Πολιτικη & Οικονομια

«Ντε Γκρες»: Όταν η απελπισία και η ανοησία χτυπάνε κόκκινο

«Όταν δεν έχεις πολιτική για να αντιπολιτευθείς σοβαρά, ψάχνεις στα αζήτητα και ανασύρεις ανοησίες»

Λεωνίδας Καστανάς
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ντε Γκρες: Η αίτηση ιθαγένειας των μελών της έκπτωτης βασιλικής οικογένειας και οι κομματικές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης.

Και πάνω που νομίσαμε ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έβαλαν μυαλό και θα ακολουθήσουν σοβαρή προγραμματική αντιπολίτευση, ήρθε η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στα 10 μέλη της έκπτωτης βασιλικής οικογένειας για να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα. Ξαφνικά η αριστερή αντιπολίτευση ανακάλυψε φιλοβασιλική συνιστώσα στη ΝΔ και βάλθηκε να κυνηγάει φαντάσματα που είχαμε ξεχάσει στην αποθήκη με τα αποκριάτικα. Αλλά όταν δεν έχεις πολιτική για να αντιπολιτευθείς σοβαρά, ψάχνεις στα αζήτητα και ανασύρεις ανοησίες. Και φυσικά γελοιοποιείσαι.

Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, κ. Κώστας Τσουκαλάς, βρήκε προβληματικό το όνομα και τόνισε ότι «εμείς αυτό που λέμε είναι ότι η επιλογή του επιθέτου “Ντε Γκρες” ή “Ντε Γκρέτσια” στην ουσία έρχεται σε αντίφαση με αυτά που ορίζει ο προαναφερθείς νόμος ως προς τις παραιτήσεις από διεκδικήσεις». Και ακόμα καλύτερα, ζήτησε από τη ΝΔ να διευκρινίσει αν έχει πρόθεση να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά υποψήφιο Ντε Γκρες. Ο δε συνταγματολόγος κ. Δουδωνής κατάλαβε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κλείνει με τον τρόπο αυτό το μάτι στο δεξιό ακροατήριό της, μιλώντας για «δεξιά στροφή» Μητσοτάκη. Μόνο που οι φιλοβασιλικοί δεξιοί έχουν πια εγκαταλείψει τα εγκόσμια και είναι λίγο μάταιο να κάνεις δεξιά στροφή ψάχνοντας στα νεκροταφεία, όταν έχει τόσες «ζωντανές ευκαιρίες».

Από την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ κορφολογώ τα πιο ωραία. «Η ελληνική έννομη τάξη δεν αναγνωρίζει τίτλους ευγενείας,  κάτι που επιχειρείται να υπονοηθεί υπόγεια μέσω του συγκεκριμένου επιθέτου». «Η επιλογή του επωνύμου «Ντε Γκρες», δηλαδή «της Ελλάδος», σύμφωνα με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είναι προβληματική». Και κλείνει με τη βαρύγδουπη πομφόλυγα «το πολιτειακό έχει λυθεί οριστικά και αμετάκλητα το 1974». Και εμείς που νομίζαμε ότι γύρισε ο χρόνος πίσω, γίναμε πάλι 20άρηδες και θα ξαναμπούμε στα πούλμαν της Δημοκρατίας να γυρνάμε την Πελοπόννησο!

Φυσικά η Αριστερά δεν ξεχνάει και τον μεγάλο νταλγκά της. Τα ανοικτά σύνορα, ώστε να προχωρήσει ταχύτερα ο εξισλαμισμός της Ευρώπης. Διότι το Ισλάμ μέσα στο φαντασιακό της είναι το νέο υποκείμενο της επανάστασης. Και γι’ αυτό ενοχλείται που κλείνει στα γρήγορα αυτή η υπόθεση αφού καλύφθηκαν όλα τα ουσιαστικά και τυπικά ενώ περιμένουν χιλιάδες μετανάστες να πολιτογραφηθούν ως Έλληνες. Μετανάστες που εισήλθαν παράνομα στη χώρα, χωρίς χαρτιά και συνήθως δεν γνωρίζουμε ούτε το πραγματικό τους όνομα, ούτε το παρελθόν τους. Ούτε καν από πού έρχονται. Δηλαδή οι «Ντε Γκρες» θα έπρεπε να μπουν στη σειρά και να περιμένουν να ολοκληρωθούν όλες οι υποθέσεις που προηγούνται χρονικά. Διότι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας. Σωστοί, δεν λέω (sic)!

