Zητάμε από τους πολίτες να δώσουν τη μόνη χρήσιμη ψήφο που υπάρχει, την ψήφο στο ΠΑΣΟΚ, στη Δημοκρατική Παράταξη, προκειμένου να είμαστε το τρίτο κόμμα, που συνταγματικά θα έχει την τρίτη εντολή, η οποία εξασφαλίζει την αποφυγή του ατυχήματος, τονίζει στην A.V. ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος.
Φοβάστε το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ; Θα είναι καταστροφή για τη χώρα;
Δεν φοβάμαι τίποτα. Αυτός που κανονικά θα έπρεπε να φοβάται την αυτοδυναμία είναι ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί τότε θα βρεθεί ενώπιον πολύ σκληρών διλημμάτων, χωρίς άλλοθι και χωρίς δικαιολογίες του τύπου «δεν μπορώ να εφαρμόσω το πρόγραμμά μου γιατί δεν μ’ αφήνουν». Αν αυτό το ενδεχόμενο γινόταν πραγματικότητα, τότε θα έβλεπε ο κ. Τσίπρας τι πραγματικά σημαίνει το «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» που είπε από το νησί των ιπποτών πριν μερικές μέρες. Και να σας πω κάτι; Θεωρώ εντελώς αντιαισθητικά και την καταστροφολογία, τον άγαρμπο εκφοβισμό που εκτοξεύει η ΝΔ, αλλά και τον κουτοπόνηρο, ή αφελή στην καλύτερη περίπτωση, εφησυχασμό που προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας «όλα θα πάνε καλά, θα τους χορέψουμε στο ταψί, θα έχουμε λεφτά, ο παράδεισος μας περιμένει». Ο εφησυχασμός αυτός είναι παράλληλα και επικίνδυνος γιατί μετά, όταν αναπόφευκτα δεν γίνουν τα πράγματα τόσο εύκολα όσο τα περιγράφεις, όσοι σε πίστεψαν θα στραφούν εναντίον σου με οργή.
Το ερώτημα έρχεται και επανέρχεται. Αν ο νικητής των εκλογών δεν έχει αυτοδυναμία, θα συνεγαζόσασταν και πώς, εφόσον επιμένετε πως δεν θέλετε να είστε «μπαστακωμένοι» σε μια κυβέρνηση συνεργασίας;
Το κόμμα που θα έρθει πρώτο την Κυριακή δεν θα έχει αυτοδυναμία και, όπως είπα, κανονικά όποιος έχει συνείδηση των προβλημάτων δεν θα έπρεπε να θέλει τεχνητή αυτοδυναμία λόγω εκλογικού συστήματος. Σας θυμίζω ότι το 2012 η ΝΔ οδήγησε τη χώρα σε εκλογές πιστεύοντας ότι θα είναι η επόμενη αυτοδύναμη κυβέρνηση και τελικά τι κατάφερε; Πήρε μόλις 18% τον Μάιο με το ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται στο 13%, δηλαδή τα δύο κόμματα τα χώριζαν 2,5 ποσοστιαίες μονάδες.
Ούτως ή αλλως πρέπει να αναζητηθούν συμμαχίες και ευρύτερες συνεργασίες. Εμείς δεν λέμε κάτι διαφορετικό από αυτό που λέγαμε το 2012. Επιθυμούμε τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης ευρύτατης συνεργασίας, στην οποία θα συμμετέχουν όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις του συνταγματικού τόξου που πιστεύουν ή λένε ότι πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Όσοι μπορούν και όσοι θέλουν. Θέλαμε το 2012 και τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα και όλους τους άλλους. Τελικά, η ΝΔ από τα δεξιά και η ΔΗΜΑΡ από τα αριστερά, προσχώρησαν στη δική μας στρατηγική και σχηματίστηκε η κυβέρνηση εθνικής ανάγκης. Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε. Το ίδιο ζητάμε και πάλι χωρίς να εννοούμε ότι σώνει και καλά εμείς, το ΠΑΣΟΚ Δημοκρατική Παράταξη, πρέπει να συμμετέχουμε στην κυβέρνηση. Όπως λέτε, δεν είμαστε «μπαστακωμένοι» σε κυβερνητικές καρέκλες, ούτε είμαστε το κόμμα-μπαλαντέρ για κανέναν. Είμαστε εθνικοί εταίροι και όχι κυβερνητικά συμπληρώματα.
Ποιες οι προϋποθέσεις για ευρύτερα, συναινετικά σχήματα εξουσίας μετά τις εκλογές; Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και ποιες οι προϋποθέσεις για να παίξετε εγγυητικό ρόλο;
Το ζήτημα είναι η κατανόηση και η αποδοχή της εθνικής στρατηγικής που θα μας οδηγήσει με ασφάλεια στην επόμενη μέρα, εκτός μνημονίου. Κόκκινη γραμμή είναι η μη διακινδύνευση της θέσης της χώρας στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη. Ο σεβασμός των θυσιών και των επιτευγμάτων του ελληνικού λαού. Και σε αυτή την κυβέρνηση θέλουμε να είμαστε εθνικοί εταίροι, οι εγγυητές, όχι της κυβερνητικής, αλλά της εθνικής σταθερότητας. Γι’ αυτό ζητάμε από τους πολίτες να δώσουν τη μόνη χρήσιμη ψήφο που υπάρχει, την ψήφο στο ΠΑΣΟΚ, στη Δημοκρατική Παράταξη, προκειμένου να είμαστε το τρίτο κόμμα, που συνταγματικά θα έχει την τρίτη εντολή, η οποία εξασφαλίζει την αποφυγή του ατυχήματος.
