Σταθμός Εξαρχείων: ο Δούκας και το «αντιμπακογιαννικό μέτωπο»

Ο κ. Χάρης Δούκας συστήνεται ήδη στους λογαριασμούς του στα κοινωνικά δίκτυα ως εκλεγέντας δήμαρχος Αθηναίων – να θυμίσουμε ότι θα αναλάβει τα διοικητικά του καθήκοντα από 1/1/2024. Με την ίδια φούρια παίρνει θέση υπέρ των αντιδράσεων μερίδας κατοίκων για την κατασκευή σταθμού μετρό στην πλατεία Εξαρχείων. Όταν ρωτήθηκε στο τηλεοπτικό debate από τον κ. Κώστα Μπακογιάννη ποια είναι θέση θα πάρει στο θέμα του Μετρό Εξαρχείων, αλλά και για την ανάπλαση στον Λόφο του Στρέφη, απέφυγε να απαντήσει. Έκλεινε, μάλλον, το μάτι στο λεγόμενο «αντιμπακογιαννικό μέτωπο» που του προσέφερε στήριξη στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ο Κώστας Ζαχαριάδης του ΣΥΡΙΖΑ, αρκετές κινήσεις και κόμματα χωρίς ιδιαίτερες δυνάμεις –όπως οι Πράσινοι και το Βολτ–, η ακροαριστερή «Ανταρσία στις γειτονιές», αλλά και το μεγάλο ποσοστό αποχής και αντιπάθειας στο πρόσωπο του κ. Μπακογιάννη από παραδοσιακούς δεξιούς, ήταν αυτοί που πρώτα τον οδήγησαν στη νίκη και έπειτα στο ταμείο, για ένα θέμα που για κάποιους θεωρείται ήδη λήξαν αλλά προσφέρεται ως πεδίο συγκλίσεων και αντιθέσεων.

Δεν είναι σαφές τι ακριβώς ζητούν όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως κάτοικοι Εξαρχείων και αντιστέκονται στη δημιουργία στάσης Μετρό στην πλατεία.

• Ζητούν να μην περάσει καθόλου το μετρό από τα Εξάρχεια;
• Ζητούν να μεταφερθεί ο σταθμός στην Τοσίτσα;
• Ζητούν να γίνει σταθμός μετρό αρκεί να μην κοπούν τα δέντρα;

Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας κάλεσε, με δήλωσή του, την ανάδοχη εταιρεία για την ανάπτυξη του σταθμού Μετρό στα Εξάρχεια, να σταματήσει την κοπή δέντρων και να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τις μεταφυτεύσεις τους. Για να πάρει την απάντηση του απερχόμενου δημάρχου κ. Μπακογιάννη, που περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία του μνημονίου που έχουν υπογράψει οι εμπλεκόμενοι φορείς, τη δημοπράτηση του έργου, τα σημεία μεταφύτευσης, την προκήρυξη των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών για την τελική μορφή που θα λάβουν –μετά την ολοκλήρωση των έργων του Μετρό– οι τρεις εμβληματικές πλατείες –Κολωνακίου, Εξαρχείων και Κυψέλης–, καθώς και οι χώροι μπροστά από τους Σταθμούς Ακαδημίας, Ευαγγελισμού, Αλεξάνδρας και Δικαστήρια.

Στις δύο δηλώσεις προστέθηκε από χθες άλλη μία. Αυτή του καθηγητή στο ΕΜΠ κ. Νίκου Μπελαβίλα, ο οποίος με ανάρτησή του έκανε μια ιστορική αναδρομή στο πώς κατέληξε ο σταθμός Εξαρχείων να χωροθετηθεί πάνω στην πλατεία. Μπορείτε να βρείτε όλη την ανάρτηση εδώ. Η συγκεκριμένη ανάρτηση στάθηκε αφορμή για δημόσια συζήτηση με παρεμβάσεις συγκοινωνιολόγων που καταθέτουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους γύρω από το έργο. Φαίνεται, τελικά, πως υπήρχαν όντως σοβαρά τεχνικά ζητήματα που καθιστούσαν ανέφικτη την αλλαγή θέσης του σταθμού.

