Υπάρχει σχέση ανάμεσα στην «παράταση» για το πόρισμα της Μονής Βατοπεδίου και σε όσα εξελίσσονται αυτές τις μέρες στους δρόμους; Για τους έχοντες κοινή λογική ναι, υπάρχει, για τους κυβερνώντες όμως…
Την περασμένη Κυριακή ο πρωθυπουργός συναντούσε τον πρόεδρο της εξεταστικής επιτροπής, βουλευτή της ΝΔ Χρ. Μαρκογιαννάκη και το γραμματέα της ΝΔ Λ. Ζαγορίτη. Λίγο αργότερα συνέρχονταν οι βουλευτές του κόμματος που συμμετείχαν στην εξεταστική επιτροπή.
Την επομένη, ήρθε η ώρα του πορίσματος. Η εξίσωση ήταν περίπλοκη: 47 συνεδριάσεις της εξεταστικής επιτροπής για ενάμιση μήνα. Εκατόν είκοσι μάρτυρες. 13.000 σελίδες καταθέσεων. Αποτέλεσμα; Πέντε… πορίσματα, ένα ανά κάθε κόμμα για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Άρα, το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να συμφωνήσει έστω επί της αρχής για την έκταση και το βάθος ενός σκανδάλου που έκανε τον κόσμο να αηδιάσει. Αδυνατεί να απεμπλακεί από τις κομματικές λογικές, παρά το χαμό που προκάλεσε (και) η κρίση εμπιστοσύνης, ιδιαίτερα των νέων, στο πολιτικό σύστημα.
Η κυβέρνηση επέλεξε να υιοθετήσει τη λιγότερο οδυνηρή άποψη των «αντικειμενικών πολιτικών ευθυνών» υπουργών της. Τι σημαίνει αυτό; Ο βουλευτής της ΝΔ και εκ των πρωταγωνιστών σύνταξης του «γαλάζιου» πορίσματος Κ. Μαρκόπουλος υιοθέτησε τη θεωρία της παραπλάνησης των υπουργών, που πρώτος διατύπωσε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς. Είπε δηλαδή ο κ. Μαρκόπουλος ότι οι αρμόδιοι υπουργοί ανυποψίαστοι αποδέχονταν γνωμοδοτήσεις θεσμικών οργάνων και με καλή πίστη υπόγραφαν εισηγήσεις, προφανώς «πειραγμένες» στα γνωμοδοτικά όργανα. Καλά, δεν αναρωτήθηκε ο βουλευτής και οι συν αυτώ, τι σόι σύστημα είναι αυτό που επιτρέπει τα όργανα να ξεγελούν τους προϊσταμένους τους;
Στην κυβέρνηση επικρατεί η άποψη «να ξεμπερδεύουμε με την ιστορία αυτή, αποδεχόμενοι κάποιες ευθύνες, και να πάμε παρακάτω». Μόνο που παρακάτω δεν έχει. Η κρίση θεσμών και αξιών σε επίπεδο κορυφής αποκαλύφθηκε σε όλο της το μεγαλείο, ακριβώς από όσα πρωτοφανή διαμείφθηκαν μεταξύ μοναχών, πολιτικών, off shore εταιρειών, Ρασαντέλ Α.Ε., δικηγορίσκων που έτρεχαν σε εκβιασμούς, θεσμικών οργάνων υπεράνω πάσης υποψίας, εκατομμυρίων καταθέσεων και αναλήψεων σε τράπεζες από ρασοφόρους.
Το ξέσπασμα στους δρόμους αποτελεί υπέρβαση αυτού που ακριβώς επιδιώκει αυτά τα 24ωρα η κυβέρνηση: το κλείσιμο άρον-άρον της πιο σκοτεινής υπόθεσης των τελευταίων ετών, στο όνομα της «αντικειμενικής πολιτικής ευθύνης». Αυτή τη φορά η συλλογική μνήμη δεν τα ξέχασε: Την εθελοτυφλία στα μεγάλα αδιέξοδα μιας ξεχαρβαλωμένης και διεφθαρμένης κρατικής μηχανής, που συνθλίβει τον πολίτη στις καθημερινές του συναλλαγές αλλά εξυπηρετεί άνομα συμφέροντα σε χρόνο μηδέν. Την παταγώδη αποτυχία μεγαλόστομων διακηρύξεων του πρωθυπουργού για «επανίδρυση του κράτους» και «πάταξη της διαφθοράς», που γιγαντώθηκε τελευταία. Η αναγνώριση, έστω κι όψιμα, πολιτικών ευθυνών από τον πρωθυπουργό δεν ανατρέπει τη σκληρή πραγματικότητα για την κυβέρνηση.
Το πόρισμα της περασμένης Δευτέρας –δηλαδή τα εξής… πέντε πορίσματα, ένα για κάθε κόμμα– φανερώνει άγνοια κινδύνου γι’ αυτό που έγινε και αυτό που έρχεται. Η αποτυχία της κυβέρνησης αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης να συμφωνήσουν σε στοιχειώδεις κινήσεις επιτακτικής ανάγκης που πρέπει να γίνουν εδώ και τώρα στην αντιμετώπιση της διαφθοράς, δείχνει ότι τα αίτια του σκανδάλου του Βατοπεδίου απλώς δεν αντιμετωπίζονται. Για την κυβέρνηση το θέμα θα θεωρείται περίπου λήξαν και για να διαφυλάξει ειδικότερα την οριακή της πλειοψηφία, θα απέχει από τυχόν πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για πολιτικά πρόσωπα που φωτογραφίζονται και για ποινικές ευθύνες για το σκάνδαλο. Κι όλα αυτά σε συνθήκες πολιτικής αστάθειας, που πυροδότησε η δολοφονία του Αλέξανδρου.
4°
