Μια σκασίλα είχαν για τα παιδιά

Στιγμές στιγμές, η συζήτηση στη Νέα Δημοκρατία για τον γάμο των ομοφύλων θυμίζει τις κόντρες των καλογέρων του Μεσαίωνα για το φύλο των αγγέλων. Τι νομίζετε, για παράδειγμα, ότι κυριάρχησε στο δεύτερο «φροντιστήριο» των βουλευτών της; Οι ενστάσεις του Πλεύρη -κάποιοι το χαρακτήρισαν «σόου»- ο οποίος επί «20 λεπτά» αντάλλασε νομικά επιχειρήματα με τους συντάκτες του άρθρου. Όχι για κάποιο ζήτημα ουσίας, αλλά για το αν τα ίδια αποτελέσματα μπορεί να επιτευχθούν χωρίς τη θεσμοθέτηση του γάμου. Σύμφωνα με τη δική του άποψη αρκεί μια τροποποίηση του συμφώνου συμβίωσης για να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα τόσο των γονέων όσο και των παιδιών. Το πρόβλημά του, με άλλα λόγια, είναι αν θα πούμε τον «γάμο»… γάμο! 

Ανάλογου επιπέδου είναι και οι ανησυχίες που διατυπώνονται για την οικογένεια. Πρέπει να στηρίξουμε την «πυρηνική οικογένεια» απεφάνθη ο Αντώνης Σαμαράς. Στο ίδιος μήκος κύματος και ο Μάκης Βορίδης, υποστήριξε ότι «η νομοθεσία είναι διαπλασμένη για να προστατεύει την οικογένεια, όχι τα ομόφυλα ζευγάρια». Από κοντά και ο Θάνος Πλεύρης ο οποίος είπε ότι θα πρέπει να μείνουμε «στον θεσμό της οικογένειας όπως την ξέρουμε». Γιατί όμως απειλείται η «πυρηνική οικογένεια» από μια ρύθμιση που ουδόλως αφορά τα ετερόφυλα ζευγάρια, κανείς τους δεν εξήγησε. Εκτός και αν φοβούνται ότι είναι κολλητική.

Το παράδοξο είναι ότι για το μείζον ζήτημα, που κατά την άποψη των διαφωνούντων θα έπρεπε να τεθεί, την ευημερία των παιδιών, δεν έγινε η παραμικρή  συζήτηση στα περίφημα φροντιστήρια. Ο Αντώνης Σαμαράς είπε ότι τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς αλλά μέχρι εκεί. Θα περίμενε κανείς ότι οι βουλευτές της ΝΔ θα ζητούσαν τις γνώμες ειδικών, ψυχολόγων, ψυχιάτρων, κοινωνικών λειτουργών, για να τεκμηριώσουν είτε τις αντιρρήσεις τους είτε την αναγκαιότητα της αλλαγής στη νομοθεσία. Ιδίως οι διαφωνούντες, καθώς αυτοί επικαλούνται λόγους «συνείδησης». Δεν τους πέρασε καν από το μυαλό κι αυτό απαιτεί μια κάποια εξήγηση. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τρεις εκδοχές.

Η πρώτη, και λιγότερη πιθανή, είναι επειδή γνωρίζουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των επιστημονικών ερευνών καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά ομόφυλων οικογενειών αναπτύσσονται το ίδιο καλά με τα παιδιά ετερόφυλων γονιών. Άρα από τη σκοπιά του παιδιού η θεσμοθέτηση του γάμου δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Όσοι διαφωνούν λοιπόν με την αλλαγή του νόμου, δεν έχουν κανέναν λόγο να μπουν σε μια συζήτηση στην οποία  θα είναι εκ των προτέρων χαμένοι.

Η δεύτερη εξήγηση είναι ότι κατά βάθος και οι ίδιοι κατανοούν  πως η άποψή τους εναντίον του γάμου και της τεκνοθεσίας απορρέει από τις προκαταλήψεις τους. Για να το πούμε όπως σίγουρα  κάποιοι από αυτούς θα το λένε στις παρέες τους, θεωρούν τους ομοφυλόφιλους «ανώμαλους». Αν τους εμπιστευθούμε παιδιά, ποιος ξέρει τι θα κάνουν. Δεν μπορούν όμως να το πουν ανοικτά, το καταλαβαίνουν. Οι απόψεις αυτές έχουν καταρριφθεί εδώ και καιρό και κινδυνεύουν να γελοιοποιηθούν.  Δίνουν έτσι μια μάχη οπισθοφυλακών με νομικίστικα επιχειρήματα που αποφεύγουν την ουσία.

Η τρίτη εξήγηση τέλος είναι και η πιο απλή γι’ αυτό και η πιο πιθανή. Στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σκασίλα για την ευημερία των παιδιών. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να μη τα χαλάσουν με την εκκλησία και να μη θίξουν τους ψηφοφόρους τους. Κάποιοι μπορεί να θέλουν να στείλουν και ένα μήνυμα στον Μητσοτάκη επειδή τους ξέχασε στον ανασχηματισμό. Κολλημένοι με την μικροπολιτική.

Εντάξει, δεν αποκλείεται ορισμένοι να είναι ειλικρινείς  χριστιανοί. Να θεωρούν ανήθικη την ομοφυλοφιλία και κατά συνέπεια γι’ αυτούς να μην τίθεται θέμα γάμου ομοφύλων, πόσο μάλλον τεκνοθεσίας. Λογικά θα θεωρούν μεγάλη αμαρτία και τον πολιτικό γάμο, δεν μπορεί να είναι χριστιανοί αλά καρτ.  Σεβαστή η άποψή τους, ίσως όμως να σκεφτούν μεταγραφή στη Νίκη. Θα είναι περισσότερο συνεπείς.