Αλέξης Τσίπρας: Το rebranding του πρώην πρωθυπουργού και το μοντέλο-μετενσάρκωση του Ανδρέα Παπανδρέου
Ο αυθεντικός Δρ. Ζιβάγκο, του φερώνυμου μυθιστορήματος του Μπόρις Παστερνάκ είχε ορθά αξιολογηθεί από τους λογοκριτές της Σοβιετικής Ένωσης ως ένας ατομιστής που αδιαφορούσε για τα ιδανικά του Μαρξισμού και νοιάζονταν μόνο για την προσωπική του ευημερία. Υπό αυτή την έννοια έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά με τον πρόσφατα ανακηρυχθέντα διδάκτορα του πανεπιστημίου Κοτς, Αλέξη Τσίπρα.
Η επάνοδός του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας ήταν γρήγορη και -όπως όλη η πολιτική πορεία του- άκρως επεισοδιακή. Με τη βοήθεια πιθανώς της εταιρείας που επιμελείται το Rebranding Tsipras, η επάνοδος ντύθηκε με το μανδύα του ενδιαφέροντος για την παλινόρθωση του χώρου της κεντροαριστεράς. Αρκετοί όμως είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική του -πολιτική- επιβίωση.
Για να πετύχει τον στόχο του, είναι ικανός για οτιδήποτε. Ο άνθρωπος που σχεδόν απερίσκεπτα ακολούθησε τις ιδεοληψίες του (αυταπάτες προτιμά ο ίδιος) ταλαιπωρώντας εκατομμύρια Έλληνες, μόνο και μόνο για να δείξει στα πέρατα της Γης την ικανότητα του στην kolotoumba, δεν δυσκολεύεται ιδιαίτερα να μεταμορφωθεί σε οτιδήποτε. Τα 15 βιβλία του Οβιδίου πιθανόν δεν θα ήταν αρκετά για να περιγράψουν το ταλέντο του. Όπως τότε που -επιστρέφοντας από τις Η.Π.Α.- μιλούσε με προφορά βέρου Τεξανού. Μέσα απ’ το Ντάλας. Ή όπως αργότερα που παρίστανε τον σοσιαλιστή και παρακολουθούσε την ατζέντα των ευρωσοσιαλιστών του PES, ενώ εγχωρίως εμφανιζόταν σαν διασταύρωση του Τσε Γκεβάρα με τον Γκράμσι.
Ο «φυσικός ηγέτης» του ΣΥΡΙΖΑ πολιτεύτηκε αποκαλώντας τους κεντροαριστερούς «γερμανοτσολιάδες» και «προσκυνημένους» ενώ αποκαλούσε τον Γιώργο Παπανδρέου «Ολαντρέου» αλλά και «Πινοσέτ». Τώρα όμως που βρέθηκε «στην απέξω» και χωρίς κόμμα, αφουγκράζεται την ανάγκη της κοινωνίας για μια ενιαία κεντροαριστερά. Όταν βέβαια είχε τη δυνατότητα να το κάνει, επέλεξε τον Πάνο Καμμένο.
Η σημερινή συγκυρία επιβάλλει έναν «σοφότερο» Τσίπρα. Έναν Νέστορα “under construction”. Στο νέο αυτό Rebranding βοηθούν οι ακαδημαϊκές περγαμηνές. Δεν χαράμισε άλλωστε τόσα χρόνια στα θρανία για το τίποτα. Αποδεικνύοντας ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός, πήγε στην Τουρκία, σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο (στο Koç University) που ειδικεύεται σε σπουδές επιστημών και μηχανικής και αναγορεύθηκε σε επίτιμο διδάκτορα. Δεν πτοήθηκε από το γεγονός ότι το Koç University είναι ιδιωτικό. Παρά το γεγονός ότι η μέχρι τώρα ρητορική του για το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων ήταν του τύπου «συμβόλαιο συμφερόντων με τα ιδιωτικά κολλέγια» και «ένα ακόμη σκαλοπάτι στον κατήφορο απαξίωσης των θεσμών».
Βεβαίως ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ήδη διδάκτωρ. Στις 8 Μαρτίου του 2016 και μετά από έναν χρόνο -επεισοδιακής- Πρωθυπουργίας, ο Αλέξης Τσίπρας μετέβη στη Σμύρνη για να ανακηρυχθεί επίτιμος Διδάκτωρ από το επίσης ιδιωτικό οικονομικό πανεπιστήμιο İzmir Ekonomi Üniversitesi. Άλλωστε όπως ο ίδιος είπε αργότερα «η οικονομία είναι το ατού μου». Τα χρόνια όμως είχαν περάσει και το rebranding ήθελε φρέσκα κουλούρια. Και δη από πανεπιστήμιο κοντά στο αντικείμενο των σπουδών του ως Πολιτικός Μηχανικός. Μια ολιστική προσέγγιση 180 μοιρών.
Ο Τσίπρας με τήβεννο, είναι ο Τσίπρας της νέας εποχής. Ώριμος, πλήρης, κατασταλαγμένος. Έχει συγχωρέσει τους παλαιούς άσπονδους εχθρούς του. Όσους δηλαδή υπηρέτησαν τα «40 χρόνια πασοκονεοδημοκρατίας». Αυτούς δηλαδή που κατηγορούσε ανοιχτά στο πρόσφατο παρελθόν, ότι κατέστρεψαν τη χώρα. Τώρα είναι έτοιμος να κυβερνήσει ξανά, με τη δική τους στήριξη. Πρώτα ο θεός.
Στη «στροφή προς την ποιότητα» βοηθά και ο Στέφανος Κασσελάκης. Οι παλινωδίες του νέου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν την ευκαιρία στον Τσίπρα να πλασάρεται ως πολιτικός με ανάστημα ανάλογο του Τσώρτσιλ. Η τουλάχιστον έτσι νομίζει.
Οι εποχές που πετάγονταν με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος σε κηδεία αριστερού δικτάτορα και που έστελνε επιστολές στον Μαδούρο σε μια προσπάθεια να προστατέψει την διεθνή αριστερά από τις κακές γλώσσες που ενέπλεκαν τον πρέσβη της Βενεζουέλας σε περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, έχουν παρέλθει. Τώρα το μοντέλο-στόχος είναι μια μετενσάρκωση του Ανδρέα Παπανδρέου. Είχε ήδη μιμηθεί (αριστοτεχνικά) τη φωνή και είχε φορέσει μαύρο ζιβάγκο. Εν συνεχεία προσεταιρίστηκε και τον απόγονο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Στο παζλ του “Total makeover - the Tsipras edition” έλειπαν οι ακαδημαϊκές περγαμηνές (οι οποίες αναμφίβολα προηγούνταν της φήμης του Ανδρέα). Έτσι η εταιρεία rebranding του φόρεσε την τήβεννο και τον έκανε Δόκτωρα. Δε ρεστ ιζ χιστορι κυρίες και κύριοι της συντηρητικής νομενκλατούρας της Ευρώπης.
14°
