Πώς το κράτος θα ξαναπροσλάβει ένστολους που μπουκάρουν σε υπουργεία;
Κανείς δεν θα εκπλαγεί αν οι εποχιακοί πυροσβέστες που μπουκάραν στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας πάρουν μέρος στον επόμενο διαγωνισμό για τις προσλήψεις εποχιακών, προσληφθούν ή μονιμοποιηθούν
Οι εποχικοί πυροσβέστες, τα αιτήματά τους και τα επεισόδια στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας
Πώς το κράτος θα ξαναπροσλάβει ένστολους που μπουκάρουν σε υπουργεία; Αν μιλάμε για το ελληνικό, πολύ εύκολα. Και είναι απολύτως λογικό από τη στιγμή που είναι το κράτος το οποίο όχι μόνο ανέχεται αλλά και ενθαρρύνει τέτοιου είδους συμπεριφορές επιβραβεύοντας αυτούς που τις επιδεικνύουν. Συνεπώς κανείς δεν θα εκπλαγεί αν οι εποχιακοί πυροσβέστες που μπουκάραν στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας όχι απλώς δεν χάσουν το δικαίωμα να πάρουν μέρος στον επόμενο διαγωνισμό για τις προσλήψεις εποχιακών αλλά προσληφθούν κιόλας και, γιατί όχι, μονιμοποιηθούν.
«Μα να τιμωρηθεί η διεκδίκηση;» θα ρωτήσει ένας πονηρός ή ένας αφελής που δεν θα καταλαβαίνει (ή θα κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι η διεκδίκηση είναι όπως το κέρδος. Δεν τιμωρείται γενικώς αλλά πρέπει να τιμωρείται ειδικώς. Όπως ας πούμε κάποιος πρέπει να τιμωρείται όταν, για να κερδίσει, νοθεύει τη βενζίνη, έτσι πρέπει να τιμωρείται όταν για να διεκδικήσει μπουκάρει σε υπουργεία λες και είναι αφιονισμένος αντιεξουσιαστής. Πολύ περισσότερο όταν είναι ένστολος.
Γιατί οι ένστολοι, είτε αυτοί είναι στρατιωτικοί είτε είναι αστυνομικοί είτε είναι πυροσβέστες, οφείλουν, περισσότερο από κάθε άλλο επαγγελματία, να είναι έτοιμοι να εκτελέσουν εντολές χωρίς την πολυτέλεια της αμφισβήτησης και καμία φορά ακόμα και χωρίς σκέψη. Πρέπει να είναι πρώτα και πάνω από όλα πειθαρχημένοι. Άνθρωποι που κάνουν ντου σε υπουργεία δεν μοιάζουν και πολύ πειθαρχημένοι ή έτοιμοι να ακολουθήσουν εντολές ανωτέρων. Είναι σίγουρα πάρα πολύ καλοί ως φόντο στις πόζες του συντρόφου Κουτσούμπα, του Στέφανου με τα κολλητά ρούχα, του Νατσιού και της κόρης του Νίκου Κωνσταντόπουλου, αλλά δεν ξέρω αν είναι κατάλληλοι να τους εμπιστευθεί κανείς την προστασία των πολιτών.
Κι αν μιλήσουμε και για τις ίδιες τις διεκδικήσεις τους, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα. Γιατί οι εποχιακοί πυροσβέστες μπούκαραν στο υπουργείο προκειμένου να επιβάλουν την αθέτηση μιας συμφωνίας που οι ίδιοι έκαναν με το δημόσιο (με όλους μας δηλαδή) πριν από 5 χρόνια. Και ενώ εννοείται πως σε κάθε συμφωνία μπορεί να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση, όλοι καταλαβαίνουμε ότι άλλο είναι η πίεση για επαναδιαπραγμάτευση και άλλο οι μπούκες σε υπουργεία. Πολύ περισσότερο όταν για το λογικό σου αίτημα (τη μοριοδότηση της προϋπηρεσίας) υπάρχει δέσμευση ικανοποίησης και επιμένεις στο παράλογο: την αύξηση των ορίων ηλικίας, λες και η πυρόσβεση είναι δουλειά γραφείου ανεξάρτητη της σωματικής κατάστασης αυτού που την κάνει. Για το αίτημα μονιμοποίησης δεν θα πω κάτι. Αν τα χρήματα των φορολογούμενων περισσεύουν για να πληρώνονται όλο τον χρόνο άνθρωποι των οποίων οι υπηρεσίες χρειάζονται μόνο τον μισό, τότε το στηρίζω κι εγώ*.
Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία από τη στιγμή που, κρίνοντας από το παρελθόν, το ντου όχι μόνο δεν θα αποτελέσει εμπόδιο στην επαναπρόσληψη αλλά θα γίνει και παράσημο. Και μια διεκδίκηση που αποδεικνύει απειθαρχία, απροθυμία τήρησης συμφωνιών και διάθεση για ταραχές θα δικαιωθεί. Και μπράβο της.
