Δεν είναι κακό ο πρωθυπουργός να ενημερώνεται για τις δημοσκοπήσεις. Το κακό είναι ότι συναρτά τις πρωτοβουλίες που παίρνει σχεδόν αποκλειστικά με τα νούμερα των γκάλοπ – το πλαίσιο της σύγχρονης καταδυνάστευσης των πολιτικών. Το χειρότερο; Σύμβουλοι και συνεργάτες του να του προτείνουν προγράμματα ταχύρρυθμης ανόδου της δημοτικότητάς του, με βάση τα νούμερα-ασανσέρ των γκάλοπ.
Κάπως έτσι αποφασίστηκε η «επιστροφή» του πρωθυπουργού στην... ενεργό δράση, εν μέσω οικονομικής κρίσης –που δεν ξέρουμε πού θα μας βγάλει– και ερευνών για το σκάνδαλο με τη Μονή Βατοπεδίου, με άγνωστη προς το παρόν έκβαση καθ’ όλα όμως σκανδαλοθηρική. Ο κ. Καραμανλής προτίμησε ξανά το δρόμο των τηλεοπτικών εντυπώσεων. Ξαφνικά απάντησε, μετά από πολύ καιρό, σε επίκαιρες ερωτήσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης στη Βουλή, την περασμένη Παρασκευή. Έκανε και περιοδεία-εξπρές το Σάββατο. Τώρα, λένε, θα συνεχίσει να επισκέπτεται πόλεις στην περιφέρεια και, πιο συχνά, το Κοινοβούλιο για παρεμβάσεις. Θα επιχειρήσει και ανοίγματα σε ανήσυχους βουλευτές της ΝΔ. Μέχρι και επισκέψεις στα «ορεινά» έδρανα της Βουλής –στα πίσω έδρανα, εκεί που οι «άτακτοι» βουλευτές των κομμάτων λένε και κανένα ανέκδοτο– λέγεται ότι θα κάνει...
Την ίδια ώρα οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί –δελφίνοι και μη– πλέκουν, αίφνης, το εγκώμιο του πρωθυπουργού. Να και ο Δ. Αβραμόπουλος, να και η Ντ. Μπακογιάννη, ο Γ. Αλογοσκούφης, ο Πρ. Παυλόπουλος, ο Λ. Ζαγορίτης, με πρώτο και καλύτερο το νομάρχη Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδη που δηλώνει «κάτω τα χέρια από τον Καραμανλή». Προς τι όμως αυτή η όψιμη «αγιοποίηση»; Η απάντηση βρίσκεται, δυστυχώς, πάλι στις δημοσκοπήσεις. Η κυβέρνηση πάει από το κακό στο χειρότερο. Παίρνει μεγάλες διαστάσεις η κρίση εμπιστοσύνης της κοινής γνώμης – ένα μείγμα οργής για τις πρωτοβουλίες στην οικονομία και θυμού για ό,τι αποκαλύπτεται καθημερινά με το «πάρε-δώσε» με τον ηγούμενο Εφραίμ και τον Αρσέν(ιο) του Βατοπεδίου. Στην πρόθεση ψήφου το ΠΑΣΟΚ ζει την ανάστασή του –ξανά– προηγούμενο μέχρι και 3,5 ποσοστιαίες μονάδες της ΝΔ. Στην παράσταση νίκης, επίσης, η ΝΔ βρίσκεται πίσω. Μόνο στο ερώτημα «ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός» ο κ. Καραμανής εξακολουθεί να προηγείται του Γ. Παπανδρέου. Άρα, σκέφτονται κάποιοι, ας επενδύσουμε στη μοναδική σταθερά που αντέχει τη φθορά, στον πρωθυπουργό δηλαδή. Να κάνει και περιοδείες, άντε και κανένα ανασχηματισμό, μήπως και πάρει ξανά τα πάνω του το όλο σύστημα που έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα από τα σκάνδαλα.
Ε, και λοιπόν; Όσοι έχουν μνήμη ελέφαντα, θα ανακαλέσουν όσα έλεγε η ΝΔ ως αντιπολίτευση για τα γκάλοπ. Ήταν τότε που το ΠΑΣΟΚ βυθιζόταν, αλλά ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης προηγούνταν σταθερά στο ερώτημα «ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός». Πολλοί στη ΝΔ έλεγαν τότε ότι ο δείκτης καταλληλότητας ήταν ένα σωσίβιο για τον κ. Σημίτη, χωρίς πραγματικό αντίκρισμα – και πράγματι αυτό έδειξαν οι κάλπες το 2004. Τώρα, οι ίδιοι «γαλάζιοι» αναλυτές ανακαλύπτουν τη μεγάλη σημασία του «καταλληλότερου πρωθυπουργού» για το come back όχι μόνο του Κ. Καραμανλή αλλά ολόκληρης της κυβερνητικής παράταξης. Και δώσ’ του περιοδείες, δηλώσεις και αστειάκια στα ορεινά της Βουλής. Αλλά το πραγματικό πρόβλημα –η ιδιότυπη ακυβερνησία της χώρας– αγνοείται εκεί ψηλά...
Κι όμως, ο ένας στους δύο πολίτες αμφισβητεί ότι με την ισχνή πλειοψηφία των 151 βουλευτών η κυβέρνηση μπορεί να βγάλει τετραετία. Μόνο ένας στους τέσσερις το πιστεύει αυτό. Ακόμα χειρότερα τα πράγματα μέσα στη ΝΔ. Το 65,7% των οπαδών της παράταξης –σύμφωνα με την εταιρεία Alco– πιστεύει ότι φτάνουμε στο τέλος εποχής του Κ. Καραμανλή στην ηγεσία της ΝΔ. Κι ας έλεγε ο ίδιος στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι είναι νωρίς να βγει στη σύνταξη, έτοιμος και για τρίτη τετραετία... Το σαράκι της αμφιβολίας και της δυσφορίας στην κοινωνία, αλλά και μέσα στην παράταξη, κατατρώγει λίγο-λίγο το «κουκούλι» με το χρυσό αυγό του «καταλληλότερου πρωθυπουργού».
12°
