Σχόλιο για τις υποψηφιότητες ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, τις γαλλικές και αμερικανικές εκλογές, τα κρούσματα covid, την ενδοοικογενειακή βία και την κριτική Σαμαρά - Βενιζέλου στον Μητσοτάκη
Θέλει μεγάλο ταλέντο να εκνευρίσεις τους ίδιους τους υποστηρικτές σου. Ο κύριος Δούκας με την πρόθεσή του να κατέβει υποψήφιος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έβαλε απέναντί του και την τελευταία ρανίδα συμπάθειας, τόσο από τον λεγόμενο προοδευτικό χώρο όσο και από τον συντηρητικό που τιμώρησε τον απερχόμενο δήμαρχο. Ο δήμαρχος που πότε φωτογραφίζεται στη θέση του συνοδηγού ενός πλυστικού μηχανήματος, πότε δίπλα σε ηθοποιούς και δημοσιογράφους, με κάθε αφορμή, είναι αδύνατον να κρύψει το βλέμμα που φλεξάρει σε κάθε καρέ: «κοίτα να δεις πόσο εύκολα βρέθηκα εδώ, ποιος να το πίστευε, μήπως είμαι πολύ γαμάτος;»
Γι’ αυτό που συνέβη στον Δήμο Αθηναίων και σύντομα και στο ΠΑΣΟΚ ευθύνονται αποκλειστικά και μόνο οι εστέτ αριστεροί. Αφού έκαναν εκστρατεία υπέρ του κ. Δούκα, τώρα που είδαν το αληθινό του πρόσωπο κάνουν πως δεν έχουν ευθύνη. Μιλούν για τον καιρό, την τιμή της χωριάτικης στις Κυκλάδες, αν πρέπει να αντικαταστήσουν το σοβατεπί από την υπερχείλιση της πισίνας. Θυμίζουν τους πεζούς που με την απροσεξία τους, προξενούν θανατηφόρα δυστυχήματα, αλλά φεύγουν κύριοι αφού παντού και πάντα τους προστατεύει ο ΚΟΚ.
Η εστέτ αριστερά στη Γαλλία έκανε μεγαλύτερη ζημιά. Αφού πίστεψε ότι η πολυπολιτισμικότητα που είναι μια αφηρημένη έννοια και ως εκ τούτου ακίνδυνη είναι εκτός από διαχειρίσιμη και μονάδα μέτρησης δημοκρατικών αντανακλαστικών. Η παταγώδης αποτυχία της ενσωμάτωσης για πολιτιστικούς, οικονομικούς και θρησκευτικούς λόγους, ώθησε τον ανασφαλή μέσο Γάλλο να πιστέψει στον μεσσιανισμό των ακροδεξιών φρούτων. Φρούτα που, αν πάρουν την εξουσία, δεν είναι σίγουρο ότι και οι ίδιοι ξέρουν τι θα την κάνουν.
Τώρα που έχει αποδειχτεί ότι όλοι μπορούν να γίνουν πρόεδροι μιας παράταξης γιατί να απορρίπτουμε την πιθανότητα να γίνει πρόεδρος και η Θεοπούλα, η αγαπημένη γιαγιά από το «Παρά πέντε». Η Αμερική είναι μια χώρα προχωρημένη. Τα έχει κάνει όλα από τότε που ανακαλύφθηκε. Μπορεί να μην κατάφερε να αναδείξει γυναίκα πρόεδρο, αλλά μπορεί να αναδείξει πρόεδρο με αρχές άνοιας. Εδώ έκανε πρόεδρο τον Τραμπ. Ούτως ή άλλως, οι πρόεδροι των άλλων ισχυρών κρατών δεν είναι καλύτεροι κι ας έχουν ιατρικώς σώας τας φρένας. Ίσως μεταξύ Ρωσίας, Β. Κορέας και Αμερικής δημιουργηθεί ένα μεταφυσικό τρίγωνο βερμούδων όπου θα κυριαρχεί η παράνοια και στο οποίο η ανθρωπότητα θα μεγαλουργήσει.
