Το «δεύτερο (γαλάζιο) αντάρτικο»

«Εντάξει, να λέμε τη γνώμη μας στα όργανα αλλά όχι και στα blogs». Λίγα 24ωρα πριν από τους «κεραυνούς» Καραμανλή στην πολυσυζητημένη Κεντρική Επιτροπή της ΝΔ, ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας Γ. Τραγάκης έθετε με τον τρόπο αυτό το… απαγορευτικό, για πιθανές παρεμβάσεις του «αντάρτη» βουλευτή Πέτρου Τατούλη, που συνηθίζει να διατυπώνει την αιρετική γνώμη του στο πιο ελεύθερο μέσο της εποχής μας, το Διαδίκτυο. Ένας άλλος βουλευτής, ο Θ. Γιαννόπουλος, που καλούσε σε κυριακάτικη συνέντευξή του ευγενικά τον Θ. Ρουσόπουλο να παραιτηθεί, για να διευκολύνει τον πρωθυπουργό, τη γλίτωσε φτηνά – ούτε κι αυτός ξέρει πώς. Η διαμάχη για το πότε έδωσε την επίμαχη συνέντευξη –πριν ή μετά την πρωθυπουργική ομιλία στην Κεντρική Επιτροπή την περασμένη Παρασκευή– έδωσε το πρόσχημα στην ηγεσία του κόμματος να σφυρίζει αδιάφορα. Tην... αποβολή του από την κοινοβουλευτική ομάδα όμως δεν απέφυγε ο βουλευτής Στ. Δαϊλάκης το πρωί της Tρίτης, μετά τις δηλώσεις του ότι δεν μπορεί να μιλά στο κόμμα μέσω της... νοηματικής, θέτοντας ξανά θέμα απομάκρυνσης των Θ. Pουσόπουλου και Γ. Aγγέλου, γιατί δεν άντεχε να βλέπει τον K. Kαραμανλή δεύτερο...

Καιρό είχε η χώρα να ζήσει μέρες αντάρτικου. Μόλις την περασμένη Κυριακή η γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα παρέστη στην αποκάλυψη μνημείου για τον ΕΛΑΣ –τον αντάρτικο στρατό κατά των Γερμανών κατακτητών στον πόλεμο– στο Περτούλι Τρικάλων. Επίσης, κάθε χρόνο το ΚΚΕ τιμά τις παλιές δόξες του Δημοκρατικού Στρατού που ηττήθηκε στον εμφύλιο. Χρειάστηκε όμως να περάσουν σχεδόν 60 χρόνια για να ζήσει το κυβερνών κόμμα την αγωνία του δικού του εμφυλίου. Και ακόμη, χρειάστηκαν μόλις δυο-τρία 24ωρα για να αποδειχτεί ότι στην Κεντρική Επιτροπή, οι «μέσα» και οι «έξω» από αυτήν –δηλαδή τα μέλη του οργάνου αλλά και η κοινή γνώμη– έζησαν απλώς μια εικονική πραγματικότητα: οι απειλές του Κ. Καραμανλή για «κόκκινη κάρτα» σε όλους όσοι διατυπώνουν κριτικές και αιρετικές απόψεις αποδείχτηκε ισοδύναμης αξίας με τις αποφάσεις κάποιων διαιτητών στα ματς της Κυριακής. Σαν τον παίκτη του Άρη, που θέρισε το συμπαίκτη του τού ΠΑΟΚ και τον έστειλε στην εξέδρα με πατερίτσες, αλλά ο διαιτητής τού έδειξε απλώς κίτρινη, για να μη χαλάει, λέει, το κλίμα του αγώνα… Η αλήθεια είναι μία: το «γαλάζιο αντάρτικο» συνεχίζεται και κανείς δεν γνωρίζει την τελική έκβαση των επικών αναμετρήσεων στα Μέσα Ενημέρωσης, στο παρασκήνιο, στις ιστοσελίδες των ανυπότακτων Γαλατών…

Γιατί κατά τα φαινόμενα, ο Π. Τατούλης πιθανότατα να έχει στο τσεπάκι του τη διαγραφή μόλις μιλήσει εκτός οργάνων, οπότε η ΝΔ θα μείνει με 151 βουλευτές, δηλαδή στο όριο να κυβερνά. Τι θα γίνει όμως αν ένας άλλος «γαλάζιος» διαφωνών βουλευτής αποκαλέσει, αίφνης, τον υπουργό Οικονομίας «τρομοκράτη» –συνέβη και αυτό από τον Γ. Μανώλη– για τα μέτρα που μας φοράει καπέλο; Ως γνωστόν, με 150 βουλευτές δεν κυβερνάται ο τόπος…

Κατόπιν εορτής –και αφού κατασίγασαν τα πάθη των μελών της Κεντρικής Επιτροπής, που χειροκροτούσαν ενθουσιωδώς τον πρωθυπουργό για τους κεραυνούς κατά των απολωλότων προβάτων της παράταξης– κάποια κορυφαία στελέχη εκτιμούν ότι ο κ. Καραμανλής έκανε σοβαρό λάθος, επιλέγοντας την τακτική «φωτιά και τσεκούρι». Πρώτον, το πρόβλημα με τους διαφωνούντες δεν λύθηκε. Απλώς, μετατέθηκε σε απροσδιόριστο χρόνο και κανείς δεν ξέρει πώς θα ελεγχθεί. Δεύτερον, η επίδειξη δύναμης δεν πρόσθεσε πόντους στην εικόνα που έχει διαμορφώσει η κοινή γνώμη για τον πρωθυπουργό. Η κρίση εμπιστοσύνης –που εκδηλώθηκε με την κάλυψη από τον κ. Καραμανλή όλων των «αμαρτημάτων» της κυβέρνησής του και των «αμαρτωλών» στελεχών στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης– μάλλον βαθαίνει παρά αμβλύνεται. Τρίτον, οι απώλειες της ΝΔ προς το ΠΑΣΟΚ είναι πρωτοφανείς για τα τελευταία χρόνια. Για κάθε έναν που μετακινείται από το ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ, αντιστοιχούν ήδη τέσσερις που αφήνουν τη ΝΔ για το χατίρι του ΠΑΣΟΚ! Η ροή αυτή δεν ανακόπηκε στα σοβαρά μετά τα όσα συνέβησαν στην Κεντρική Επιτροπή της ΝΔ. Τέτοια δώρα προς τον Γ. Παπανδρέου, ούτε στα πιο τρελά του όνειρα…

Όλα αυτά, σε συνδυασμό, λένε ορισμένοι στην κυβέρνηση, μπορούν να ωθήσουν τον πρωθυπουργό στην απόφαση – εκουσίως ή ακουσίως– να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Τότε βεβαίως οι «γαλάζιοι αντάρτες» θα δεχτούν το «ανάθεμα» των ισχυρών της παράταξης! Απλώς όμως το «δεύτερο αντάρτικο» στην περίπτωση αυτή θα έχει μόλις ξεκινήσει, με αλληλοκατηγορίες για τις ευθύνες μιας πιθανής ήττας και τους δελφίνους στη ΝΔ να παίρνουν θέση μάχης για τη διαδοχή. Ας μη βιαστούμε όμως. H υπόθεση Δαϊλάκη, που «έσκασε» από το πουθενά, δείχνει ότι ο εφιάλτης με τους πρώην 152, νυν 151 και αύριο ποιος ξέρει πόσους, μόλις άρχισε στην οδό... Pηγίλλης με τις λεύκες.