Συχνά έχουμε περιγράψει την τροχιά του Ποικιλόχρου Ακροδεξιού Φαινομένου από την Χούντα έως σήμερα. Πάντοτε κυρίαρχο στοιχείο του είναι ο φοβικός εθνολαϊκισμός και συχνά οι λαοσυνάξεις του. Από τους χουντίστας στους αυριανίστας, μετά από τους μακεδονίστας στους χριστοδουλίστας. Και από κει στο 2008 και μετά στην Πλατεία των χρεωκοπίστας και των αγαναζίστας.
Λαοσυνάξεις και αντιστασιακό ντιριντάχτα
Τώρα πάλι κάποιοι αναπόλησαν την αγανάκτηση, που εδώ μόλις ολοκληρώθηκε, αφού τους έφερε επί τέλους στην εξουσία. Και ξαναβγήκαν χτες σε κατανυκτική λαοσύναξη και με ένα κεράκι στο χέρι ευχαρίστησαν τη Μεγαλόχαρη, που τους πραγματοποίησε το τάμα. Άλλωστε, η Πολιτική της Παναγιάς είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στο καθ’ ημάς ισλάμ και πάντα προσέχει τις εκδηλώσεις και το τελετουργικό της.
Και σε ποιους ανήκει η Ελλάδα, ωρέ ανάδελφε λαέ; Τσεκούρι και φωτιά στα σκοπιανά σκυλιά, βροντοφώναζαν εκατομμύριοι αδικημένοι Έλληνες στις μακεδονιζμένες λαοσυνάξεις. Πολτό θέλουν να μας κάνουν εμάς και την θρησκευτικήν μας ταυτότητα, πάλι κραυγάσαμε κάτω από τα ιερά καλαβρυτινά λάβαρα του Μακαριστού, εναντίον του σιωνιστή Σημίτη. Η Χούντα δεν τελείωσε το ’73, φώναζαν πρόσφατα οι διάφορες φυλές του Αντιμνημονιακού Ανεξυριζαυγιτισμού. Υπέρ επιτυχίας της «εθνικής προσπάθειας» έγινε και η χτεσινή λαοσύναξη.
Υπάρχει κριτική, γιατί είναι πρωτοφανές να κάνεις λαοσύναξη υπέρ και όχι κατά μιας κυβέρνησης, ακόμα και όταν πρόκειται για «εθνική προσπάθεια». Υπάρχει και άλλη κριτική, που λέει πόσο ολοκληρωτική είναι η μη θεσμική διοργάνωση (όχι από κόμματα, αλλά από επιτήδειους κομισσάριους) «αυθόρμητων» εκδηλώσεων υπέρ μιας κυβέρνησης. Σύμφωνοι, αλλά εμείς θα το πάμε παραπέρα. Να ψαχτεί, πώς γίνεται, πίσω από όλες αυτές τις λαοσυνάξεις πάντα ο μοχλός να είναι ο εθνολαϊκισμός…
Το επίδικο διακύβευμα πάντοτε είναι η εθνική αξιοπρέπεια. Το ρεπορτάζ της ΝΕΡΙΤ από την χτεσινή λαοσύναξη έδειξε: «ήταν στήριξη στην κυβέρνηση», ένα «ξεκάθαρο ΟΧΙ», το «δίκιο μας που το καταλαβαίνουν και οι Ευρωπαίοι». Γι’ αυτό και ο περιβόητος χουντικός, ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, στηρίζει τέτοιες ενέργειες και ξεσπαθώνει: «Γειά σου, Πρωθυπουργέ κ. Τσίπρα λεβέντη! Βάλε πια μια τελεία και παύλα, στις μονομερείς και εθνοκτόνες υποχωρήσεις μας! Ο Χριστός μαζί Σου! Η Παναγιά μας στο πλευρό Σου! Καλή επιτυχία για το καλό της Ελλάδος!».
