Ας αποφασίσουμε πολιτικά: Δημοκρατική παράταξη ή Συριζομάγαζο;

Η σύγκριση της ταυτόχρονης προεκλογικής περιόδου στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και στον ΣΥΡΙΖΑ κάνει το ΠΑΣΟΚ να φαίνεται παράδεισος πολιτικού πολιτισμού. Στην ουσία, το μεν ΠΑΣΟΚ επιχειρεί, μέσω της διαδικασίας εκλογής ηγεσίας, μια δυναμική ανασυγκρότηση την ίδια στιγμή που το κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα ως «πρώτη φορά Αριστερά» αυτοδιαλύεται εν μέσω μομφών, αντεγκλήσεων και αποχωρήσεων. Η κατάρρευση της -τυπικά και μέχρι νεωτέρας διάσπασης- αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που, μετά την απώλεια της εξουσίας ως του μοναδικού συνεκτικού της ιστού, εξαφανίστηκε και η ελπίδα της επανόδου σε αυτήν.

Ωστόσο, η προοπτική του ΠΑΣΟΚ -η κατά Σημίτη «ευκαιρία»- να πρωταγωνιστήσει ξανά στις πολιτικές εξελίξεις δεν μπορεί να στηρίζεται στη συγκριτική υπεροχή του έναντι της εικόνας διάλυσης που εκπέμπει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, το μήνυμα που χρειάζεται να σταλεί στην ελληνική κοινωνία είναι η ανάγκη της συγκρότησης μιας ευρείας δημοκρατικής παράταξης ικανής να ανταποκριθεί με υπευθυνότητα στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης σήμερα και να αναλάβει τα ηνία της χώρας αύριο. Η συντηρητική παράταξη θα ηττηθεί από μια πολιτική δύναμη που θα διατυπώσει πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και η ηγεσία της θα κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Η εποχή των στείρων συνθημάτων έχει παρέλθει.

Η συζήτηση -και η αναγκαία αντιπαράθεση- στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί επομένως να είναι τίποτε άλλο παρά καθαρά πολιτική, όπως καθαρά πολιτικά πρέπει να είναι και τα κριτήρια με τα οποία οι πολίτες θα πάνε στις κάλπες τον Οκτώβριο. Άλλωστε, μόνον έτσι θα κινητοποιηθεί ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός ψηφοφόρων, είτε πρόκειται για τα σημερινά ενεργά μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ είτε για τις εκατοντάδες χιλιάδες δημοκρατικούς πολίτες οι οποίοι αποστασιοποιήθηκαν τα δεκαπέντε τελευταία χρόνια. Το προσκλητήριο απευθύνεται και σε εκείνους που επέλεξαν «ευκολότερους» δρόμους που τελικά αποδείχτηκαν δύσβατοι και αδιέξοδοι.

Το βράδυ της 13ης Οκτωβρίου το πάρτι πρέπει να το κάνει η Δημοκρατική Παράταξη και όχι ο Πρωθυπουργός

Στις ομιλίες τους στη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ οι υποψήφιοι παρουσίασαν τα σχέδια που θα ξεδιπλώσουν εφόσον νικήσουν. Αν εξαιρέσει κανείς την αυτονόητη πολιτικά στάση της σημερινής ηγεσίας που διεκδικεί την επανεκλογή της στη βάση της λογικής «επιβιώσαμε, συνεχίζουμε, θα πάμε καλύτερα», δύο είναι ουσιαστικά τα σχέδια που αντιπαρατίθενται. Το πρώτο περιγράφει μια ανοιχτή και ευρεία δημοκρατική παράταξη, διαπνεόμενη από τις αρχές και τις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας, έτοιμη να προωθήσει τολμηρές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις-απαντήσεις στις μεγάλες σύγχρονες προκλήσεις. Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία αυτού του σχεδίου είναι ο αναπροσανατολισμός του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας προς την παραγωγή και την εξωστρέφεια στις συνθήκες της ψηφιακής εποχής.

Το δεύτερο σχέδιο περιγράφει ένα θολό ιδεολογικά «κεντροαριστερό» σχήμα που καλείται να μεταφέρει στην κεντρική πολιτική σκηνή την εμπειρία από τις αυτοδιοικητικές εκλογές της Αθήνας. Ωστόσο, η ανατροπή των συσχετισμών σε βάρος της συντηρητικής διακυβέρνησης θα έρθει ως αποτέλεσμα της συγκρότησης ενός πλειοψηφικού προοδευτικού ρεύματος της κοινωνίας και όχι ως συνέπεια της αδιαφορίας και της αποχής των πολιτών. Τις αλλοπρόσαλλες συγκυριακές πολιτικές συμμαχίες, τα προγράμματα της Θεσσαλονίκης και το χάιδεμα των αυτιών τα πλήρωσε πολύ ακριβά και πολύ πρόσφατα η χώρα ώστε να αντέξει να τα ξαναζήσει. Και πάντως όχι με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ που πλήρωσε δυσβάστακτο κόστος για τη σωτηρία της.

Το ΠΑΣΟΚ και η δημοκρατική παράταξη δεν μπορεί να εμπλακούν στην πορεία απαξίωσης και διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ ούτε και να αποτελέσουν σανίδα σωτηρίας για πρόσωπα και πολιτικές οριστικά καταδικασμένες από την ελληνική κοινωνία. Τα ιστορικά Λαϊκά Μέτωπα που φαντασιώνονται να ανασυστήσουν κάποιοι, συγκροτήθηκαν -στη χώρα μας και αλλού- για να υπερασπίσουν την ελευθερία και τις αξίες της δημοκρατίας και όχι για να μοιράσουν θέσεις και αξιώματα. Αν, όπως συμφωνούν όλοι οι υποψήφιοι, από την κάλπη του ΠΑΣΟΚ πρόκειται να αναδειχθεί η επόμενη πολιτική ηγεσία της χώρας, τότε η απάντηση στο δίλημμα «Δημοκρατική Παράταξη ή Συριζομάγαζο» οφείλει να είναι πεντακάθαρη. Το βράδυ της 13ης Οκτωβρίου το πάρτι πρέπει να το κάνει η Δημοκρατική Παράταξη και όχι ο Πρωθυπουργός.