6 Δεκεμβρίου. Του αγίου Νικολάου σήμερα. Να μην ξεχάσω να στείλω ευχές στους Νίκους. Κάτι τέτοια μικρά, αποδεικνύονται καθοριστικά όταν έρχεται η ώρα των εκλογών. Κατά τα άλλα νέκρα. Καλό αυτό. Γιορτές έρχονται, δεν χρειαζόμαστε εκπλήξεις!
8 Δεκεμβρίου. Ουφ. Είχαμε πάλι εκείνη τη βαρετή επιτροπή στη Βουλή -ούτε που έχω καταλάβει τι συζητάμε τόσες μέρες. Στο σπίτι έπεσε τσακωμός για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Η γυναίκα μου θέλει να πάμε στο Κίτσμπουελ, στην Αυστρία. Είναι λέει μαγευτικά. Εγώ της εξηγώ ότι οι καιροί είναι πονηροί. Αν μας δει κανένα μάτι; Καλύτερα κάπου κοντά. Σεμνά και ταπεινά που έλεγε και μια ψυχή. Καμιά Δημητσάνα, καμιά Αράχοβα… Να φάμε και γίδα βραστή -την κάνουν θαύμα οι μπουρτζόβλαχοι εκεί πάνω.
9 Δεκεμβρίου. Καλημέρα. Της αγίας Άννας σήμερα. Να αναρτήσω στο φέισμπουκ την «Αννούλα του χιονιά». Αρέσουν στον κόσμο κάτι τέτοιες τρίχες. (Λίγο αργότερα) Αγαπητό μου ημερολόγιο, δεν το πιστεύω! Αυτός ο παράφρων αποφάσισε να επισπεύσει τη διαδικασία εκλογής προέδρου. Πρότεινε μάλιστα τον Πύρρο Δήμα. Καλή επιλογή, δε λέω. Όμως γιατί ρε γαμώτο μέσα στις γιορτές; Μόλις μάθω περισσότερα επί της διαδικασίας θα σου πω.
10 Δεκεμβρίου. Μάντεψε! Η πρώτη ψηφοφορία θα γίνει την άλλη Τετάρτη, 17 του μήνα! Η δεύτερη στις 23 και η τρίτη στις 29. Κοινώς χέσε μέσα! Μαύρες γιορτές θα κάνουμε. Άσε που πρέπει να αποφασίσω τι θα ψηφίσω! Ήδη μου τα έχουν πρήξει οι δημοσιογράφοι. Α, και τελικά υποψήφιος είναι ο Σταύρος Δήμας, όχι ο Πύρρος Δήμας. Είπα και εγώ!
13 Δεκεμβρίου. Συγγνώμη που δεν σου έγραψα τρεις ολόκληρες μέρες, αλλά τα έχω παίξει. Βλέπεις, εμείς οι ανεξάρτητοι έχουμε γίνει ανάρπαστοι. Οι άλλοι καλά την έχουν βολέψει… Κι έχω και τη γυναίκα μου που δεν καταλαβαίνει Χριστό. «Ας πάμε την Πρωτοχρονιά στο Κίτσμπουελ», λέει.
15 Δεκεμβρίου. Είμαι πολύ προβληματισμένος. Δήμα, δεν μου πάει να ψηφίσω. Τον είχα πετύχει μια φορά στις Βρυξέλες και μου είχε φανεί ξινός. Όσο για τον Σαμαρά, τι να λέμε τώρα…. Από την άλλη, αν δεν βγει πρόεδρος και γίνουν εκλογές και βγει ο Σύριζα και βγει ο Λαφαζάνης και βγούμε από το ευρώ; Τότε όχι στο Κίτσμπουελ, ούτε στο Κατσιμίδι για παϊδάκια δεν θα μπορούμε να πάμε. (Σημείωση: να μην ξεχάσω να στείλω ευχές. Του αγίου Ελευθερίου σήμερα).
16 Δεκεμβρίου. Διάβασα κάπου ότι δεν θα έρθει δα και η συντέλεια του κόσμου αν γίνουν εκλογές και βγει ο Τσίπρας. Λέω λοιπόν να ψηφίσω «Παρών» αύριο. Μάλιστα, θα πάω να καλοπιάσω τους Συριζαίους. Ποιος ξέρει; Μπορεί να τρυπώσω σε κανένα ψηφοδέλτιο. Ο πολιτικός πρέπει να είναι ευέλικτος τη σήμερον ημέρα. (Αργότερα) Τζίφος. Πήγα να καλοπιάσω την Κωνσταντοπούλου, αλλά μόλις με κοίταξε τα έχασα και έκανα βλακεία: Αντί για κυρία βουλεύτρια την είπα κυρία συναδελφίνα. Εκείνη νόμιζε ότι την κορόιδευα και τα άκουσα για τα καλά. Δεν πειράζει, θα προσπαθήσω αργότερα με κανέναν πιο εύκολο.
