Άννα Διαμαντοπούλου: Η συναίνεση δεν είναι ένα παζάρι - Απαιτεί συμβιβασμούς από όλες τις πλευρές

Τις αιτιάσεις και τις επικρίσεις της κυβέρνησης και κυβερνητικών παραγόντων για την άρνηση του ΠΑΣΟΚ να συναινέσει στον διορισμό Συνηγόρου του Πολίτη σχολίασε το πρωί, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ, η αρμόδια για τον Πολιτικό Σχεδιασμό του κόμματος, Άννα Διαμαντοπούλου.

«Η πολιτική των συναινέσεων είναι εξαιρετικά σημαντική για τη λειτουργία της δημοκρατίας και για την ανάπτυξη σε μια χώρα. Η ΝΔ επένδυσε στην πολιτική επικοινωνία εναντίον του ΠΑΣΟΚ με αφορμή ψηφοφορίες στη Βουλή και την επιλογή του Συνηγόρου του Πολίτη», ανέφερε η κ. Διαμαντοπούλου, ενώ εξήγησε τη στάση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

«Στην ψηφοφορία για το ΑΣΕΠ ψήφισε 36 από τα 66 άρθρα και διαφώνησε επί της ουσίας σε θέματα που αφορούν την αξιοκρατική και όχι μόνο την αντικειμενική επιλογή. Προφανώς και έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση ως αντιπολίτευση», σημείωσε συμπληρώνοντας ότι «η κυβέρνηση δεν αποδέχτηκε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για απολογισμό του σημερινού Συνηγόρου του Πολίτη στη Βουλή και μετά να ακολουθήσει η ψήφιση του νέου Συνηγόρου. Η ΝΔ δεν το δέχτηκε».

Σύμφωνα με την ίδια, το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε τροπολογία για το θέμα της χρηματοδότησης των «Σπαρτιατών», που απέρριψε η κυβέρνηση ενώ θα πρέπει και η κυβέρνηση να μπαίνει στη διαδικασία αποδοχής προτάσεων της αντιπολίτευσης.

Άννα Διαμαντοπούλου: Η συναίνεση δεν είναι μια διαδικασία για να εκτεθεί ο αντίπαλος 

«Η συναίνεση δεν είναι μια διαδικασία για να εκτεθεί ο αντίπαλος και έχει συγκεκριμένες αρχές και σε αρκετές χώρες οργανωμένους θεσμούς. Η συναίνεση σε όλα τα μεγάλα ζητήματα ξεκινά από την κυβέρνηση. Απαιτεί χρόνο, ωρίμανση και αμοιβαίους συμβιβασμούς. Δεν είναι μια μονομερής διαδικασία όπου κατατίθεται πρόταση για νόμο ή για άτομο και η αντιπολίτευση πρέπει να απαντήσει με ένα "ναι" ή ένα "όχι". Αυτό είναι εκβιασμός για επικοινωνιακούς λόγους», υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου καθιστώντας σαφή τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Επιπλέον, παρατήρησε επιπλέον ότι "η συναίνεση δεν μπορεί να χρησιμοποιείται περιπτωσιολογικά επικεντρώνοντας στις διαφωνίες και θεωρώντας αυτονόητη τις συμφωνίες. Όταν υπάρχει πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης, είναι σωστό η κυβέρνηση να μην την απορρίπτει απευθείας (στεγαστικό, ΦΠΑ, αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς)".