Πολιτικη & Οικονομια

ΔΟΕ: «Κόλλησαν» στο 2007 οι μισθοί

Σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Βρετανία και Ιαπωνία

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) διαπιστώνει ότι οι μισθοί το 2013 έμειναν στάσιμοι στις ανεπτυγμένες οικονομίες ενώ ορισμένες χώρες κατέγραψαν ακόμη και μείωση. Σύμφωνα με τη διετή έκθεση της ILO οι πραγματικοί, αποπληθωρισμένοι μέσοι μισθοί των ανεπτυγμένων οικονομιών δεν έχουν φθάσει στο επίπεδο στο οποίο βρίσκονταν πριν από το 2007. Ειδικότερα στην Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ιταλία την Ιαπωνία και τη Βρετανία, οι μέσοι μισθοί είναι μάλιστα κατώτεροι εκείνων του 2007.

«Όλο αυτό επιβαρύνει τις παγκόσμιες οικονομικές επιδόσεις, οδηγώντας σε μια αδύναμη οικονομική ανάπτυξη στις περισσότερες από τις οικονομίες αυτές και σε έναν αυξημένο κίνδυνο αποπληθωρισμού στην ευρωζώνη», δήλωσε η Σάντρα Πολάσκι, αναπληρώτρια γενική διευθύντρια της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. «Πρέπει να προσπαθήσουμε να λύσουμε το πρόβλημα της στασιμότητας των μισθών, τόσο για λόγους δικαιοσύνης όσο και για να ευνοήσουμε την οικονομική ανάπτυξη», πρόσθεσε η κ. Πολάσκι.

Σε παγκόσμιο επίπεδο η άνοδος των μισθών επιβραδύνθηκε σε σχέση με το 2012, καθώς έφθασε το 2%, έναντι σχεδόν 3% πριν από έξι χρόνια. Το ποσοστό αφορά κυρίως τις αναδυόμενες και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, με μεγάλες πάντως διαφορές ανάμεσα στις χώρες.

Οι μισθοί αυξήθηκαν το 2013 κατά 6% στην Ασία και κατά 5,8% στην ανατολική Ευρώπη και την κεντρική Ασία, η άνοδος αυτή περιορίσθηκε σε 0,8% στη Λατινική Αμερική και στην Καραϊβική. Στη Μέση Ανατολή οι μισθοί αυξήθηκαν 3,9%, αλλά στην Αφρική μόνο 0,9%. «Στη διάρκεια των 10 τελευταίων ετών παρατηρούμε μια βραδεία σύγκλιση των μέσων μισθών των αναδυόμενων και των αναπτυσσόμενων χωρών με αυτούς των ανεπτυγμένων οικονομιών», υπογραμμίζει η Κρίστεν Σόμπεκ, οικονομολόγος της ILO και μία από τους συντάκτες της έκθεσης.

Η οργάνωση του ΟΗΕ ανησυχεί επίσης για το αυξανόμενο χάσμα ανάμεσα στην παραγωγικότητα της εργασίας, που εξακολουθεί να αυξάνεται, και την αναδιανομή της εν λόγω παραγωγικότητας μέσω των μισθών. «Το αυξανόμενο χάσμα ανάμεσα σε μισθούς και παραγωγικότητα μεταφράσθηκε σε μια μείωση του μεριδίου της αμοιβής της εργασίας στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, ενώ αυξανόμενο μέρος πηγαίνει στο κεφάλαιο, ιδιαίτερα στις ανεπτυγμένες οικονομίες», υπογραμμίζεται στην έκθεση. Η τάση αυτή σημαίνει πως οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους δεν ωφελούνται πλέον παρά μόνον από ένα μικρό μέρος της οικονομικής ανάπτυξης, ενώ οι ιδιοκτήτες κεφαλαίων ωφελούνται περισσότερο.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας υπενθυμίζει επίσης πως οι μισθολογικές ανισότητες ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες παραμένουν και πως ο αγώνας «εναντίον των πρακτικών των διακρίσεων και των προκαταλήψεων που βασίζονται στο φύλο» μέσω «αποτελεσματικών πολιτικών σχετικών με τη μητρότητα, την πατρότητα και τις γονικές άδειες, καθώς και δράσεων ευαισθητοποίησης υπέρ μιας καλύτερης διανομής των οικογενειακών ευθυνών», πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για τις κυβερνήσεις. Τα αποτελεσματικότερα μέτρα για να διορθωθούν οι εισοδηματικές ανισότητες είναι η θέσπιση προοδευτικής φορολογίας, οι μεταβιβάσεις προς τα πιο φτωχά νοικοκυριά, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η θέσπιση κατώτατου μισθού.