Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου σχολιάζει τις εξελίξεις στην υπόθεση των Τεμπών, τον λαϊκισμό και τους κινδύνους για τη χώρα.
Όσο προχωράει η συλλογή του αποδεικτικού υλικού, από τον εφέτη ανακριτή έρχονται καθημερινά στη δημοσιότητα και νέα στοιχεία που φωτίζουν τις διαφορετικές πτυχές της πολύνεκρης τραγωδίας στα Τέμπη. Η καταιγιστική πορεία των γεγονότων, που ακολούθησε τις μεγάλες διαδηλώσεις με αίτημα την απονομή δικαιοσύνης και την τιμωρία των ενόχων, ξεσκεπάζει ολοένα και περισσότερο τις πολιτικές και κοινωνικές παθογένειες που παραμένουν διαχρονικά αλώβητες ενώ επιβάλλουν τους δικούς τους απαράβατους κανόνες στη δημόσια ζωή. Το βαθύ κράτος αποδεικνύεται και πάλι ακαταμάχητο, όπως αναγκάστηκε να παραδεχθεί και ο Πρωθυπουργός δεσμευόμενος, για πολλοστή φορά, να τα βάλει μαζί του.
Η ουσία είναι ότι, τόσο με την προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλυφθούν οι πολιτικές ευθύνες των στελεχών της -τις ποινικές θα τις αποκαλύψει έτσι κι αλλιώς η Δικαιοσύνη- όσο και με τις λαϊκιστικές κραυγές των δημαγωγών που κεφαλαιοποιούν δημοσκοπικά τον ανθρώπινο πόνο, η συζήτηση για τα Τέμπη εκτροχιάστηκε σε δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα όπως το ξυλόλιο ή το μπάζωμα. Οι βασικές αιτίες της τραγωδίας -η μετωπική σύγκρουση των δύο τρένων εξ αιτίας της μη υλοποίησης της περίφημης «σύμβασης 117» και η εικόνα διάλυσης του ΟΣΕ όπως και η ακαταλληλότητα του προσωπικού του- έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Η εκτροπή της συζήτησης δεν έγινε τυχαία. Οι υπουργοί της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν υπεύθυνοι για τη μη υλοποίηση της σύμβασης για την τηλεδιοίκηση έμειναν στο απυρόβλητο με τον πρώτο να επανεκλέγεται βουλευτής και τον δεύτερο να προσκαλείται σε συζητήσεις για τα Τέμπη, ως ειδήμων. Ούτε η διαβεβαίωση του Κώστα Καραμανλή περί μη αξιοποίησης της ασυλίας του ούτε η δήθεν παλικαριά του Σπίρτζη να παραιτηθεί εκ του ασφαλούς από την παραγραφή των ευθυνών του διασκεδάζουν τις εντυπώσεις για τις ακαταλόγιστες μέχρι στιγμής εγκληματικές τους ευθύνες. «Φυσικός δικαστής» δεν θα υπάρξει γι’ αυτούς. Ο «αθώος» Τριαντόπουλος θυσιάζεται ως Ιφιγένεια της κυβέρνησης αφού προηγουμένως ματαιώθηκε η λειτουργία μιας ακόμη προανακριτικής επιτροπής της Βουλής.
Ωστόσο, όλοι αυτοί οι ακροβατικοί χειρισμοί δεν απέτρεψαν ούτε τη δημοσκοπική κατάρρευση των «συστημικών» κομμάτων που άσκησαν κυβερνητική εξουσία στη μεταπολίτευση ούτε και την δημοσκοπική εκτόξευση των «αντισυστημικών», δήθεν, δυνάμεων που επένδυσαν ανενδοίαστα στα θύματα των Τεμπών. Πίσω από τις καρδούλες της Ζωής και τις κορώνες του Βελόπουλου κρύβεται το χυδαίο πρόσωπο του λαϊκισμού που δεν διστάζει «να πατήσει επί πτωμάτων» για να ανεβάσει τα ποσοστά του. Η πρώην Πρόεδρος της Βουλής αφού έχτισε την πολιτική της καριέρα πάνω στο αντιμνημονιακό κύμα επαναφέρει το όραμα της «Πρώτη φορά Αριστερά» για την έξοδο από την ΕΕ και την επιστροφή στη δραχμή.
