Αν συνέλθουν οι Πασόκοι…

Αγαπητοί φίλες και φίλοι, 

Ως πρώην ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, επί σειρά πολλών εκλογικών αναμετρήσεων που φτάνουν μέχρι και την επικράτηση Παπανδρέου το 2009, θα ήθελα να σας πω ότι αποτελώ μέρος ενός τεράστιου κοινού που ποτέ δεν απομακρύνθηκε από τη σοσιαλδημοκρατία και επιθυμεί να ξαναδεί τον μοναδικό μεγάλο πόλο της κεντροαριστεράς, να ξαναβρεθεί στην κυβέρνηση. Σε αντίθεση με τη ΝΔ, την οποία ποτέ κανείς κεντροαριστερός δεν ψήφισε με ευχαρίστηση, το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που έχει έτοιμη πελατεία να το περιμένει, αλλά μέχρι τώρα αδυνατεί να την κερδίσει.

Τώρα λοιπόν, με την ευτυχή πρωτοβουλία πολλών στελεχών, η αδυναμία αυτή τίθεται στην εκλογική κρίση των μελών και φίλων του κόμματος, ώστε να αλλάξει η ηγεσία που απέτυχε να αποκομίσει εκλογικά οφέλη, ανάλογα της κατάρρευσης των όμορων κομμάτων. Το να διαφημίζεται ως επιτυχία η μικρή άνοδος των ποσοστών, μαζί με την πρωτιά στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ανδρουλάκη και οι καλές επιδόσεις στην περιφέρεια, όταν αυτές είναι ανύπαρκτες στην αστική μισή Ελλάδα, είναι τουλάχιστον αστείο. Το εκλογικό σώμα, διά της αποχής κυρίως, έδειξε μια τεράστια κίτρινη κάρτα στη ΝΔ και (ξανά) στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς το ΠΑΣΟΚ να επωφεληθεί επί της ουσίας καθόλου. Και για να σας δώσουν τη νίκη, μετράνε οι κεντρώοι που ΔΕΝ ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, όχι αυτοί που ψήφισαν.

Θα είναι ολέθριο λάθος, μετά από τόση αμφισβήτηση, ακόμα κι αν του αναγνωρίζετε θετικά σημεία, να επαναλάβετε το ατυχές πείραμα Ανδρουλάκη

Το πρώτο λοιπόν που έχω να σας συστήσω, εάν θέλετε να ξανακερδίσετε τους παλιούς σας ψηφοφόρους και να διευρύνετε σημαντικά την απήχησή σας, είναι φυσικά να μη διανοηθείτε να διατηρήσετε την ίδια ηγεσία, όσο και αν αυτή διαθέτει την κομματική δικτύωση, για να το πετύχει. Κινητοποιήστε όσο το δυνατόν περισσότερους φίλους ψηφοφόρους, γιατί όπως καταλαβαίνει κι ένα παιδί του Δημοτικού, αν συνεχίσετε με την ίδια ηγετική ομάδα, που τσακώνεται στα πάνελ, πολλές φορές με επιθετικό ύφος άνευ λόγου, θα παραμείνετε για πάντα στα ποσοστά κάτω του 15%. Θα είναι ολέθριο λάθος, μετά από τόση αμφισβήτηση, ακόμα κι αν του αναγνωρίζετε θετικά σημεία, να επαναλάβετε το ατυχές πείραμα Ανδρουλάκη. 

