Λιάνα Κανέλλη: «Με είχαν για ετοιμοθάνατη - Έλεγα σε όλους: "κοιτάξτε το παιδί μου"»

Η Λιάνα Κανέλλη μίλησε σήμερα (1.3) στον Ant1 για την πρόσφατη περιπέτεια που είχε με την υγεία της, όταν την Πρωτοχρονιά χρειάστηκε να νοσηλευτεί με πνευμονία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο νοσοκομείο η βουλεύτρια του ΚΚΕ νόσησε με τον Αναπνευστικό Συγκυτιακό Ιό (RSV), με αποτέλεσμα να εισαχθεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και να διασωληνωθεί. Όπως εξήγησε μετά την περιπέτεια υγείας της εκδήλωσε ακραία μυική αδυναμία, ενώ λόγω της ταλαιπωρίας έχασε 14 κιλά.

Η Λιάνα Κανέλλη για την περιπέτεια με την υγεία της

«Ας μιλήσουμε ανοιχτά: οι γιατροί με είχαν για ετοιμοθάνατη. “Πήγα κι ήρθα”. Φοβήθηκα πάρα πολύ. Έλεγα σε όλους “Κοιτάξτε το παιδί μου, εγώ πεθαίνω”. Είχα την ατυχία να ακούω τα πάντα μέσα στο νοσοκομείο. Έκανα τη… “χαζομάρα” να αρνούμαι να με διασωληνώσουν, ευτυχώς όμως οι γιατροί δε με άκουσαν. Ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός έχει τακτική θνησιμότητα 16%. Υπάρχει εμβόλιο στο εξωτερικό, και για παιδιά και για ενήλικες, στις ΗΠΑ μάλιστα εμβολιάζονται όλα τα παιδιά. Στην Ελλάδα το εμβόλιο ενηλίκων δεν έρχεται γιατί είναι ακριβό. Κάνω έκκληση στον Υπουργό Υγείας να το φέρει. Έχω πλέον διακόψει το κάπνισμα. Το λέω ανοιχτά σε όσους είναι εξαρτημένοι: Πηγαίντε στις Επιτροπές Διακοπές Καπνίσματος των δημόσιων δομών υγείας. Επέμεινα να το κόψω επί ένα μήνα χωρίς υποκατάστατο, ήταν λάθος. Στον ένα μήνα, γιατρός μου χορήγησε πατς νικοτίνης και η διακοπή μου πέτυχε», εξομολογήθηκε η Λιάνα Κανέλλη και πρόσθεσε: 

«Εμένα με έσωσαν πολλά. Με έσωσε το ότι πήγα από νωρίς στο νοσοκομείο, και απευθύνω έκκληση σε όσους μας ακούνε να κάνουν το ίδιο. Με έσωσε το ότι είχα γύρω μου ανθρώπους που μου με αγαπούν και που μου μιλούσαν για όμορφα πράγματα, με έσωσε το ότι είχα τους συντρόφους μου από το ΚΚΕ, συντρόφους κυριολεκτικά και εν είδει τρόπου ζωής, και όχι τυπικά. Με έσωσε το ότι άκουγα πολλή μουσική. Πάντως μετά απ’ όλο αυτό νιώθω πιο δυνατή, άλλωστε έχω πολλά πράγματα να κάνω, και νιώθω σα να έκανα “ριστάρτ”».

Λιάνα Κανέλλη: «Γύρισα απ' την κόλαση, κατέληξα διασωληνωμένη»

Πριν από έναν μήνα, η Λιάνα Κανέλλη είχε αποκαλύψει το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, με αφορμή την εκτέλεση θανατοποινίτη με άζωτο στην Αλαμπάμα.

«Γύρισα απ’ την κόλαση. Μια βαριά πνευμονία με δυο ιούς, την ατυχία μου μέσα, και κατέληξα διασωληνωμένη και στα όρια. Δεν με φτάνουν χιλιάδες καθαρές ανάσες για να αντιγυρίσω τη στήριξη, την αγάπη των συντρόφων και των φίλων, γιατί σαν το ΚΚΕ, που αν δεν είσαι μαχητής σε φτιάχνει, κι αν είσαι από χαρακτήρα όπως εγώ σου πολλαπλασιάζει τη δύναμη, άλλο τέτοιο κόμμα δεν υπάρχει. Είναι εφιαλτική εμπειρία σύντροφοι, κι αυτό που χρειάζεται κανείς μετά είναι στήριξη για να ξαναβρεί τα πατήματά του ο ταλαιπωρημένος άνθρωπος», γράφει σε κείμενό της στο μέσο η βουλεύτρια του ΚΚΕ και συνεχίζει: «Δεν περίμενα να συνέλθω σ’ έναν καινούριο κόσμο. Να έχω δυνάμεις να αντιπαλέψω τον τωρινό τον σάπιο θέλησα. Ομως δεν φαντάστηκα, ωρέ συντρόφια, ότι ξύπνησα και το ρολόι δείχνει έναν αιώνα πίσω. Ακούστε με προσεκτικά. Πάλεψα πολύ για μιαν ανάσα, κι εγώ κι οι γιατροί μου (η Αθηνά η Στούπη, η Νάσια η Φυτά και τόσοι άλλοι), κι ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Και ξαφνικά διαβάζω ότι στην Αλαμπάμα, το 2024, εκτελέστηκε θανατοποινίτης, ετών 58, με τη νέα «πειραματική» μέθοδο της… στέρησης της αναπνοής». 