Ο Σταθμός Εξαρχείων στάθηκε αφορμή ώστε να αναδειχθεί για άλλη μια φορά η αντιδραστική ρητορική μιας μειοψηφίας συμπολιτών μας. Μια αντιδραστική ρητορική που εδράζεται σε μια διαρκή ηθική αγανάκτηση. Χθες ήταν για κάτι άλλο, σήμερα αφορά στην κοπή δέντρων (αποφεύγεται η αναφορά μεταφύτευσης) για να μην προχωρήσει ένα μεγάλο έργο υποδομής. Διαμαρτύρεται μία ομάδα συμπολιτών μας, ακόμη κι αν τους προσκομίζονται όλα τα εγγυητικά νομικά έγγραφα που φέρουν δεσμεύσεις και ρήτρες για τη μεταφύτευση των δέντρων. Με αφοπλιστική απλότητα, ζητούν να εξαιρεθεί μια συνοικία από τα οικονομικά, περιβαλλοντικά, συγκοινωνιακά οφέλη ενός μεγάλου έργου υποδομής. Όποιος ζει και κινείται καθημερινά στην περιοχή των Εξαρχείων γίνεται, θέλοντας και μη, αναγνώστης συνθημάτων, αφισών και μηνυμάτων που αντανακλούν τον τρόπο αντίληψης του κόσμου από τους «αδούλωτους» πολίτες, όπως περιγράφονται σε πλατφόρμες τύπου Τrip Αdvisor από τουρίστες της περιοχής. Κάθε αλλαγή της κοινωνίας και του κόσμου βιώνεται ως βίαιο και κατακλυσμιαίο γεγονός. Η αποτρεπτική πολιτική τους στάση προσπαθεί να προλάβει πολλές φορές φανταστικές, επιβλαβείς παρενέργειες. Γίνεται να βιώνεται μία πραγματικότητα με διαφορετικούς τρόπους; Προφανώς και γίνεται. Για παράδειγμα, η πλατεία όπως περιγράφεται στο δημοσίευμα του κυρίου Μπελαβίλα «..είχε βυθιστεί στο εμπόριο ουσιών. Οι κάτοικοι έδιναν μάχη για να σταματήσει η διακίνηση της ηρωίνης». Όλα αυτά είναι αλήθεια. Μια εύλογη και διαρκής απορία των υπόλοιπων κατοίκων της περιοχής είναι ποιος είναι υπεύθυνος για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρήσης και διακίνησης ναρκωτικών, αν όχι η πολιτεία στο πρώτο σκέλος και ειδικότερα το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη στο δεύτερο. Με ποιον τρόπο δίνουν «μάχη», λοιπόν, οι κάτοικοι της περιοχής όταν σε κάθε διαδήλωση η αστυνομία είναι το λιγότερο «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι»; Πώς δίνει μάχη ένας κάτοικος αν όχι με καταγγελίες και μηνύσεις στην κατεξοχήν αρμόδια Ελληνική Αστυνομία; Στην ίδια ανάρτηση συμπεραίνεται ως ακροδεξιά στρατηγική η εκκαθάριση των «καταλήψεων» της περιοχής όταν, την περίοδο της αριστερής διακυβέρνησης, πλήθος ρεπορτάζ έφερναν στο φως της δημοσιότητας τι συνέβαινε εντός των κατειλημμένων κτιρίων από αναρχικές ομάδες τις οποίες μπορείτε να βρείτε εδώ, καθώς και την απάντηση των αναρχικών (αν και προσωπικά δεν κατάλαβα απόλυτα το κείμενο) εδώ.

Σε ζητήματα που αφορούν μεγάλα έργα υποδομής που θα επηρεάσουν τη ζωή και την καθημερινότητα των κατοίκων, η επιστημονική τεκμηρίωση απαλλαγμένη από ιδεοληψίες, η τήρηση πρακτικών στη διαβούλευση και οι εμπεριστατωμένες οικονομοτεχνικές μελέτες στη διάθεση των πολιτών (πλέον πολύ εύκολο στην ψηφιακή εποχή), είναι το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν οι εμπλεκόμενοι φορείς. Δεν τηρήθηκε από τον απερχόμενο δήμαρχο κ. Κώστα Μπακογιάννη στο έργο του Μεγάλου Περιπάτου, με τα γνωστά αποτελέσματα. Η στάση του νεοεκλεγέντα κ. Χάρη Δούκα δείχνει επιπόλαιη προσέγγιση σε ζητήματα που «καίνε» τους Αθηναίους. Ο φρέσκος αέρας που ευαγγελίζεται στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν θα έρθει αποκλειστικά από τις παχιές φυλλωσιές των δέντρων που θέλει να φυτέψει. Θα έρθει όταν αποφασίσει να διαχωρίσει τη θέση του από επιχειρήματα που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά εργαλεία ειδικά σχεδιασμένα για να καθιστούν αδύνατο τον διάλογο και τη διαβούλευση.