Πολιτικη & Οικονομια

Γιατί η ΝΔ πιάνει πάτο

Πάσχει από κενό στην πολιτική της κατεύθυνση

Ευτύχης Παλλήκαρης
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Από τη θεωρία του ώριμου φρούτου στην αυταπάτη της αριστερής παρένθεσης. Η μετεκλογική πορεία της ΝΔ συνοδεύεται από έντονα συμπτώματα διάλυσης, αμηχανίας και πολιτικής συρρίκνωσης. Το πρόβλημα προφανώς δεν είναι εσωκομματικής φύσης αλλά αφορά την ίδια τη λειτουργία του κοινοβουλευτισμού, αφού-ας μην το ξεχνάμε- η ΝΔ είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το πολιτικό παράδοξο με τη ΝΔ είναι πως ενώ ο αρχηγός της εξακολουθεί να ελπίζει στη θεωρία της αριστερής παρένθεσης- στη σύντομη δηλαδή θητεία της κυβέρνησης Τσίπρα, που κάποια στιγμή θα καταρρεύσει εξαιτίας των μεγάλων προβλημάτων της χώρας και των εσωτερικών της αντιθέσεων-, αφήνεται στη “νάρκωση” μιας άλλης πρακτικής περασμένων ετών, τη λογική του «ώριμου φρούτου». Με βάση αυτήν την πρακτική, δεν χρειάζεται να ενεργήσεις ώστε οι εξελίξεις να έχουν τι δική σου σφραγίδα, αλλά περιμένεις να χάσει-όποτε χάσει- ο αντίπαλος την εξουσία για να έρθει η σειρά σου...

Η ΝΔ είναι αυτή τη στιγμή ένα κόμμα υποταγμένο στη μοίρα του κομπάρσου και όχι του πρωταγωνιστή και πολύ περισσότερο της εν δυνάμει εναλλακτικής δύναμης εξουσίας.

Θα προσπαθήσουμε εδώ να σταχυολογήσουμε τις βασικότερες εξηγήσεις που αλιεύουμε στο πολιτικό παρασκήνιο.

• Ο Αντώνης Σαμαράς δεν «τραβάει». Έχει χρεωθεί μια αδιέξοδη πορεία μέχρι τις εκλογές και μια καθαρή ήττα, που σήμερα φέρνει τη ΝΔ πολλές δεκάδες μονάδες πίσω από το ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις.

• ΟΙ δελφίνοι στη ΝΔ περισσεύουν αλλά δεν ομονοούν μεταξύ τους, καθώς όχι μόνο οι φιλοδοξίες τους αλλά και οι πολιτικές τους επιλογές αποκλίνουν. Δύσκολα μπορεί κάποιος να φανταστεί ότι η ΝΔ θα είναι ίδια αν εκλεγεί αρχηγός π.χ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης ή ο Μάκης Βορίδης. Γι αυτό και τα σενάρια διάσπασης της ΝΔ σε ένα ρεύμα του μεσαίου χώρου από τη μια και σε ένα πιο καθαρό δεξιό ρεύμα από την άλλη, παραμένουν στον αφρό...

• Πολλά ακούγονται για το γιατί, παρ'ολα αυτά, δεν κινείται διαδικασία διαδοχής του Αντώνη Σαμαρά-απαιτείται γι αυτό μια αίτηση 40 βουλευτών της ΝΔ για να εκκινήσουν οι διαδικασίες διαδοχής. Μέχρι και ψίθυροι ότι ο διεθνής παράγοντας δεν θέλει διαλυμένη τη ΝΔ σε αυτήν τη φάση, όπου πιθανόν να προκύψουν εναλλακτικά κυβερνητικά σχήματα έκτακτης ανάγκης...

• Η ΝΔ αδυνατεί να πείσει ότι μπορεί να αποτελέσει τον πυρήνα συσπείρωσης των ευρωπαϊκών δυνάμεων-κάλεσμα που είχε απευθύνει ο κ.Σαμαράς την επομένη κιόλας των εκλογών. Το ΠΑΣΟΚ αργοσβήνει, την ώρα που το Ποτάμι αναζητεί δρόμους σύγκλισης δυνάμεων στην Κεντοαριστερά και στελέχη του φλερτάρουν με σενάρια σύμπλευσης με έναν-μεταλλαγμένο- ΣΥΡΙΖΑ.

• Οι «σωτήρες» της παράταξης περί άλλα τυρβάζουν... Ο Κώστας Καραμανλής μοιάζει περισσότεροι να διατηρεί διαύλους επικοινωνίας με τον Αλ. Τσίπρα και να φαίνεται πως εκτιμά ότι όσα έκανε ο Αλέξης σε δυο μήνες δεν τα έκανε η παράταξη χρόνια, την ώρα που ο Δημ.Αβραμόπουλος, μετά το ναυάγιο του σεναρίου εκλογή του ως Προέδρου της Δημοκρατίας, δηλώνει έτοιμος να παρέμβει ανά πάσα στιγμή, για τη σωτηρία της παράταξης...

• Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η διαπίστωση πως ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου, που παραδοσιακά στήριζαν τη ΝΔ, τώρα γυρίζουν την πλάτη είτε αναμένοντας τις εξελίξεις είτε “φλερτάροντας” με τη νέα τάξη πραγμάτων...

Το παράδοξο είναι πως από την πολιτική παραφιλολογία που αφορά στη ΝΔ λείπει ένα σημαντικό κομμάτι,ίσως το σημαντικότερο. Η ΝΔ πάσχει από κενό στην πολιτική της κατεύθυνση. Από την αντιμνημονιακή φάση του, ο κ.Σαμαράς πέρασε σε μια “τι να κάνουμε, δεν μπορούμε αλλιώς” διακυβέρνηση της χώρας, που κατέληξε σε μια πρωτοφανή πολιτική αδράνεια, με τους λαϊκιστές του κόμματος να κυριαρχούν στην κυβέρνηση και να απονευρώνουν κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια. Σήμερα η ΝΔ αδυνατεί να αρθρώσει αξιόπιστο φιλελεύθερο και μεταρρυθμιστικό πολιτικό λόγο,πληρώνοντας αμαρτίες ετών. Όσο αδυνατεί να δει το πρόβλημα, τόσο θα περιμένει να της έρθει ως ώριμο φρούτο η εκδοχή του ατυχήματος για την κυβέρνηση Τσίπρα, που θα την οδηγήσει-που στ' αλήθεια;