- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Στέφανος Κασσελάκης: «Τα λόγια μου περνούν από κόσκινο»
«Δεν θα αφήσω τους "νοικοκύρηδες" στη δεξιά»
Στέφανος Κασσελάκης: Τι είπε για τις τοποθετήσεις του και την κριτική που δέχεται - Η ανάρτησή του στα social media
Την αναφορά του στην «παλιά νοικοκυρεμένη Ελλάδα με τους νόμους και τους κανόνες» εξήγησε περαιτέρω το πρωί της Τετάρτης ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης.
Με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, ο Στέφανος Κασσελάκης σημειώνει πως «δεν θα αφήσω τους «νοικοκύρηδες» στη Δεξιά, την ώρα που οι αληθινοί μπαχαλάκηδες είναι αυτοί που μας κυβερνούν και αποσυνθέτουν την κοινωνία».
«Τα στερεότυπα που έχτισε η προπαγάνδα τόσων ετών θα σπάσουν», πρόσθεσε ενώ αναφέρθηκε στην δολοφονία Φύσσα, τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου και το περιστατικό ξυλοδαρμού της 13χρονης στο Περιστέρι για να καταλήξει λέγοντας πως «είναι ζητούμενο για μένα εκείνη η αφετηρία, για να χτίσουμε το αύριο: Ένα κράτος δικαιοσύνης, ισότητας, θεσμών που να λειτουργούν, και κοινωνικής προστασίας για όλους».
«Προφανώς τα δικά μου λόγια περνούν από κόσκινο, την ώρα που για τους πολιτικούς μου αντιπάλους υπάρχει απόλυτη μιντιακή στήριξη ή ανοχή. Ευπρόσδεκτο.
Έχω μιλήσει από την πρώτη στιγμή για τη νέα Ελλάδα και το Ελληνικό Όνειρο που οραματίζομαι.
Όμως όχι. Δε θα αφήσω τους «νοικοκύρηδες» στη Δεξιά, την ώρα που οι αληθινοί μπαχαλάκηδες είναι αυτοί που μας κυβερνούν και αποσυνθέτουν την κοινωνία.
Την ώρα που Αριστερά είναι πρώτα απ’ όλα οι άνθρωποι του μόχθου και της ανθρωπιάς. Η Αριστερά του ήθους και της ευθύνης.
Τα στερεότυπα που έχτισε η προπαγάνδα τόσων ετών θα σπάσουν.
Κρατάω κάτι καλό από τα παλιά για να φύγουμε προς τα μπρος, κι αυτό είναι μία ενσυναίσθηση, μία αλληλεγγύη που κάποια στιγμή -στα χρόνια του ‘80 και του ‘90- είχε κατακτήσει ως ένα βαθμό η κοινωνία μας.
Τότε που τον Παύλο δεν θα «τον σκότωναν για το ποδόσφαιρο».
Τότε που δήθεν νοικοκυραίοι δεν θα δολοφονούσαν τον Ζακ.
Τότε που συμμαθητές μίας 13χρονης μαθήτριας δε θα βιντεοσκοπούσαν τον ξυλοδαρμό της.
Ναι, κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα φτάσαμε σε έναν βαθμό αλληλεγγύης που ήταν μία καλή βάση για το μέλλον. Ύστερα ήρθε η κρίση, η διάλυση του κοινωνικού ιστού, η άνοδος κάθε μορφής Ακροδεξιάς, το μίσος προς τους μετανάστες, η διακυβέρνηση μίας παρέας που παρακολουθεί, υποκλέπτει και κάνει μπίζνες.
Είναι ζητούμενο για μένα εκείνη η αφετηρία, για να χτίσουμε το αύριο: Ένα κράτος δικαιοσύνης, ισότητας, θεσμών που να λειτουργούν, και κοινωνικής προστασίας για όλους».