Το δεύτερο που θεωρώ πολύ σημαντικό να αποφύγετε, είναι να επιτρέψετε οποιαδήποτε ώσμωση σε επίπεδο ηγεσίας και στελεχών, με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η εκτόξευση του λαϊκίστικου διαδόχου της ανανεωτικής αριστεράς αρχικά στη δεύτερη θέση και αργότερα στην κυβέρνηση, αποτελεί μέρος ενός κύκλου ανωμαλίας του πολιτικού συστήματος της χώρας, που τώρα κλείνει. Η θέση του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί πια να ανήκει σε κανέναν Τσίπρα ή Κασσελάκη (πόσο μάλλον σε έναν Πολάκη) – και την ώρα που, σπαρασσόμενο από τις έριδες, το σχήμα αυτό καταρρέει, εσείς δεν πρέπει επ’ ουδενί να συμπράξετε στη δημιουργία κάποιου νέου κεντροαριστερού φορέα, που απλώς θα απωθήσει τους σοβαρούς ψηφοφόρους, όσους είναι έτοιμοι να σας εμπιστευθούν. 

Είναι όχι μόνο ηθικά ντροπιαστικό, αλλά και εντελώς ατελέσφορο να περιμένετε από ένα χαμηλής ποιότητας δυναμικό να ενισχύσει τις τάξεις σας και την εκλογική σας απήχηση

Κι ερχόμαστε τώρα στο πιο σημαντικό: Σας παρακαλώ μη βαυκαλίζεστε οτι θα μπορέσετε να ανακάμψετε, προσεταιριζόμενοι αυτούς που στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν σας έβριζαν σκαιά ή τους παλιούς σας λαϊκιστές «συντρόφους», που σας εγκατέλειψαν για να ανέβουν στο άρμα της συριζαϊκής εξουσίας. Είναι όχι μόνο ηθικά ντροπιαστικό, αλλά και εντελώς ατελέσφορο να περιμένετε από ένα χαμηλής ποιότητας δυναμικό (ο Απόστολος Κακλαμάνης είχε χαρακτηρίσει τους δεύτερους ως άχρηστους που τους μάζεψε το βυτιοφόρο του Σύριζα) να ενισχύσει τις τάξεις σας και την εκλογική σας απήχηση. Από τους πρώην ψηφοφόρους σας που δοκίμασαν τον Σύριζα, όσοι είναι κάπως σοβαροί θα επανέλθουν, εφόσον έχετε μια στιβαρή ηγεσία. Δικοί σας είναι, δεν σας τους παίρνει κανείς, παρά μόνον η αποχή. Αν τους πάρει ο Πολάκης ή ο Βελόπουλος, δεν τους θέλετε καν.

Αντιθέτως, ο στόχος σας πρέπει να είναι οι ψηφοφόροι που εξασφαλίζουν από το 2019 την παντοκρατορία Μητσοτάκη. Όπως πολύ εύστοχα περιέγραψε συνάδελφος, η χώρα πολιτικά εξελίσσεται σε ένα απέραντο κέντρο. Και οι ψηφοφόροι αυτοί, όπως και να τους πείτε (αντι-σύριζα, πρώην αριστεροί, κεντροαριστεροί, ΠΑΣΟΚοι, σημιτικοί, κεντρώοι, φιλελεύθεροι, απολιτίκ, μη φανατικοί, μετριοπαθείς, πρώην ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ και του Ποταμιού), είναι αυτοί που ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις τα τελευταία ειδικά χρόνια, μετά τα παθήματα του καταστρεπτικού αντιμνημονιακού αγώνα και της κρίσης. Είναι οι πιο απαιτητικοί και δύσκολοι από όλους – και αν δεν τους κερδίσετε, απλώς θα δίνετε αενάως το πλεονέκτημα στον Μητσοτάκη. Μπορεί να του έδειξαν μαζικά μια πολύ αυστηρή κίτρινη κάρτα στις ευρωεκλογές, αλλά δεν έδωσαν την ψήφο τους αλλού – και αν δεν δουν απέναντι μια καλύτερη πρόταση, με βαρειά ίσως καρδιά, σε αυτόν θα καταφύγουν ξανά. Για να έχετε λοιπόν ελπίδα να κινηθείτε κάποτε σε επίπεδα μεταξύ του 30% και του 40%, θα πρέπει να πείσετε μεγάλο μέρος αυτών των ψηφοφόρων. 

