Μιλένα Αποστολάκη: Γιατί αποφάσισε να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ
Η υποψήφια για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, Μιλένα Αποστολάκημίλησε στην εκπομπή του ΕΡΤNews για τις εσωκομματικές εξελίξεις αλλά και για την απόφαση που έλαβε να μπει στην «κούρσα» για την προεδρία.
«Ανήκω σε εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που διαχειρίστηκαν το εκλογικό αποτέλεσμα το βράδυ των ευρωεκλογών, με μεγάλη νηφαλιότητα και με ψυχραιμία. Πιστεύω ότι πάντοτε το εκλογικό αποτέλεσμα πρέπει κανείς να το βλέπει με μια μεγάλη απόσταση. Και δεν ήμουν ανάμεσα σε εκείνα τα στελέχη που μίλησαν για αλλαγή ηγεσίας. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό δημιουργήθηκε ως μια ντε φάκτο πλέον εξέλιξη στο ΠΑΣΟΚ, από τη στιγμή που ο κ. Ανδρουλάκης αποφάσισε να σηκώσει το γάντι και να προκηρύξει εκλογές εσωκομματικές στις 6 Οκτωβρίου» δήλωσε στην αρχή η Mιλένα Αποστολάκη και συνέχισε:
«Άρα, με βάση αυτήν την πραγματικότητα, η απόφασή μου υπαγορεύτηκε από την ευθύνη να συμβάλω σε έναν, κατά την άποψή μου, αναγκαίο στόχο, αναγκαίο όχι για τις μικροκομματικές επιδιώξεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά έναν αναγκαίο στόχο για τη χώρα.
Να γίνει δηλαδή και στην Ελλάδα αυτό που έζησε και ζει η Βρετανία αυτή τη στιγμή με την επάνοδο των Εργατικών, 14 χρόνια μετά την τελευταία διακυβέρνησή τους. Πιστεύω ότι αυτή η αλλαγή σελίδας είναι μια κοινωνική και πολιτική αναγκαιότητα για τη χώρα και τους πολίτες. Δεν αφορά τις κομματικές επιδιώξεις του ΠΑΣΟΚ, γιατί η διακυβέρνηση της χώρας πέντε χρόνια τώρα από τον κ. Μητσοτάκη που υποδύεται τον κεντρώο, είναι μια καθεστωτική διακυβέρνηση από μια δεξιά κυβέρνηση που αυξάνει δραματικά τις ανισότητες και αυξάνει επίσης δραματικά την απόσταση ανάμεσα στους κερδισμένους και τους χαμένους, οδηγώντας εκτεταμένα τμήματα της κοινωνίας σε αποκλεισμό και ανημπόρια.
Άρα είναι επιτακτική η ανάγκη να υπάρξει εκείνος ο φορέας που πλειοψηφικά θα μπορέσει να ικανοποιήσει αυτό το αίτημα.
Και αυτός ο φορέας πρέπει να είναι ένας προοδευτικός φορέας και όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, ενώ υπάρχει ένας μεγάλος ηττημένος και μια απόφαση των πολιτών να ζητήσουν πολιτική αλλαγή, δεν υπάρχει φορέας για να υποδεχτεί αυτό το αίτημα. Αυτή λοιπόν είναι η κινητήρια, αν θέλετε, βάση της απόφασής μου».
Η υποψήφια για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εξήγησε ακόμη: «Οποιοσδήποτε αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη οφείλει να είναι έτοιμος. Και σε ό, τι με αφορά, παρότι μου είναι λίγο άβολο να μιλώ για μένα, θέλω να σας πω ότι έχω μια μακρά κοινοβουλευτική παρουσία, ότι έχω συμμετοχή σε υπουργικά, εχω συμμετοχή στα ανώτατα πολιτικά καθοδηγητικά όργανα του ΠΑΣΟΚ όταν το ΠΑΣΟΚ λειτουργούσε με έναν τρόπο πολύ πειθαρχημένο και συλλογικό, δηλαδή Εκτελεστικό Γραφείο, με 11 πρόσωπα, πολύ ισχυρά πολιτικά πρόσωπα, μέσα από τα οποία άντλησα πολύ χρήσιμη εμπειρία και όλα αυτά είναι για μένα μια μεγάλη περιουσία».
Η κα Αποστολάκη μίλησε για αναγκαιότητα αλλαγής σελίδας και ερωτώμενη εάν αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει με τον Νίκο Ανδρουλάκη απάντησε: «Όπως σας είπα ετέθη ένα θέμα ηγεσίας με έναν τρόπο στον οποίο δεν είχα καμία συμμετοχή το ο ίδιο βράδυ των εκλογών. (…) Άρα αυτό από μόνο του σημαίνει νομίζω, πολλά πράγματα για τη δική μου θέση.
Τώρα, ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένα πρόσωπο στο οποίο νομίζω ότι θα πρέπει όλοι να πιστώσουμε ότι κατοχύρωσε για το ΠΑΣΟΚ τη στρατηγική της αυτονομίας απέναντι σε πολλούς που προσπαθούσαν να μονιμοποιήσουν το χαρακτήρα του μικρού χρήσιμου εταίρου. Αυτό είναι κάτι που δε συμβαδίζει με τη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ, με την ταυτότητά του, με τα ιδρυτικά του χαρακτηριστικά.
Από κει και πέρα, είναι αλήθεια πως σε ο, τι αφορά το αποτέλεσμα των εκλογών δεν ήταν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, υπό την έννοια όχι μόνο ότι δεν επετεύχθη ο στόχος της δεύτερης θέσης, τον οποίο πολύ σωστά έθεσε κατά την άποψή μου, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει κάτι πιο σημαντικό, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε: Μια πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί. Μια πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει εκείνα τα φόντα ώστε με πλειοψηφικό τρόπο, ως προοδευτικός πόλος να γίνει η εναλλακτική λύση για τη χώρα, ενώ κατά την άποψή μου το αίτημα για πολιτική αλλαγή είναι ώριμο. Άρα αυτή, νομίζω αυτό είναι το διακύβευμα της δικής μου υποψηφιότητας. Να μπορέσουμε να πείσουμε ότι ναι, μπορούμε».
4°
