Και τα μυαλά στην Κάμαλα!

«Στο όνομα όλων των Αμερικανών, ανεξαρτήτως κόμματος, φυλής, φύλου ή γλώσσας, όπως αυτοί με τους οποίους μεγάλωσα, που δουλεύουν σκληρά, που προσπαθούν να κάνουν πραγματικότητα τα όνειρά τους, που προσέχουν ο ένας τον άλλο, όλων αυτών που η ιστορία τους μπορούσε να γραφτεί μόνο στο σπουδαιότερο έθνος του κόσμου, δέχομαι την υποψηφιότητα που μου αναθέτετε για να γίνω πρόεδρος των ΗΠΑ» Τα λόγια αυτά της Κάμαλα Χάρις έγιναν δεκτά με ανακούφιση από εκατομμύρια Αμερικανούς πολίτες που έβλεπαν τη χώρα τους έτοιμη να παραδοθεί ξανά στις διαθέσεις ενός αδίστακτου λαϊκιστή όπως και από τους πολίτες του κόσμου που έβλεπαν τον πλανήτη να παραδίνεται ανυπεράσπιστος στο έλεος των τυχοδιωκτισμών του Τραμπ και των κάθε λογής «φίλων» του καθώς και της καταστροφικής επέλασης της κλιματικής αλλαγής.

Η αποδοχή από την Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών του χρίσματος για να διεκδικήσει την Προεδρία της χώρας ήταν το πανηγυρικό κλείσιμο των εργασιών ενός συνεδρίου που θύμισε μερικές από τις πιο σημαντικές και αναζωογονητικές στιγμές του Δημοκρατικού κόμματος. Ο σεβασμός στην ιστορία και την παράδοσή του, η έκφραση της καθολικής και στέρεης πολιτικής του ενότητας, ο ενθουσιασμός για τη δύσκολη μάχη που θα δοθεί σε τρεις μόλις μήνες και -κυρίως - η ελπίδα για την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και την αποφυγή μιας προδιαγεγραμμένης σχεδόν ήττας σφράγισαν ένα συνέδριο που μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό για την Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο. Το σύνθημα «Yes, she can» (Ναι, μπορεί) με το οποίο ο Μπαράκ Ομπάμα εξέφρασε την αισιοδοξία του του για τη νίκη της Κάμαλα Χάρις θα γίνει σύνθημα στα χείλη κάθε δημοκρατικού Αμερικανού πολίτη.

Η ομιλία του Μπάρακ Ομπάμα για την Καμάλα Χάρις

Ωστόσο, ολόκληρη η ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα ήταν μια - ακόμα - παρακαταθήκη για την Κάμαλα Χάρις και για το μέλλον των ΗΠΑ. Είπε, ανάμεσα στα άλλα: «Όταν δεν υποστηρίζουμε τις αξίες μας ο κόσμος είναι λίγο πιο αμυδρός, οι δικτάτορες και οι αυταρχικοί αισθάνονται ενθαρρυμένοι και με την πάροδο του χρόνου γινόμαστε λιγότερο ασφαλείς. Δεν πρέπει να είμαστε ο χωροφύλακας του κόσμου και δεν μπορούμε να εξαλείψουμε κάθε σκληρότητα και αδικία στον κόσμο. Αλλά η Αμερική μπορεί να είναι, πρέπει να είναι, μια δύναμη για το καλό». Δεν ήταν μόνος του ο Ομπάμα στη μάχη για την αντιστροφή του κλίματος στους Δημοκρατικούς. Συγκλονιστικές ήταν και οι ομιλίες της Μισέλ Ομπάμα, του Μπιλ και τις Χίλαρι Κλίντον η οποία βίωσε και προσωπικά τις συνέπειες του Τραμπισμού καθώς και όλων των προσωπικοτήτων που υπηρετούν διαχρονικά και σταθερά τις αξίες του Δημοκρατικού κόμματος.

Ένα ακόμα μάθημα πολιτικού πολιτισμού - πολύ χρήσιμο και για τη δική μας κουλτούρα διαδοχής - έδωσε το Δημοκρατικό Κόμμα και στο ευαίσθητο ζήτημα της αναγκαίας απόσυρσης του Προέδρου Μπάιντεν από την κούρσα της διεκδίκησης μιας δεύτερης θητείας. Ακόμα και όταν η καταστροφική του παρουσία στο περίφημο ντιμπέιτ με τον Τραμπ σήμανε γενικό συναγερμό στα στελέχη του κόμματος, κανείς δεν σκέφτηκε να μειώσει την πολύτιμη συνολικά συμβολή του Τζο Μπάιντεν και ιδιαίτερα τη σημασία της κρίσιμης για την υπεράσπιση της δημοκρατίας προεδρικής του θητείας. Ο Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε περήφανος που ο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρός του και η Κάμαλα Χάρις δήλωσε περήφανη που υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος στη διάρκεια της θητείας του. Η καταλυτική παρέμβαση της Νάνσυ Πελόζι, της μεγαλύτερης διαχρονικής προσωπικότητας των Δημοκρατικών, στο θέμα της απόσυρσης του Μπαίντεν «ξεπλήρωσε» τους κάφρους του Τραμπ που βανδάλισαν το γραφείο της στο Καπιτώλιο.

Μαζί με τους Αμερικανούς πολίτες, η υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις γέμισε με ελπίδα και αισιοδοξία και τους προοδευτικούς πολίτες της Ευρώπης. Μπορεί στις πρόσφατες ευρωεκλογές να μην πραγματοποιήθηκαν οι απειλές της «Ακροδεξιάς διεθνούς» για την ανάδειξή της στη δεύτερη πολιτική δύναμη στο ευρωκοινοβούλιο αλλά ο κίνδυνος παραμένει. Σε ένα εκρηκτικό περιβάλλον με τους δύο πολέμους να αγριεύουν ολοένα και περισσότερο, με τη Γαλλία και τη Γερμανία να νιώθουν καυτή την ανάσα της Ακροδεξιάς, με τον Όρμπαν, την Μελόνι και άλλους να απολαμβάνουν την εξουσία τους και αρκετούς άλλους να καιροφυλαχτούν, μια ενδεχόμενη εκλογή Τραμπ στην Αμερική θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του οράματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ο αγώνας της Κάμαλα Χάρις για δημοκρατία, ελευθερία και ισοτιμία χωρίς διακρίσεις φύλου, χρώματος και θρησκείας είναι και δικός αγώνας.