01. Το Μεγάλο Πεύκο Αττικής;
Είναι δίπλα μας. «Προσευχητάριον Ορθόδοξου Χριστιανού», 32σέλιδη έκδοση του «Ορθοδόξου Ιδρύματος “Ο Απόστολος Βαρνάβας”» μοιράζανε (κατ’ εντολήν τίνος αξιωματικού;) δύο νεοσύλλεκτοι, κατά τον (υποχρεωτικό) εκκλησιασμό όλης της νοεμβριανής σειράς νεοσυλλέκτων, στο στρατόπεδο των Ειδικών Δυνάμεων (Μεγάλο Πεύκο). Το βιβλιαράκι κλείνει με μια προσφορά: «ELPIS FILM Οικογενειακά βίντεο - dvd», που διαιρούνται σε δραματοποιημένα (π.χ. «Ο άσωτος υιός», «Το δράμα μιας μοναχής», «Οσία Μαρία η Αιγυπτία», «Η παγκόσμια κυβέρνηση των Γιεχωβιτών ξεσκεπάζεται», «Η αγία Αξυλίνα», «Το δράμα μιας πριγκίπισσας», «Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλίτης» (σικ), «Ο άγιος Αχμέτ και το αντίδωρο») και σε ντοκιμαντέρ (π.χ. «Οι Άγιοι Τόποι με το Άγιο φως που πιάνεται χωρίς να καίει», «Το θεοβάδιστο όρος Σινά», «Ο Άγιος Γεώργιος ο Χοζεβίτης», «Μασωνία 666, το άρμα του Αντίχριστου» κ.λπ.). Υποθέτω ότι, καθώς ο γιος του κ. Γιώργου Παπανδρέου παρουσιάστηκε ακριβώς σ’ αυτή τη σειρά, θ’ ακολουθήσει επερώτηση του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή εναντίον του υπουργού Εθνικής Άμυνας για τον «αποικισμό» του δημόσιου πεδίου, εν προκειμένω του στρατού, από τον ορθόδοξο θρησκευτισμό, που προσπαθεί να μετατρέψει τους στρατιώτες μας σε ταλιμπάν.
02. Η Χάγη της Ολλανδίας;
Κι αυτή δίπλα μας είναι. Η Δημοκρατία της Μακεδονίας, με προσφυγή της στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, εγκαλεί την Ελλάδα ότι, προβάλλοντας βέτο εναντίον της ένταξης του γειτονικού κράτους στο ΝΑΤΟ, παραβίασε τη λεγόμενη «ενδιάμεση συμφωνία». Μελετώντας και επιφανειακά ακόμα τα νομικά δεδομένα, γίνεται φανερό ότι η χώρα μας κατά πάσα πιθανότητα θα χάσει την υπόθεση. Αφήνω στην άκρη ότι η χώρα μας, εντελώς άχαρα, είναι και θα είναι, κατά την εκδίκαση, ο «κακός» της υπόθεσης. Αφήνω στην άκρη και ότι η κ. Ντόρα Μπακογιάννη έχει από καιρό εγκαταλείψει τις ρεαλιστικές της θέσεις στο θέμα, αν είχε ποτέ. Τι γίνανε όμως οι διάφοροι λαλίστατοι εθνικιστές (και ιδίως οι –υποτιθέμενοι– «αριστεροί» εξ αυτών), που πιέζανε για το βέτο και θριαμβολογούσανε για την άσκησή του; Που απαιτούσαν ν’ αποκλείσει η Ελλάδα τη Μακεδονική Δημοκρατία από οποιοδήποτε διεθνή οργανισμό τυχαίνει να μετέχει η πρώτη και δεν μετέχει ακόμα η δεύτερη; Πού κρυφτήκανε όλοι τους; Τι νομίζουνε πως είναι το βέτο, για χόρταση; Και μαζί μ’ αυτούς, εκτίθεται δυστυχώς για μία ακόμα φορά διεθνώς η χώρα μας, με την ανερμάτιστη μικρομέγαλη πολιτική της.
03. Ο Ντέμης Νικολαΐδης;
Ακόμα πιο μακριά, δυστυχώς. Ο Δον Κιχώτης αυτός του ποδοσφαίρου, ο οραματιστής, ο άνθρωπος με πέντε σταθερές ηθικές αρχές στο κεφάλι του, απέτυχε κι έφυγε, αφήνοντας την ΑΕΚ και το ποδόσφαιρό μας ακόμα πιο φτωχά απ’ όσο τα βρήκε. Μέσα στις «παράγκες» του Μητρόπουλου, στις «γκριν αρένες» του Βγενόπουλου, στις κουμπαριές του Ζαγοράκη, «στρατηγέ, τι γύρευες στη Λάρισα εσύ, ένας Υδραίος;», όπως θα έγραφε ο Εγγονόπουλος. «Αυτή η χώρα δε μοιάζει πια δική σου. Είναι η λίγκα του Γκαγκάτση και του Κόκαλη» για να παραφράσουμε τον Καβάφη. (Υπενθυμίζω ότι δεν είμαι ΑΕΚτζής, αλλά βάζελος.)
04. Ο αρχιεπίσκοπος;
Πολύ κοντά μας, δυστυχώς, κι ακόμα πιο κοντά στον προκάτοχό του. Αντίθετος με κάθε σκέψη για χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος, δήλωσε ο κ. Ιερώνυμος Λιάπης. Έτσι, «πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις», διαψεύστηκαν όσοι ελπίζανε σε ουσιαστική διαφοροποίηση του νέου αρχιεπισκόπου από τη χριστοδουλική λαίλαπα. Διαφορές στιλ και μόνο, τίποτ’ άλλο. Όταν πρόκειται για την ουσία –δηλαδή την πολιτική επιρροή, τα φράγκα του κρατικού προϋπολογισμού, τον «εθναρχικό» ρόλο, την εκπροσώπηση των καθυστερημένων θρησκόληπτων μαζών– τότε όλοι ίδιοι είναι. Στην ίδια κατεύθυνση, ο κ. Άνθιμος Θεσσαλονίκης εξακολουθεί να απειλεί κάθε διαφοροποιούμενο, ο «προοδευτικός» πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος να υπερασπίζεται το λεγόμενο «Άγιον Όρος», οι πολιτικοί μας να επιμένουν για τη στενή «πνευματική» και μόνο σχέση με τον κ. Εφραίμ κ.λπ. κ.λπ. Ή μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι η εξεταστική για το Βατοπέδι θα αποτελέσει τίποτα περισσότερο από μια μεγαλοπρεπή τρύπα στο νερό, με πλήρη απαλλαγή ευθυνών για όλα τα πολιτικά πρόσωπα; Αμφιβάλλει κανείς ότι οι Ρουσόπουλοι κι οι Βουλγαράκηδες θα επανέλθουν καθαροί, νικητές, τροπαιούχοι και βουλευτές αύριο, και βεβαίως υπουργοί ξανά μεθαύριο; Η ορθόδοξη εκκλησία είναι, συγχρόνως, το απυρόβλητο και η κολυμπήθρα του Σιλωάμ τους. Κάτι ξέρει λοιπόν και ο κ. Λιάπης, που ούτε ν’ ακούσει για χωρισμό. Τους έχει και θα τους έχει στο χέρι, «κράτα με να σε κρατώ, να περνούμε τον καιρό».
29°