(Αργότερα) Η καρδιά μου χτυπάει σαν ταμπούρλο. Πριν από λίγα λεπτά, έξω από τις τουαλέτες, με στρίμωξε ο Βενιζέλος. Μου είπε πόσο με εκτιμά και μου τσίμπησε το μάγουλο. Τρομακτική εμπειρία! Λες να γνωρίζει την απόφασή μου; Μήπως τελικά να ψηφίσω Δήμα; Δεν είναι δα και τόσο ξινός! (Αργότερα) Το αποφάσισα. Θα ψηφίσω Δήμα. Δεν πρέπει να κινδυνέψει η χώρα πάνω που πάει να ορθοποδήσει!
17 Δεκεμβρίου. Είδα στον ύπνο μου τον Μιχελογιαννάκη. Ήταν αγκαλιά με τον Άρη Βελουχιώτη. Με κοιτούσαν με περιφρόνηση. Τελικά δεν ψηφίζω Δήμα ο κόσμος να χαλάσει. Άει σιχτίρ με τα μνημόνια! Αξιοπρέπεια ρε! Φεύγω για φαγητό και μετά Βουλή. Φόρεσα ζιβάγκο. Όλα θα πάνε καλά.
(Αργότερα) Είμαι με τα υπογλώσσια! Εκεί που έτρωγα χτύπησε το κινητό μου. Το σηκώνω και ακούω κάποιον να μου μιλάει στα γερμανικά. Λες να ήταν ο Σόιμπλε; Και πού βρήκε το νούμερό μου; Μπα, μάλλον θα ήταν ο ξενοδόχος από το Κίτσμπουελ. Καλού κακού πάντως, ας ψηφίσω Δήμα.
Είμαι στη Βουλή για την ψηφοφορία. Τα υπογλώσσια δεν με έχουν πιάσει και τρέμω ολόκληρος από το άγχος. Οι υπόλοιποι στην καρακοσμάρα τους… Ο Ψαριανός μυρίζει την καμπαρτίνα της Μακρή! Οι δε χρυσαυγίτες φιλιούνται μεταξύ τους, λες και βρίσκονται στο Γούντστοκ! Μα καλά, μόνο εγώ νιώθω το βάρος της ευθύνης σ’ αυτή τη χώρα;
(Αργότερα) Έκανα μεγάλη πατάτα. Όταν φώναξαν το όνομά μου, μπερδεύτηκα και αντί για «Σταύρος Δήμας» δήλωσα «Παρών». Φαίνεται ότι ήμουν ζαλισμένος από τα πολλά ηρεμιστικά. Ελπίζω να μη μου βγει σε κακό. Τα λέμε αύριο.
18 Δεκεμβρίου. Αγαπητό μου ημερολόγιο νικήσαμε. Ο εκβιασμός της κυβέρνησης δεν πέρασε. Μόνο πέντε ανεξάρτητοι ψήφισαν Δήμα! Άντε, να πάμε σε βουλευτικές εκλογές να τελειώνουμε με δαύτους. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω! Θα πάω να γλείψω τον Στρατούλη.
19 Δεκεμβρίου. Πάντως αυτό με τον Σύριζα στην εξουσία είναι κομμάτι ανησυχητικό. Πού θα βρεθούν τα λεφτά, μπορώ να μάθω; Για καλό και για κακό ας σηκώσω καμιά εικοσαριά χιλιάρικα να τα κρύψω στο πατάρι. (Αργότερα). Χαμός. Ο Χαϊκάλης κατήγγειλε προσπάθεια εξαγοράς του. Εγώ δηλαδή στο πηγάδι κατούρησα;
20 Δεκεμβρίου. Όσο πλησιάζει η μέρα για τη δεύτερη ψηφοφορία, τα συμπτώματα γίνονται όλο και πιο έντονα. Η φωνή μου τρέμει, πηγαίνω συνέχεια στην τουαλέτα, απέκτησα τικ… (Αργότερα) Χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν πάλι εκείνος ο γερμαναράς. Λες να θέλει να με εξαγοράσει; Πόσα να δίνει; (Αργότερα) Ξάπλωσα λίγο για μεσημέρι. Με ξύπνησε ένα γέλιο. Γέλιο τρελού. Ήμουν μόνος στο σπίτι...
21 Δεκεμβρίου. Πώς την έλεγαν εκείνη την ταινία; Ξέρεις με την τύπισσα που σκηνοθέτησε τον θάνατό της και όλοι την έψαχναν.. Α ναι, «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε». Χμμ… Καθόλου κακή ιδέα! Χα χα χα. Πάλι το τσιριχτό γέλιο. Βγαίνει από το στόμα μου. Λες να έχει μπει μέσα μου ο Άδωνης Γεωργιάδης; Τώρα που το σκέφτομαι, αυτόν μάλιστα! Θα τον ψήφιζα με κλειστά μάτια για πρόεδρο της δημοκρατίας. Λαμπρός πολιτικός άνδρας!
22 Δεκεμβρίου. Όλα θα πάνε καλά. Θα βαράμε τα νταούλια και οι ξένοι θα χορεύουν. Ελλάς Ελλάς Αντώνης Σαμαράς!
Αυτή ήταν η τελευταία σελίδα του ημερολογίου. Έκτοτε, τα ίχνη του βουλευτή αγνοούνται. Όποιος γνωρίζει κάτι, παρακαλείται να επικοινωνήσει με τον κύριο Βαγγέλα, Βουλή των Ελλήνων, Πλατεία Συντάγματος, Αθήνα).
11°