Φοβάστε το ενδεχόμενο δεύτερων εκλογών; Δεν υπάρχει διαθέσιμος εθνικός χρόνος για δεύτερες εκλογές. Αυτό θα σημαίνει παράταση της αβεβαιότητας, εγκλωβισμό στο μνημόνιο, βλάβη για την οικονομία.
Τι σας φοβίζει περισσότερο στο μετεκλογικό σκηνικό σε σχέση με τη σχέση μας με την Ευρώπη;
Τα εύκολα μεγάλα λόγια που σε αυτοδεσμεύουν. Την αδυναμία κατανόησης των συσχετισμών και των μηχανισμών. Το λάθος όχι μόνο λόγω πολιτικής επιλογής, αλλά από αδυναμία διαχείρισης.Τα πράγματα είναι σκληρά στο διεθνές περιβάλλον που ζούμε και ακόμα περισσότερο εντός της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης που μπορεί να μην είναι αυτή που θέλουμε και ονειρευόμαστε γιατί είναι συντηρητική και έχει ίσως αργά αντανακλαστικά, αλλά είναι η καλύτερη περιοχή στον κόσμο. Σε αυτή την Ευρώπη κυριαρχούν σήμερα νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και αυτό δεν έχει τόσο σχέση με την ιδεολογική κατεύθυνση των κυβερνήσεων, στις μισές εκ των οποίων συμμετέχουν άλλωστε σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, αλλά με την επιβολή της βούλησης των αγορών. Αυτή η Ευρώπη φυσικά θέλουμε να αλλάξει, αλλά μέχρι να γίνει αυτό πρέπει να αποδεχτούμε ότι εντός των θεσμικών της οργάνων και ιδίως του Eurogroup τα πάντα είναι υπό διαπραγμάτευση και απαιτούν συναινέσεις και συμβιβασμούς.
Αν τώρα εμείς πάμε στη διαπραγμάτευση με τον «τσαμπουκά» του νέου, του ωραίου και του φρέσκου, αν κάνουμε ψευτολεβεντιές και τους λέμε ότι θα τους χορέψουμε στο ταψί και θα τραβήξουμε το αυτί της Μέρκελ και του Σόιμπλε, αν τους απειλούμε με μονομερείς ενέργειες, με μηνύματα ότι δεν θα σεβαστούμε τη συνέχεια του κράτους, δεν αναγνωρίζουμε τίποτα, τα κάνουμε όλα από την αρχή γιατί είμαστε καλύτεροι διαπραγματευτές, τότε μπορεί να φάμε τα μούτρα μας και να προκαλέσουμε ζημιά στον τόπο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αφειδώς εξαγγελίες για ελαφρύνσεις. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ παλιότερα ακολουθούσε αυτές τις τακτικές προεκλογικά. Τώρα όμως ασκείτε κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ για όλα αυτά...
Ακριβώς, αυτό είναι το θέμα. Έτσι κακομάθαμε τους πολίτες, με αυτό τον τρόπο τους διαπαιδαγωγήσαμε. Και καλά, τότε που δίναμε εμείς υποσχέσεις υπήρχε και αρκετό περιθώριο να τις υλοποιήσουμε και το κάναμε σε μεγάλο βαθμό. Τώρα τι νόημα έχει να υπόσχεσαι πράγματα που ξέρεις πολύ καλά ότι δεν μπορείς να υλοποιήσεις; Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Δυστυχώς,όμως, ενώ ο πολίτης απαιτεί να του λένε οι πολιτικοί την αλήθεια, όταν κάποιος λέει την αλήθεια, που είναι σκληρή και δυσάρεστη συνήθως, τότε όλοι στρέφονται στο εύκολο ψέμα που τους χαϊδεύει τα αυτιά. Τι κάνει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα; Ετοιμάζει το μετεκλογικό σκηνικό της απογοήτευσης που θα νιώσουν όσοι τον πίστεψαν. Μιας απογοήτευσης που εύκολα μπορεί να γίνει οργή και τότε ο οργισμένος πολίτης που δεν είναι ψύχραιμος μπορεί να στραφεί σε άλλες επιλογές. Με τις υποσχέσεις του τύπου «λεφτά υπάρχουν» –όχι όπως ειπώθηκε, αλλά όπως εισπράχθηκε το 2009– ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι δεν διδάχθηκε τίποτα από την πρόσφατη ιστορία της κρίσης και, δεύτερον, ότι ταυτίζεται με τα αίτια που προκάλεσαν την κρίση η οποία έφερε το μνημόνιο. Γιατί κι αυτό αποτελεί άλλο ένα ψέμα που λένε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθούν να πείσουν ότι το μνημόνιο έφερε την κρίση ενώ συνέβη ακριβώς το αντίστροφο.
Ένας νέος που ψάχνει δουλειά εδώ και καιρό στα χρόνια της κρίσης, που βρίσκει τις πόρτες κλειστές, γιατί να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ;
Μα, ακριβώς αυτός είναι o λόγος που πρέπει να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ. Γιατί ο άνεργος είναι αυτός που ενδιαφέρεται να είναι η Ελλάδα σταθερή μέσα στην Ευρώπη, μέσα στο ευρώ που προσελκύει επενδυτές, ανοίγει δουλειές, δίνει δουλειά στα παιδιά του. Γιατί ο πλούσιος που έχει τη δυνατότητα να βγάλει τα λεφτά του έξω, περιμένει να καταστραφεί η Ελλάδα, να πάει στις πληθωριστικές δραχμές για να αγοράσει φθηνά. Ο μεσαίος, ο φτωχός, είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για το κράτος, για την εθνική οικονομία, για την κρατική πολιτική.
12°
