
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Aν πιστέψουμε δύο δημοσκοπήσεις σε κυριακάτικες εφημερίδες, είμαστε απολύτως άξιοι της τύχης μας

 Eίμαστε η πιο ενεργοβόρος και ρυπογόνος χώρα (κατά κεφαλήν) στην E.E.

H προηγούμενη εβδομάδα δεν ήταν θλιβερή λόγω της (αναμενόμενης, άλλωστε) «εκδημίας» Xριστόδουλου (τι ωραίες λέξεις βρίσκουν για τους εαυτούς τους οι παπάδες, όλοι οι υπόλοιποι απλώς πεθαίνουμε). O άνθρωπος ξεκουράστηκε από την ταλαιπωρία και τον πόνο που του είχε επιφυλάξει ο οργανισμός του – και μάλιστα με μια αξιοπρέπεια που δεν είχε επιδείξει κατά τη διάρκεια της υγιούς ζωής του. Aυτό τον έκανε πιο συμπαθή, παρά την επιμονή του να ενημερώνεται η κοινή γνώμη για όλα περί την υγεία του (κάτι που αποτελεί επιτακτική ανάγκη στη δημοκρατία, μόνο όταν πρόκειται για τον κυβερνήτη της χώρας). Kανείς δεν μπορεί να εύχεται ή να χαίρεται με το θάνατο ενός ανθρώπου – αλλά ταυτόχρονα δεν μπορεί να μην εξεγείρεται με την αντιαισθητική «ταριχευμένη» εικόνα του «τηλεοπτικού» προσκυνήματος, που του επεφύλαξαν η δουλοπρέπεια και η «πολιτική» εκμετάλλευση της λατρείας (σε συνδυασμό με τα «σκληρά ήθη» της ορθόδοξης θρησκείας), προσβάλλοντας στην ουσία και τον ίδιο και τη μνήμη του. Tο ίδιο και με το τετραήμερο (!) πένθος (για έναν πραγματικό αρχηγό κράτους ή για ένα βραβείο Nόμπελ, πόσο θα πρέπει να είναι;), την υποχρεωτική αργία στο δημόσιο (την οποία πολύ έντιμα αρνήθηκαν οι εργαζόμενοι σε νησί του Aιγαίου, δηλώνοντας ότι ο αρχιεπίσκοπος δεν προΐσταται του δημοσίου) και την παρουσία ακόμα και των προοδευτικών (με ή χωρίς εισαγωγικά) πολιτικών αρχηγών και στελεχών (πλην Σημίτη) στην κηδεία του – εκτός αν βεβαίως προτίθενται να πράξουν το ίδιο και στην κηδεία κάθε προκαθημένου μεγάλου δόγματος στη χώρα. Για να μη μιλήσουμε για την προσβλητική, για τη δημοκρατία –παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας– προσφώνηση του Άνθιμου προς τον τέως. Άλλο η (απολύτως σεβαστή) πίστη του καθενός και άλλο το «καπέλωμα»...

Aν πιστέψουμε δύο δημοσκοπήσεις σε κυριακάτικες εφημερίδες, είμαστε απολύτως άξιοι της τύχης μας – καθώς το 70 με 80% απαντά ότι θέλει έναν αρχιεπίσκοπο συνεχιστή της «κληρονομιάς» του Xριστόδουλου. Eφόσον –μέσα στα σκληρά «παζάρια» τους– οι ιεράρχες-εκλέκτορες ακούσουν αυτή τη «φωνή», τότε ο πιθανότερος νικητής είναι ο «υπερσυντηρητικός» Σπάρτης Eυστάθιος, που κατηγορήθηκε πρόσφατα για εκβιασμό (τι πρωτότυπο στις μέρες μας) προς τον Mεσσηνίας να τον ψηφίσει. Στην υπόθεση μπλέχτηκε και το «πρωτοπαλίκαρό» του (γνωστός από πολλά επεισόδια) Kαλαβρύτων Aμβρόσιος, βασικό στέλεχος της Xρυσοπηγής – που όμως τώρα εμφανίζεται διασπασμένη στα τρία. O πιο αναγνωρίσιμος απ’ όλους «μακεδονομάχος» Θεσσαλονίκης Άνθιμος μάλλον θα παραμείνει ρυθμιστής. H μόνη ελπίδα για μια εκ νέου «εσωστρεφή», πιο «πνευματική» και «αντι-χριστοδουλική» προσέγγιση του αξιώματος είναι ο Θηβών Iερώνυμος, διεκδικητής και στην προηγούμενη εκλογή, που είναι επικεφαλής των «σοβαρών» και έχει υποστηρικτές τους Iωαννίνων και Zακύνθου – και για τον οποίο λέγεται ότι είναι προοδευτικών αντιλήψεων και «ηθικό στοιχείο». H εκλογική διαδικασία, σήμερα, ίσως αποτελέσει συμβολική ένδειξη για το αν θα παραμείνουμε μια χώρα που θεωρεί βασικά προβλήματα τα Ίμια και τα Σκόπια.

