Παρακολουθούμε μαζί την προεκλογική αυτή περίοδο όπου προσπαθούν όλοι να σε κάνουν να ψηφίσεις με βάση το φόβο, την ελπίδα, την άρνηση, το θρησκευτικό αίσθημα και άλλες προεκλογικές φανφάρες. Γνωρίζουμε όμως καλά και οι δύο, ότι αυτό που σε κάνει να αποφασίσεις για την ψήφο σου δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω, αλλά η θέση σου.
Από τη στιγμή που έχεις χάσει το εισόδημά σου, την ασφάλεια της θέσης και της ύπαρξής σου, δεν μπορείς παρά να σκέφτεσαι την αλλαγή. Θυμάμαι την τελευταία φορά που είχες ακριβώς την ίδια ανησυχία. Ήταν το 2009. Είχες μια πρόταση για μείωση μισθών και μία για αύξηση μισθών. Ψήφισες αυτόν που θα καλυτέρευε τη θέση σου. Γιατί «δεν πήγαινε άλλο», γιατί είχες βαρεθεί, γιατί «τον άλλον δεν τον είχες δοκιμάσει», όπως έλεγες τότε.
Στο τέλος αυτής της επιστολής, θέλω να δεις ένα βίντεο 3 λεπτών και 57 δευτερολέπτων. Θα δεις ότι αυτοί που σε έπεισαν τότε, το 2009, με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, προσπαθούν με ίδια λόγια, ίδιες παροχές στις ίδιες κατηγορίες και ίδιο συνολικό ποσό 12 δις Ευρώ, να σε πείσουν από το ίδιο βήμα. Αυτό της ΔΕΘ 2014. Άλλος αρχηγός, ίδιος κειμενογράφος. Δες και κρίνε.
5 χρόνια μετά βρίσκεσαι πάλι στο ίδιο σταυροδρόμι. Θες την αλλαγή. Στηρίζοντας το πρόγραμμα της ΔΕΘ 2014, απλώς θα διευκολύνεις να ξεφύγει και πάλι το έλλειμμα της χώρας, να έρθουμε σε σύγκρουση με την Ευρώπη. Το αποτέλεσμα θα είναι νέα μνημόνια, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέες απολύσεις, ενδεχομένως και μια κολασμένη τριετία με πληθωριστική δραχμή. Όταν ο μισθός σου δε θα φτάνει για τα προς το ζην. Όταν αυτοί που γράφουν τους λόγους της ΔΕΘ θα αγοράζουν τα πάντα στη χώρα.
Θα ήταν θαύμα, αν για μια φορά σκεφτόσουν τη θέση σου με άλλον τρόπο. Αν μπορούσες να καταλάβεις ότι δεν έχουμε ελπίδα ούτε με αυτούς που κυβερνούν ούτε με αυτούς που έρχονται για να κυβερνήσουν.
Έχουμε ελπίδα μόνο αν στηρίξουμε την παραγωγική Ελλάδα, αν στηρίξουμε δηλαδή τον βιοτέχνη, τον γεωργό, τον επιχειρηματία του τουρισμού, τον μεταποιητή. Να ανοίξουν και να μεγαλώσουν οι δουλειές τους, να βρει εργασία ο άνεργος, να εξάγουμε, να φέρουμε εισόδημα από έξω. Αν διευκολύνεις αυτή τη ρεαλιστική προοπτική αμέσως μπορείς να απαιτήσεις και την αλλαγή της δική σου θέσης.
Σκέψου για μια στιγμή ότι όλα όσα λένε για το Ποτάμι είναι ο ίδιος γκαιμπελισμός που ακούς δεκαετίες τώρα, για όποιον καινούριο πάει να βγει και να χαλάσει τη σούπα τους.
Δες τι προτείνει ο Καρακατσούλης και ο Κύρκος για τη διοίκηση. Ένα δημόσιο προστατευμένο, αλλά αρωγό των παραγωγικών τομέων της οικονομίας. Δες τους ανθρώπους που απαρτίζουν το Ποτάμι. Δημιουργοί, παραγωγοί, πραγματικοί άνθρωποι, όχι πολιτικοί και οι γνωστοί λαθροκυνηγοί της ψήφου σου εδώ και 40 χρόνια.
Σκέψου την αλλαγή. Σήκωσε το βλέμμα σου για μια στιγμή από το μέσα σου και κοίτα την Ελλάδα. Θες μια Ελλάδα όπως ήταν το ‘80 και το ’90, με ψεύτικες υποσχέσεις και δανεικά, ή μια Ελλάδα που θα σφύζει από ιδέες, προϊόντα, υγιείς επιχειρήσεις και έναν δημόσιο τομέα στολίδι;
7°
