Ε όχι και να λυπηθούμε τη Λινού

Παρατηρώ ότι σε πολλούς συμπολίτες, που καμία σχέση δεν έχουν (και δεν θέλουν να έχουν) με το κόμμα του Στέφανου με τα κολλητά ρούχα και του Πολάκη, δημιουργείται ένα ρεύμα συμπάθειας για τα παθήματα της συντρόφισσας Λινού. Το «τώρα μάλλον κατάλαβε πού πήγε κι έμπλεξε» είναι η φράση που κυριαρχεί, μαζί με μια διάθεση να ξεχωρίσει η συντρόφισσα Λινού από τον υπόλοιπο ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι εντελώς μα εντελώς λάθος.

Η συντρόφισσα Λινού δεν είναι μια ανήλικη που οι συριζαίοι παρέσυραν στο κόμμα τους, δεν έγινε το προεκλογικό καμάρι τους επειδή την απείλησαν ή την εκβιάσαν, δεν είναι μια αμόρφωτη και αφελής γυναίκα που ξεγελάστηκε από τον πονηρό Αλέκση. Η συντρόφισσα Λινού εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, έβαλε υποψηφιότητα με τον ΣΥΡΙΖΑ και εξελέγη με τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή το ήθελε και μάλιστα το ήθελε πολύ.

Η συντρόφισσα Λινού συστρατεύθηκε με τον Στέφανο με τα κολλητά ρούχα, τον Πολάκη, τον Αλέκση, τους Παππάδες, τον Ραγκούση, τον Φαραντούρη, την Ακρίτα, την Κασιμάτη, τη Δούρου, τον Φλαμπουράρη (πήγε πριν αποχωρήσουν οι αποτυχημένοι σύντροφοι της Νέας Αριστεράς) γιατί ταιριάζει μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί τους συμπαθεί, γιατί εκτιμά το ήθος και το ύφος τους. Όταν έκανε τις κοινές εμφανίσεις με τον Πολάκη δεν το έκανε επειδή είχε κάποιο πιστόλι στον κρόταφο, αλλά γιατί στον Πολάκη έβλεπε έναν άξιο συναγωνιστή στον αγώνα για εξουσία.

Δεν ξέρω γιατί ξαφνικά πριν λίγες εβδομάδες «ανακάλυψε» την τοξικότητα του Πολάκη, αλλά αυτή η τοξικότητα δεν έμοιαζε να την ενοχλεί καθόλου μέχρι εκείνη τη στιγμή που αποφάσισε να κάνει την πρωταγωνίστρια σαπουνόπερας της συντρόφισσας Ακρίτα και να βάλει τα κλάματα για τη συμπεριφορά του αψύ Σφακιανού. Όπως δεν την ενοχλεί μέχρι και σήμερα καμία άλλη τοξικότητα (δεν φαντάζομαι κανείς να πιστεύει ότι ο Πολάκης είναι ο δαίμονας σε ένα κόμμα αγγέλων).

Σε αντίθεση με κάποιον που μπορεί να ήταν από παλιά στο κόμμα και η επιβίωσή του να εξαρτάται από την παραμονή του, εκείνη επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ όταν όλοι ξέραμε ακριβώς τι ήταν και ποιοι είναι τα στελέχη του

Η συντρόφισσα Λινού στην πραγματικότητα είναι πιο συριζαία από τους συριζαίους. Γιατί σε αντίθεση με κάποιον που μπορεί να ήταν από παλιά στο κόμμα και η επιβίωσή του να εξαρτάται από την παραμονή του, εκείνη επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ όταν όλοι ξέραμε ακριβώς τι ήταν και ποιοι είναι τα στελέχη του. Στο κάτω κάτω μιλάμε για τη γιατρό η οποία την περίοδο της πανδημίας, τότε που η πολιτεία πάσχιζε να μαζέψει τους πιστούς που νόμιζαν ότι τίποτα δεν τους αγγίζει, διαβεβαίωνε ότι κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει με τη μετάληψη. 

Με λίγα λόγια, ακόμα κι αν τα όσα της καταλογίζει εμμέσως αλλά σαφώς το κόμμα της, είναι ψέματα (αν και οι ενδείξεις είναι σε βάρος της, αφού η Λινού έχει υπάρξει και ΠΑΣΟΚ), δεν θα λυπηθούμε κάποια που υφίσταται όλα αυτά τα οποία υπέστησαν δεκάδες άνθρωποι πριν από αυτήν και τα οποία η συντρόφισσα Λινού επιβράβευσε με τη συμμετοχή της στο κόμμα των θυτών. Πολύ περισσότερο όταν ακόμα και τώρα, ακόμα και ως ανεξάρτητη βουλευτής, μπορεί να απολαύσει την αστυνομική συνοδεία, το αυτοκίνητο, τον μισθό και τα προνόμια ενός βουλευτή. Και μπράβο της.