Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τη συζήτηση για το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.
Δεν παρακολούθησα τη χτεσινή παράσταση πoυ ανέβηκε στη Βουλή με αφορμή το δυστύχημα των Τεμπών. Η προσπάθεια να γεμίσουν τα κομματικά παγούρια με αίμα νεκρών με απωθεί και δεν έχω καμία διάθεση να βλέπω τους συνυπεύθυνους για το χάλι του δημοσίου να ρίχνουν ο ένας την ευθύνη στον άλλο. Ο σταθμάρχης και οι υπόλοιποι φονικά αμελείς συμπολίτες είναι προϊόντα του κομματικού κράτους που με επιμέλεια καλλιέργησε και καλλιεργεί σύσσωμο το πολιτικό σύστημα της χώρας με ελάχιστες ατομικές εξαιρέσεις. Γιατί (σχεδόν) όλοι είναι είτε κατά της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων είτε υπέρ μιας αξιολόγησης που δεν έχει καμία απολύτως συνέπεια γι’ αυτόν που αξιολογείται. Όλοι είναι εναντίον της απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων και άρα σύμφωνοι με αυτού του είδους τους σταθμάρχες.
Οι δε καθυστερήσεις στα δημόσια έργα είναι μια διακυβερνητική κανονικότητα στην οποία κανένα έργο δεν παραδίδεται στην προβλεπόμενη ημερομηνία με μονίμως χαμένους τους φορολογούμενους που βλέπουν τους προϋπολογισμούς να μεγαλώνουν και κανέναν να μην υφίσταται καμία συνέπεια. Δεν είναι περίεργο που κανένα κόμμα δεν πιέζει να ελεγχθούν δικαστικά ο Κώστας Αχ Καραμανλής και ο σύντροφος Σπίρτζης ακόμα κι αν δεν στοιχειοθετείται ευθύνη για το δυστύχημα. Λες κι αν δεν σχετίζεται με τους νεκρούς η καθυστέρηση της ολοκλήρωσης του έργου της τηλεδιοίκησης τα χρήματα των φορολογούμενων που «χάθηκαν»* εξαιτίας της δεν έχουν καμία απολύτως σημασία αφού λεφτά υπάρχουν.
Και εκτός από τα παραπάνω που ποτέ δεν συζητιούνται στα σοβαρά υπάρχει και κάτι ακόμα που δεν συζητιέται σχεδόν καθόλου: η ευθύνη των μελών της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων.
To δυστύχημα των Τεμπών ήταν ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα που απέδειξε με τον χειρότερο τρόπο ότι οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι δεν είναι καθόλου ασφαλείς. Η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων στο σάιτ της μας ενημερώνει ότι από το 2013 είναι «Η Εθνική Αρχή Ασφάλειας για τις σιδηροδρομικές μεταφορές». Δεν είναι κάπως περίεργο που η «Εθνική Αρχή Ασφάλειας για τις σιδηροδρομικές μεταφορές» δεν βρίσκεται κι αυτή στο επίκεντρο της συζήτησης για ένα δυστύχημα που απέδειξε το έλλειμμα ασφαλείας στις σιδηροδρομικές μεταφορές; Δεν είναι περίεργο που η πρόεδρος της «Εθνικής Αρχής Ασφάλειας για τις σιδηροδρομικές μεταφορές» παραμένει ακόμα και σήμερα στη θέση που κατέχει από την εποχή που υπουργός Μεταφορών ήταν ο σύντροφος Σπίρτζης λες και το δυστύχημα έγινε σε βαπόρι; Δεν είναι περίεργο που παρά τη σκληρή κόντρα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων όλοι ξεχνούν την αρχή που είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων;
Οι ερωτήσεις που κάνω δεν είναι ρητορικές. Δεν ξέρω κάτι και αφήνω υπονοούμενα. Είναι πραγματικές απορίες για τις οποίες δεν έχω ακούσει ούτε μισή πειστική απάντηση. Από την άλλη, στην Ελλάδα τίποτα δεν είναι περίεργο οπότε γιατί να είναι περίεργο που στην απόδοση ευθυνών για ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα παρέχεται διακομματική ασυλία στα μέλη και την πρόεδρο της Εθνικής Αρχής για την ασφάλεια των σιδηρόδρομων; Και μπράβο τους.
* βάζω το χάθηκαν σε εισαγωγικά γιατί τα χρήματα των δημοσίων έργων ποτέ δεν χάνονται γενικώς. Οι φορολογούμενοι μπορεί να τα χάνουν αλλά κάποιοι άλλοι τα κερδίζουν.