Παράλληλα με την πολιτική τραγωδία εξελίσσεται και η θεσμική τραγωδία της χώρας. Η Δικαιοσύνη δέχεται συνεχόμενες επιθέσεις, κυρίως από την πλευρά εκείνων που θέλουν να λάμψει, και αμφισβητούνται οι δικαστικοί λειτουργοί που δεν υιοθετούν τις θεωρίες τους. Οι διαρροές προανακριτικού υλικού γίνονται επιλεκτικά με στόχο τη διατήρηση της κοινωνικής έντασης αλλά και την παραπλανητική διοχέτευση του θυμού μακριά από τις πραγματικές παθογένειες του κρατικού μηχανισμού και του πολιτικού συστήματος. Η ανάγκη για την πλήρη ανασυγκρότηση και τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων καθώς και για την επανεκπαίδευση και αξιολόγηση του προσωπικού τους περνάει στα ψιλά.
Ως συνέπεια όλων αυτών έχουν παρουσιαστεί και μια σειρά από σοβαρές παρενέργειες που δηλητηριάζουν ακόμα περισσότερο το τοξικό κλίμα. «Πραγματογνώμονες» οι οποίοι εμφανίζονται τους τελευταίους μήνες στις οθόνες μας, ως ειδικοί στα δυστυχήματα και τις εκρήξεις, αποδεικνύεται ότι δεν διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα και τις νόμιμες πιστοποιήσεις. «Δεν υπάρχει ζήτημα τυπικών προσόντων, όποιος υπογράφει μία τεχνική έκθεση αξιολογείται» δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ένας εκ των πλέον προβεβλημένων πραγματογνωμόνων, χωρίς να αναφέρει από ποιους αξιολογείται και πώς. Ο ανθρώπινος πόνος και η κοινωνική οργή θυσιάζονται στον βωμό προσωπικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Ταυτόχρονα, τα ανησυχητικά γεγονότα πολλαπλασιάζονται. Η κλήση σε απολογία της δημοσιογράφου Σοφίας Γιαννακά από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ για άρθρο της σχετικό με την τραγωδία των Τεμπών ανακαλεί τις αλήστου μνήμης εποχές της λογοκρισίας, σε μια συγκυρία που το διεθνές περιβάλλον δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιου είδους πισωγυρίσματα. Το ίδιο σοβαρή είναι και η αποκάλυψη ότι η πραγματογνωμοσύνη που είχε γίνει πριν από ένα χρόνο, κατ’ εντολή της ολομέλειας των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, δεν είδε το φως της δημοσιότητας «λόγω μυστικότητας της διαδικασίας» σε αντίθεση με εκείνες που είχαν καταλήξει σε διαφορετικά συμπεράσματα.
Όσο πιο άμεσα ολοκληρωθεί το ανακριτικό έργο και ξεκινήσει η δίκη για τη φονική τραγωδία των Τεμπών, τόσο γρηγορότερα η απονομή της δικαιοσύνης θα περάσει από τους λαϊκιστές στους δικαστικούς λειτουργούς. Δεν πρόκειται, φυσικά, να ανακοπούν οι προσπάθειες των λαϊκιστών να διατηρηθεί το τοξικό κλίμα ώστε να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τη δημοσκοπική τους άνοιξη προσδοκώντας να εκφραστεί στην επόμενη κάλπη. Από την άποψη αυτή ο σεβασμός της μακρόχρονης δικαστικής διαδικασίας καθώς και των αποφάσεων που θα παρθούν είναι κομβικό σημείο για το πολιτικό σύστημα και τη δημοκρατία. Τα πανιά των δημαγωγών δεν θα ξεφουσκώσουν όσο ο άνεμος του λαϊκισμού θα συνεχίσει να φυσάει στη χώρα.
11°