«Γιατί δεν στηρίζεις κι εσύ την εθνική προσπάθεια», μας λένε κάποιοι. Όπως τα ίδια μας έλεγαν, που ήμασταν απέναντι στο έθνος και όταν μακεδονιζότανε και όταν χριστοδουλιζότανε και όταν αγαναζιζόταν. Μα ακριβώς γιατί υπάρχουν αρκετοί Έλληνες, που νοιώθουν ότι η γραφική προσπάθεια κάποιων επηρμένων φιγουρατζήδων (που οι πολλοί σφόδρα εκτιμούν) λειτουργεί αντεθνικά. Στο βαθμό που αδυνατίζει την εθνική προσπάθεια απεμπλοκής από την κρίση, την οποία κυρίως αυτοί δημιουργούν… Και φυσικά, το αληθές είναι εθνικό, ενώ το εθνολαϊκιστικό είναι ψευδές και αντεθνικό. Και πού να σου εξηγώ, λοιπόν, ότι γι’ αυτό ακριβώς δεν στηρίζω μια τέτοια προσπάθεια, που δικαιούμαι να θεωρώ αντεθνική…
Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια
Έχει την αξία του και δώστε λίγη προσοχή. Δεν υπάρχει άλλη θρησκεία τόσο φονταμενταλιστική, όσο η ορθόδοξη εκδοχή του Χριστιανισμού. Έχει εγκολπώσει στο σεπτό της ψαλμολόγιο ορισμένους ψαλμούς, υπέροχα καλλιτεχνικά αριστουργήματα είναι αλήθεια, τα οποία όμως έρχονται σε αντίθεση με την ουσία της Επί του όρους Ομιλίας και του Χριστιανικού Δόγματος. Κάνουν το ίδιο «λάθος», που κάνουν και άλλες εκδοχές, να εθνικοποιούν το Δόγμα της Αγάπης και να το θέτουν στην υπηρεσία της εθνικής τους στρατηγικής.
Έτσι, κάθε χώρα χτίζει το δικό της δόγμα, με τον δικό της Θεό. Κάπως έτσι δεν φτάσαμε κι εμείς, να μιλάμε για τον «Θεό της Ελλάδος»;... Ο Ακάθιστος Ύμνος τι είναι; Ένας ψαλμός που καλεί την Παναγιά, ως Υπέρμαχο Στρατηγό, να σώσει την Βασιλεύουσα από τους βαρβάρους. Γιατί; Δεν είναι ολωνών η Παναγία; Όχι! Είναι μόνο του περιούσιου λαού των Ελλήνων η υπέρ μας μεροληπτούσα Ανύμφευτος Νύμφη. Κι οι μάγκες οι εισβολείς να αποσύρονται, γιατί η χατζάρα της Υπερμάχου θα τους πάρει το σκαλπ.
Είναι πολύ αργά για να πούμε στο εθνικό μας ισλάμ, να την προσέξει τώρα αυτή την στραβωμάρα. Απλώς καταθέτουμε τον σχετικό προβληματισμό, προς οίον αφορά. Και όποιος το ψάξει παραπέρα, θα διαπιστώσει ότι πίσω από κάτι τέτοια μυστικά προφυλάσσεται κρυμμένη η μήτρα που γεννοβολάει τα ανάδελφα και τις εξαιρέσεις, με τις οποίες ευλόγως απαιτεί να περιβάλλεται ο αξιότερος λαός του πλανήτη. Όθεν και οι ανωτέρω λαοσυνάξεις του και οι απειλές ότι θα σας πάρουμε πίσω τα φώτα στραβάδια. Να τα λέμε κι αυτά.
Νταξ, δεν έχουμε καμία απαίτηση από τον ΥΠΕΘΑ να βγει και να πει σωστά τη λέξη, μας έχει μάθει με χειρότερα... Η υπέρμαχος, της υπερμάχου, τη υπερμάχω, την υπέρμαχον, ω υπέρμαχε. Πάει ο κυρ Καμμένος και πετάει στεφάνια από ελικόπτερα. Για να τιμήσει τάχα τους νεκρούς των Ιμίων. Και ανακατεύει την «Υπερμάχο», παραβαίνοντας την Γραμματική, αλλά κυρίως την Δεκάτη Εντολή («ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω»)... Τι να του πεις; Αφού σεμνύνεται ο Πρωθυπουργός να τον έχει συνεταίρο. Η ντροπή του κ. Τσίπρα θα είχε νόημα μόνο εφόσον τη συναισθανόταν, άρα δεν υπάρχει θέμα.
Ο κ. Τσίπρας στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα
Σε ελεύθερη απόδοση δίνουμε τα κύρια σημεία της σύντομης πρώτης ομιλίας του πρωθυπουργού ενώπιον των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή. Η Ελλάδα δεν είναι πια ο μίζερος εταίρος που ακούει. Είναι το ποντίκι που βρυχάται. Ακούστε με. Θέλω να τα πω! Έχω ευθύνη έναντι όλων των λαϊκιστών που βρέθηκαν παλιότερα στη θέση μου αυτή.