Το τρίτο που πρέπει να σκέφτεστε, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι το πώς θα εκλέξετε μία ή έναν αρχηγό, που να έχει χαρακτηριστικά αντίστοιχα με αυτά που εξασφάλισαν τον θρίαμβο στον Μητσοτάκη, τόσο το 2019, όσο και το 2023: Να μπορεί να σταθεί απέναντι του πολιτισμικά, να ξέρει άψογα ξένες γλώσσες, να αντιλαμβάνεται τον κόσμο ως κοσμοπολίτης, με ευρωπαϊκή και διεθνή εμπειρία. Να έχει προσόντα και βιογραφικό (που δεν είναι μόνον οι σπουδές) αντάξιο ενός ηγέτη μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας. Να μπορεί να τον αντιμετωπίσει, με χαρακτηριστικά διείσδυσης στον απέναντι πολιτικό χώρο (όπως παλιότερα άλλοι δικοί σας πολιτικοί, όπως πχ ο Σημίτης ή ο Καμίνης). Να μπορεί να υιοθετεί τη ρητορική της μετριοπάθειας, της πειθούς και της αξιοκρατίας (αυτή τη φορά με αντίκρυσμα, έχουμε την ελπίδα), όχι για να συνεργαστεί ως δεκανίκι του Μητσοτάκη, όπως εκ του πονηρού λένε οι διάφοροι αριστερίζοντες του χώρου, αλλά ακριβώς για να μπορέσει να παίξει στα ίσα και να επικρατήσει. Οι εκλογικές μάχες κερδίζονται, ως επί το πλείστον, στο κέντρο του πολιτικού φάσματος. 

Η χώρα χρειάζεται σοβαρό επαναπροσδιορισμό της πυξίδας σε πολλά και κυρίως αυτά που αφορούν αντιθεσμικές, συντηρητικές πολιτικές και τριτοκοσμικές πρακτικές

Μέχρι στιγμής, έχετε δυο τρεις τέτοιους υποψηφίους, από τους οποίους μπορείτε να διαλέξετε. Μην ακούτε αυτούς που μιλούν σαν αντιδραστικά παιδιά για κομματικό πατριωτισμό (είδατε πόσο σας περιόρισε ο λεγόμενος κομματικός σωλήνας), πολιτική καθαρότητα και ταξική αντιπαλότητα με αριστερές ιδεοληψίες: Η χώρα χρειάζεται σοβαρό επαναπροσδιορισμό της πυξίδας σε πολλά και κυρίως αυτά που αφορούν αντιθεσμικές, συντηρητικές πολιτικές και τριτοκοσμικές πρακτικές. Το ΠΑΣΟΚ, πέρα από τα πολλά και σημαντικά που επιτέλεσε στην πενηντάχρονη ιστορία του, ήταν και σε αρκετές εκφάνσεις του λαϊκίστικα απαράδεκτο, με πολλά και απανωτά φάουλ. Ζητείστε αυτοκριτική και εκτιμήστε αυτούς που την κάνουν ειλικρινά. 

Από κει και πέρα, μετράει η πολιτική ακτινοβολία του καθενός και οι επιμέρους πολιτικές τους θέσεις και αποχρώσεις. Φροντίστε να επικρατήσει ο πραγματικά καλύτερος, αυτή είναι η ουσία της δημοκρατίας. Γιατί αλλιώς θα έχετε καταδικάσει τον πιο προοδευτικό χώρο του πολιτικού φάσματος, αλλά και κατ’ επέκταση τη χώρα, στην υστέρηση. Και επειδή ως γνωστόν, η φύση και η πολιτική απεχθάνονται το κενό, οι ευκαιρίες δεν θα είναι από εδώ και πέρα πολλές. Έχετε ήδη χάσει αρκετές. 

Με τιμή,

Ένας πρώην συνοδοιπόρος σας.