Η προεκλογική αντιπαράθεση των κομμάτων διαμορφώνει την κοινή γνώμη με έναν τρόπο που δεν έχει σχέση με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που αγνοεί σκόπιμα βασικούς κανόνες του πλαισίου λειτουργίας της ΕΕ, αλλά η ηγεσία του δημιουργεί δυναμική προς αυτή την κατεύθυνση.
Διευρύνεται το χάσμα
Σε μια περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα παραμένει ο αδύναμος κρίκος του ευρωπαϊκού οικονομικού συστήματος δεν γίνεται σοβαρή προσπάθεια να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες και να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Αντίθετα, διευρύνεται το χάσμα μεταξύ μιας ελληνικής κοινής γνώμης που διαμορφώνεται με ένα εσωστρεφή και παραπλανητικό τρόπο και της ΕΕ.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του ανύπαρκτου «κουρέματος» του χρέους, στο οποίο στηρίζει την προεκλογική του παροχολογία ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όλοι οι αρμόδιοι της ΕΚΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κυβερνήσεων των πιστωτριών χωρών μάς εξηγούν σε καθημερινή βάση ότι δεν υπάρχει δυνατότητα «κουρέματος» του ελληνικού χρέους. Μια τέτοια εξέλιξη θα αποσταθεροποιούσε τις περισσότερες κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και θα δημιουργούσε ένα ευρωπαϊκό ντόμινο που θα οδηγούσε στην κατάρρευση του ευρώ.
Συνολική είναι και η απόρριψη της πρότασης για μια σύνοδο των κυβερνήσεων με θέμα συζήτησης την ευρωπαϊκή αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους των κρατών-μελών. Όλες οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θεωρούν πως δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, ενώ οι Ιταλοί και οι Ισπανοί, στο όνομα των οποίων προωθείται η ελληνική πρόταση, αντιδρούν με ιδιαίτερα αρνητικό τρόπο. Ο υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας κ. Πάντοαν, μιλώντας την περασμένη Δευτέρα στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία συμμετέχω, διευκρίνισε ότι η κυβέρνηση της Ιταλίας θεωρεί το χρέος της χώρας του απόλυτα διατηρήσιμο και δεν έχει διάθεση να πάρει μέρος σε μια διακυβερνητική διάσκεψη για την προώθηση της ρύθμισης του χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Δανειοδότηση χωρίς μέτρα
Με επίσημες τοποθετήσεις τους οι Ευρωπαίοι Επίτροποι, οι εκπρόσωποι της ΕΚΤ και οι εκπρόσωποι κυβερνήσεων της Ευρωζώνης ξεκαθαρίζουν ότι δεν τίθεται θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και πως θα υπάρξει η αναγκαία στήριξη για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού αρκεί να συνεχιστεί και φυσικά να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων και των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί.
Από αυτή την τοποθέτηση οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάνε αυτό που τους βολεύει, ότι δηλαδή δεν τίθεται θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, και αγνοούν σκόπιμα τις προϋποθέσεις, που είναι η προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και η εφαρμογή των προγραμματισμένων μέτρων.
«Μικρό» και το Δημόσιο
Το πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας προβλέπει τη σταθερή μείωση των δημοσίων δαπανών, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό σύστημα και τον περιορισμό του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 15.000.
Οι περισσότεροι πρωταγωνιστές της ελληνικής πολιτικής ζωής παρακάμπτουν και αυτές τις βασικές θέσεις, σε μια προσπάθεια να διαμορφώσουν ευνοϊκή γι’ αυτούς πολιτική δυναμική. Το Δημόσιο είναι σχετικά μικρό, μας διαβεβαιώνουν, και συγκρίνεται με το Δημόσιο άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Δεν τίθεται θέμα ολοκλήρωσης των προγραμματισμένων 15.000 απολύσεων στο Δημόσιο αλλά αντίθετα επαναπρόσληψης των 5.000-6.000 που έχουν ήδη απολυθεί ή τεθεί σε διαθεσιμότητα. Απορρίπτουν επίσης το ενδεχόμενο μείωσης των συντάξεων και ορισμένοι από αυτούς δεσμεύονται και για εντυπωσιακές παροχές υπέρ των χαμηλοσυνταξιούχων με τη μορφή της επαναφοράς του δώρου Χριστουγέννων.
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα της απόλυτης προεκλογικής ασυνεννοησίας μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων και πιστωτών από τη μία πλευρά και των περισσότερων πρωταγωνιστών της ελληνικής πολιτικής ζωής από την άλλη.
Ζητούνται μεταφραστές
Αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές θα αρχίσει η αναγκαστική «μετάφραση» των προεκλογικών δεσμεύσεων στη γλώσσα που χρησιμοποιεί το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Στην καλύτερη περίπτωση θα χαθούν στη μετάφραση οι ελπίδες για άμεση βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και άνετη έξοδο από την οικονομική κρίση. Στη χειρότερη θα χαθεί στη μετάφραση η συμμετοχή μας στο ευρώ, με αποτέλεσμα να επιστρέψουμε σε βαλκανικές καταστάσεις.
