Παιδιά με δύο μπαμπάδες / μαμάδες

Όλοι οι ομοφυλόφιλοι γεννιούνται και μεγαλώνουν σε ετεροφυλόφιλες οικογένειες. Δεν έχει εξαιρέσεις εδώ. Ή, δεν έχει εξαιρέσεις στην Ελλάδα: εδώ, στον ομφαλό της γης, δεν υπήρξε ποτέ ΕΝΑΣ ομοφυλόφιλος που να μη γεννήθηκε σε οικογένεια αποτελούμενη από δύο ετεροφυλόφιλα άτομα, μια μαμά και έναν μπαμπά, στρέιτ και τους δυο τους. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχουν τέτοιες οικογένειες. Δυστυχώς. Όχι ακόμα.

Και υπάρχει και μία εξήγηση για τούτο το Μέγα Μυστήριο: ομοφυλόφιλος (wow!) γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Τι να κάνουμε τώρα; Όπως γεννιέσαι και αριστερόχειρας. Όπως γεννιέσαι για να φτάσεις να γίνεις ένα ογδόντα εφτά ή ένα εξήντα πέντε, αν τρως κανονικά και δεν ζεις στην τούντρα. Είναι κάπως απλό, αν έχεις βγάλει ένα γυμνάσιο χωρίς να κοιτάς από το παράθυρο, κι αν ήσουν σε θέση να διαβάσεις την Πηνελόπη Δέλτα χωρίς να σου φαίνεται ότι γράφτηκε σε ξένη γλώσσα. Κι αν δεν ταράχτηκες πολύ που είδες τον πατέρα σου με τα σώβρακα σε τρυφερή ηλικία. Ένα παιδάκι του δημοτικού μπορεί να σου το εξηγήσει μέσα σε περίπου τρία λεπτά — αν έχεις τη δυνατότητα να συζητήσεις με ένα παιδάκι του δημοτικού.

Επίσης, καθώς διαθέτουμε και εκείνο που οι παλιές διαφημίσεις στη μεταμεσονύκτια τηλεόραση έλεγαν «κληρονομικό χάρισμα», ΚΑΙ από οικογένειες ομοφύλων θα γεννηθούν ομοφυλόφιλα παιδιά, όταν με το καλό υπάρξουν οικογένειες ομοφύλων — για την ακρίβεια, ένα 10% πάνω-κάτω. Γιατί; Γιατί τόσοι είναι οι γκέι στον πλανήτη, τι θέλετε να κάνουμε τώρα; Ένας στους δέκα ανθρώπους προτιμά να συνευρίσκεται με άτομα του φύλου του, και όχι με του άλλου. Άρα και τόσοι γεννιούνται. (Και το αναγνωρίζει, το παραδέχεται. Σε αντίθεση με πολλούς που αντιτίθενται στον γάμο των ομοφύλων, που δεν το παραδέχονται για τον εαυτό τους και το καταπιέζουν). Hello! Το λένε στατιστική, και είναι ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει ο κόσμος πολλά εκατομμύρια χρόνια τώρα. Σας πειράζει;

Δεν σας πειράζει, διαβάζετε Voice.

Αλλά πειράζει κάποιους που πιστεύουν στις χαρτορίχτρες, στα νεφελίμ, που παλιά αγόραζαν βιβλία του Λιακόπουλου, ή που σήμερα διαβάζουν, ας πούμε, Ριζοσπάστη, Ελεύθερη Ώρα, Μακελειό, και κάτι τέτοια. Ναι: καλά κάνει και τους πειράζει. ΠΟΛΥ καλά κάνει. Είναι φυσιολογικό να τους πειράζει. Οι περισσότεροι αναγνώστες της Ελεύθερης Ώρας και του Μακελειού δεν πάνε καλά, έχουν άμεση ανάγκη για βοήθεια οι καψεροί (για να μη μιλήσουμε για τους άλλους). Βρίσκονται κοντά στην επικράτεια των πόσουμ. Κι αυτό —το ότι τούς ενοχλεί που ΥΠΑΡΧΟΥΝ γκέι άτομα— είναι το μικρότερο από τα προβλήματά τους. Φανταστείτε, οι περισσότεροι εξ αυτών (σε αντίθεση με τα πόσουμ) ακούνε Φωνές· είναι βέβαιοι, επίσης, πως η γη είναι επίπεδη, σαν πατημένος λουκουμάς· και, έτι περαιτέρω, κόβουν το πιο πολύτιμο μόριό τους, ή έστω το χέρι τους (και πάλι σε αντίθεση με τα πόσουμ), ότι ένα κονκλάβιο σατανιστών Εβραίων το ΚΡΥΒΕΙ αυτό, και μας πουλάει φούμαρα ότι η Γη μας είναι τάχα μου στρόγγυλη, σαν μπάλα. Ω μον ντιέ.

