Δεν πρέπει να υπάρχει άλλη κοινοβουλευτική δημοκρατία στον πλανήτη όπου οι περισσότεροι βουλευτές αποφασίζουν αν θα ψηφίσουν ή αν θα καταψηφίσουν κάποιον υποψήφιο (στην προκειμένη περίπτωση: για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας) χωρίς να γνωρίζουν καν για ποιό πρόσωπο πρόκειται! Χωρίς να ξέρουν αν θα υπάρχει πιθανώς και 2ος ή και 3ος υποψήφιος για το ίδιο αξίωμα ώστε να έχουν δυνατότητα επιλογής υποψηφίου και όχι απλά επιλογή ανάμεσα σε ένα ΝΑΙ και σε ένα ΟΧΙ. Τι είδους υπηρέτες της Δημοκρατίας και του Έθνους είναι αυτοί οι άνθρωποι;
Το αξίωμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας μπορεί να είναι κυρίως «διακοσμητικό», δεν παύει όμως να θεωρείται ακόμα και από το ίδιο το Σύνταγμα ως το ανώτατο αξίωμα στην χώρα. Η προσβολή της τιμής και της υπόληψης του προσώπου του εκάστοτε ΠτΔ και απαγορεύεται και διώκεται με βάση ειδικό άρθρο του Ποινικού Κώδικα. Ο ΠτΔ συγκαλεί συμβούλια των πολιτικών αρχηγών για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας ή για σοβαρά εθνικά θέματα, μπορεί να αρνηθεί να υπογράψει έναν Νόμο ψηφισμένο από την Βουλή, εκπροσωπεί την χώρα σε επίσημες τελετές στο εξωτερικό και συναντάται με Προέδρους ή Βασιλείς άλλων χωρών. Και άλλα πολλά. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι λαμβάνει έναν τεράστιο μισθό. Αυτονοήτως λοιπόν πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις (εδώ χωράει φυσικά πολλή συζήτηση για τι ποιες πρέπει να είναι αυτές) και δεν αρκεί να είναι απλώς ένα πρόσωπο το οποίο να «ενώνει τους Έλληνες» ή έστω να ενώνει 180 ή 200 βουλευτές.
Η συζήτηση για την επερχόμενη εκλογή ΠτΔ ξεκίνησε πριν από μήνες και καλά κρατεί ενώ τα δύο κυβερνητικά κόμματα προσπαθούν απεγνωσμένα να μας πείσουν ότι πρέπει να βρεθούν 180 βουλευτές που να ψηφίσουν τον εκλεκτό τους υποψήφιο (ώστε η χώρα να μην οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές άρα σε «πολιτική αστάθεια», κλπ). Ο δε Πρωθυπουργός της χώρας έχει επανειλημμένα δηλώσει με απόλυτη βεβαιότητα ότι θα βρεθούν 180 βουλευτές που θα ψηφίσουν ΝΑΙ στον υποψήφιο των ΝΔ/ΠΑΣΟΚ και η χώρα δεν θα πάει σε πρόωρες εκλογές εξαιτίας αυτού του θέματος. Μόνο που ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Βενιζέλος τολμούν να μας πουν ποιόν προτείνουν ως διάδοχο του κ. Κάρολου Παπούλια. ‘Εως και εννέα ημέρες πριν την πρώτη ψηφοφορία, ο κ. Βενιζέλος διαβεβαίωνε ότι δεν είχαν καταλήξει ακόμα με τον πρωθυπουργό στο όνομα του εκλεκτού τους! Αγωνίζονται όμως και οι δύο όλο αυτό το διάστημα (με τους γνωστούς φανερούς τρόπους και πιθανόν με διάφορους παρασκηνιακούς που εύκολα φανταζόμαστε ποιοι μπορεί να είναι) να πείσουν τουλάχιστον 25 ακόμα βουλευτές που δεν ανήκουν στους 155 των δικών τους κοινοβουλευτικών ομάδων να ψηφίσουν ΝΑΙ. Εδώ τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Ότι οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος επιμένουν ότι γνωρίζουν ήδη ότι και οι 153 βουλευτές των ΝΔ/ΠΑΣΟΚ (155 μείον Σαμαράς και Βενιζέλος) θα ψηφίσουν ΝΑΙ χωρίς να γνωρίζουν οι 153 αυτοί ποιός θα είναι ο υποψήφιος; Αδιαφορώντας αν θα προταθεί από κάποιο από τα άλλα κόμματα καλύτερος υποψήφιος από τον υποψήφιο των ΝΔ/ΠΑΣΟΚ; Δεν ντρέπονται οι δύο αρχηγοί να ισχυρίζονται δημοσίως ότι ελέγχουν την συνείδηση και την ψήφο 153 βουλευτών;
