Ψηφίζουμε για την Ευρώπη και τη φιλελεύθερη δημοκρατία

Η πιο «ήσυχη» προεκλογική περίοδος των τελευταίων χρόνων έφτασε στο τέλος της. Ο χαρακτηρισμός οφείλεται κυρίως στη συνειδητή υποτίμηση του διακυβεύματος της ψήφου των Ευρωεκλογών 2024 από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας οι οποίες προτίμησαν να δώσουν, αποκλειστικά σχεδόν, γαλανόλευκη χροιά στο αποτέλεσμα της κάλπης σε μια στιγμή πολύ κρίσιμη για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην πραγματικότητα, είναι η πρώτη φορά που οι ευρωεκλογές γίνονται σε συνθήκες ενός πολέμου που μαίνεται μέσα στην Ευρώπη, με το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης επέκτασής του υπό την απειλή μιας πυρηνικής καταστροφής.

Η παράνομη εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία και η προκλητική αναθεωρητική του συμπεριφορά έρχονται να αμφισβητήσουν ανοιχτά, για πρώτη φορά μεταπολεμικά, τα σύνορα της Ευρώπης και όχι μόνο. Θέτουν έτσι επί τάπητος το κρίσιμο θέμα της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας που δεν μπορεί πλέον να αρκεστεί στην Νατοϊκή δομή, ιδιαίτερα τη στιγμή που η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών εξαρτάται από το αποτέλεσμα της Προεδρικής εκλογής του Νοεμβρίου του ‘24. Ο πόλεμος στη Γάζα που έχει διχάσει τις χώρες-μέλη της ΕΕ κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη της ενιαίας ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις, αντιμετωπίζοντας έναν ακόμα μεγάλο κίνδυνο, από το εσωτερικό της αυτή τη φορά. Πρόκειται για την ραγδαία άνοδο των εθνικιστικών, ρατσιστικών ακροδεξιών κινημάτων, φιλοπουτινικών στη μεγάλη τους πλειοψηφία, που υπονομεύουν ανοιχτά το μέτωπο των φιλελεύθερων φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Η άνοδος ή το ενδεχόμενο ανόδου των ακροδεξιών κομμάτων στην εξουσία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην ακύρωση της πορείας προς την ενοποίηση. Οι ευρωεκλογές της Κυριακής είναι ένα αποφασιστικό βήμα της λαϊκιστικής Ακροδεξιάς για να αναλάβει ρυθμιστικό ρόλο στη διακυβέρνηση της ΕΕ.

Οι πιθανές αλλαγές που θα επιφέρει στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έχουν ήδη απασχολήσει τον προβληματισμό των Βρυξελλών για την επόμενη μέρα, κυρίως σε ότι αφορά την δυνατότητα εκλογής των βασικών αξιωματούχων που θα αναλάβουν τα ηνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επόμενη πενταετία. Στις γραμμές του Λαϊκού Κόμματος φαίνεται να επικρατεί η αντίληψη ότι οι πόρτες του δημοκρατικού τόξου θα έπρεπε να ανοίξουν για ορισμένες τουλάχιστον «ήπιες» ακροδεξιές δυνάμεις που έχουν επιλέξει να μην δημιουργούν προβλήματα κυρίως στον προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.

Η τακτική αυτή, την οποία ασπάζεται και ο Έλληνας Πρωθυπουργός προκειμένου να στηρίξει την επανεκλογή της Φον Ντερ Λάιεν, αφορά τη συμμαχία του Λαϊκού Κόμματος με τα «Αδέλφια της Ιταλίας» της Τζόρτζια Μελόνι. Ωστόσο, ο διαχωρισμός της Ακροδεξιάς σε «καλή» και «κακή» που φαίνεται να έχει και ευρύτερα ερείσματα στον φιλοευρωπαϊκό χώρο, σηματοδοτεί τη διολίσθηση του δημοκρατικού τόξου προς τις θέσεις εθνικιστικών δυνάμεων οι οποίες αντιτίθενται στην ουσία του οράματος της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η συγκυριακή συμμαχία με την Μελόνι μόνον πρόσκαιρα ωφέλη μπορεί να δώσει. Άλλωστε, έχει αποδειχθεί ότι η προσπάθεια κατευνασμού και προσεταιρισμού της Ακροδεξιάς συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα αποφέρει.

Όλος αυτός ο προβληματισμός για το μέλλον της Ευρώπης δεν απασχόλησε - πλην ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων - τον προεκλογικό διάλογο στη χώρα μας. Το ενδιαφέρον για συμμετοχή στην ψηφοφορία θα ήταν μεγαλύτερο αν γινόταν συνείδηση στους πολίτες ότι σε αυτή την κάλπη δεν θα κριθεί το μέγεθος της κυριαρχίας της κυβέρνησης ούτε η δεύτερη θέση αλλά το μέλλον της Ευρώπης. Όπως λέει χαρακτηριστικά στη δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης: «Οι εκλογές της Κυριακής είναι κρίσιμες για το μέλλον της Ευρώπης. Η συμμετοχή μας σ’ αυτές είναι πράξη ατομικής ευθύνης για το μέλλον της χώρας μας. Είναι κρίσιμες για τη διασφάλιση της προοδευτικής κατεύθυνσης της Ευρώπης. Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συμβάλλει σε ένα ισχυρό Σοσιαλδημοκρατικό ανάχωμα στην επίθεση της ακροδεξιάς».