Το σημείωμα αυτό πρέπει να διαβαστεί ως συνέχεια του άρθρου μου «Ο Υπουργός Εξωτερικών και η ελευθερία του τύπου» που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» την Τετάρτη 4 Μαρτίου και υπάρχει εδώ.
Γράφτηκε την επόμενη μέρα, επειδή ο φίλος μου Γιάννης (κρατώ το επίθετό του διότι δεν ξέρω αν επιθυμεί δημοσιότητα) με ενημέρωσε ότι στην υπόθεση της εξοντωτικής αγωγής του ΥΠΕΞ κ. Ν. Κοτζιά εναντίον του περιοδικού «The Athens Review of Books» υπάρχει μια παρόμοια με αγωγές της κ. Γιάννας Αγγελοπούλου και των κ.κ. Δημήτρη και Γιώργου Μελισσανίδη εναντίον του περιοδικού «Unfollow». Ο κ. Κοτζιάς ζήτησε αποζημίωση 250.000 ευρώ για δυσφήμηση και πρωτοδίκως του εγκρίθηκαν 120.000 – αρκετά για να κλείσει το περιοδικό. Στο σημείωμα αυτό θα αναφερθώ στην υπόθεση «Unfollow», όπου οι αποζημιώσεις που ζητήθηκαν είναι πολλαπλάσιες.
Τοn Δεκέμβριο του 2013, το αριστερό περιοδικό «Unfollow» χαρακτήρισε μια χριστουγεννιάτικη ιστορία μου στην εφημερίδα «Καθημερινή» «ψευτοδιήγημα» (αρθρογράφος Χρήστος Νάτσης). Ο όρος είναι προφανώς προσβλητικός για μένα. Ωστόσο, όχι μόνο δεν αντέδρασα με αγωγή, αλλά δεν απάντησα καν. Θεώρησα και θεωρώ ότι το περιοδικό έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζεται ελεύθερα. Όσοι αναγνώστες διαθέτουν κρίση (όσοι πεισμένοι εκ των προτέρων, δεν ενδιαφέρουν) μπορούν να διαβάσουν αφ’ ενός τη δική μου ιστορία και αφ’ ετέρου την εν λόγω «κριτική» και να κρίνουν οι ίδιοι για τη σοβαρότητα ή μη κάθε μέρους.
Αυτή είναι η δική μου άποψη. Άποψη ενός ελάχιστα γνωστού ατόμου, που η πρόσβασή του στα ΜΜΕ για να απαντήσει σε προσβολές δεν είναι δεδομένη. Την άποψή μου αυτή δεν τη συμμερίζεται η κα Γιάννα Αγγελοπούλου, άτομο προβεβλημένο και πασίγνωστο, με δεδομένη την πρόσβαση σε σχεδόν όλα τα τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά, έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Η κα Αγγελοπούλου, με πολυσέλιδη αγωγή της, που κατέθεσε τον περασμένο Γενάρη, αξιώνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, 800.000 ευρώ από τρεις συντάκτες του περιοδικού. Σύμφωνα με το περιοδικό η αγωγή της έγινε διότι κάποιο δημοσίευμά του της προκάλεσε «ψυχικό πόνο και στεναχώρια», την «δυσφήμισε βάναυσα σε δεκάδες χιλιάδες πρόσωπα στην Ελλάδα και το εξωτερικό», αλλά και διατάραξε την «κοινωνική και ηθική» της ισορροπία. Δεν ενδιαφέρει η ουσία του δημοσιεύματος, ούτε αν όσα της καταμαρτυρεί το περιοδικό είναι ορθά ή όχι. Η κα Αγγελοπούλου θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις προσβάσεις της για να απαντήσει και να αποτινάξει τη δυσφήμιση που υπέστη, να απαλύνει τον «ψυχικό πόνο της», να αποκαταστήσει την «κοινωνική και ηθική» της ισορροπία και να εξουδετερώσει τις άδικες απόψεις του περιοδικού. Αυτό έκανε εξ άλλου σε ένα μη κολακευτικό γιa αυτήν άρθρο της εφημερίδας «Το Βήμα». Στο κάτω της γραφής, αν επείγετο να επουλώσει δικαστικά τα ψυχικά της τραύματα, μπορούσε να υποβάλει μήνυση κατά του περιοδικού, που εκδικάζεται σε συντομότερο χρόνο. Δεν επέλεξε τίποτα από όλα αυτά. Επέλεξε την εξοντωτική αγωγή.
Τα ίδια ακριβώς ισχύουν για δύο αγωγές των κ.κ. Δημήτρη και Γιώργου Μελισσανίδη κατά του ιδίου περιοδικού, συνολικού ύψους οικονομικής απαίτησης 1,5 εκ. ευρώ (!). Οι ομοιότητες της υπόθεσης Κοτζιά κατά του περιοδικού «The Athens Review of Books» και των υποθέσεων Μελισσανίδη και Αγγελοπούλου κατά του περιοδικού «Unfollow» είναι εντυπωσιακές. Είναι μάλιστα άκρως εντυπωσιακό ότι δικηγόρος τόσο του κ. Δημήτρη Μελισσανίδη όσο και του κ. Νίκου Κοτζιά είναι o κ. Φαήλος Κρανιδιώτης, που αποκαλεί τον εαυτό του «σύντροφο εν όπλοις» του τ. πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά. Φαίνεται ότι ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης, που διετέλεσε και πρόεδρος του γνωστού «Δικτύου 21», έχει προϋπηρεσία σε τέτοιου είδους αγωγές. Μια από αυτές τις αγωγές έχει υποστεί η εφημερίδα «Αυγή», η οποία τη διηγείται στο φύλλο της 9/3/2000: «Σήμερα έχουμε και την πρώτη των δικών του “Δικτύου 21”. Στο Πρωτοδικείο Αθηνών εκδικάζεται η αγωγή της “πατριωτικής οργανώσεως” κατά του συναδέλφου Μ. Βασιλάκη και της “Εξουσίας” για άρθρα σχετικά με την “πατριωτική δράση” του Δ-21 και την υπόθεση Οτσαλάν… Οι δεκάδες αγωγές με πανομοιότυπο σκεπτικό αποσκοπούν στην άσκηση αβάστακτης οικονομικής πίεσης. Εφαρμόζονται κατά του Τύπου μέθοδοι κατ’ αντιγραφήν του Λεπέν. Μόνον από την “Αυγή” ο κ. Φαήλος [Κρανιδιώτης] ζητεί 600 εκατομμύρια δρχ. γιατί δημοσίευσε άρθρο που τον επέκρινε».
Και καλά για τον κ. Μελισσανίδη. Ο κ. Κοτζιάς, όμως, πώς προσέλαβε για δικηγόρο του κάποιον που η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ έχει καταγγείλει ότι εφάρμοσε μεθόδους Λεπέν εναντίον της και που ο ίδιος ο δικηγόρος έχει στο παρελθόν αναφερθεί δημόσια για το κυβερνών κόμμα με τη φράση «σκυλολόι του ΣΥΡΙΖΑ»; Μήπως ο κ. Κοτζιάς δεν είναι υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; Όμως, γιατί και τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης αποσιωπούν αυτή την «πρωτοτυπία» του κ. Κοτζιά; Μήπως τη θεωρούν αμελητέα;
Και ένα τελευταίο ερώτημα: Γιατί τόσες και τόσες μετέπειτα κυβερνήσεις δεν άλλαξαν τον τυποκτόνο νόμο του κ. Βενιζέλου;