Κουτόφραγκοι ξυπνήσαμε! Θα μας πληρώνετε αγόγγυστα και καρτερικά, γιατί μας χρωστάτε και δεν σας χρωστάμε. Όλοι ξέρουμε ποιος σας έδωσε τα φώτα, κορόιδα, που εσείς τρώγατε βελανίδια, όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες. Αν μας τρίξετε τα δόντια, θα σας κάνουμε εκείνο που είχε πει ο αείμνηστος Σουρής. «Ή θα γίνη στην Ελλάδα μια γενναία αμοιβή, ή σας παίρνομε τα φώτα κι απομένετε στραβοί!». Γι’ αυτό κανονίστε.
Στο κάτω κάτω, εμείς δεν το κάνουμε για μας, εμείς το κάνουμε για όλη την Ευρώπη, που την έχετε βάλει στον νεοφιλελεύθερο σωλήνα. Οι λαοί της Ευρώπης μας έχουνε για απελευθερωτές, δεν είναι κακό που πνιγόμαστε στην Τρέλα του Μεγαλείου. Και έχετε κάνει την Ελλάδα πειραματόζωο, το είπε και η Ναόμι Κάμπελλ.
Δεν πειράζει βέβαια που όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί, ακόμα και αυτοί του Νότου αρνούνται να μπούνε στο παρανοϊκό μας παίγνιο και απέρριψαν ήδη το βασικό μας πρόταγμα μιας ευρωπαϊκής συνδιάσκεψης για το χρέος. Καθόλου δεν πειράζει. Εμάς ο λαός μας το ξέρει ότι μας πνίγει το δίκιο. Ο φόβος τελείωσε στην πατρίδα μας. Το ίδιο και η τρομοκρατία. Θα φτιάξουμε την πατρίδα μας από την αρχή!
Θα διαλύσουμε το πελατειακό κράτος! Αν δεν ήμασταν εμείς, τώρα όλοι οι πενηντάρηδες συνταξιούχοι των ΔΕΚΟ δεν θα απολάμβαναν τις απείραχτες υψηλές συντάξεις τους, που τις σώσαμε από τα μνημόνια εις βάρος της χαμηλοσυνταξιούχας γριούλας. Εγγυόμαστε τις καταθέσεις των Ελλήνων. Στην ανάγκη και σε δραχμές, εάν και εφόσον μας εξαναγκάσουν, βεβαίως, βεβαίως. Αλλιώς, το ευρώ, μαζί με τον Πούτιν, είναι ο στρατηγικός μας προσανατολισμός. Ώσπου να φανεί ότι είμεθα ο λαγός που λέει μαγκιές όσο λείπει ο λεοντάρης και μόλις αυτός εμφανιστεί, αρχίζουμε τις κωλοτούμπες, αλλά με παλμό…
Πάντως, τρία χρόνια τώρα, πρώτη φορά μιλάει ο κ. Τσίπρας για πελατειακό κράτος, είναι εντυπωσιακό και να σημειωθεί. Οι κακές γλώσσες λένε πως το θυμήθηκε τώρα ΜΟΝΟ μετεκλογικά, για να προσδώσει ηθικό έρεισμα στην διεθνή του επιχειρηματολογία προς τους ξένους, που ξέρουν πόσο πελατειόδουλος είναι και τι τα θέλει τα τζάμπα δανεικά… Ας τολμήσει, να βάλει χέρι στο πελατειακό παρακράτος και τότε θα μας βρει στο πλάι του. Έτσι, όμως, θα χάσει τους πολλούς που τον στηρίζουν. Οπότε, μπορεί να το τολμήσει;… Εσείς τι λέτε;
Ο κ. Βαρουφάκης στο Βερολίνο
Σκεφτόμαστε να πρωτοτυπήσουμε και να πραγματοποιήσουμε πλήρως τις προεκλογικές μας υποσχέσεις, είπε στη Βουλή ο κ. Τσίπρας ενώπιον των βουλευτών του. Την ίδια ώρα στην Εσπερία ο κ. Βαρουφάκης (εν λευκώ) ξεσαλώνει και γκρεμίζει τον αντιμνημονισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ταπεινώσεις, ούτε εξαιρέσεις, λέει ο κ. Σώυμπλε. ΝΑΙ σε όλα, απαντάει ο κ. Βαρουφάκης και διαπορεί, από πού και ως πού υπάρχει αυτή η παρεξήγηση ότι είμαστε υπέρ των εξαιρέσεων.
Ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ συμφωνεί με το 67% του μνημονίου και ζητεί χρόνο για να καταθέσουμε τις προτάσεις μας, όταν ο κ. Τσίπρας λέει ότι εμείς έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας και περιμένουμε τις απαντήσεις των άλλων. Έχουμε, ασφαλώς, κάποια θεματάκια αξιοπιστίας και ενδοσυνεννόησης, μην λέμε ο ένας αυτοσχεδιαστής ακριβώς το αντίθετο από τον άλλον…
Διαρκώς επικαλούμαστε την απαίτηση για δημοκρατική νομιμοποίηση του εκλογικού μας αποτελέσματος. Όπως μας υπενθύμισε ο κ. Σώυμπλε, όμως, δικαιούνται και οι άλλοι λαοί να λένε το ίδιο. Ίσως αυτό μας βοηθήσει να δραπετεύσουμε από την στενόμυαλη λογική «όλοι τρελοί εκτός από μένα». Αυτήν που έκανε τον Σπήγκελ να αποκαλεί τον κ. Τσίπρα «οδηγό φάντασμα» (που μπουκάρει στο αντίθετο ρεύμα και προκαλεί μακελειό)…
Βέβαια, την συντελούμενη κωλοτούμπα δεν θέλει να την κάνει, αλλά την κάνει αργά και βασανιστικά ο κ. Τσίπρας, όσο και αν θέλει να πρωτοτυπήσει... Τα είπαμε στο προηγούμενο («Το δράμα, οι κωλοτούμπες, τα κάγκελα, η Οστ Πολιτίκ και οι ναζί»). Η βαρύτητα είναι πιο ισχυρή από την οίηση και τις ψευτομαγκιές του εθνολαϊκισμού, τον οποίο στο τέλος κερδίζει, αφού όμως αυτός έχει καταφέρει προηγουμένως να φέρει τις καταστροφικές του συνέπειες…
Το κλίμα διεθνώς, από την πρώτη στιγμή, ήταν κάντε δομικές μεταρρυθμίσεις (όπως τις εννοεί όλος ο πλανήτης πλην Λακεδαιμονίων και Βορειοκορεατών) και ελάτε να σας πορέψουμε και θα κουβεντιάσουμε τα πάντα. Φτάνει να καταλάβετε ότι δεν υπάρχει κάποια εκδικητική λιτότητα που θέλουμε να σας επιβάλουμε. Απλώς θα δεχτούμε να σας δανείζουμε τα λεφτά που ζητάτε (κάτι που κρύβετε από τους ψηφοφόρους σας), όσο και αν τάχα τα αρνείται ο κ. Βαρουφάκης, μόνο στη βάση μιας λογικής αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας. Έτσι ώστε να μην μας περνάει από το μυαλό ο στίχος του Σαββόπουλου «τέτοιο κτήνος που σε βρήκα, σου πληρώνω και το ΙΚΑ».
Την είπε ο κ. Βαρουφάκης στον γερμανό ομόλογό του. Μας βαράτε μνημόνια και βρέχει λιτότητα, που φέρνει ύφεση και επωάζει ναζί. Έπρεπε να του απαντήσει ο κ. Σόιμπλε ότι και άλλοι φάγανε μνημόνια και λιτότητα και ύφεση και ανεργία, αλλά τώρα αναπτύσσονται και δεν έπαθαν ναζί. Εσείς πάθατε ναζί, γιατί σας τρώει ο εθνολαϊκισμός σας, κακομοίρηδες! Και μην ξεχνάτε, η Παΐσια Αριστερά είναι κυρίαρχος μοχλός του εθνολαϊκισμού σας. Μαζευτείτε λιγάκι.
Φάτε μάτια υπερήφανα ψάρια
Έρχεται ο εταίρος μου να με βοηθήσει, όταν του ζητάω δανεικά; Εγώ φοβικά το μεταφράζω ότι θέλει να μου ρουφήξει τα ζωτικά υγρά. Μου βάζει και τους αυτονόητους όρους ασφάλειας για τα βερεσέδια; Το εκλαμβάνω ως να θέλει την υποτέλειά μου. Έτσι, παραμένει κυρίαρχο το εθνικό φαντασιακό του καραγκιοζάκου που είμαστε και νομίζουμε ότι είμεθα Μεγαλέξανδροι και έχουμε ένα τράχηλον που ζυγόν δεν υπομένει. Αλλά, έτσι, μονίμως και παραμένουμε σκυφτοί, γιατί η ξεροκεφαλιά μας συστηματικά μάς οδηγεί να τρώμε σφαλιάρες, με τρόπο εθνικά υπερήφανο αφού.
