Φυσικά δεν αναφέρομαι στο ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να συγκεντρωθεί ο αριθμός των 180 βουλευτών. Αλλά μήπως πρέπει να γίνουν πρόωρες εκλογές για να καθαρίσει η Βουλή από κόμματα και πολιτικούς, των οποίων η παρουσία στη Βουλή δεν αντανακλάται από κάποια αντίστοιχη απήχηση στην κοινωνία;
Η εικόνα στη Βουλή, ειδικά μετά το τέλος της 1ης ψηφοφορίας, όταν έκαναν δηλώσεις διάφοροι πολιτικοί, οι οποίοι ψήφισαν παρών ενώ επιθυμούν συναίνεση, μου θύμισε την ιστορία που μου διηγήθηκε ένας φίλος πριν μερικά χρόνια...
Όταν απεβίωσε ο πατέρας του, κι ασχολήθηκε με την κληρονομιά, συνειδητοποίησε ότι το πατρικό σπίτι που γεννήθηκε και διέμενε επί 40 χρόνια, δεν ανήκε 100% στον πατέρα του. Αντιθέτως, στον πατέρα του ανήκε μόνο το 60% και το υπόλοιπο 40% ανήκε σε όλα τα αδέλφια του. Μόνο που επειδή είχαν περάσει πολλά χρόνια, πολλά από τα αδέλφια του πατέρα του είχαν αποβιώσει και το ποσοστό τους είχαν κληρονομήσει τα παιδιά τους ή και τα εγγόνια τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν κληρονόμοι που κατείχαν ποσοστό μικρότερο του 5% του σπιτιού. Στην προσπάθεια του να καθαρίσει την κληρονομιά, προσέφερε σε όλους τους άλλους κληρονόμους χρηματικά ποσά που αντιστοιχούσαν σε κάτι περισσότερο από τις τότε αντικειμενικές αξίες. Αντιλήφθηκε ότι αυτό δεν ήταν εφικτό να υλοποιηθεί, γιατί υπήρχαν κάτοχοι του 5% που βρίσκονταν στην Νότια Αφρική ή στην Αμερική ή στην Αθήνα, οι οποίοι ζητούσαν αντίτιμο πολλαπλάσιο της αντικειμενικής αξίας. Σε πολλές περιπτώσεις ζητούσαν ολόκληρο ακίνητο πχ γκαρσονιέρα. Κι αυτό γιατί ήξεραν ότι αν και ποτέ δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το μικρό ποσοστό τους, πατώντας στο εξ αδιαιρέτου δικαίωμα, εκβίαζαν τον κύριο κληρονόμο ζητώντας πολλαπλάσιο αντίτιμο της αξίας που κατείχαν.
Κάπως έτσι, φαίνονταν αρχηγοί κομμάτων, οι οποίοι διαπραγματεύονταν δημόσια την ψήφο τους, ενώ δημοσκοπικά είτε βρίσκονται κάτω του 1% (όπως Κουβέλης) είτε δεν εκλέγονται στη Βουλή (Καμμένος) είτε δεν βρίσκονται καν σε κόμμα (Τατσόπουλος, Μελάς). Και το περίεργο είναι ότι ενώ δεν έχουν πολιτικό ή οικονομικό συμφέρον από τις πρόωρες εκλογές, πιέζουν γι αυτές. Δυστυχώς μόνο το μέλλον θα δείξει που βασίζεται αυτή η πίεση κι αυτό θα καταγραφεί μόνο από τους ιστορικούς του μέλλοντος
Το ερώτημα είναι εάν θα πρέπει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε κάποιου είδους διαπραγμάτευση με μικρά κόμματα και πολιτικούς, που εκβιάζουν για να ψηφίσουν ή αν θα πρέπει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε καθαρή λύση, που είναι να αφεθεί η διαδικασία ως έχει, και να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας χωρίς κάποια διαπραγμάτευση. Κι αν δεν συγκεντρωθεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τότε να πάμε σε εκλογές.
Με αυτό τον τρόπο, τα κόμματα της κυβέρνησης ενδεχομένως να έχουν περισσότερες πιθανότητες να επανεκλεγούν και να σχηματίσουν κυβέρνηση. Ταυτόχρονα, θα καθαρίσει η Βουλή από την αντιμνημονιακή δηθενιά. Γιατί εάν υπάρχει θέμα με τη συγκέντρωση των 180 βουλευτών για την εκλογή του ΠτΔ, πώς θα προχωρήσουν οι συνταγματικές αλλαγές, οι οποίες ανάμεσα στα άλλα συμπεριλαμβάνουν και τη μείωση των βουλευτών από 300 σε 200;
Σε επίπεδο οικονομίας, η λύση των πρόωρων εκλογών θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και κινδύνους αλλά εκλογές θα πρέπει να γίνουν έτσι κι αλλιώς. Με αυτό τον τρόπο, θα αυξηθεί η διαπραγματευτική θέση της νέας κυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κι ίσως Ποταμιού στις διαπραγματεύσεις για το χρέος και θα υπάρχει και βάθος χρόνου. Και δεν θα χρειαστεί και η υπογραφή του Αλέξη στη συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους ή θα συρθεί να την υπογράψει. Οι δημοσκοπήσεις των επόμενων ημερών θα δείξουν.
10°
