Νέος Ποινικός Κώδικας: Τι κάνουμε (και όχι τι κάναμε)

Ενώ όλοι συμφωνούν ότι υπάρχει διάχυτο και έντονο το αίσθημα της ατιμωρησίας και της ανασφάλειας στην ελληνική κοινωνία, ενώ τα ζητήματα της ασφάλειας είναι πολύ ψηλά στην ιεράρχηση των θεμάτων που απασχολούν τους Έλληνες πολίτες, νάσου και οι ανησυχούντες ότι με το σχέδιο Ποινικού Κώδικα που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή οι Έλληνες θα κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν στη φυλακή!

Και αυτό εμφανίζεται ως βεβαιότητα, αφού το ισχυρίζονται κάποια μέλη της Ένωσης Ποινικολόγων Ελλάδας και οι Νομικές Σχολές (!).

Έλα όμως που την ανησυχία των κυρίων Ποινικολόγων, κάποιοι εκ των οποίων ήταν και οι συντάκτες του Ποινικού Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ το 2019, μια μέρα πριν κλείσει η Βουλή για τις εκλογές και που ως εκ θαύματος κάποιοι κατηγορούμενοι για βαριά κακουργήματα είδαν τις πράξεις τους να μετατρέπονται σε πλημμελήματα και αθωώθηκαν λόγω παραγραφής, δεν συμμερίζεται η ελληνική κοινωνία και μάλιστα σε ποσοστό 89%. Εννέα στους δέκα πολίτες δήλωσαν ότι συμφωνούν με τις προτεινόμενες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα. Αλλά θα μου πείτε, τι ξέρουν οι πολίτες μπροστά στους ποινικολόγους;

Ας δούμε λοιπόν τι ξέρουν και τι βιώνουν οι πολίτες, από τον Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ, που συνέταξαν κάποιοι εκ των κυρίων Ποινικολόγων.

Σήμερα, οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα σε βαθμό πλημμελήματος, που μπορεί να επισύρει ποινή μέχρι οκτώ (8) χρόνια, μπορεί να παραμείνει ατιμώρητο, με την παροχή της αναστολής εκτέλεσης της ποινής, που περίπου είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο.

Το αποτέλεσμα το ζουν οι πολίτες.

• Μπορεί κάποιος να τους κλέψει, να τους ξανακλέψει, να κατακλέψει τη γειτονιά ξανά και ξανά και να κυκλοφορεί ελεύθερος.
• Μπορεί να βιαιοπραγήσει ξανά και ξανά εναντίον φιλήσυχων πολιτών και να είναι διαρκώς ελεύθερος.
• Μπορεί να εξυβρίσει και να συκοφαντήσει αθώους πολίτες, να κάνει τη ζωή τους κόλαση και να μην κινδυνεύει από τίποτα.
• Μπορεί να εξυβρίσει και να βιαιοπραγήσει στο νοσοκομείο εναντίον γιατρών, νοσηλευτών, εργαζομένων στο ΕΚΑΒ και να μην ανησυχεί ότι μπορεί να υποστεί το παραμικρό.
• Μπορεί να εξυβρίσει και να βιαιοπραγήσει εναντίον δασκάλων και καθηγητών στα σχολεία, χωρίς επιπτώσεις.
• Μπορεί να περάσει με κόκκινο, να σκοτώσει ή να καταστήσει ανάπηρο εφ’ όρου ζωής κάποιον νομοταγή και ανυποψίαστο πολίτη που περνάει με πράσινο και η ποινή να ξεκινάει από τρεις μήνες(!).
• Μπορεί να βιάσει ανήλικα παιδιά και μετά από λίγο καιρό στη φυλακή, να κυκλοφορεί έξω, αφού οι συντάκτες ποινικολόγοι στον Ποινικό Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ, φρόντισαν να καταστήσουν σχεδόν υποχρεωτική για το Δικαστικό Συμβούλιο την αποφυλάκισή του.
• Το ίδιο και αν ληστέψει το ίδιο και κάνει εμπόριο ναρκωτικών.
• Μπορεί να βανδαλίζει και να καταστρέφει συνεχώς τη δημόσια περιουσία και να μην του καίγεται καρφί.

Για κάποιους λοιπόν που αναρωτιούνται «τι κάναμε», η απάντηση είναι ότι κάποιοι άλλοι έκαναν όλα τα παραπάνω.

Και όλα αυτά τα έκαναν και τώρα αντιδρούν σκληρά ώστε να μην αλλάξουν ούτε στο ελάχιστο, στο όνομα της προστασίας του «ιερού προσώπου του κατηγορουμένου», με άλλα λόγια στο όνομα της προστασίας των δικαιωμάτων των εγκληματιών.

Η κυβέρνηση απευθύνθηκε στην ελληνική κοινωνία λέγοντας ότι είναι η ώρα, εκτός από τα δικαιώματα των εγκληματούντων, να κοιτάξουμε και τα δικαιώματα των θυμάτων, τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών που θέλουν να ζουν ειρηνικά και με ασφάλεια.

Να έρθουμε για λίγο στη θέση της μάνας που την ξυπνάνε νύχτα για να της πουν ότι το παιδί της σκοτώθηκε από κάποιον ασυνείδητο που παραβίασε το κόκκινο.