Κοιτάξτε, καταλαβαίνω την αγωνία της αντιπολίτευσης να κερδίσει πόντους από τη ΝΔ αλλά όταν αυτή η αγωνία οδηγεί σε γελοιότητες τότε λειτουργεί ως μπούμερανγκ. Και δυστυχώς έρχονται κάθε μήνα οι δημοσκοπήσει και το βεβαιώνουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ στο 7%, το ΠΑΣΟΚ στο 17% και η ΝΔ στο 30%. Σώνεται ως είναι φυσικό και το λαδάκι που συντηρούσε τη φλόγα της επανεκλογής του Νίκου Ανδρουλάκη και δεν αργεί η μέρα που ο Μητσοτάκης θα ακουμπήσει και πάλι το 40%. Αλλά δεν θα φταίνε μόνο οι πολίτες  που τον εμπιστεύονται και δεν νιώθουν ότι έχει γίνει η ζωή τους κόλαση όπως διατείνεται η αντιπολίτευση. Πρωτίστως θα ευθύνονται ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που αδυνατούν να διατυπώσουν πραγματικά αιτήματα και φυσικά τις λύσεις που προτείνουν. 

Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην πρόσφατη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Μια συζήτηση, συνήθως ανούσια και βαρετή, που μετατράπηκε σε θρίαμβο του κυβερνώντος. Παρόλη την προεργασία που είχε γίνει με την ελπίδα ότι κάποιοι βουλευτές του θα θελήσουν να αυτοκτονήσουν. Γιατί είναι δήθεν εθνικός μειοδότης, γιατί παντρεύει τους ομόφυλους, και γιατί δεν είναι φανατικός του «πατρίδα – θρησκεία – οικογένεια». Η εργώδης προσπάθεια διάφορων κύκλων που παρακολουθήσαμε πρόσφατα έπεσε στο κενό. Αλλά και για έναν ακόμα λόγο. Την ποιότητα της αντιπολίτευσης. Σε μια δύσκολη συγκυρία για την ΕΕ, τη Δύση και τη περιοχή μας, βρήκαν να βάλουν ως αιχμή του δόρατος τους, τα φραγκοδίφραγκα των τραπεζικών χρεώσεων. Διότι μόνο αυτό μπορούσαν. Και τώρα πιάνονται από τους «Ντεγκρέδες» και φαντάζονται δεξιά στροφή και πιθανή πολιτειακή εκτροπή. Απελπισία!

Από την άλλη όμως τι να πουν κι αυτοί οι δύσμοιροι; Να καταγγείλουν τον Μητσοτάκη ότι δεν κάνει μεταρρυθμίσεις; Είναι η αντιπολίτευση υπέρ οποιασδήποτε μεταρρύθμισης; Στο κράτος; Στην Παιδεία; Στην Υγεία; Θέλει να σπάσει το δόγμα ότι όλο το Δημόσιο εργάζεται πρωτίστως για τους εργαζόμενους σαυτό; Θέλει αξιολόγηση, απολύσεις των επίορκων και εκσυγχρονισμό; Εδώ δεν ήθελε ούτε το metro της Θεσσαλονίκης, μπας και λύσει η πόλη το συγκοινωνιακό της πρόβλημα και ανασάνει. Οπότε θέματα όπως η απόδοση της ιθαγένειας στους «βασιλιάδες» νομίζει ότι ενεργοποιούν δημοκρατικά ανακλαστικά και μπορούν να της φέρει ψήφους. Απελπισία, δις!!