Και καλά, οι 153 έχουν ας πούμε λόγω κομματικής πειθαρχίας αποφασίσει ήδη τι θα κάνουν στην ψηφοφορία, ανεξαρτήτως του ποιος θα προταθεί από τους Σαμαρά και Βενιζέλο για επόμενος ΠτΔ. Τους ανεξάρτητους βουλευτές και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων πώς τους πλησιάζουν παρασκηνιακά χωρίς να τους λένε το όνομα του υποψηφίου; Αν από το κυβερνητικό στρατόπεδο γνωστοποιούσαν σε έναν μη συμπολιτευόμενο βουλευτή τα ονόματα πιθανόν υποψηφίων για ΠτΔ προκειμένου το κυβερνητικό στρατόπεδο να διερευνήσει τις προθέσεις/προτιμήσεις των ανεξάρτητων αυτών βουλευτών, θα μαθαίναμε κι εμείς τα ονόματα αυτά από το τουίτερ μέσα σε δευτερόλεπτα από την ώρα που θα έφταναν στα αφτιά των βουλευτών. Άρα το όνομα του υποψήφιου ΠτΔ ή των δύο-τριών πιθανών υποψηφίων, αν υπάρχουν, υπάρχουν μόνο στο μυαλό του Σαμαρά, του Βενιζέλου και ίσως και στα μυαλά ενός-δύο ακόμα του στενού τους κύκλου (Χρ. Λαζαρίδης, κλπ).
Προσπαθούν λοιπόν οι δύο αρχηγοί να βρουν άλλους 25 βουλευτές κυριολεκτικά πουλώντας «γουρούνι στο σακί», χρησιμοποιώντας χίλιους δύο άλλους τρόπους για να αποσπάσουν τα ΝΑΙ αλλά όχι το σημαντικότερο: το πρόσωπο το οποίο θα είναι υποψήφιο για ΠτΔ!
Και μόνο το γεγονός ότι τα δύο κυβερνητικά κόμματα ακολουθούν μια τέτοια πολιτική στο θέμα της εκλογής του ΠτΔ αποδεικνύει για πολλοστή φορά πόσο αδιαφορούν για τους θεσμούς, τη διαφάνεια και τη Δημοκρατία... Πόσο πολύ τους ενδιαφέρουν πάνω από όλα οι τακτικισμοί που θα τους κρατήσουν γαντζωμένους στις καρέκλες τους. Και μόνο το γεγονός ότι κυβερνητικοί βουλευτές δηλώνουν απερίφραστα ότι θα ψηφίσουν έναν άγνωστο σε αυτούς για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα δείχνει πόσο σοβαρά παίρνουν τον βουλευτικό όρκο τους.
Είναι αυτονόητο ότι τα ίδια επιχειρήματα που αφορούν την εκβιαστική αθλιότητα που εκπορεύεται από το κυβερνητικό στρατόπεδο σχετικά με το θέμα της εκλογής του ΠτΔ αφορά και όσους βουλευτές των κομμάτων πλην ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη δηλώσει ότι ΔΕΝ θα ψηφίσουν κανέναν για ΠτΔ χωρίς να ξέρουν καν πόσοι και ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι για το αξίωμα αυτό! Οι βουλευτές αυτοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης ή όσοι από αυτούς είναι ανεξάρτητοι είναι εξίσου θλιβεροί με όσους λένε ότι θα ψηφίσουν τον άγνωστο Χ για ΠτΔ που θα προταθεί από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Το Σύνταγμα δεν υπηρετείται όταν αποφασίζεις αν θα ψηφίσεις κάποιον ή όχι πριν να γνωρίζεις το όνομά του! Για δε τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης που κι αυτοί έχουν προκαταλάβει (ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να πιστέψουμε) την ψήφο των βουλευτών τους, ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Ισχύουν όσα ισχύουν για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Ας (ξανά)διαβάσουν κι αυτοί το Σύνταγμα, εκεί που μιλάει για την απεριόριστη ελευθερία της συνείδησης του βουλευτή.
Πώς έφτασαν οι κοινοβουλευτικοί αντιπρόσωποι του έθνους αλλά και τα ελληνικά κόμματα σε αυτήν την κατάντια; Η απάντηση είναι απλούστατη: πατώντας πάνω στην ανοχή μας.
Διέξοδος από αυτό το τέλμα υπάρχει; Δεν ξέρω, πάντως δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Υ.Γ. Ακούσατε μήπως από κάποιον Συνταγματολόγο ή άλλον «πνευματικό άνθρωπο» να θέτει τον παραπάνω προβληματισμό;
3°