Ναι, ναι, αυτό παραπάει: υπάρχει μια συνωμοσία εδώ πέρα, κάτι σκοτεινό, κάτι που αυτοί οι Εβραίοι, οι μασόνοι, οι φιλελεύθεροι, οι δικαιωματιστές, οι φιλοευρωπαίοι ντιγκιτάνγκες, αυτά τα κουμμούνια, οι ελευθεριακοί, οι ψευδοσυντηρητικοί, οι ανάρχες, οι κούληγκανς, οι κεντρώοι, και οι χειρότεροι όλων, οι ακροκεντρώοι, έχουν εξυφάνει, για να τους παρακΟΥλουθούν. Για να ξέρει το Σύστημα τι σκέφτονται και τι ψηφίζουν. Για να ελέγχουν ποια μάρκα απορρυπαντικό προτιμούν και πόσα σωληνάρια οδοντόπαστα τον χρόνο αγοράζουν. (Όχι και πολλά, εδώ που τα λέμε· αλλά πιθανόν πάνω από ένα). Ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει; Κανείς!

Καλά κάνουν λοιπόν και πιστεύουν ό,τι πιστεύουν. Έχουν τόσα θέματα, εδώ θα κώλωναν; Ξέρω προσωπικά άνθρωπο που είναι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν γεννιούνται γκέι αλλά ΚΟΛΛΑΝΕ ομοφυλοφιλία, που ο έρμος πασαλείβεται με μία συγκεκριμένη μάρκα μουστάρδας και βλέπει παλιά επεισόδια του Τροχού της Τύχης. Κάθε Κυριακή βράδυ. Γυμνός.

Δεν του λέμε κάτι. Όλα καλά.

Το θέμα βέβαια είναι άλλο. Το θέμα είναι ότι μιλάμε για ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Ότι μιλάμε για συγκεκριμένους ανθρώπους, period. Ξέρετε, λένε διάφοροι, «Να μην υιοθετούν παιδιά οι ομόφυλοι, είναι ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ, δεν θα το επιτρέψουμε». Λοιπόν, τους έχουμε νέα: πολλοί γκέι έχουν ΗΔΗ υιοθετήσει παιδιά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από «μόνοι» τους· και που ζουν, προφανώς, με το παιδί αυτό που υιοθέτησαν, αλλά ΚΑΙ με τον σύντροφό τους. Δεν είναι κάτι που μπορεί να απαγορευτεί: ΓΙΝΕΤΑΙ ΗΔΗ. Το πρόβλημα είναι τι θα συμβεί αν αυτός ο άνθρωπος, ο «νόμιμος κηδεμόνας», πεθάνει. Πώς να μην πάρει το Κράτος το παιδί από την αγκαλιά του άλλου μπαμπά ή της άλλης μαμάς, και το πετάξει σε ένα ίδρυμα. Πώς να μπούμε εμπόδιο στη δυστυχία και στην τρέλα: στην παράνοια — εν έτει 2023 προς 2024.

Το πρόβλημα είναι πώς να πάψουμε να ζούμε σε ένα από τα Ιράν της Ευρώπης.

ΥΓ. Υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα που διάφοροι καλοί κύριοι (και κάμποσες κυρίες) μέσα και έξω από τη ΝΔ μπορούν να αντιπολιτευτούν την κυβέρνηση. Ας μένει ο λόγος τους εδώ, γκώσαμε. Και τινές εξ αυτών καρφώνονται. It’s okay, bro. Χαλάρωσε.