Πολιτικη & Οικονομια

Τουλάχιστον έχουμε παπούτσια Νέα Δημοκρατία!

«Αν αυτό από μόνο του δεν μας κάνει να χαμογελάμε και να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να τα καταφέρει»

Μάνος Βουλαρίνος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τα παπούτσια «Νέα Δημοκρατία» και την κατάσταση στην Ελλάδα.

Είναι πιθανότατα η καλύτερη απάντηση που μπορεί να δοθεί στους μίζερους συμπολίτες οι οποίοι γκρινιάζουν για τους τάχα αργούς ρυθμούς του κυβερνητικού έργου. Είναι μια πολιτική τάπα σε όσους ισχυρίζονται ότι, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με την καθημερινότητα, η κυβέρνηση μοιάζει πιο ανεπαρκής κι από Έλληνα μαθητή που παίρνει μέρος στον διαγωνισμό PISA. Είναι η απόδειξη ότι παρά τις αντιξοότητες, παρά τις ατυχίες και τα ματιάσματα και παρά τα ζωδιακά εμπόδια, στην Ελλάδα κάτι κινείται.   

Μιλάω φυσικά για τα παπούτσια της Νέας Δημοκρατίας τα οποία παρουσίασε με καμάρι ο γνωστός τικτόκερ και πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε ένα από τα γνωστά χιουμοριστικά του βίντεο που τον έχουν κάνει αγαπητό σε όσους ήταν αγαπητός και πριν τα βίντεο.

Πρόκειται για παπούτσια που είναι κάτι πολύ παραπάνω από παπούτσια. Πρόκειται για το σύμβολο μιας Ελλάδας που αντιγράφ… που παράγει. Μιας Ελλάδας που δεν έχει αρχίσει σιγά σιγά να μοιάζει με την Ελλάδα που βρέθηκε ανοχύρωτη στην κρίση του 2009 και άρα δεν είναι καταδικασμένη σε αντίστοιχη καταστροφή στο μέλλον όπως ισχυρίζονται οι Κασσάνδρες*. Είναι το πρώτο από τα πολλά βήματα που θα οδηγήσουν σε μια Ελλάδα που δεν θα εξαρτάται μόνο από τον τουρισμό και το ταμείο ανάκαμψης αλλά θα μπορεί να σταθεί και στα δικά της πόδια, φορώντας τα δικά της παπούτσια-αντιγραφή παπουτσιών της Nike.

Μπορεί κάθε αίσθημα ασφάλειας να χάνεται με όλο και πιο γρήγορους ρυθμούς, μπορεί η κυβέρνηση να αρνείται να επιβάλει ακόμα και τους νόμους που η ίδια ψηφίζει, μπορεί το δημόσιο να παραμένει ένα τέρας του οποίου ο βασικός λόγος ύπαρξης είναι η αυτοσυντήρηση, μπορεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα να ξεφτιλίζεται σε κάθε διαγωνισμό PISA, μπορεί τα φακελάκια στα νοσοκομεία να δίνουν και να παίρνουν**, μπορεί το δημόσιο χρήμα να πετιέται λες και είναι κομφετί σε αποκριάτικο πάρτι, μπορεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και οι πελάτες τους να είναι παρατημένα στη μοίρα τους που καθορίζεται από τη συνέργεια κυβερνητικής αδιαφορίας και συνδικαλιστικών αγώνων, μπορεί η κάθε είδους αυθαιρεσία να ζει και να βασιλεύει, μπορεί ο συμβασιούχος που απομακρύνθηκε από το ΕΚΠΑ ως εμπλεκόμενος στο σαμποτάζ των εξ αποστάσεως εξετάσεων να επιστρέφει ως εργαζόμενος στο ίδρυμα δια της ελληνικότερης οδού (της πλαγίας βρε κουτά), μπορεί 107 καταδικασμένοι για ποινικά αδικήματα αστυνομικοί να υπηρετούν κανονικά στην Ελληνική Αστυνομία, μπορεί τα πρόστιμα που μπαίνουν στις εταιρείες τάχα για την καταπολέμηση της ακρίβειας να είναι τόσο χαμηλά που να κάνουν την παρανομία ελκυστική, μπορεί οι έλεγχοι από τις ελεγκτικές αρχές να είναι πιο σπάνιοι κι από γκολ του Σπόραρ, μπορεί οι πόλεις παραδομένες στους βάνδαλους και στην κομματική ρύπανση να μοιάζουν με παρατημένα δημόσια ουρητήρια, μπορεί η (σωτήρια για εκατοντάδες ζωές) επιβολή του ΚΟΚ να παραμένει ταμπού για την κυβέρνηση και την ΕΛΑΣ, μπορεί….. (προσθέστε κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας της αρεσκείας σας), αλλά τουλάχιστον έχουμε παπούτσια Νέα Δημοκρατία. Κι αν αυτό από μόνο του δεν μας κάνει να χαμογελάμε και να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να τα καταφέρει. Και μπράβο μας.  

*Πρέπει να είναι η πρώτη φορά που ο όρος «Κασσάνδρες» χρησιμοποιείται σωστά αφού, σε αντίθεση με τους περισσότερους πολιτικούς και δημοσιογράφους, γνωρίζω κάτι από ελληνική μυθολογία κι έτσι ξέρω ότι οι προφητείες της Κασσάνδρας έβγαιναν πάντα αληθινές αλλά η καημένη ήταν καταραμένη να μην την πιστεύει κανείς. 

** Προφανώς μιλάω για τα φακελάκια τα οποία εισπράττουν τα παμπόνηρα ρακούν αφού όλοι ξέρουμε ότι κανένας Έλληνας γιατρός δεν εισπράττει φακελάκια. Διαφορετικά θα τον είχε καταγγείλει ο Ιατρικός Σύλλογος και οι αγωνιστές συνδικαλιστές γιατροί που κάθε βδομάδα κάνουν τον περίπατο Μαβίλη – Σύνταγμα για καλύτερη Υγεία.