Στη θέση της ανύποπτης οικογένειας που επιστρέφει μετά από απουσία λίγων ημερών και βλέπει το σπίτι της λεηλατημένο. Και δεν μιλάμε για σπίτια πλουσίων αφού αυτά είναι καλά φυλαγμένα, αλλά για σπίτια της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Ας έρθουμε στη θέση του γιατρού ή του νοσηλευτή  που «λιώνει» κατά την εφημερία του δημόσιου νοσοκομείου και δέχεται απρόκλητη επίθεση από τον οποιοδήποτε νομίζει ότι δεν εξυπηρετείται έγκαιρα. Στη θέση του διασώστη του ΕΚΑΒ που υφίσταται βιαιοπραγία γιατί δήθεν άργησε κι ας μην μπορούσε να κινηθεί γρήγορα το ασθενοφόρο στην κυκλοφορία.

Ας έρθουμε στη θέση των συγγενών των θυμάτων του φοβερού δυστυχήματος των Τεμπών, που αγωνιούν για τον χρόνο που θα γίνει η δίκη. Ε, λοιπόν, ο νέος κακός Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, προβλέπει ότι η δίκη αυτή μπορεί να ξεκινήσει τον Ιούνιο, κάτι πρωτοφανές στην Ελλάδα, επειδή καταργεί την προδικασία των βουλευμάτων σε τέτοιες υποθέσεις.

Οι κύριοι Ποινικολόγοι, και φοβάμαι και κάποιοι άλλοι που μπορώ να τους αναγνωρίσω άγνοια για το θέμα, έκαναν πως δεν άκουσαν τον σπουδαίο Καθηγητή του Ποινικού Δικαίου κ. Μυλωνόπουλο να καταθέτει στην Επιτροπή της Βουλής ότι δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίζονται κάποιες πράξεις ως ποινικά αδικήματα και να μην υπάρχει σαφής πρόβλεψη επιβολής ποινών για τα αδικήματα αυτά. Με άλλα λόγια, να έχουμε ένα θεατρικό ποινικό σύστημα.

Ούτε φυσικά άκουσαν την εκπρόσωπο της Ένωσης Εισαγγελέων στην ίδια Επιτροπή να γελοιοποιεί κυριολεκτικά τις αιτιάσεις των ποινικολόγων.

Ούτε φυσικά άκουσαν τις απόψεις του Επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και ενός εκ των καλυτέρων Εισαγγελέων στην πρόσφατη ιστορία της χώρας κ. Βουρλιώτη που είναι σαφώς υπέρ του νέου Ποινικού Κώδικα.

Ούτε άκουσαν την εκπρόσωπο της Αρχής Διαφάνειας να μιλάει υπέρ του νέου Κώδικα, αναφέροντας ότι περιέχει πρωτοποριακές διατάξεις για την ποινική ευθύνη εταιριών που δωροδοκούν δημόσιους λειτουργούς για να πάρουν δημόσια έργα ή προμήθειες.

Και φυσικά, μάλλον τους άφησαν αδιάφορες οι διατάξεις που προστατεύουν τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας και ιδιαίτερα τους ανήλικους, ενώ καθιερώνουν απόλυτη δικαστική προστασία για τους γιατρούς, εκπαιδευτικούς, κοινωνικούς λειτουργούς,  ψυχολόγους που είναι υποχρεωμένοι να αναφέρουν τα περιστατικά τα οποία υποπίπτουν στην αντίληψή τους.

Θα πάνε λοιπόν οι Έλληνες φυλακή;

Η αντίληψή μας είναι ότι οι ποινές κλιμακώνονται ανάλογα με τη βαρύτητα της πράξης. Για ποινές μέχρι ένα χρόνο, μπορεί να δοθεί αναστολή. Για ποινές από ένα έως δύο χρόνια, η ποινή μπορεί να εξαγοραστεί ή να επιβληθεί κοινωνική εργασία ή επιτήρηση με ηλεκτρονικό τρόπο. Για ποινές από δύο έως τρία χρόνια, ένα μέρος της ποινής θα εκτίεται στη φυλακή από έναν έως έξι μήνες. Οι οιμωγές είναι εδώ ότι κάποιος που θα καταδικαστεί σε τρία χρόνια, μπορεί να μείνει στη φυλακή τρεις μήνες!

Στη Γερμανία, οι ποινές πάνω από ένα χρόνο δεν αναστέλλονται και ο καταδικασθείς οδηγείται στη φυλακή. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η Γερμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά φυλακισμένων στην ΕΕ. Αυτό συμβαίνει γιατί το ποινικό σύστημα εκεί πέτυχε στην βασική του επιδίωξη, που είναι η αποτροπή από την τέλεση εγκληματικών πράξεων, αφού ο κίνδυνος να πάει κάποιος φυλακή είναι μεγάλος.

Αυτά, λοιπόν, κάνουμε και αρκετά ακόμα θα συνεχίσουμε να κάνουμε, προς την κατεύθυνση της προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών.

Υστερόγραφο: Πριν τρεις μέρες, οι αυτοαποκαλούμενοι «αναρχικοί» προέβησαν σε πράξεις βανδαλισμού του γραφείου του Υφυπουργού Δικαιοσύνης κ. Μπούγα στην Αθήνα. Στη σχετική προκήρυξη που εξέδωσαν, αφού καταγγέλλουν εμένα και τον Υφυπουργό, αναφέρουν ότι ο μοναδικός λόγος για τον βανδαλισμό είναι «ότι δεν συστήσαμε νομοπαρασκευαστική επιτροπή για τη σύνταξη του νέου Ποινικού Κώδικα». Οφείλω να ομολογήσω ότι το «Αναρχικό κίνημα» εξελίχθηκε τόσο ώστε οι απόψεις του να συμπίπτουν με τις απόψεις των κυρίων ποινικολόγων για τη «μη σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής»!