Αλλά ας μην γκρινιάζουμε γιατί όπως όλοι έχουν παρατηρήσει έχει μπει το άγιο καλοκαιράκι. Τι σημαίνει αυτό; Όλα μπαίνουν στο pause. Σημαίνει ότι έχεις προετοιμαστεί ψυχολογικά να ξεκουραστείς, να διαβάσεις, να κολυμπήσεις, και όλα αυτά αν έχεις την τύχη με το μέρος σου. Υπάρχει περίπτωση να σε βρει φωτιά. Αν δε σε βρει φωτιά, υπάρχει περίπτωση να σε βρει ο covid. Τα κρούσματα ανεβαίνουν επικίνδυνα τη στιγμή που γράφω αυτές τις αράδες. Αν δε σε βρει ούτε φωτιά ούτε covid, μπορεί να σε βρει το βίαιο ξέσπασμα του συντρόφου σου που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε δώσει κανένα δικαίωμα.
Ποια είναι η πρώτη δουλειά του πατέρα όταν ο μαιευτήρας ανακοινώνει ότι το φύλο του βρέφους είναι κορίτσι; Να πάρει την κοντινότερη σχολή πολεμικών τεχνών και να γράψει το κοριτσάκι. Το μπαλέτο δεν σώζει ζώες, ενίοτε τις καταστρέφει. Ο «Μαύρος κύκνος» ειναι μια ταινία βγαλμένη απ’ τη ζωή. Εκτός από μία καθαρή μυθοπλασία. Ό,τι υπάρχουν όμορφες λεσβίες μπαλαρίνες. Αν το κορίτσι γεννηθεί straight και χρειαστεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, χίλιες φορές μια μαύρη ζώνη από ένα κόκκινο κουμπί. Όλοι το γνωρίζουν πια αυτό.
Χαιρετούμε την πρωτοβουλία των δύο πρώην πρωθυπουργών να ασκήσουν δριμεία επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη σε βιβλιοπαρουσίαση. Η βιβλιοπαρουσίαση ως επί το πλείστον είναι ένα βαρετό event στο οποίο οι περισσότεροι πηγαίνουν από υποχρέωση. Τώρα αλλάζει το πράγμα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή για μια συνέντευξη Τύπου χωρίς να είναι συνέντευξη Τύπου. Ίσως αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία να γίνεται πρωτοσέλιδο τι ειπώθηκε σε μια βιβλιοπαρουσίαση από δυο προσκεκλημένους και να μην γνωρίζουμε ούτε τον τίτλο του βιβλίου ούτε το περιεχόμενό του. Οι γνήσιοι βιβλιόφιλοι θα προσπεράσουν τις ελληνικές εκ του σύνεγγυς βιβλιοπαρουσιάσεις και θα παραμείνουν στις προτάσεις του Goodreads, του Bookbub, του kirkusreviews και του NewYorkTimesBookReview. Για τους υπόλοιπους κάθε συνάντηση με αφορμή ένα βιβλίο προωθεί την ανάγνωση. Ακόμη κι αυτή που γίνεται ανάμεσα στις γραμμές.
Το κεντρικό αποτέλεσμα είναι ο διαχωρισμός της κοινωνίας καθαυτής, σε «συστημικούς» και «αντισυστημικούς» με την ουσία να χάνεται στο απύθμενο χάος των αντιπαραθέσεων χωρίς ειρμό
Τα πάντα είναι ρίσκο όταν ζεις σε μια χώρα όπου το κράτος είναι το απλό άθροισμα υπαλλήλων χωρίς ικανότητες, προϊσταμένων χωρίς ευθύνες και πολιτικών που περιφέρουν αυτάρεσκα τις ιδιότητές τους
Οποιοσδήποτε ικανός να παραγάγει έργο προσκρούει πάνω στο παραλήρημα ότι έτσι παρεμποδίζει την «εξαθλίωση των εργαζομένων» και καθυστερεί την «επανάσταση»