Δηλιγιάννηδες, Κωνσταντίνοι, Παπανδρέοι, γιατί όχι τώρα και νεότερα έκδοχα; Άσχημα είναι, αφού μας πείθουνε ότι έτσι παύουμε να είμεθα υποτελείς, φάτε μάτια υπερήφανα ψάρια; Μας οδηγούν στον όλεθρο, αλλά το ευχαριστιόμαστε, γιατί ο εθνολαϊκισμός μάς φέρνει κοντά και μας ανεβάζει ψυχολογικά. Κάνουμε και πιο πολλά παιδάκια έτσι, ίσως να ‘ναι μια κάποια λύσις και για το δημογραφικό αυτή η εθνολαϊκισμένη έξαρσις, υπέρ αποκατάστασης της δημοκρατίας και της κοινωνικής σωτηρίας.
Τόσην ανάγκη έχουμε από μια ψευδαίσθηση ότι τάχα είμαστε ατίθασα και ανυπότακτα παιδιά… Γιατί; Γιατί να μην μπορούμε να καταλάβουμε ότι αυτή την ανάγκη για ένα ανούσιο ντιριντάχτα μας τη γεννάει ακριβώς το γεγονός ότι είμαστε θύματα του ανορθολογισμού μας, ο οποίος μας προκαλεί δραματικά προβλήματα; Έτσι ώστε, μάλιστα, να εκδικούμαστε τον ορθολογισμό, που δεν έχουμε, με ακόμα περισσότερο ανορθολογισμό…
Λέει (περί ωραίων Ελλήνων που ξέρουν να πούνε ένα ΟΧΙ) και ο απόμαχος εθνικός Μίκης. Ό, τι λέει περίπου και ο Αμβρόσιος και ο Γλύξμπουργκ και ο Πολύδωρας και ο λοιπός ψεκαζμένος εθνολαϊκός (κυβερνητικός και μη) κατιμάς. Αλλά το πότε είμαστε ωραίοι Έλληνες είναι μια πιο ευρεία συζήτηση. Και πάντως πιο ωραίοι είμαστε όταν δημιουργούμε και όχι όταν κλαψομπιπιαζόμαστε. Και τελικά ραγιάς είναι ο αιτών πένης ως αποτέλεσμα του φοβικού εθνολαϊκισμού του και όχι ο ισχυρός ευήμερος δημιουργός ως αποτέλεσμα της αρμονικής συνεργασίας με τους συνεταίρους του…
Υ.Γ. 1 Ενδυματολογικός Κουτσαβακισμός
Όλοι έχουμε ακουστά την ιστορία του αστυνόμου Μπαϊρακτάρη, που κυνηγούσε τους επιμελώς ατημέλητους κουτσαβάκηδες, γιατί φόραγαν μόνο το ένα μανίκι και άφηναν να κρέμεται το υπόλοιπο σακάκι τους. Και όταν τους τσάκωνε τους έκοβε το άλλο μανίκι και τους έκανε ρόμπα για τον εκκεντρισμό τους. Σήμερα βέβαια, κανείς δεν θα πείραζε έναν ιδόρρυθμο τυπάκο, που μπορεί να συμπεριφέρεται όπως του αρέσει.
Αλλά το ερώτημα παραμένει από ψυχαναλυτικής πλευράς. Τι ζόρι τραβάει κάποιος ενήλικος, που θέλει να τραβάει την προσοχή των άλλων στη βάση του ενδυματολογικού του κώδικα; Τι δεν του πήγε καλά στην εφηβεία; Γιατί δεν του περνάει από το μυαλό ότι κι εμείς ερωτευτήκαμε, αλλά δεν τρελαθήκαμε; Άλλως ειπείν, κι εμείς φρικιά είμαστε, αλλά δεν θα χαλάσει ο κόσμος να βάλουμε πότε πότε και καμιά γραβάτα. Μπράβο και στον κ. Σταύρο Θεοδωράκη, που ακομπλεξάριστα έβαλε γραβάτα στην ορκωμοσία της Βουλής, δείχνοντας ότι οι προβλέψιμες εμμονές δεν είναι μαγκιά ούτε πρωτοτυπία.
Και, με την αφορμή, μεγάλος ντόρος έγινε, όταν κάποια πρωτάκια -από τη χαρά τους που έκατσαν σε βουλευτικό έδρανο- άρχισαν να βγάζουν σέλφις. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουν κακοί βουλευτές. Φτάνει η πολλή σοβαροφάνεια. Είχε πολλά σημαντικότερα θέματα η μέρα εντός και εκτός Ελλάδας, οι σέλφις μας μάραναν; Ή μήπως, υπάρχει ακόμα παραλειπόμενη ένταση και καψούρα μικροκοματικών αντιζηλιών από τις εκλογές;
Υ.Γ. 2 Θέλουμε να αγιάσουμε, αλλά αυτή η επικαιρότητα του πυκνού χρόνου δεν μας αφήνει να μικρύνουμε τα κείμενά μας. Πού θα πάει, όμως…
14°