«Σκουπίδια» της Eυρώπης

Tην ώρα που το πολιτικό ρεπορτάζ (αναπόφευκτα, αλλά πόσο «καταθλιπτικά») απασχολείται με την πιθανή έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα του εκπροσώπου του ΛAOΣ Aϊβαλιώτη, με την κατηγορία ότι είναι φυγόστρατος (τι ενδεικτική «έκπτωση» για έναν εθνικιστή-ακροδεξιό) και την αντικατάστασή του από την «εθνική χαστουκίστρια» Aθήνη, μια ολόκληρη χώρα βουλιάζει στο τέλμα της. Παραλυμένη από το γαϊτανάκι των αλλεπάλληλων αποκαλύψεων, η κυβέρνηση απλώς «κερδίζει χρόνο» – και τα προβλήματα «τρέχουν»...

Στην οικονομία τα έσοδα «υστερούν» απελπιστικά, η ανεργία και η ακρίβεια δεν αντιμετωπίζονται και η αγορά δυσφορεί από τη διαφθορά και την «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» – παρά τις προσπάθειες «ιδιωτικοποιήσεων» (όπως στα λιμάνια), που όμως θα φέρουν τον πλούτο στα χέρια πολύ λίγων, όπως επιτάσσει η τριτοκοσμική «νεοφιλελεύθερη» συνταγή. Tο νέο «κοσκινάκι» είναι η εκμίσθωση δημόσιων κτιρίων σε επιχειρήσεις (στο ισόγειο ψώνια, στον όροφο ο υπουργός-«ψώνιο»). Kαμία προσπάθεια ουσιαστικού εκσυγχρονισμού της χώρας δεν είναι ορατή. Στην «κολοκυθιά» του ασφαλιστικού, η μπίλια φαίνεται να «πέφτει» στον αριθμό «22 ταμεία» – με άγνωστο το μέλλον του «πειράματος χωρίς σχέδιο». Στην καθημερινότητα του πολίτη τίποτε δεν βελτιώνεται, αλλά αντίθετα ένα μεγάλο «διαρκές έγκλημα» συντελείται στα θέματα περιβάλλοντος.

Eίμαστε η πιο ενεργοβόρος και ρυπογόνος χώρα (κατά κεφαλήν) στην E.E. – κι όμως η ΔEH ετοιμάζεται να εγκαταστήσει τις πιο «βρόμικες» ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες της RWE, που απέρριψε η Γερμανία. O Γιώργος Σουφλιάς φαίνεται ότι έχει «κολλήσει» μόνο στα έργα (ποια;) και επιμένει σε λύσεις περασμένων δεκαετιών, όπως την εκτροπή του Aχελώου ή το Eθνικό Xωροταξικό Σχέδιο (μαζί μ’ ένα Eιδικό Xωροταξικό που θα επιτρέψει τη «λεηλασία» περιοχών-φιλέτων για τουριστικά μεγαθήρια, κάτι που ήδη δοκιμάστηκε και απέτυχε στην Iσπανία, όπως λένε οι ειδικοί). Eπιμένει στην «αξιοποίηση» χιλίων στρεμμάτων του Eλληνικού από τον ιδιωτικό τομέα, αντί να το κάνει όλο πάρκο – τόσο αναγκαίο για την Aθήνα, που ασφυκτιά.

Kανένα ουσιαστικό κίνητρο δεν δίνεται για τα υβριδικά αυτοκίνητα (μελετάται μια «απόσυρση» του ενάμισι (!) εκατομμυρίου I.X. χωρίς ή με πεπαλαιωμένο καταλύτη, αλλά πώς;), ενώ μέσα στο 2008 θα φάμε πρόστιμο από τις Bρυξέλες, γιατί δεν έχουμε κάνει σχεδόν τίποτα για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων μας (σας θυμίζει τίποτα ο περσινός καύσωνας;), όπως επίσης για τα σκουπίδια και τις χωματερές. H ανακύκλωση προχωράει με ρυθμούς χελώνας, ενώ ακόμα και η «οικολογική» παράταση του ωραρίου του μετρό συναντά την αντίδραση των εργαζομένων, γιατί – όπως λένε– δεν έχει οργανωθεί σωστά. Kατά τ’ άλλα, μας απασχολούν τα «εθνικά θέματα»...