Πολιτικη & Οικονομια

Αποχή από τις ευρωεκλογές: Αμβλεία ηθική συνείδηση ή νοητική σύγχυση

Τι ακριβώς αντιλαμβάνεται ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας από αυτό που γίνεται πολιτικά;

Ανδρέας Βασιλιάς
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ευρωεκλογές 2024: Το διακύβευμα των εκλογών και η αποχή

Τρεις μέρες πριν από την ολοκλήρωση ενός σημαντικού πολιτικού γεγονότος, την εκλογή των εθνικών αντιπροσώπων στο ευρωκοινοβούλιο, και η πολιτική αντίδραση της κοινωνίας σε ποσοστό γύρω στο 45% είναι η αποχή από τις εκλογές. Κεντρικό επιχείρημα των απεχόντων είναι, πάνω-κάτω: «Γιατί να πάω να ψηφίσω αφού τίποτα δεν αλλάζει». Σ’ αυτό το επιχείρημα σιγοντάρει κι ένα σύνθημα ενός κόμματος το οποίο συμμετέχει στις εκλογές, αποκαλώντας την ΕΕ, δηλαδή τα κράτη μέλη που την απαρτίζουν, «απατεώνες και κλέφτες». 

Είμαστε μάρτυρες για μια ακόμη φορά μιας κατάστασης όπου κάποιοι έχουν αποφασίσει να ασχοληθούν με τα κοινά και κάποιοι άλλοι τους κρίνουν ως ανεπρόκοπους, κλέφτες και απατεώνες. Κάποιοι δηλαδή έχουν αναλάβει μια ευθύνη και καλώς ή κακώς προωθούν τις απόψεις τους και κάποιοι άλλοι τους κατακρίνουν και ταυτόχρονα θεωρούν ότι έχουμε φτάσει στον «πάτο». Βέβαια πάρα πολλοί από αυτούς τους άλλους ασχολούνται με τις δουλειές τους, υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους, στηρίζουν τις απόψεις τους και όλα αυτά συχνά ενάντια στο κοινό συμφέρον. Αυτοί, φυσικά, δεν πρόκειται να σταματήσουν να διεκδικούν «δημοκρατικά» και τονίζουν τις «δημοκρατικές τους αρχές». Επίσης, μετά το πέρας των εκλογών θα είναι από τους πρώτους που θα επιχειρηματολογήσουν διεκδικώντας το αλάθητο των προβλέψεων τους, αφού «επαληθεύτηκαν οι υποθέσεις τους».

Εκτός από την παραπάνω κατηγορία πολιτών υπάρχουν και πολλές άλλες μεταξύ των οποίων και εκείνες όπου πολίτες συντεταγμένοι μαζικά υπερασπίζονται «μονομπλόκ» συγκεκριμένες ιδεολογίες. Κι αυτό έχει τη σημασία του γιατί δεν υπερασπίζονται μια πολιτική με βάση την κριτική σε μια συγκεκριμένη πραγματικότητα, αλλά μια άλλη πραγματικότητα με βάση μια ιδεολογία. Κάπως έτσι, κι επειδή ο αριθμός αυτών των κομμάτων είναι αρκετά μεγάλος (δεξιοί και αριστεροί μαζί γύρω στους δέκα) η σύγχυση που επικρατεί στην κοινωνία είναι μάλλον τεράστια.

Με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις τίθεται το ερώτημα: Τι ακριβώς αντιλαμβάνεται ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας από αυτό που γίνεται πολιτικά; Και επειδή τα άτομα που απαρτίζουν τα κόμματα προφανώς και είναι μέλη της κοινωνίας, σκεφτόμαστε θέτοντας ένα δεύτερο ερώτημα: Πώς λειτουργεί η κοινωνία;

Βέβαια οι ερωτήσεις που θέτουμε είναι αφελείς αφού τα ερωτήματα αυτά έχουν τεθεί κι έχουν απαντηθεί ήδη από την εποχή της Αθηναϊκής δημοκρατίας. Όμως να που ακόμα και σήμερα επανέρχονται σαν «άναρθρες κραυγές» και μας ταρακουνούν δείχνοντας το τεράστιο βάραθρο που υψώνεται μέρα με την μέρα γύρω μας. Τόση απελπισία.