Σε άλλο σημείο του άρθρού της στο katiousa.gr, η Λιάνα Κανέλλη αναφέρει: «Εγώ φορούσα μάσκα οξυγόνου κι αυτοί που εξάγουν δημοκρατία και την πουλάνε σε τιμή φαιντανύλης κι αριθμό παράπλευρων πτωμάτων χρυσοτόκων πολέμων, φόρεσαν σε άνθρωπο μάσκα αζώτου για να του ρουφήξουν το οξυγόνο. Τρελάθηκα όταν το διάβασα. Προτίμησαν αυτή τη μέθοδο εκτέλεσης, γιατί δοκίμασαν πριν από δυο χρόνια ενέσιμο θάνατο, αλλά δεν έβρισκαν λέει την κατάλληλη φλέβα. Κοιτάζω τα δικά μου μαυρισμένα χέρια, φυσικά τραύματα ιατρικού πολέμου και αγώνα για τη ζωή, και μου τη βιδώνει που ξύπνησα και το ρολόι έχει πάει εκατό χρόνια τουλάχιστον πίσω, τόσο σαδιστικά ώστε η στέρηση αναπνοής να θεωρείται επιεικής εκτέλεση». 

Ολόκληρο το άρθρο της Λιάνας Κανέλλη στο katiousa.gr

Γύρισα απ’ την κόλαση. Μια βαριά πνευμονία με δυο ιούς, την ατυχία μου μέσα, και κατέληξα διασωληνωμένη και στα όρια. Δεν με φτάνουν χιλιάδες καθαρές ανάσες για να αντιγυρίσω τη στήριξη, την αγάπη των συντρόφων και των φίλων, γιατί σαν το ΚΚΕ, που αν δεν είσαι μαχητής σε φτιάχνει, κι αν είσαι από χαρακτήρα όπως εγώ σου πολλαπλασιάζει τη δύναμη, άλλο τέτοιο κόμμα δεν υπάρχει. Είναι εφιαλτική εμπειρία σύντροφοι, κι αυτό που χρειάζεται κανείς μετά είναι στήριξη για να ξαναβρεί τα πατήματά του ο ταλαιπωρημένος άνθρωπος.

Δεν περίμενα να συνέλθω σ’ έναν καινούριο κόσμο. Να έχω δυνάμεις να αντιπαλέψω τον τωρινό τον σάπιο θέλησα. Ομως δεν φαντάστηκα, ωρέ συντρόφια, ότι ξύπνησα και το ρολόι δείχνει έναν αιώνα πίσω. Ακούστε με προσεκτικά. Πάλεψα πολύ για μιαν ανάσα, κι εγώ κι οι γιατροί μου (η Αθηνά η Στούπη, η Νάσια η Φυτά και τόσοι άλλοι), κι ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Και ξαφνικά διαβάζω ότι στην Αλαμπάμα, το 2024, εκτελέστηκε θανατοποινίτης, ετών 58, με τη νέα «πειραματική» μέθοδο της… στέρησης της αναπνοής. Εγώ φορούσα μάσκα οξυγόνου κι αυτοί που εξάγουν δημοκρατία και την πουλάνε σε τιμή φαιντανύλης κι αριθμό παράπλευρων πτωμάτων χρυσοτόκων πολέμων, φόρεσαν σε άνθρωπο μάσκα αζώτου για να του ρουφήξουν το οξυγόνο. Τρελάθηκα όταν το διάβασα. Προτίμησαν αυτή τη μέθοδο εκτέλεσης, γιατί δοκίμασαν πριν από δυο χρόνια ενέσιμο θάνατο, αλλά δεν έβρισκαν λέει την κατάλληλη φλέβα. Κοιτάζω τα δικά μου μαυρισμένα χέρια, φυσικά τραύματα ιατρικού πολέμου και αγώνα για τη ζωή, και μου τη βιδώνει που ξύπνησα και το ρολόι έχει πάει εκατό χρόνια τουλάχιστον πίσω, τόσο σαδιστικά ώστε η στέρηση αναπνοής να θεωρείται επιεικής εκτέλεση.

Δεν το χωράει ο νους μου ότι στον εικοστό πρώτο αιώνα γίνονται βασανιστικά πειράματα εκτέλεσης με αέριο, στα χνάρια του Μέγκελε, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τα δακρυγόνα, τα χημικά κι όλα τα ωραία πολιτισμένα βασανιστήρια, με τα οποία αντιμετωπίζεται όποιος αντιστέκεται σ’ αυτούς που θέλουν τελικά να ελέγχουν την ανάσα του κόσμου όλου.

Εδώ πρέπει να θυμηθούμε πως η Αλαμπάμα είναι στις ΗΠΑ, και είναι οι ΗΠΑ που αποφασίζουν ποιες χώρες διατηρούν τη θανατική ποινή, και άρα είναι δικτατορικές και δεν εκδίδουν σε αυτές κρατούμενους. Ομως στο Ανώτατο Δικαστήριό τους με εννιά ισόβια μέλη οι Δημοκρατικοί εναντίον της θανατικής ποινής και τέτοιου είδους πειραμάτων είναι μόλις τρεις. Αν δεν ανοίξουμε τώρα τη συζήτηση για το πραγματικό μέλλον της ανθρωπότητας, τότε σύντομα θα ιδιωτικοποιηθεί η αναπνοή απ’ τους διαφεντευτές της κάθε Αλαμπάμα. Και το χειρότερο όλων είναι πως θα κατηγορούν την Τεχνητή Νοημοσύνη αυτοί που την εφοδιάζουν με όλες τις πληροφορίες του καπιταλισμού για προσοδοφόρα βασανιστήρια όπου Γης.